Kaart van DjiboutiTypisch straatbeeld in de stad Djibouti. Winter 2005.
Djibouti (uitspraak:[djiˈbuti];Somalisch:Jabuuti,Arabisch:جيبوتيJībūtī), officieel deRepubliek Djibouti (Somalisch:Jamhuuriyadda Jabuuti,Arabisch:جمهورية جيبوتيJumhūriyyat Jībūtī), is eenland gelegen in deHoorn van Afrika. Het grenst aanEritrea in het noorden,Ethiopië in het westen en zuiden, enSomalië in het zuidoosten en is strategisch gelegen aan een van de drukste scheepsroutes ter wereld. Djibouti grenst aan deRode Zee en deGolf van Aden.Jemen, dat op hetArabisch Schiereiland ligt, is slechts 30 kilometer van de kust van Djibouti verwijderd.
Djibouti heeft een lange geschiedenis. De oude Egyptenaren dreven al handel met de mensen vanPoent wat hoogstwaarschijnlijk hetEritrea, Djibouti en Noord-Somalië van nu is. De inheemseSomalische bevolking woonde een lange tijd in hedendaagse Djibouti. Later vestigden deAfar zich in het gebied, een groep die nauw verwant is met de Somaliërs. Daarna kwamen de Arabieren die er tot op heden nog veel invloed hebben nagelaten.
In de 19e eeuw stichtteFrankrijk eenkolonie in het gebied datFrans-Somaliland genoemd werd door de Gadabuursi SultanHaji Dideh. In 1967 werd deze naam gewijzigd inAfar- en Issaland (Territoire français des Afars et Issas), ter onderdrukking van deGadabuursi die tegen de Franse bezetting waren en op deze manier buiten spel werden gezet. In 1977 werd dit gebied zelfstandig onder de naam Djibouti. Sinds 2000 versterkte Djibouti zijn banden metChina.Een vredesakkoord in 2001 beëindigde de laatste fase van een tien jaar durende opstand door Afar-rebellen.
Sinds de onafhankelijkheid wordt de staat bestuurd door één familie. De huidige president (sinds 1999) isIsmaïl Omar Guelleh, een steunpilaar van de Verenigde Staten. Met de voormalige protector Frankrijk ligt er de nodige conflictstof, met name op het gebied van de mensenrechten. Een protestbeweging (uitvloeisel van deArabische Lente) werd in februari 2011 de kop ingedrukt.
HetSomalische deel bestaat voor een meerderheid uit deDir, hieronder vallen de substammenIssa- en deGadabuursi-clan (voornamelijk de Samaroon subclan); daarnaast is er een minderheid vanIsaaq-clans.
De bevolking is overwegendsoennitisch-islamitisch. Negenennegentig procent van de oorspronkelijke bevolking (Somaliers en Afars) ismoslim. Na de komst van de Fransen en verschillende etnische groepen uit Ethiopië kreeg ook hetchristendom in Djibouti enige aanhang.[1] DeKatholieke Kerk in Djibouti telt ongeveer 7.000 leden en vormt eenbisdom dat het hele land beslaat.
Djibouti ligt in oostelijk Afrika en wordt door deGolf van Aden en deRode Zee gescheiden van hetArabisch Schiereiland. In enge zin wordt Djibouti dan ook niet tot hetMidden-Oosten gerekend, in ruime zin kan het hier wel toe gerekend worden. Verder wordt het land gerekend tot deArabische wereld en deMENA-regio.
Djibouti heeft hechte relaties met voormalige kolonisator Frankrijk, dat voor structurele ondersteuning op het gebied van veiligheid en economie zorgt door middel van verschillende militaire en economische overeenkomsten. In 1996 vestigde de gerevitaliseerde organisatie van zeven Oost-Afrikaanse staten, deIntergovernmental Authority on Development, haar secretariaat in Djibouti. Deze organisatie heeft een mandaat gekregen om de regionale samenwerking en economische integratie van de betrokken landen in deze regio te bevorderen. In 2000 kwamen na drie jaar van onvoldoende regen 50.000 slachtoffers van droogte naar Djibouti. China investeert economisch in het land en heeft er een toenemende invloed.
