Movatterモバイル変換

[0]ホーム

Naar inhoud springen

David MacMillan

Koppelingen bewerken

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

David MacMillan

MacMillan in 2021

Persoonlijke gegevens

Geboortedatum

16 maart 1968

Geboorteplaats

Bellshill

Land

Schotland

Nationaliteit

Verenigd Koninkrijk

Academische achtergrond

Alma mater

Universiteit van Glasgow
Universiteit van Californië - Irvine
Bellshill Academy

Wetenschappelijk werk

Vakgebied

organische chemie,^[1]katalyse,^[1]organische synthese^[1]

Bekend van

asymmetric organocatalysis

Nobelprijs voorScheikunde

Jaar

2021

Reden

"Voor het ontwikkelen van asymmetrische organokatalyse"

Samen met

Benjamin List

Voorganger(s)

Jennifer Doudna
Emmanuelle Charpentier

Opvolger(s)

Carolyn Bertozzi
Morten Meldal
Karl Barry Sharpless

Portaal

Scheikunde

David William Cross MacMillan (Bellshill,16 maart 1968) is eenBrits scheikundige enJames S. McDonnell Distinguished University Professor of Chemistry aan dePrinceton-universiteit. Hij is mede-ontwikkelaar van deorganokatalyse, een methode om chemische reacties te versnellen en efficiënter te maken. In 2021 deelde hij deNobelprijs voor Scheikunde metBenjamin List "voor de ontwikkeling van asymmetrische organokatalyse".

Biografie

[bewerken |brontekst bewerken]

De in Bellshill geboren MacMillan groeide op nabijNew Stevenston. Hij studeerde scheikunde aan deUniversiteit van Glasgow, waar hij met Ernie Colvin samenwerkte.

In 1990 verliet hij het Verenigd Koninkrijk om zijn doctoraalstudie te doen onder begeleiding van Larry Overman aan deUniversiteit van Californië - Irvine. Het was gedurende deze periode dat hij zich bezighield met de ontwikkeling van nieuwe reactiemethoden gericht op de stereogecontroleerde formatie van bicyclischetetrahydrofuranen.

Na zijn promotie in 1996 accepteerde hij een aanstelling bij hoogleraar David Evans aan deHarvard-universiteit. MacMillans onafhankelijke onderzoekscarrière begon in 1998 als staflid aan de faculteit scheikunde van deUniversiteit van Californië - Berkeley. In juni 2000 ging hij naar CalTech waar zijn onderzoek was gericht op nieuwe benaderingen van enantioselectieve katalyse. In 2004 werd hij benoemd totEarle C. Anthony Professor of Chemistry en twee jaar werd hijJames S. McDonnell Distinguished University Professor aan dePrinceton-universiteit.

Onderzoek

[bewerken |brontekst bewerken]

MacMillan wordt beschouwd als een van de grondleggers van de organokatalyse. In 2000 ontwierp hij kleine organische moleculen dieelektronen kunnen leveren of accepteren en daardoor op efficiënte wijze reacties kunnen katalyseren. Hij ontwikkelde katalysatoren die asymmetrische katalyse kunnen aandrijven, waarbij een reactie meer van de linkshandige versie van een molecuul produceert dan de rechtshandige, of vice versa. De onderzoeksgroep van MacMillan heeft veel vooruitgang geboekt op het gebied van asymmetrische organokatalyse en heeft deze nieuwe methode toegepast op de synthese van een reeks complexe natuurlijke producten. Hij ontwikkelde chirale imidazolidinonkatalysatoren. MacMillan-katalysatoren worden gebruikt in verschillende asymmetrische syntheses. Voorbeelden zijndiels-alderreacties,1,3-dipolaire cycloaddities,Friedel-Craftsalkyleringen ofMichael-addities.

Tussen 2010 en 2014 was MacMillan de oprichtende hoofdredacteur van het tijdschriftChemical Science, het belangrijkste tijdschrift dat wordt gepubliceerd door deRoyal Society of Chemistry. MacMillan heeft vanaf 2021 eenh-index van 110 volgens Google Scholar en van 100 volgens Scopus.

Bronnen, noten en/of referenties

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikelDavid MacMillan op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentieCreative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie debewerkingsgeschiedenis aldaar.

↑^a ^b ^cNationaal Normbestand van Tsjechië; geraadpleegd op: 7 november 2022; NKC-identificatiecode: ntk20181016754.

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=David_MacMillan&oldid=67849331"

Categorieën:

[8]ページ先頭