Movatterモバイル変換

[0]ホーム

Naar inhoud springen

David H. Hubel

Koppelingen bewerken

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

David Hunter Hubel

27 februari 1926 –22 september 2013

David Hubel (1992)

Geboorteland

Canada

Geboorteplaats

Windsor

Nationaliteit

Canadees-Amerikaans

Overlijdensplaats

Lincoln (Massachusetts)

Nobelprijs

Fysiologie of Geneeskunde

Jaar

1981

Reden

Voor onderzoek aan het verwerken van visuele data in dehersenen

Samen met

Torsten Wiesel

Gedeeld met

Roger Sperry

Voorganger(s)

Baruj Benacerraf
Jean Dausset
George Snell

Opvolger(s)

Sune Karl Bergström
Bengt Samuelsson
John Robert Vane

Portaal

Geneeskunde

David Hunter Hubel (Windsor (Ontario),27 februari 1926 –Lincoln (Massachusetts),22 september 2013) was een Canadees-Amerikaansneuroloog enNobelprijswinnaar. In 1981 won hij samen metTorsten Wiesel deNobelprijs voor Fysiologie of Geneeskunde voor hun onderzoek aan het verwerken van visuele data in dehersenen. De twee deelden de prijs metRoger Sperry, die de prijs voor een ander onderzoek kreeg.

Biografie

[bewerken |brontekst bewerken]

Hubel werd geboren in Canada als zoon van Amerikaanse ouders. In 1929 verhuisde zijn familie naarMontreal. Van zijn zesde tot zijn achttiende zat Hubel op de Strathcona Academy in OutremontQuebec. Hij studeerdewiskunde ennatuurkunde aan deMcGill-universiteit inMontreal.

In 1954 ging hij naar de Verenigde Staten om te werken aan deJohns Hopkins-universiteit. Hij werd echter opgeroepen voordienstplicht, en kwam te werken in het Walter Reed Ziekenhuis. Daar begon hij met onderzoek naar devisuele cortex vankatten en de wijze waarophersenen deze informatie verwerken. Aan Walter Reed bouwde hij de eerste moderne metalen micro-elektrode uit Stoner-Mudge lak enwolfraam. Ook maakte hij de eerste moderne hydraulische microdrive.

In 1958 vertrok hij naar Johns Hopkins, alwaar hij zijn samenwerking met Wiesel begon. Een jaar later voegde hij zich bij de faculteit van deHarvard-universiteit, waar hij tot het einde van zijn actieve loopbaan aanbleef.

Hij is overleden aan nierproblemen in 2013 op 87-jarige leeftijd.

Werk

[bewerken |brontekst bewerken]

Samen met Wiesel deed Hubel baanbrekend werk in de primairevisuele cortex van het hersengebied. In de hersenmassa bij proefdieren brachten ze dunne elektroden in waarbij ze slechts een hersencel tegelijkertijd aanprikten. Ze plaatsten de elektroden in dehersenschors waar het visueel systeem zich bevindt. Hubel en Wiesel ontdekten zo hoezenuwcellen (neuronen) het licht dat op hetnetvlies valt analyseren, en zo beetje bij beetje het uiteindelijke beeld opbouwen die wordt waargenomen als onze buitenwereld. In hun 25-jaar durende samenwerking onthulden ze dat de visuele cortex van de hersenschors is opgebouwd in verticale kolommen van cellen, waarbij elke kolom een specifieke taak van het zien afhandelt: vorm, contour, kleur, beweging en driedimensionaliteit.

Het onderzoek van Hubel en Wiesel leverde een enorme vooruitgang op voor het begrijpen van het het functioneren van onze zintuigen. Tevens toonden ze aan dat verlies van zintuigen vroeg in het leven kan leiden tot een permanente verandering in de wijze waarop de hersenen deze zintuigen kunnen verwerken. Dit leidde onder andere tot een betere opvatting over hoe bepaalde visuele geboortegebreken, zoalsaangeboren cataract, al vroeg na de geboorte te behandelen om blijvendeblindheid te voorkomen.

Publicatie

[bewerken |brontekst bewerken]

Eye, Brain and Vision (1988, Scientic American Library)ISBN 978-0716750208
- Ned. vertaling:Visuele informatie (1990, Natuur & Techniek)ISBN 978-9070157920

Externe links

[bewerken |brontekst bewerken]

(en)David H. Hubel – Biographical. NobelPrize.org. Nobel Media AB 2018.
(en)Eye, Brain, and Vision - online book
(en)The Official Site of Louisa Gross Horwitz Prize

Bronnen, noten en/of referenties

(en)Alyssa A. Botelho, David H. Hubel, Nobel Prize-winning neuroscientist, dies at 87. The Washington Post (23 september 2013). Gearchiveerd op14 augustus 2022.
D.H. Hubel, T.N. Wiesel (1959). Receptive fields of single neurones in the cat's striate cortex.Journal of Physiology 148 (3): 574-591.PMC 1363130.
D.H. Hubel, T.N. Wiesel (1962). Receptive Fields, Binocular Interaction And Functional Architecture In The Cat's Visual Cortex.Journal of Physiology 160 (1): 106-154.PMC 1359523., met 2 foto's en 20 tekstfiguren.
D.H. Hubel, T.N. Wiesel (1968). Receptive fields and functional architecture of monkey striate cortex.Journal of Physiology 195 (1): 215-243.PMID 4966457.PMC 1557912.

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=David_H._Hubel&oldid=64640249"

Categorieën:

Verborgen categorie:

Wikipedia:Pagina's die ISBN magische links gebruiken

[8]ページ先頭