Movatterモバイル変換

[0]ホーム

Naar inhoud springen

David Goffin

Koppelingen bewerken

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

David Goffin

Persoonlijke informatie

Nationaliteit

België

Geboorteplaats

Rocourt,België

Geboortedatum

7 december 1990

Woonplaats

Monte Carlo,Monaco

Lengte

1,80 m

Profdebuut

2009

Slaghand

Rechts, dubbele backhand

Totaal prijzengeld

18.124.715 US dollar

Coach

Germain Gigounon

Profiel

(en)ATP-site

Enkelspel

Winst-verliesbalans

346–258

Titels

Hoogste positie

7e (20 november 2017)

Huidige positie

112e (23 januari 2024)

ATP Finals

Finale (2017)

Olympische Spelen

3e ronde (2016)

Grandslamresultaten

Australian Open

kwartfinale (2017)

Roland Garros

kwartfinale (2016)

Wimbledon

kwartfinale (2019, 2022)

US Open

4e ronde (2017, 2018, 2019, 2020)

Dubbelspel

Winst-verliesbalans

17–35

Titels

Hoogste positie

162e (24 juni 2019)

Huidige positie

162e (24 juni 2019)

Grandslamresultaten

Australian Open

1e ronde (2013)

US Open

1e ronde (2012, 2015)

Laatst bijgewerkt op: 28 februari 2021

Portaal

Tennis

David Goffin (Rocourt,7 december 1990) is eenBelgisch tennisser. Hij wordt beschouwd als een van de belangrijkste opvolgers van het tijdperkXavier Malisse enOlivier Rochus en won zes ATP-toernooien in het enkelspel en één in het dubbelspel. In november 2014 werd Goffin door deATP onderscheiden als "Comeback Player of the Year", voor zijn opmars op de ranglijst na een polsbreuk in september 2013.^[1]In 2015 stond hij metBelgië in de finale van deDavis Cup tegenover Groot-Brittannië. België verloor deze ontmoeting. In de beslissende wedstrijd delfde Goffin het onderspit tegenAndy Murray. Ook in 2017 stond België in de finale, waarin ze het moesten opnemen tegen Frankrijk. Hoewel Goffin zijn twee wedstrijden wist te winnen, werd ook deze finale verloren.

Carrière

[bewerken |brontekst bewerken]

OpRoland Garros 2012 verloor hij in de derde kwalificatieronde, maar mocht hij alsnog naar de hoofdtabel alslucky loser. In de eerste ronde versloeg hij in vijf sets de als 23ste geplaatsteRadek Štěpánek. In de tweede ronde won hij, opnieuw in vijf sets, van de vierendertigjarigeArnaud Clément, die zijn laatsteRoland Garros speelde. Ook de derde ronde werd overleefd: een overwinning tegen de PoolŁukasz Kubot in drie sets. Door deze prestaties kwam de Luikenaar zelfs de top-70 binnen. In de vierde ronde verloor Goffin in vier sets vanRoger Federer. Door zo ver te geraken in Roland Garros mocht hij deelnemen aan deOlympische Spelen inLonden.

Goffin is de eerste lucky loser die de vierde ronde van een grandslamtoernooi haalde in zeventien jaar. Zijn landgenootDick Norman was tijdensWimbledon 1995 de laatste man die hierin slaagde.

Goffin speelde voor de eerste keer voorBelgië in deDavis Cup in 2012 tegen Groot-Brittannië. Hij verloor er samen metRuben Bemelmans het dubbelspel, maar won wel een wedstrijd in het enkelspel. Dankzij deze zege won België het duel met Groot-Brittannië.

Vanwege zijn goede prestatie op Roland Garros kende de Wimbledon-organisatie hem eenwildcard toe voorWimbledon 2012. Hier versloeg hij in de eerste ronde het 20ste reekshoofdBernard Tomic, in de derde ronde werd hij uitgeschakeld doorMardy Fish.

Op 2 augustus 2014 won Goffin zijn eerste ATP-titel in het OostenrijkseKitzbühel tegenDominic Thiem. Het was zijn vierde toernooizege op rij na eerder de challengers vanScheveningen, Poznań en Tampere op zijn naam geschreven te hebben. In september 2014 won hij het toernooi inMetz in Frankrijk. InBazel, in oktober 2014, bereikte hij de finale, maar die verloor hij van Roger Federer.

Op 8 juni 2015 bereikte Goffin een nieuw hoogtepunt in zijn carrière door de 15de plaats op deATP-ranking te bekleden, na het behalen van de derde ronde van Roland Garros. Nooit deed een Belgische mannelijke tennisser beter. In augustus werd deze positie verbeterd tot plaats 14. Deze positie verbeterde Goffin opnieuw in maart 2016 door achtereenvolgens zowel de halve finale van hetATP-toernooi van Indian Wells als twee weken later dat vanMiami te halen. Hierdoor steeg Goffin naar de 13de plaats. In de finale van deDavis Cup 2015 verloor hij met België van Groot-Brittannië waardoor er na 111 jaar opnieuw zilver werd behaald in de Davis Cup.

Op 1 juni 2016 versloeg GoffinErnests Gulbis in de achtste finales vanRoland Garros. Hij bereikte zo voor het eerst in zijn carrière de kwartfinale van eengrandslamtoernooi. Daar verloor hij in vier sets tegen de Oostenrijker Dominic Thiem: 4-6, 7-6, 6-4 en 6-1.

Op 20 februari 2017 bereikte Goffin een nieuwe mijlpaal in zijn carrière: hij kwam als eerste Belg ooit de top-10 binnen. Hij bereikte de 10de positie dankzij twee finaleplaatsen op rij. Hij speelde eerst de finale in hetATP-toernooi van Sofia en een week later die van hetATP-toernooi van Rotterdam. Hij verloor beide finales van respectievelijkGrigor Dimitrov enJo-Wilfried Tsonga. In oktober won hij echter 2 finales op rij: in hetATP-toernooi van Shenzhen (tegenOleksandr Dolgopolov) en in hetATP-toernooi van Tokio (tegenAdrian Mannarino). In november bereikte Goffin een nieuwe mijlpaal: hij was de eerste Belgische man die zich plaatste voor de finale van deMasters, die hij echter verloor van Grigor Dimitrov. In deDavis Cup 2017 speelde België opnieuw de finale, maar ook deze verloren ze.

Op 30 november 2017 won Goffin deNationale trofee voor sportverdienste. Een maand later, op 16 december 2017, kreeg Goffin de trofee van "Sportman van het jaar".

Op deHopman Cup 2018 werd hij met België (samen metElise Mertens) 2de in groep B na Duitsland. Goffin won wel zijn 3 enkelwedstrijden door achtereenvolgensAlexander Zverev,Thanasi Kokkinakis enVasek Pospisil te verslaan. Aan de zijde van Mertens won hij ook 2 van de 3 gemengde dubbelwedstrijden.

In 2019 won Goffin zijn eerste ATP-toernooi in het dubbelspel: hij won hetATP-toernooi van Doha aan de zijde van de FransmanPierre-Hugues Herbert door het Nederlandse duoRobin Haase enMatwé Middelkoop met 5-7, 6-4 en [10-4] te verslaan. Ook speelde Goffin dat jaar zijn eerste finale van eenATP Tour Masters 1000-toernooi: hij verloor op hetATP-toernooi van Cincinnati van de RusDaniil Medvedev met 7-6(3), 6-4.

Palmares

[bewerken |brontekst bewerken]

Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009	vanaf 2009
Tennis Masters Cup	ATP Finals
ATP Masters Series	ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold	ATP Tour 500
ATP International Series	ATP Tour 250

Enkelspel

[bewerken |brontekst bewerken]

Nr.	Datum	Toernooi	Ondergrond	Tegenstander in finale	Score	Details
Gewonnen ATP-finales
1.	2 augustus 2014	ATP Kitzbühel	Gravel	Dominic Thiem	4-6, 6-1, 6-3	Details
2.	21 september 2014	ATP Metz	Hardcourt (i)	João Sousa	6-4, 6-3	Details
3.	1 oktober 2017	ATP Shenzhen	Hardcourt	Oleksandr Dolgopolov	6-4, 6-7(5), 6-3	Details
4.	8 oktober 2017	ATP Tokio	Hardcourt	Adrian Mannarino	6-3, 7-5	Details
5.	28 februari 2021	ATP Montpellier	Hardcourt (i)	Roberto Bautista Agut	5-7, 6-4, 6-2	Details
6.	10 april 2022	ATP Marrakesh	Gravel	Alex Molčan	3-6, 6-3, 6-3	Details
Verloren ATP-finales
1.	20 oktober 2014	ATP Bazel	Hardcourt (i)	Roger Federer	2-6, 2-6	Details
2.	14 juni 2015	ATP Rosmalen	Gras	Nicolas Mahut	6-7(1), 1-6	Details
3.	2 augustus 2015	ATP Gstaad	Gravel	Dominic Thiem	5-7, 2-6	Details
4.	9 oktober 2016	ATP Tokio	Hardcourt	Nick Kyrgios	6-4, 3-6, 5-7	Details
5.	12 februari 2017	ATP Sofia	Hardcourt (i)	Grigor Dimitrov	5-7, 4-6	Details
6.	19 februari 2017	ATP Rotterdam	Hardcourt (i)	Jo-Wilfried Tsonga	6-4, 4-6, 1-6	Details
7.	19 november 2017	ATP Finals	Hardcourt (i)	Grigor Dimitrov	5-7, 6-4, 3-6	Details
8.	23 juni 2019	ATP Halle	Gras	Roger Federer	6-7(2), 1-6	Details
9.	19 augustus 2019	ATP Cincinnati	Hardcourt	Daniil Medvedev	6-7(3), 4-6	Details
Gewonnen challengers
1.	1 april 2012	Le Gosier	Hardcourt	Mischa Zverev	6-2, 6-2
2.	24 september 2012	Orléans	Hardcourt (i)	Ruben Bemelmans	6-4, 3-6, 6-3
3.	21 juli 2013	Eskişehir	Hardcourt	Marsel İlhan	4-6, 7-5, 6-2
4.	13 juli 2014	Scheveningen	Gravel	Andreas Beck	6-3, 6-2
5.	20 juli 2014	Poznań	Gravel	Blaž Rola	6-4, 6-2
6.	27 juli 2014	Tampere	Gravel	Jarkko Nieminen	7-6(3), 6-3
7.	5 oktober 2014	Bergen	Hardcourt (i)	Steve Darcis	6-3, 6-3
8.	29 januari 2023	Louvain-la-Neuve	Hardcourt (i)	Mikael Ymer	6-4, 6-1
9.	22 juni 2024	Ilkley	Gras	Harold Mayot	6-4, 6-2
Gewonnen futures
1.	15 september 2008	Kefalonia	Hardcourt	Germain Gigounon	6-1, 6-2
2.	5 juli 2010	Römerberg	Gravel	Éric Prodon	Walk-over
3.	9 augustus 2010	Eupen	Gravel	Peter Torebko	6-3, 4-6, 6-3
4.	11 oktober 2010	Saint-Dizier	Hardcourt (i)	Adrien Bossel	6-4, 7-5
5.	23 oktober 2011	La Roche-sur-Yon	Hardcourt (i)	Peter Torebko	6-2, 1-6, 7-6(4)
6.	30 oktober 2011	Rodez	Hardcourt (i)	Adrián Menéndez Maceiras	6-3, 6-2
Gewonnen exhibitietoernooien
1.	15 januari 2016	Kooyong Classic	Hardcourt	Feliciano López	6-4, 6-2
2.	13 januari 2017	Kooyong Classic	Hardcourt	Ivo Karlović	7-6(2)
3.	16 juni 2018	Deauville Trouville	Gras	Michaël Llodra	4-6, 6-4, 7-6

Dubbelspel

[bewerken |brontekst bewerken]

Nr.	Datum	Toernooi	Ondergrond	Partner	Tegenstanders in finale	Score	Details
Gewonnen ATP-finales herendubbel
1.	4 januari 2019	ATP Doha	Hardcourt	Pierre-Hugues Herbert	Robin Haase Matwé Middelkoop	5-7, 6-4, [10-4]	Details

Landencompetities

[bewerken |brontekst bewerken]

Nr.	Datum	Toernooi	Ondergrond	Partner(s)	Tegenstanders in finale	Score	Details
Gewonnen finales
1.	21-23 september 2018	Laver Cup	Hardcourt (i)	Roger Federer Novak Đoković Alexander Zverev Grigor Dimitrov Kyle Edmund	Kevin Anderson John Isner Diego Schwartzman Jack Sock Nick Kyrgios Frances Tiafoe	13-8 (11 wedstrijden)	Details
Verloren finales
1.	27-29 november 2015	Davis Cup	Gravel (i)	Steve Darcis Ruben Bemelmans Kimmer Coppejans	Andy Murray Kyle Edmund Jamie Murray Dominic Inglot	1-3 (4 wedstrijden)	Details
2.	24-26 november 2017	Davis Cup	Hardcourt (i)	Steve Darcis Ruben Bemelmans Joris De Loore	Jo-Wilfried Tsonga Lucas Pouille Richard Gasquet Pierre-Hugues Herbert	2-3 (5 wedstrijden)	Details

Resultaten grote toernooien

[bewerken |brontekst bewerken]

Legenda
g.t.	geen toernooi gehouden
l.c.	lagere categorie
–	niet deelgenomen
G	uitgeschakeld in de groepsfase
1R	uitgeschakeld in de eerste ronde
2R	uitgeschakeld in de tweede ronde
3R	uitgeschakeld in de derde ronde
4R	uitgeschakeld in de vierde ronde
KF	uitgeschakeld in de kwartfinale
HF	uitgeschakeld in de halve finale
F	de finale verloren
W	het toernooi gewonnen
w-v	winst/verlies-balans

Enkelspel

[bewerken |brontekst bewerken]

toernooi	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023
grandslamtoernooien
Australian Open	–	–	1R	–	2R	4R	KF	2R	3R	3R	1R	1R	–
Roland Garros	–	4R	1R	1R	3R	KF	3R	4R	3R	1R	1R	3R
Wimbledon	–	3R	1R	1R	4R	4R	–	1R	KF	g.t.	–	KF
US Open	–	1R	1R	3R	3R	1R	4R	4R	4R	4R	1R	1R
ATP Finals
ATP Finals	–	–	–	–	–	G	F	–	–	–	–	–
ATP Masters 1000
Indian Wells	–	–	2R	1R	–	HF	4R	–	2R	g.t.	–	2R
Miami	–	2R	3R	1R	4R	HF	4R	2R	4R	g.t.	2R	2R
Monte Carlo	–	–	1R	1R	2R	3R	HF	KF	2R	g.t.	KF	3R
Madrid	–	–	1R	–	2R	1R	KF	3R	1R	g.t.	–	3R
Rome	–	–	–	–	KF	KF	3R	KF	2R	2R	2R	2R
Montreal/Toronto	–	–	1R	–	3R	3R	2R	1R	1R	g.t.	–	1R
Cincinnati	–	–	3R	–	3R	2R	1R	HF	F	3R	1R	1R
Shanghai	–	–	–	–	2R	KF	2R	–	3R	g.t.
Parijs	–	–	–	2R	3R	3R	3R	–	2R	2R	–	–
olympisch
Olympische Spelen	g.t.	1R	g.t.			3R	g.t.				–	g.t.
statistieken
totaal aantal titels	0	0	0	2	0	0	2	0	0	0	1	1	0
eindejaarsranking	174	46	110	22	16	11	7	22	11	15	39	53

Dubbelspel

[bewerken |brontekst bewerken]

toernooi	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021
grandslamtoernooien
Australian Open	–	1R	–	–	–	–	–	–	–	–
Roland Garros	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–
Wimbledon	–	–	–	–	–	–	–	–	g.t.
US Open	1R	–	–	1R	–	–	–	–	–
ATP Masters 1000
Indian Wells	–	–	–	–	2R	–	–	–	g.t.
Miami	–	–	–	–	–	–	–	–	g.t.	–
Monte Carlo	–	–	–	–	–	–	KF	1R	g.t.	1R
Madrid	–	–	–	–	–	–	–	–	g.t.	–
Rome	–	–	–	–	–	–	–	2R	–	–
Montreal/Toronto	–	–	–	1R	–	–	–	–	g.t.
Cincinnati	–	–	–	1R	–	–	–	1R	2R
Shanghai	–	–	–	2R	–	–	–	–	g.t.
Parijs	–	–	–	–	–	–	–	–	–
olympisch
Olympische Spelen	–	g.t.			–	g.t.
statistieken
totaal aantal titels	0	0	0	0	0	0	0	1	0	0
eindejaarsranking	966	1289	1280	378	578	547	354	164	249