| Kryoliet | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
| Mineraal | ||||
| Chemische formule | ||||
| Hardheid | 2,5 - 3 | |||
| Gemiddelde dichtheid | 2,95 tot 3,00 kg/dm3 | |||
| Kristaloptiek | ||||
| Brekingsindices | 1,3385 tot 1,34 | |||
| Lijst van mineralen | ||||
| ||||
Kryoliet (Na3AlF6, natriumhexafluoroaluminaat, cryoliet) is een tamelijk zeldzaammineraal dat slechts van enkele plekken op de wereld bekend is. Het van oudsher bekendste voorkomen is de ooit grote voorraad inIvigtût op de westkust vanGroenland. Deze mijn is in1987 gesloten.
In het verleden werd kryoliet gebruikt als erts in de bereiding vanaluminium en later in de elektrolytische verwerking van het aluminiumrijke oxiden, zoals het bekendebauxiet, dat een combinatie is van een aantal mineralen alsgibbsiet,böhmiet endiaspoor die allen rijk zijn aanaluminiumoxide. De lastige ontleding van aluminiumoxide in het metaal en zuurstof werd opgelost door kryoliet als eenfluxtoeslag te gebruiken. Nu de natuurlijke bronnen van kryoliet op zijn wordt synthetisch natriumaluminiumfluoride uitfluoriet gebruikt.
Kryoliet komt voor als glasachtige mineraal met tinten van kleurloos of wit tot roodachtig of grijs-zwart. De kristalvorm is prismatischmonoklien.
Dehardheid is 2,5 tot 3 op de schaal van Mohs en dedichtheid 2,95 tot 3,00. Kryoliet is doorschijnend tot transparant met een bijzonder lagebrekingsindex. De waarden voor de brekingsindex liggen in het bereik van 1,3385 tot 1,34, dus heel dicht bij die vanwater. Ondergedompeld in water is kryoliet daardoor praktisch onzichtbaar.
Naast de vindplaats in Groenland wordt kryoliet ook aangetroffen inPikes Peak (VS), inMont Saint-Hilaire (Canada) en inMiass (Rusland). Kleinere vindplaatsen komen voor inBrazilië,Tsjechië,Namibië,Noorwegen,Oekraïne en een aantal andere staten van de Verenigde Staten.
Kryoliet is voor het eerst beschreven in 1799 op basis van het voorkomen in Ivigtût en Arksukfiord in West-Groenland. De naam is afgeleid van hetGriekskryos = bevroren enlithos = steen.
