Het Costa Ricaans voetbalelftal behaalde in juni 2015 met de 14e plaats de hoogste positie op deFIFA-wereldranglijst, in juli 1996 werd met de 93e plaats de laagste positie bereikt.
De bijnaam vanLa Sele (van:La Selección) luidtLos Ticos. Dit is afgeleid van het woord Hermaniticos, de geuzennaam die Costa Ricaanse strijders elkaar gaven in de oorlog tegenWilliam Walker (1824-1860), de Amerikaanse aanvoerder van een boevenleger dat heel Midden-Amerika wilde onderwerpen.
Costa Rica nam in 1957 voor het eerst deel aan de kwalificatiewedstrijden. De eerste pouleronde, met Curaçao en Guatemala kwamen ze nog door, alle wedstrijden werden gewonnen. Uiteindelijk werden ze verslagen door Mexico. Voor de WK-eindronden van 1990, 2002, 2006, 2014, 2018 en 2022 wist het land zich wel te kwalificeren.
Bij deWK-eindronde van1990 inItalië deed debutant Costa Rica meteen van zich spreken en dat was met name de verdienste van doelmanLuis Gabelo Conejo. Hij ging naar Italië als speler vanClub Sport Cartaginés, een bescheiden subtopper in de Costa Ricaanse competitie. Zijn vaderland was ingedeeld in een poule metBrazilië,Zweden enSchotland en leek op voorhand kansloos te zijn.
Dankzij reddingen van Conejo en een trefferJuan Cayasso kende Costa Rica echter een sensationeel debuut. Schotland werd in de eerste wedstrijd met 1-0 verslagen inGenua. Ook de anders zo productieve Brazilianen zagen tot hun frustratie voortdurend Conejo in de weg liggen. Pas in de 82ste minuut vondMüller een gaatje, waardoor deSeleçao uiteindelijk aan het langste eind trok.
Costa Rica, dat onder leiding stond van de Joegoslavische bondscoachBora Milutinović, haalde bij het WK-debuut meteen de achtste finales, een prestatie die in twee daaropvolgende deelnames niet werd geëvenaard. De derde groepswedstrijd tegen Zweden werd met 2-1 gewonnen, waardoor Costa Rica inBari mocht aantreden tegenTsjechoslowakije. Voorafgaand aan die wedstrijd raakte Conejo geblesseerd. MetHermidio Barrantes als zijn vervanger was Costa Rica kansloos:Los Ticos werden afgedroogd met 4-1, onder meer door drie treffers van aanvallerTomáš Skuhravý.
Hoewel hij maar drie wedstrijden in actie kwam, werd Conejo samen met de Argentijnse penaltykillerSergio Goycochea uitgeroepen tot doelman van het toernooi. Hij vervolgde zijn loopbaan bij de Spaanse clubAlbacete Balompié.
Twaalf jaar later, bij hetWK 2002 inJapan enZuid-Korea, won Costa Rica vanChina (2-0), speelde de ploeg gelijk tegenTurkije (1-1) en werd verloren van Brazilië (2-5). Door deze nederlaag ging Turkije verder op doelsaldo, om vervolgens door te stoten naar de halve finale. De voortijdig gestrande selectie stond destijds onder leiding vanAlexandre Guimarães.
Bij deWK-eindronde van2014 inBrazilië groeide Costa Rica uit tot een van de verrassingen van het toernooi. De ploeg onder leiding van de Colombiaanse bondscoachJorge Luis Pinto eindigde als eerste in de groep met de oud-wereldkampioenenUruguay,Italië enEngeland en schakelde vervolgensGriekenland uit. "We hebben onderweg van alles meegemaakt. De beroemde 'sneeuwwedstrijd' in de kwalificatie inDenver tegen deVerenigde Staten, de landen die we hebben verslagen op het WK; het is bijzonder om daaraan terug te denken", zei Pinto, bijgenaamdExplosivo, in de aanloop naar de kwartfinalewedstrijd tegenNederland[1].
In de kwartfinale verloor Costa Rica uiteindelijk van Nederland, al gebeurde dat pas nastrafschoppen: 4-3. Na 120 minuten was de stand gelijk (0-0) inSalvador, ondanks een groot aantal kansen voor Oranje. Zo schootWesley Sneijder op de paal en de lat. BondscoachLouis van Gaal bracht doelmanTim Krul in de laatste minuut van de verlenging als vervanger in het veld voorJasper Cillessen. Waar Nederland alle penalty's raak schoot, redde Krul op de inzetten vanBryan Ruiz enMichael Umaña.
Op 7 oktober 2017 plaatste Costa Rica zich voor de vijfde keer voor een WK-eindronde. De ploeg speelde die dag in eigen huis met 1-1 gelijk tegenHonduras. Een kopbal vanKendall Watson diep in blessuretijd betekende dat de selectie van bondscoachÓscar Ramírez zich kon opmaken voor deelname aan hetWK voetbal 2018 inRusland. Bij dat toernooi werd de ploeg uitMidden-Amerika ingedeeld in groep E, samen met Brazilië,Zwitserland enServië.
In Rusland wist de ploeg geen potten te breken. Costa Rica begon het toernooi op zaterdag17 juni met een 1-0 nederlaag tegen Servië, dat de winst in deCosmos Arena inSamara veiligstelde door een rake vrije trap van de voet vanAleksandar Kolarov in de 56ste minuut. Vijf dagen later volgde een 2-0 nederlaag tegen Brazilië, een van de titelkandidaten, dat overigens pas in de blessuretijd afstand nam van de Midden-Amerikanen. De treffers kwamen op naam vanPhilippe Coutinho (91ste minuut) en sterspelerNeymar (95ste minuut). In de derde en afsluitende groepswedstrijd werd met 2-2 gelijkgespeeld tegen Zwitserland, waardoor uitschakeling een feit was.Kendall Waston scoorde voor Costa Rica, gevolgd door een eigen doelpunt van de Zwitserse doelmanYann Sommer in de blessuretijd.
BondscoachÓscar Ramírez kreeg na de uitschakeling veel kritiek in zijn thuisland en werd zelfs bedreigd door fans. Hij kreeg na de voortijdige eliminatie in de groepsfase geen nieuw contract aangeboden van de voetbalbond.[2]
Costa Rica deed vanaf 1941 mee aan het CCCF-kampioenschap en won toernooi vaak. Van de negen deelnames werden er zeven gewonnen. Het toernooi ging in 1963 over op het CONCACAF-kampioenschap. Ook dat toernooi werd een aantal keer gewonnen en wel in 1963, 1969 en 1989. In 1991 ging dit toernooi op in de CONCACAF Gold Cup.
De Copa América is eigenlijk een Zuid-Amerikaans voetbaltoernooi maar er worden regelmatig ook landen van buiten dat werelddeel uitgenodigd. Costa Rica werd tot dusver zes keer uitgenodigd en bereikte twee keer de kwartfinale.
.svg)
.jpg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
_-1.jpg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)