Brandende cocktails bevatten een kleine hoeveelheid alcohol van hoog percentage die aangestoken wordt voor het serveren
Eencocktail is een mengsel van minimaal drie ingrediënten, waarvan er twee drinkbaar moeten zijn en éénalcohol moet bevatten. Zo bezien is eenbloody mary, bestaande uitwodka,tomatensap,worcestersaus,Tabasco enspecerijen dus een cocktail. Als het gemengde drankje maar uit twee dranken bestaat, zoals een rum-cola, dan is het een samengestelde drank (ook welhighball,duo ofmixdrank genoemd) en geen cocktail. Veelgebruikte ingrediënten voor cocktails zijngedistilleerde dranken,likeuren,siropen,vruchtensappen en soms koolzuurhoudendefrisdranken.
Kenmerkend voor cocktails is dat er vaak met prachtige kleuren wordt gewerkt, er met speciaal glaswerk wordt gewerkt en dat de drankjes soms uitbundig worden versierd. Hierbij is het belangrijk dat degarnering, bijvoorbeeldfruit, terugkomt alsingrediënt van de cocktail. Je mag dus alleen eenaardbei als garnering gebruiken als er aardbeienlikeur of -siroop in de cocktail zit. Het klassieke glas dat voor cocktails gebruikt wordt, is driehoekig van vorm en staat op een lange steel met voet. Het heet simpelweg cocktailglas. Veel cocktails worden echter in andere, bijvoorbeeld lage of longdrinkglazen geserveerd.
De mogelijkheden met het mengen van dranken zijn enorm. Er bestaan ook alcoholvrije cocktails, ook welmocktails of virgin cocktails genoemd. Cocktails zijn grofweg in te delen in de volgende categorieën:
all-day cocktail (lager in alcoholpercentage waardoor je er meerdere gedurende de dag kunt drinken)
before-dinner cocktail (een kenmerk is dat deze droog is)
Er is veel onderzoek gedaan naar deetymologie van het woord "cocktail", maar de werkelijke oorsprong is nooit gevonden. De (waarschijnlijk) eerste keer dat het woord in de betekenis "drank" in gedrukte vorm opduikt is inThe Farmer's Cabinet van 28 april 1803:
Drank a glass of cocktail—excellent for the head ... Call'd at the Doct's. found Burnham—he looked very wise—drank another glass of cocktail.
Omtrent de oorsprong zijn onder meer de volgende mogelijke verklaringen gegeven:
Het woordCock-tailed werd in de 18e eeuw gebruikt om trekpaard met gecoupeerde staart aan te duiden, in tegenstelling tot eenrenpaard met een lange staart.[1] Hetzelfde woord bleek ook een goede naam voor een gemixt en dus niet-zuiver drankje.
Het woord zou zijn afgeleid vancoctel, eenMaya woord voorgefermenteerde vruchtensappen. Het werd door 16e-eeuwse Spanjaarden aangetroffen inYucatan. Zij namen het concept mee naarEuropa en de naam werd in het Engelsverbasterd tot "cocktail", dit om een mix van gefermenteerde vruchtensappen en distillaten aan te duiden. Het woord Coctel wordt ook vandaag de dag nog in Latijns-Spaanse landen gebruikt.
Koloniale tavernes hielden hun dranken (rum, brandy, whisky, gin, applejack) in vaten. Het laatste restje in zo'n vat was minder van kwaliteit en werd daarom overgegoten in een gecombineerd vat, dat dan tegen een gereduceerd tarief werd aangeboden. De kraan in een vat wordt ook wel aangeduid alscock, het restje drank onder de cock alstail, vandaarCock-tailings.
Ook doet er nog een verhaal de ronde dat de herkomst van het woord moet worden gezocht bijhanengevechten. De haan (cock) en zijn veelkleurige staart (tail) zouden gecombineerd gebruikt zijn om een veelkleurig drankje aan te duiden.
Zoals in het hoofdstukEtymologie al te lezen is, is de herkomst van de naam en daarmee het ontstaan van de cocktail niet helemaal duidelijk. Waarschijnlijk werden sterke dranken al eeuwenlang gemend met fruit en kruiden. Zo stamt debloody mary al van vlak na de dood vanMary Tudor. Ergens eind18e of begin19e eeuw ontstonden in deVerenigde Staten cocktails volgens het huidige concept. Het woord cocktail duikt in1803 op. De eerste geschreven definitie van de cocktail stamt uit 13 mei 1806 in een editie vanThe Balance and Columbian Repository, een federalistische krant in Hudson, VS. Hierin wordt gesproken over een mix van sterke drank met suiker, water en eenbittertje. In1862 verscheen het boeka bartender's guide called How to Mix Drinks; or, The Bon Vivant's Companion waarin tien cocktailrecepten staan beschreven.
Rond1917 raakten de cocktail party's in zwang. Pas ten tijde van deAmerikaanse drooglegging van1920 tot1933 werd de cocktail echt populair. Deze periode speelde een belangrijke rol in de verdere cultivering van de cocktail. In zogenaamdespeakeasies werd stiekem drank geschonken maar omdat illegaal gestookte drank vaak van slechte kwaliteit was en niet goed smaakte werden de drankjes gemend met vruchtensap en siroop. Zo werd de slechte smaak gemaskeerd en ontstonden nieuwe recepten.
Detikicultuur, waarbij in de VS een interesse ontstond in de cultuur van dePolynesische culturen leidde tot exotisch ogende cocktails zoals deMai Tai,Blue Hawaii en deZombie. De cocktail zou tot in de jaren zestig populair blijven. Daarna nam de interesse af om vanaf het jaar 2000 weer op te leven. Intussen is de cocktail zijn zo ingeburgerd dat de meest bekende recepten soms ook op de gewone drankkaart staan van restaurants.
Een cocktail wordt bereid tijdens een wedstrijd in 1958
Sinds jaar en dag worden er vier bereidingswijzen voor cocktails onderscheiden, in het Engels build, stir, shake en blend:
Bij builden (schenken) wordt de cocktail direct in hetdrinkglas bereid omdat mengen niet noodzakelijk is, of juist voor een bepaald (kleur)effect, bijvoorbeeld bij eenPousse-café. Een variant hierop is het gebruik (of de noodzaak) dat de consument er zelf nog iets mee doet alvorens het op te drinken: ZieTequila Slammer
Voor het stirren (roeren) worden de ingrediënten in een mengglas met een barlepel geroerd en daarna overgegoten in het glas. Hierbij is het noodzakelijk dat de dranken zich makkelijk vermengen.
Bij shaken (schudden) worden de dranken in eencocktailshaker met ijsblokjes geschud en daarna door een (ingebouwde) zeef in het glas geschonken. Door het schudden wordt de inhoud goed gemengd en bovendien snel gekoeld zonder al te zeer verdund te raken.
Door te blenden (mengen) in eenblender of keukenmachine worden ijs en/of stukjes fruit vermalen en door de overige ingrediënten gemengd. Gebruik van een zeef is daarbij niet wenselijk.
Een goede bartender kent zijn klassiekers, weet van trendy cocktails en kan alles vertellen over de drankjes die hij gebruikt.
Een invloedrijk boek voor cocktailschenkers isThe Fine Art of Mixing Drinks uit1948 van de AmerikaanDavid Embury. Hierin legt hij een aantal principes uit. Zo stelt hij dat een cocktail uit drie onderdelen bestaat:
De basis is het hoofdingrediënt, bijvoorbeeld whisky. Deze maakt vaak meer dan 75% van de cocktail uit. Het ijs telt in deze berekening niet mee.
Demodifying agent die de smaak aanpast en bijzonder maakt, bijvoorbeeld eenbittertje, vruchtensap of suiker.
De speciale smaken en kleuren.
Embury verdeelde de cocktails in twee groepen, de aromatische en de zure. Voor de zure cocktails stelt hij dat deze voor 1 deel zoet, 2 delen zuur en 8 delen uit het basisingrediënten moeten bestaan.
Strainen: De drank filteren van het ijs en eventueel overgebleven fruit via een zeef
Dubbel strainen: De kleine overgebleven fruit en ijs stukjes verwijderen met een fijne zeef
Cobblers: cocktails met fruit en wijn of likeur (bijvoorbeeldsangria)
Flairbartending: Het entertainen van gasten door het jongleren met flessen, shakers en glazen achter de bar. De bartenders die dit doen hetenflairtenders. InNederland is het bereiden van cocktails met flair in de jaren negentig van de twintigste eeuw populair geworden, onder andere in de cocktail catering branche. Hierbij worden professionele bartenders ingehuurd op locatie, waar zij cocktails ter plekke bereiden.
