Chip Robinson | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Chip Robinson op deDel Mar Racetrack in 1990. | ||||
Geboren | 29 maart1954 | |||
Geboorteplaats | Philadelphia | |||
Nationaliteit | ![]() | |||
|
Chip Robinson (Philadelphia,Pennsylvania,29 maart1954) is eenAmerikaans voormaligautocoureur. In1987 won hij de24 uur van Daytona, en in1989 won hij de12 uur van Sebring.
In 1983 en 1984 reed Robinson in de AmerikaanseFormule Vee. In zijn eerste seizoen behaalde hij vijf podiumplaatsen en eindigde hij als vierde, terwijl hij in zijn tweede seizoen drie races won en achterArie Luyendyk tweede werd in de eindstand. In de rest van zijnautosportcarrière nam hij vooral deel aan langeafstandsraces. In 1985 debuteerde hij in de GTP-klasse van deIMSA GT, waarin hij met zes podiumfinishes vijfde werd. Tevens maakte hijdat jaar zijn debuut in de24 uur van Le Mans, waarin hij samen metBob Tullius enClaude Ballot-Léna voor het team Jaguar Group 44 reed. Hij behaalde de zege in de GTP-klasse en eindigde als dertiende in de algehele race. In de rest van zijn carrière reed hij nog drie keer in Le Mans, maar wist hij geen enkele keer meer de finish te halen.
In 1986 won Robinson zijn eerste race in de GTP-klasse van de IMSA GT en werd hij opnieuw vijfde in de eindstand. In1987 won hij de24 uur van Daytona, een zege die hij deelde metAl Holbert,Derek Bell enAl Unser jr. Dat jaar werd hij ook kampioen in zijn klasse in de IMSA GT. In1986 en1987 startte hij in vijfChamp Car-races voor de teams Dick Simon Racing en Machinists Union Racing, waarin een zesde plaats op hetStratencircuit Long Beach in 1987 zijn beste race-uitslag was.
In 1988 werd Robinson negende in deInternational Race of Champions en achtste in de IMSA GT. In1989 won hij de12 uur van Sebring samen met Luyendyk enGeoff Brabham. In de IMSA GTP behaalde hij in totaal zeven zeges, maar werd hij in de eindstand tweede achter Brabham. In 1990 behaalde hij een overwinning en werd hij achter Brabham wederom tweede in het klassement. In 1991 won hij twee races en werd hij voor de derde achtereenvolgende keer tweede achter Brabham. 1992 was zijn laatste seizoen in het kampioenschap, die hij met drie podiumfinishes als negende afsloot.
Na zijn carrière als coureur werd Robinson wedstrijdleider bij kampioenschappen als deFormule Atlantic, de Formule 2000, de Formule 1600 en hetAmerikaanse Formule 4-kampioenschap.