DeEnglish and Scottish Ballads (1857/1858), verzameld en uitgegeven doorFrancis James Child, is een liedboek met historische Engelstaligevolksliedjes, ook bekend als deChild Ballads. De tweede druk, van 1860, beslaat 8 banden.
In 1882-1898 verscheen er een uitgebreidere, wetenschappelijke uitgave in 10 banden, onder de titelThe English and Scottish Popular Ballads. In totaal worden er uiteindelijk 305 afzonderlijkeballades tot deChild Ballads gerekend (maar van elk lied kunnen meerdere varianten bekend zijn).
In de jaren 1960 werden de meesteballades voorzien van een melodie, verzameld door Bertrand Harris Bronson. Alle liederen zijn opgenomen in deRoud Folk Song Index, de databank voor Engelstalige volksliedjes.
De meeste opgenomen ballades dateren uit de zeventiende en achttiende eeuw, maar de oudste gaan terug op middeleeuwsehandschriften. Veel liedteksten zijn overgenomen van losseliedbladen. Het is echter onduidelijk hoe Francis Childs selectie tot stand is gekomen, omdat hij overleed voor hij een verantwoording uit had kunnen geven.
Inhoudelijk zijn veel van deChild Ballads duister van toon. Een deel gaat over historische figuren, een groot deel over bekende personages (zoalsRobin Hood enkoning Arthur) en in een ander deel wordensprookjes verhaald.
Veel terugkomende thema's zijn verboden liefde, eer, adellijkheid, bovennatuurlijke verschijnselen, zonde, moord, ballingschap, de dood en het lot.
Voor deChild Ballads waren er al andere verzamelingen Engelstalige balladen verschenen, zoalsReliques of Ancient English Poetry, samengesteld door bisschopThomas Percy (1765). Ook in andere talen waren er reeds verzamelingen historische liederen in druk verschenen (vergelijkbaar in het Nederlandse taalgebied isHet oude Nederlandsche lied, 1843-1910, vanF. van Duyse).
Francis Child nam de Deense balladeverzamelingDanmarks gamle Folkeviser als uitgangspunt. Deze verzameling was begonnen door Svend Grundtvig in 1853, maar werd in eeuw tijd uitgebreid tot 12 boekbanden met 539 soorten ballades. Hierin werd de volgende indeling gehanteerd:
Elk lied kreeg een nummer, dat verwees naar deze indeling.
Child nam deze methode van nummering over. Hierdoor kon hij verschillende versies van een lied met elkaar verbinden of onderscheiden.
In 1860 zag Childs achtdelige verzamelingEnglish and Scottish Ballads het licht. Hierin nam hij doorgaans slechts één variant van elke ballade op.
Ruim tien jaar later verscheen de uitgebreidere, wetenschappelijke uitgave in 10 delen, onder de titelThe English and Scottish Popular Ballads (1882-1898). Deel 5 bevat een uitgebreide verantwoording, waaronder een index en gebruikte bronnen.
In 1957 werd de verzameling herdrukt in drie delen en in 1965 met een essay van Walter Morris. Ook verschenen er verschillende ingekorte versies bestemd voor het grote publiek.
In de jaren 1960 zocht Bertrand Harris Bronson historische muzieknotaties bij zoveel mogelijk ballades. In 2002-2011 verscheen er een 'gecorrigeerde' versie van deThe English and Scottish Popular Ballads in vijf delen. Hierin zijn muzieknotaties opgenomen.
Een klein aantal voorbeelden van de 305 ballades die zijn opgenomen in deChild Ballads, verzameld door Francis Child (met de liednummers uit de uitgave).
|
|
De volledige lijst van de 305 balladen is te vinden op de Engelse Wikipedia.[1]
