Chaabi (Egyptisch-Arabisch: شعبي;sha'bi), in mindere mate gespeld alsshaabi, is eenEgyptischmuziekgenre. Het is een vorm van energieke populairevolksmuziek die in de tweede helft van de 20e eeuw voortkwam uitbaladi, de Egyptischebuikdansmuziek. De muziekstijlen van deAlgerijnse chaabi enMarokkaanse chaabi zijn, hoewel ze dezelfde naam hebben, andere en oudere muziekgenres.
Het woordchaabi betekent 'van het volk'. Het is ontstaan inCaïro in de jaren zeventig van de 20e eeuw, als een nieuwe vorm van stadsmuziek om de moeilijkheden en frustraties van Egyptenaren uit te kunnen drukken. Een voorbeeld is het nummer 'Ana bakrah Israel' (Arabisch voor 'Ik haat Israël'), waarShaaban Abdel Rahim in 2000 mee doorbrak. Het veroorzaakte controverse door één regel in het refrein, "Maar ik hou van Amr Moussa", verwijzend naar de EgyptischepoliticusAmr Moussa. De teksten binnen dit genre zijn echter niet altijd politiek getint, maar bevatten ook humor en dubbelzinnigheid.
De meest recente nieuwe ontwikkeling in de chaabi-scene ismahraganat, in het Westen beter bekend alselectro chaabi. Dit muziekgenre, dat als 'luid', 'rommelig' en zelfs 'vulgair' wordt gezien, onderscheidt zich door de combinatie van chaabi metEDM,hiphop enreggaeton. Hoewel dit genre in het begin van de 21e eeuw ontstond, kreeg het tijdens deEgyptische Revolutie van 2011 pas landelijke bekendheid. Over deze ontwikkeling verscheen in 2013 de documentaireElectro Chaabi. In Nederland kreeg de moderne variant van het muziekgenre echter bekendheid door deNederlandse bandCairo Liberation Front.