Carl Edvard Rotwitt (Hillerød,18 maart1812 -Kopenhagen,8 februari1860) was eenDeens politicus en eerste minister.
Carl Edvard Rotwitt studeerde rechten en voltooide die studie in 1834, na het afleggen van het staatsexamen. Hij werd actief alsadvocaat en was vanaf 1836 aanklager inThisted. In 1842 werd hij als advocaat toegelaten bij het Deense Hooggerechtshof.
Zijn politieke loopbaan begon in 1849, toen hij werd verkozen in deFolketing, waar hij zich aansloot bij de in 1846 opgerichteVereniging van Boerenvrienden. Op 13 juni 1853 werd hij verkozen tot voorzitter van de Folketing, wat hij bleef tot en met 2 december 1859. In 1855 werd hij daarenboven gouverneur van de provincieFrederiksborg, waarin ook het kasteelFrederiksborg lag, de belangrijkste residentie van koningFrederik VII van Denemarken en diens derde echtgenote,gravin Danner.
Op 2 december 1859 volgde RotwittCarl Christian Hall op als voorzitter van de ministerraad, een ambt dat hij combineerde met dat van minister van Justitie. Hij bleef in functie tot 8 februari 1860, toen hij plotseling stierf aan eenberoerte. Het einde van zijn kabinet betekende ook het einde van de aanzienlijke invloed van gravin Danner op de Deense politiek.
| Voorganger: Carl Christian Hall | Premier van Denemarken 1859-1860 | Opvolger: Carl Christian Hall |