Voor het punt op het Britse eiland Man, zieBungalow (Man).
Eenbungalow is een relatief kleinewoning, soms eenrecreatiewoning, bestaande uit een enkele woon- en slaapoppervlakte op debegane grond, met soms een kelder. Wanneer één kamer zich op een tweede woonlaag bevindt valt dit type bouw ook nog onder het begrip bungalow, vaaksemi-bungalow genoemd. Bungalowwoningen bevinden zich meestal aan de stadsrand of in de natuur. Het is mogelijk om een bungalow te plaatsen zonder fundering of heipalen te gebruiken mits daarvoor eerst een zandplaat gecreëerd wordt. Dit is een plaat van scherp zand en met een dikte van 2 meter en verder ruim de oppervlakte van het geplande huis. Door de zandplaat een paar maanden flink te beregenen en nat te houden klinkt de plaat in tot een redelijk massief geheel waar een licht bouwsel op zal blijven staan.
Er zijn vanaf circa 1970 veelbungalowparken gebouwd. De bungalows doen dan dienst als recreatiewoningen, en vervangen soms kampeerterreinen. De meeste bungalowparken zijn omheind en hebben gemeenschappelijke paden enparkeerplaatsen. Soms zijn er meer faciliteiten die onder gezamenlijk eigendom vallen. Het onderhoud is dan ondergebracht in eenVereniging van Eigenaars.
Buiten Europa heeft bungalow primair een betekenis van een bouwstijl van vrijstaande huizen. Deze stroming was zeer populair in de Verenigde Staten in de jaren 1910 en 1920.
Het woordbungalow is een Engels leenwoord, dat het volgens het Online Etymology Dictionary heeft afgeleid van hetGujaratiwoordbangalo. Het Gujarati heeft dat op zijn beurt afgeleid van hetHindiwoordbangla, wat letterlijkBengaals betekent en overdrachtelijkin Bengaalse stijl[1]
