Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Naar inhoud springen
Wikipediade vrije encyclopedie
Zoeken

Braziliaans voetbalelftal (mannen)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Brazilië
Vlag van Brazilië
BijnaamSeleção
Os Canarinhos
Goddelijke Kanaries
FIFA-ranglijst5Stabiel (3 april 2025)
Hoogste ranking1e (sep-okt 1993,apr-mei 1994,jul 1994-apr 2001,jul 2002-jan 2007,jul-aug 2007,jul-okt 2009,apr-mei 2010,apr-jun 2017,aug 2017,apr-dec 2022)
Laagste ranking22e (jun 2013)
AssociatieCBF
BondscoachVlag van ItaliëCarlo Ancelotti
StadionMaracanã,Rio de Janeiro
Meeste interlandsCafú (148)
TopscorerNeymar (79)
Wedstrijden
Eerste interland:
Vlag van Argentinië Argentinië 3–0Brazilië Vlag van Brazilië
(Buenos Aires,Argentinië;20 augustus1914)
Grootste overwinning:
Vlag van Brazilië Brazilië 14–0Nicaragua Vlag van Nicaragua
(Mexico-Stad,Mexico;17 oktober1975)
Grootste nederlaag:
Vlag van Uruguay Uruguay 6–0Brazilië Vlag van Brazilië
(Viña del Mar,Chili;18 september1920)
Vlag van Brazilië Brazilië 1–7Duitsland Vlag van Duitsland
(Belo Horizonte,Brazilië;8 juli2014)
Wereldkampioenschap
Optredens22 (eerste keer:1930)
Beste resultaatWinnaar (1958,1962,1970,
1994,2002)
Copa América
Optredens38 (eerste keer:1916)
Beste resultaatWinnaar (1919,1922,1949,
1989,1997,1999,2004,
2007,2019)
Pan-Amerikaans kampioenschap
Optredens3 (eerste keer:1952)
Beste resultaatWinnaar (1952,1956)
FIFA Confederations Cup
Optredens7 (eerste keer:1997)
Beste resultaatWinnaar (1997,2005,2009,
2013)
Thuis
Uit

HetBraziliaans voetbalelftal is een team van mannelijkevoetballers datBrazilië vertegenwoordigt bij internationale wedstrijden.

Brazilië is het enige land dat tot nog toe aan elke editie van hetWK deelnam. Het land organiseerde in 1950 en 2014 het WK en is met vijfwereldtitels het succesvolste land ooit. In Zuid-Amerika won het land al negen keer deCopa América, maar moet hier Argentinië en Uruguay voor laten gaan. Ook won het viermaal deFIFA Confederations Cup, waarmee het óók hier het succesvolste land is.

Het Braziliaans voetbalelftal staat ook bekend alsSeleção. Het team staat wereldwijd bekend om zijn aanvallende speelstijl, technische vaardigheden en een rijke traditie van voetbalsuccessen. Brazilië is het enige land dat tot nog toe aan elke editie van hetWK deelnam. Het land organiseerde in1950 en2014 het WK en is met vijf wereldtitels het succesvolste land ooit. De WK-titels werden behaald in1958,1962,1970,1994 en2002.

In Zuid-Amerika won het land negen keer deCopa América, maar moet hierArgentinië enUruguay voor laten gaan. De Copa América-titels werden gewonnen in 1919, 1922, 1949, 1989, 1997, 1999, 2004, 2007 en 2019. Daarnaast won Brazilië viermaal de FIFA Confederations Cup, waarmee het óók hier het succesvolste land is, met overwinningen in 1997, 2005, 2009 en 2013.

Het Braziliaans elftal heeft door de jaren heen een groot aantal legendarische spelers voortgebracht, waaronderPelé,Zico,Romário,Ronaldo,Rivaldo,Ronaldinho, en meer recentNeymar. De rijke geschiedenis en de continuïteit van successen hebben bijgedragen aan de status van Brazilië als een van de meest gerespecteerde en gevreesde voetbalnaties ter wereld.

Buiten het succes op het veld, staat het Braziliaans voetbalelftal ook bekend om zijn enorme invloed op de wereldwijde voetbalcultuur, met de kenmerkende "samba-voetbalstijl" die wordt gekenmerkt door flair, creativiteit en technisch meesterschap. Deze speelstijl heeft wereldwijd veel bewondering en navolging gekregen, en draagt bij aan de blijvende populariteit van het Braziliaanse voetbal.

Deelname aan internationale toernooien

[bewerken |brontekst bewerken]

Brazilië nam aan elke editie van hetWereldkampioenschap voetbal deel. In 1930 wasPreguinho de eerste Braziliaan die voor het land scoorde op het WK, dat was in de wedstrijd tegen Joegoslavië (1–2). In 1950 en 2014 was het gastland voor de WK-eindronde. Brazilië is met vijf wereldtitels het succesvolste land in de voetbalhistorie. In totaal heeft Brazilië 7 keer in de finale van het wereldkampioenschap gestaan. Voor de eerste keer in 1950 toen het de afsluitende groepswedstrijd (finalegroep) tegen Uruguay speelde en deze verloor met1–2. In 1958 wist Brazilië de finale wel te winnen, met5–2 van Zweden. Vier jaar later werd Brazilië weer kampioen, nu door Tsjecho-Slowakije in de finale van 1962 met3–1 te verslaan. Ook in 1970 bereikte het land de finale, nu werd Italië met4–1 verslagen. Van 1994 tot 2002 zou Brazilië wederom 3 keer achter elkaar in de finale staan. Ze speelden daarin tegen respectievelijk Italië (0–0), Frankrijk (0–3) en Duitsland (2–0).In de zomer van 2014 is Brazilië het gastland voor het WK. Nadat ze daarin succesvol de halve finale bereikte, was hun opponent Duitsland. Brazilië verloor deze wedstrijd met 1–7. De grootste nederlaag in de geschiedenis van Brazilië.

Brazilië was tevens 5 keer finalist op de Confederations Cup. In 1997 voor de eerste keer toen het in Riyad tegen Australië speelde en deze finale won met6–0. Twee jaar later speelde het weer de finale, nu in Mexico-Stad tegen Mexico (3–4). Tussen 2005 en 2013 werd Brazilië 3 keer achter elkaar kampioen. In 2005 door in de finale Argentinië te verslaan (4–1). In 2009 door in de finale de Verenigde Staten te verslaan (3–2) en in 2013 door in de finale van Spanje te winnen (3–0).

Wereldkampioenschap

[bewerken |brontekst bewerken]
Wereldkampioenschap voetbal overzicht
JaarRondeWed.WGVDVDTKwal
Vlag van Uruguay1930Groepsfase210152
Vlag van Italië (1861-1946)1934Eerste ronde100113(Kwal.)
Vlag van Frankrijk1938Derde53111411(Kwal.)
Vlag van Brazilië1950Tweede6411226
Vlag van Zwitserland1954Kwartfinale311185(Kwal.)
Vlag van Zweden1958Kampioen6510164(Kwal.)
Vlag van Chili1962Kampioen6510145
Vlag van Engeland1966Groepsfase310246
Vlag van Mexico1970Kampioen6600197(Kwal.)
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland1974Vierde732264
Vlag van Argentinië1978Derde7430103(Kwal.)
Vlag van Spanje1982Tweede ronde5401156(Kwal.)
Vlag van Mexico1986Kwartfinale5410101(Kwal.)
Vlag van Italië1990Achtste finale430142(Kwal.)
Vlag van Verenigde Staten1994Kampioen7520113(Kwal.)
Vlag van Frankrijk1998Tweede74121410
Vlag van Zuid-KoreaVlag van Japan2002Kampioen7700184(Kwal.)
Vlag van Duitsland2006Kwartfinale5401102(Kwal.)
Vlag van Zuid-Afrika2010Kwartfinale531194(Kwal.)
Vlag van Brazilië2014Vierde73221114
Vlag van Rusland2018Kwartfinale531183(Kwal.)
Vlag van Qatar2022Kwartfinale531183(Kwal.)
Vlag van CanadaVlag van MexicoVlag van Verenigde Staten2026Gekwalificeerd000000(Kwal.)

Confederations Cup

[bewerken |brontekst bewerken]
FIFA Confederations Cup overzicht
JaarRondeWed.WGVDVDT
Vlag van Saoedi-Arabië1997Kampioen5410142
Vlag van Mexico1999Tweede5401186
Vlag van Zuid-KoreaVlag van Japan2001Vierde512233
Vlag van Frankrijk2003Groepsfase311133
Vlag van Duitsland2005Kampioen5311126
Vlag van Zuid-Afrika2009Kampioen5500145
Vlag van Brazilië2013Kampioen5500143
Vlag van Rusland2017Geen deelname

Copa América

[bewerken |brontekst bewerken]
Zuid-Amerikaans kampioenschap overzicht
JaarRondeWed.WGVDVDT
Vlag van Argentinië1916Derde302134
Vlag van Uruguay1917Derde310278
Vlag van Brazilië (1889-1960)1919Kampioen4310123
Vlag van Chili1920Derde310218
Vlag van Argentinië1921Tweede310243
Vlag van Brazilië (1889-1960)1922Kampioen523072
Vlag van Uruguay1923Vierde300325
Vlag van Uruguay1924Geen deelname
Vlag van Argentinië1925Tweede4211119
Vlag van Chili1926Geen deelname
Vlag van Peru (1825-1950)1927
Vlag van Argentinië1929
Vlag van Peru (1825-1950)1935
Vlag van Argentinië1937Tweede64021711
Vlag van Peru (1825-1950)1939Geen deelname
Vlag van Chili1941
Vlag van Uruguay1942Derde6312157
Vlag van Chili1945Tweede6501195
Vlag van Argentinië1946Tweede5311137
Vlag van Ecuador1947Geen deelname
Vlag van Brazilië (1889-1960)1949Kampioen8701467
Vlag van Peru1953Tweede7403179
Vlag van Chili1955Geen deelname
Vlag van Uruguay1956Vierde522145
Vlag van Peru1957Tweede6402239
Vlag van Argentinië1959Tweede6420177
Vlag van Ecuador1959Derde4202710
Vlag van Bolivia1963Vierde62131213
Vlag van Uruguay1967Geen deelname
Copa América overzicht
JaarRondeWed.WGVDVDT
1975Derde6501164
1979Derde6222109
1983Tweede824285
Vlag van Argentinië1987Groepsfase210154
Vlag van Brazilië1989Kampioen7520111
Vlag van Chili1991Tweede7412128
Vlag van Ecuador1993Kwartfinale412164
Vlag van Uruguay1995Tweede6420103
Vlag van Bolivia1997Kampioen6600223
Vlag van Paraguay1999Kampioen6600172
Vlag van Colombia2001Kwartfinale420254
Vlag van Peru2004Kampioen6321136
Vlag van Venezuela2007Kampioen6411155
Vlag van Argentinië2011Kwartfinale413064
Vlag van Chili2015Kwartfinale421154
Vlag van Verenigde Staten2016Groepsfase311172
Vlag van Brazilië2019Kampioen6420131
Vlag van Brazilië2021Tweede7511123
Vlag van Verenigde Staten2024Kwartfinale413052

CONCACAF Gold Cup

[bewerken |brontekst bewerken]
CONCACAF Gold Cup overzicht
JaarRondeWed.WGVDVDT
Vlag van Verenigde Staten1996Tweede¹4301103
Vlag van Verenigde Staten1998Derde430162
Vlag van MexicoVlag van Verenigde Staten2003Tweede¹530262

¹Deelgenomen metOlympisch elftal.

FIFA-wereldranglijst[1]

[bewerken |brontekst bewerken]
199319941995199619971998199920002001200220032004200520062007200820092010201120122013201420152016201720182019202020212022
3 1 1 1 1 1 1 1 3 1 1 1 1 1 2 5 2 4 6 18 10 6 6 2 2 3 3 3 2 1

Geschiedenis

[bewerken |brontekst bewerken]

Vroeger

[bewerken |brontekst bewerken]
Eerste Braziliaanse elftal in 1914.
Eerste wedstrijd tegenExeter City in 1914.

Brazilië speelde op 21 juli 1914 zijn eerste interland in hetEstádio das Laranjeiras vanFluminense tegen de Engelse clubExeter City.Marcos Carneiro de Mendonça vanAmerica stond in het doel. De wedstrijd wordt niet officieel erkend als eerste interland, daar ze tegen een club speelden en niet tegen een ander land. Op 20 september van dat jaar vond dan de eerste officiële interland plaats tegenArgentinië, dat met 3-0 zegevierde.

Een van de eerste voetballegendes van het land wasArthur Friedenreich (1892-1969) uit São Paulo, zijn vader was een Duitser en zijn moeder Afro-Braziliaans. Friedenreich speelde ook in de wedstrijd tegen Exeter City. In 1919 en 1922 werd hij met het team Zuid-Amerikaans kampioen. Friedenreich moest wel zijn kroezelhaar stijlen en om blank uit te zien meel op zich smeren. Op de editie van 1919 werd hij samen met ploegmaatNeco topschutter. In 1921 beval presidentEpitácio Lindolfo da Silva Pessoa dat er geen spelers met een donkere huidskleur mochten aantreden in het Zuid-Amerikaans kampioenschap van dat jaar om geen aanzien te verliezen. Nadat Brazilië de titel niet won en er openlijk protest kwam trok hij zijn beslissing weer in en een jaar later werd Brazilië terug kampioen.

Eerste WK's en nationaal drama: 1930–1954

[bewerken |brontekst bewerken]
Seleção in 1930

In 1930 werd het allereersteWK georganiseerd in buurlandUruguay. Dit land had al zes keer het Zuid-Amerikaans kampioenschap gewonnen en twee keer de Olympische Spelen in 1924 en 1928, de enige spelen die door deFIFA gelijkgesteld worden met een WK. Brazilië kwam in de eerste wedstrijd 2-0 achter tegenJoegoslavië, in de tweede helft scoordePreguinho het eerste doelpunt ooit voor het land op een WK, echter verloren ze de wedstrijd. TegenBolivia scoorden Preguinho enModerato elk twee keer, maar dit kon een vroegtijdige uitschakeling niet verhinderen. Het had misschien anders kunnen uitdraaien voor het land, door interne strubbelingen tussen de voetbalbonden van Rio de Janeiro en São Paulo werden enkel spelers uit Rio naar het WK afgevaardigd, waardoor voetballegende Arthur Friedenreich bijvoorbeeld niet in de selectie opgenomen werd.

Ook op hetWK 1934 liep het snel mis. In deze editie werd onmiddellijk met rechtstreekse uitschakeling gewerkt.Spanje stond na een half uur al 3-0 voor.Leônidas maakte wel nog de 3-1, maar daar bleef het bij. Vier jaar later ging het eindelijk beter. In een wervelende wedstrijd tegenPolen werd het na verlengingen 6-5, daarna werd ookTsjecho-Slowakije uitgeschakeld. In de halve finale verloren de Brazilianen dan vanItalië en in de wedstrijd om de derde plaats kon het teamZweden nog opzij zetten met 2-4. Leônidas werd met zeven doelpunten topschutter van het WK en was zo de eerste Braziliaan met wereldfaam.

DoorWOII vond het volgende WK pas in 1950 plaats en dit keer werd het in eigen land georganiseerd. Brazilië werd vlotjes groepswinnaar en de titel werd beslecht in een finalegroep met vier teams. Brazilië gaf Zweden en Spanje een flink pak rammel (7-1 en 6-1) en trok als torenhoog favoriet naar de derde groepswedstrijd tegen Uruguay, dat nipt van Zweden gewonnen had en tegen Spanje gelijk speelde. In het gloednieuweMaracanã daagden maar liefst 200.000 toeschouwers op om hun land de eerste wereldtitel te zien binnen halen. Vroeg in de tweede helft brachtFriaça het thuisland op voorsprong, maar de Uruguayanen scoorden nog twee keer en werden voor de tweede keer wereldkampioen. Deze nederlaag werd een nationaal drama, bekend als hetMaracanazo. De witte truitjes waarmee Brazilië toen speelde werden nooit meer gebruikt en ingewisseld voor het huidige geel-blauw, die hen de bijnaamOs Canarinhos gaf (kanarievogels).

Vier jaar later waren er nog maar vier spelers van 1950 bij inZwitserland.Mexico werd meteen fors opzij gezet (5-0) en tegenJoegoslavië speelden ze gelijk. In de kwartfinale troffen ze een van de zwaarst mogelijke lotingen,Hongarije. De Hongaren domineerden het voetbal en hadden al vier jaar niet meer verloren, in de voorronde scoorden ze in twee wedstrijden maar liefst 17 keer, waaronder acht keer tegenWest-Duitsland. Hoewel sterspelerFerenc Puskás geblesseerd was konden de Hongaren al snel op voorsprong komen. Na een volgens Brazilië onterecht penalty in de 60ste minuut werd de sfeer erg grimmig en werd er vuil gespeeld, wat resulteerde in twee rode kaarten voor de Brazilianen en een voor de Hongaren. Na de wedstrijd die met 4-2 verloren werd vielen de Brazilianen de Hongaren zelfs aan in de kleedkamer. De Engelse scheidsrechter Arthur Ellis, die op voorhand dacht dat het een van de mooiste wedstrijden ooit zou worden verklaarde achteraf dat het de meest schandalige wedstrijd ooit was. De wedstrijd ging de geschiedenis in alsde Slag van Bern.

Drie titels in vier toernooien: 1958–1970

[bewerken |brontekst bewerken]
Winnend team WK 1958

Op hetWK in Zweden vier jaar later won het land voor het eerst de wereldtitel, met sterspelers alsVavá,Garrincha,Didi en de nog maar 17-jarigePelé. Nadat ze groepswinnaar werden zette PeléWales opzij in de tweede ronde. De halve finale tegen Frankrijk werd een van de spectaculairste wedstrijden van het WK.Raymond Kopa topschutterJust Fontaine probeerden de Brazilianen te bedwingen, maar slaagden daar niet in want de Seleção won met 5-2 en speelde in de finale tegen gastland Zweden, waartegen ze met dezelfde cijfers wonnen.

Vier jaar later kon de titel verdedigd worden op hetWK in Chili met een 3-1 overwinning in de finale tegenTsjecho-Slowakije. Een hoogtepunt was de overwinning in de kwartfinale opEngeland. Vavá, Garrincha en Didi waren opnieuw sterren van het toernooi. Pelé blesseerde zich in de groepsfase en kwam daarna niet meer aan spelen toe. Hiervan profiteerdeAmarildo, die in de finale twee minuten na de 0-1 de gelijkmaker binnen trapte.

Op hetWK in Engeland ontgoochelde het inmiddels ouder geworden team. Brazilië wilde drie keer op rij winnen en speelde voor het WK veel wedstrijden met vele spelers en selecteerde vaak op reputatie, zoals de inmiddels 32-jarige Garrincha. Toch was hij het die samen met Pelé de overwinning binnen haalden tegenBulgarije. De Bulgaren tackelden Pelé een aantal keren waardoor hij rust kreeg voor de wedstrijd tegen de Hongaren. Voor het eerst in twaalf jaar, sinds de Slag van Bern, verloren de Brazilianen op het WK en ook nu weer tegen Hongarije,Tostão scoorde wel zijn eerste WK-doelpunt. In de derde wedstrijd tegen hetPortugal vanEusébio kreeg het land een 3-1 om de oren en was voortijdig uitgeschakeld.

Met een sterk verjongd elftal rond Pelé kon het land op hetWK in Mexico voor de derde maal in twaalf jaar de titel winnen. Na een sterk toernooi trof het land Italië in de finale en won deze met 4-1. Naast Pelé vergaarden ookJairzinho enRoberto Rivellino eeuwige roem. Jairzinho slaagde er zelfs in om in elke wedstrijd te scoren. Na deze overwinning kreeg Brazilië deCoupe Jules Rimet, die in 1983 echter gestolen werd.

Droogte: 1974–1990

[bewerken |brontekst bewerken]
Braziliaanse elftal voor wedstrijd tegen Polen op het WK 1974

Op hetWK in West-Duitsland speelde Brazilië in de groepsfase gelijk tegen Joegoslavië en Schotland en won met 3-0 tegenZaïre. Omdat de Schotten daar slechts met 2-0 van wonnen ging Brazilië naar de tweede groepsfase. Nadat deDDR en Argentinië opzij gezet werden moesten de Brazilianen in het zand bijten tegenNederland, dat dankzij goals vanJohan Neeskens enJohan Cruijff zich een weg naar de finale baande. In de wedstrijd om de derde plaats verloren ze van Polen met 0-1.

Op hetWK in buurland Argentinië speelde het land in de eerste wedstrijd gelijk tegen Zweden en daarna ook nog tegen Spanje. In de laatste wedstrijd trof het landOostenrijk dat al twee keer gewonnen had. Dankzij een goal vanRoberto Dinamite kropen de Brazilianen echter door het oog van de naald en kwalificeerden zich voor de tweede groepsfase.

Hier zat het land in een groep met Argentinië, Polen en Peru. Argentinië en Brazilië troffen zich op de tweede speeldag en hadden elk een wedstrijd gewonnen. De wedstrijd stond bol van de overtredingen en eindigde in een scoreloos gelijkspel

Oorspronkelijk was de wedstrijd van Argentinië tegen Peru twee-en half uur later gepland dan Brazilië-Polen en de FIFA besloot dat niet terug te draaien, een groot voordeel voor het thuisland. Brazilië, dat vrijwel het gehele toernooi speelde zonder zijn artiestenZico en Rivelino en vertrouwde op minder creatieve spelers alsDirceu en Roberto Dinamite, moest met zoveel mogelijk goals winnen van het sterke Polen. In de tweede helft brak het verzet van de Polen, ze verloren met 3-1, waarbij Brazilië ook nog drie keer op de paal schoot. Argentinië moest nu met 4 goals verschil winnen van het al uitgeschakelde Peru. Na een goed begin van Peru (schot op de paal), liet het elftal zich gewillig naar de slachtbank leiden. Argentinië won met 6-0 en er waren sterke aanwijzingen dat de wedstrijd was omgekocht. Vooral de Peruaanse doelman Quiroga werd als zondebok aangewezen, omdat hij in Argentinië was geboren. In de wedstrijd om de derde plaats won Brazilië wel nog van Italië. Op hetWK 1982 speelden sterspelers alsZico,Sócrates,Falcão,Toninho Cerezo,Júnior enÉder Aleixo, die echter de geschiedenis ingegaan zijn als de mooist spelende generatie, die evenwel geen prijzen kon pakken. In de eerste ronde won het land vlot de drie groepswedstrijden. In de tweede ronde met Italië en Argentinië in de groep werd het moeilijker. De Argentijnen werden met 3-1 verslagen, maar vervolgens verloren ze met 3-2 van Italië, dankzij drie doelpunten vanPaolo Rossi, waardoor ze uitgeschakeld waren om in de halve finales te spelen en dus niet bij de eerste 4 landen op het toernooi eindigden. Wel behaalde Brazilië het hoogste doelsaldo op het WK 1982.Vier jaar later werd het land weer ongeslagen groepswinnaar in de eerste ronde. De tweede groepsfase was afgeschaft en er volgde nu een achtste finale, waar Polen met 4-0 opzij gezet werd. In de kwartfinale tegen Frankrijk ging het land eruit nadat ze in de strafschoppenreeks hun meerdere moesten erkennen in de Fransen. Het was ook het einde van een tijdperk, bondscoachTelê Santana trad terug en ook spelers Zico, Sócrates, Falcão enOscar stopten bij de nationale ploeg. Éder was in zo’n slechte vorm dat hij zelfs niet geselecteerd werd voor het WK en Toninho Cezero had al eerder moeten afhaken door een blessure. Er werd een nieuw elftal gebouwd rond de spelersTaffarel,Dunga,Bebeto enRomário, die in 1989 een eerste titel binnen rijfden met deCopa América 1989.

Op hetWK in Italië won Brazilië als enige land op het toernooi drie keer op rij in de groepsfase en werd meteen tot titelfavoriet gebombardeerd.Careca enMüller hadden beide twee keer gescoord. In de achtste finale troffen ze echter aartsrivaal en titelverdediger Argentinië, dat zich slechts als beste derde uit de groepsfase had kunnen kwalificeren. Brazilië domineerde de wedstrijd, maar kon niet scoren. Na een briljante assist vanMaradona trapteCaniggia de rivalen uit het toernooi.

Terugkeer naar succes: 1994–2002

[bewerken |brontekst bewerken]

Na bijna een kwarteeuw zonder titel was het dan eindelijk weer zover op hetWK in Amerika. Sterspelers Romário en Bebeto maakten dat jaar het mooie weer in de SpaansePrimera División. Romário scoorde in alle drie de groepswedstrijden, enkel tegen de Zweden konden ze niet winnen en bleef het gelijk. In de tweede ronde moesten ze het opIndependence Day opnemen tegen gastlandVerenigde Staten, dat op voetbalvlak heel wat minder te vertellen had dan op politiek vlak. De teleurstellende aanvoerderRaí werd vervangen doorMazinho. NadatLeonardo een rode kaart pakte moesten de Brazilianen met tien verder, maar gelukkig kon Bebeto in de 72ste minuut de verlossende treffer scoren. In de kwartfinale wachtte Nederland. In de tweede helft konden Romário en Bebeto scoren. Bebeto was net vader geworden en vierde het doelpunt door symbolisch een kindje te wiegen. Amper een minuut later scoordeDennis Bergkamp al de aansluitingstreffer en in de 76ste minuut brachtAaron Winter de Nederlanders langszij. Daarna kwamen de Brazilianen weer opzetten enBranco scoorde de winnende treffer in de 81ste minuut. In de halve finale wachtte Zweden, waar het land in de groepswedstrijd al grote moeite mee had en niet van kon winnen. De Zweden creëerden echter geen kansen in de wedstrijd. In de 80ste minuut kon Romário de enige goal van de wedstrijd maken en trapte zijn land voor het eerst in 24 jaar naar de finale, waar ze dezelfde tegenstander troffen als in 1970, Italië. Wat een spectaculaire finale had kunnen worden tussen de twee best voetballende teams werd eerder een teleurstelling en na verlengingen volgden strafschoppen. Zowel Brazilië als Italië miste de eerste treffer, dan volgden drie treffers voor Brazilië en twee voor Italië.Roberto Baggio, een van de sterspelers van het toernooi, moest raak treffen om Italië in de race te houden, maar schoot huizenhoog over het doel, waardoor de Brazilianen hun vierde wereldtitel konden vieren.

Drievoudig wereldvoetballer van het jaar: de Braziliaan Ronaldo

Op hetWK in Frankrijk werd een verlenging van de titel verwacht.Ronaldo was de nieuwe sterspeler van het land. Brazilië werd groepswinnaar, maar had dit te danken aan een eigen doelpunt van de Schot Tom Boyd, anders waren ze tweede geëindigd omdat Noorwegen op de laatste speeldag met 2-1 kon winnen. In dat geval zouden ze in de tweede ronde al op Italië gebotst zijn, nu kregen ze Chili voorgeschoteld, dieCésar Sampaio en Ronaldo met twee doelpunten elk opzij zetten. In de kwartfinale hadden de Brazilianen opnieuw moeite met een Scandinavisch land.Jørgensen opende na twee minuten al de score. Bebeto en Rivaldo konden wel op voorsprong komen, maar in de 50ste minuut scoordeBrian Laudrup de gelijkmaker. Tien minuten later scoorde Rivaldo dan het winnende doelpunt. In de halve finale bracht sterspeler Ronaldo de Brazilianen op voorsprong tegen de Nederlanders, maarPatrick Kluivert scoorde nog enkele minuten voor het affluiten. Na verlengingen kwam het op strafschoppen aan. Nadat eerstPhillip Cocu de derde strafschop miste ging ookRonald de Boer de mist in en de Brazilianen plaatsten zich voor de finale tegen gastland Frankrijk. Ronaldo kreeg een epileptische aanval de dag voor de wedstrijd en zou eerst niet spelen, maar speelde uiteindelijk toch.Zinédine Zidane was in topvorm en scoorde twee keer, in de toegevoegde tijd maakteEmmanuel Petit het af.

In2002 warenJapan enZuid-Korea het toneel voor het WK. Nu was ookRonaldinho een van de sterspelers. De groepsfase was redelijk makkelijk met Turkije, China en Costa Rica als tegenstanders en Brazilië werd dan ook vlotjes groepswinnaar met elf goals uit drie wedstrijden. In de tweede ronde wachtte een sterk België, dat echter toch geklopt werd door Rivaldo en Ronaldo. In de kwartfinale werd Engeland opzij gezet en in de halve finale zagen ze Turkije terug dat ook nu weer verslagen werd. In de finale troffen de Brazilianen Duitsland. Ronaldo scoorde twee keer en zo wonnen ze voor de vijfde keer de wereldbeker, nog steeds een record.

Ontgoochelingen: 2006–2022

[bewerken |brontekst bewerken]
Seleção in juni 2006

Op hetWK in Duitsland won Brazilië weer de drie wedstrijden in de groepsfase en had metKaká enZé Roberto weer nieuw sterren in de rangen. In de tweede ronde werdGhana met 3-0 uitgeschakeld en in de kwartfinale wachtte Frankrijk, dat ook nu aan het langste eind trok na een goal vanThierry Henry. Na drie finales op rij eindigde het avontuur nu al voortijdig.

Ook inZuid-Afrika kon het land de verwachtingen niet inlossen. In de groepsfase won het land zonder veel glans vanNoord-Korea enIvoorkust en speelde gelijk tegen Portugal. In de tweede ronde werd Chili wel met duidelijke 3-0 cijfers verslagen en ging zo naar de kwartfinale tegen Nederland.Robinho maakte na 10 minuten al een goal, maar in de tweede helft zorgdeWesley Sneijder voor twee doelpunten en een onverhoopte zege. Deze nieuwe teleurstelling zorgde voor veel kritiek. Trainer Dunga, die sowieso al kritiek kreeg omdat hij sterspelers Ronaldinho enAdriano thuis gelaten had, trok zich meteen na het WK terug. Hij werd opgevolgd doorMano Menezes.

Vier jaar later in eigen land moest het land de klus dan eindelijk klaren. Het land won een jaar eerder deConfederations Cup en had metNeymar weer een idool in de rangen. Toch was niet iedereen overtuigd van de sterkte van het land, dat eerder dat jaar slechts op een 22ste plaats stond op deFIFA-wereldranglijst, die het jarenlang had aangevoerd.

In de groepsfase won het land twee keer en speelde gelijk tegen Mexico, maar kon niet overtuigen. Reeds in de openingswedstrijd was het kantje boord tegen Kroatië, maar nadat het land een onterechte strafschop cadeau kreeg konden ze de wedstrijd toch winnen. In de achtste finale tegen Chili stond het na 120 minuten 1-1, net voor het affluiten belandde een schot van Chili tegen de lat en werden ze gered. In de kwartfinale won het land evenwel van het wervelendeColombia met 2-1, maar betaalde daar een zware prijs voor. Neymar werd zwaar getackeld en werd naar het ziekenhuis afgevoerd enThiago Silva pakte een tweede gele kaart waardoor hij de halve finale moest missen. In dehalve finale was Duitsland de tegenstander. Duitsland speelde erg goed, maar nooit eerder won een Europees team in Zuid-Amerika de wereldtitel en de Brazilianen hadden een thuisvoordeel. Een ontketend Duitsland veegde de vloer aan met Brazilië alsof ze tegen Liechtenstein speelden. Na een half uur stond het al 0-5. Daarna deden ze het iets rustiger aan, maar konden nog op 0-7 komen. In de 90ste minuut trapteOscar de eretreffer nog binnen. De Brazilianen verlieten het veld als geslagen honden en de wedstrijd ging de geschiedenisboeken in als de zwaarste nederlaag ooit in een dergelijke eindfase op een groot toernooi. De Brazilianen raakten ook niet opgeladen voor de wedstrijd om de derde plaats en werden ook door de Nederlanders weggespeeld (0-3).

Tijdens hetWK in Rusland stelde de nationale ploeg weer teleur. In de groepsfase speelde ze hun openingsmatch tegenZwitserland gelijk, tegenCosta Rica werd pas inblessuretijd gescoord en tegenServië werd 2-0 gewonnen. In de achtste finale schakelde BraziliëMexico met 2-0 uit met beter spel dan in de groepsfase. In de kwartfinale stond deSeleção tegenoverBelgië. Met de rust stond deSeleção al 0-2 achter door een eigendoelpunt vanFernandinho en een doelpunt vanKevin De Bruyne. In de tweede helft had Brazilië meer kansen enRenato Augusto bracht Brazilië op 1-2. In de slotminuten waren er nog een aantal kansen voor Brazilië, maar konden deze niet afwerken en Brazilië strandde in de kwartfinale. SterspelerNeymar kreeg tijdens het toernooi veel kritiek wegens zijn overdreven manier van reageren bij een overtreding.

Tijdens hetWK in Qatar kwam het land opnieuw niet verder dan de kwartfinale. TegenKroatië werd met 1-1 gelijkgespeeld waarna het uitgeschakeld werd na het nemen van strafschoppen.

Copa América

[bewerken |brontekst bewerken]

Net zoals hetEK in Europa, heeft ook Zuid-Amerika een landencompetitie, deCopa América. Deze werd reeds in 1916 voor het eerst gespeeld en is de oudste landencompetitie ter wereld. Aanvankelijk heette de competitie Zuid-Amerikaans kampioenschap, sinds 1975 is dit Copa América. De competitie wordt nu vierjaarlijks georganiseerd, vroeger was dit op onregelmatige basis en soms zelfs jaarlijks. Vele spelers die in Europese competities actief zijn treden niet altijd aan in de Copa América. Dit is een nadeel wat Brazilië wellicht getroffen heeft. Brazilië won de competitie acht keer (1919, 1922, 1949, 1989, 1997, 1999, 2004, 2007) en ligt duidelijk achter Argentinië (14 titels) en Uruguay (15 titels). De Brazilianen werden elf keer tweede en zeven keer derde.

In 1919 was het land voor het eerst gastheer en kon de titel dat jaar thuis houden. President Epitácio Pessoa riep na de zege een nationale feestdag uit. Ook in 1922, 1949 en 1989 werd de competitie in Brazilië georganiseerd en telkens kon het land thuis winnen. Ook in 2019 organiseert Brazilië. Argentinië, Uruguay, Chili en Peru organiseerden wel vaker de Copa América. In 2016 werd Brazilië uitgeschakeld in de groepsfase door een handsbal van Peru; dit was de eerste keer sinds 1987.

Interlands

[bewerken |brontekst bewerken]
ZieInterlands Braziliaans voetbalelftal 2020-2029 voor de meest actuele gespeelde en komende interlands van Brazilië.

Huidige selectie

[bewerken |brontekst bewerken]

De volgende spelers maken deel uit van de selectie voor de vriendschappelijke wedstrijden tegenVlag van Zuid-KoreaZuid-Korea enVlag van Japan Japan op 10 en 14 oktober 2025.

Interlands en doelpunten bijgewerkt tot en met de wedstrijd tegenVlag van Zuid-KoreaZuid-Korea op 10 oktober 2025.

Nr.NaamWed.Dlpnt.Club
Doel
12Bento50Vlag van Saoedi-ArabiëAl-Nassr
1Hugo Souza00Vlag van BraziliëFlamengo
23John Victor00Vlag van EngelandNottingham Forest
Verdediging
4Éder Militão362Vlag van SpanjeReal Madrid
3Gabriel Magalhães161Vlag van EngelandArsenal
15Lucas Beraldo40Vlag van FrankrijkParis Saint-Germain
6Douglas Santos30Vlag van RuslandZenit Sint-Petersburg
14Fabrício Bruno30Vlag van BraziliëCruzeiro
16Caio Henrique20Vlag van FrankrijkAS Monaco
2Vitinho20Vlag van BraziliëPalmeiras
13Paulo Henrique10Vlag van BraziliëVasco da Gama
Middenveld
5CasemiroAanvoerder797Vlag van EngelandManchester United
11Lucas Paquetá5812Vlag van EngelandWest Ham United
8Bruno Guimarães382Vlag van EngelandNewcastle United
18André130Vlag van EngelandWolverhampton Wanderers
25João Gomes100Vlag van EngelandWolverhampton Wanderers
17Joelinton71Vlag van EngelandNewcastle United
Aanval
9Richarlison5320Vlag van EngelandTottenham Hotspur
7Vinícius Júnior428Vlag van SpanjeReal Madrid
10Rodrygo349Vlag van SpanjeReal Madrid
22Gabriel Martinelli192Vlag van EngelandArsenal
21Matheus Cunha161Vlag van EngelandManchester United
20Estêvão83Vlag van EngelandChelsea
19Luiz Henrique82Vlag van RuslandZenit Sint-Petersburg
26Igor Jesus51Vlag van EngelandManchester City

Recent opgeroepen

[bewerken |brontekst bewerken]

De volgende spelers zijn het afgelopen jaar opgeroepen voor het elftal en zijn nog beschikbaar, maar zaten niet bij de laatste selectie of zijn afgevallen nadat ze geselecteerd zijn.

Voor het laatst bijgewerkt op 10 oktober 2025.

NaamWed.Dlpnt.Huidige clubLaatste oproep
Doel
Ederson MoraesBlessure290Vlag van TurkijeFenerbahçeVlag van Zuid-KoreaZuid-Korea uit, 10 oktober 2025
Alisson BeckerBlessure760Vlag van EngelandLiverpoolVlag van Bolivia Bolivia uit, 10 september 2025
Lucas Perri00Vlag van EngelandLeeds UnitedVlag van Argentinië Argentinië uit, 26 maart 2025
Weverton100Vlag van BraziliëPalmeirasVlag van Argentinië Argentinië uit, 26 maart 2025
Verdediging
VandersonBlessure70Vlag van FrankrijkAS MonacoVlag van Zuid-KoreaZuid-Korea uit, 10 oktober 2025
WesleyBlessure30Vlag van ItaliëAS RomaVlag van Zuid-KoreaZuid-Korea uit, 10 oktober 2025
MarquinhosBlessure1017Vlag van FrankrijkParis Saint-GermainVlag van Bolivia Bolivia uit, 10 september 2025
Alexsandro30Vlag van FrankrijkLille OSCVlag van Bolivia Bolivia uit, 10 september 2025
Alex Sandro422Vlag van BraziliëFlamengoVlag van Chili Chili thuis, 5 september 2025
Danilo661Vlag van BraziliëFlamengoVlag van Paraguay Paraguay thuis, 11 juni 2025
Léo Ortiz20Vlag van BraziliëFlamengoVlag van Paraguay Paraguay thuis, 11 juni 2025
Guilherme Arana130Vlag van BraziliëAtlético MineiroVlag van Argentinië Argentinië uit, 26 maart 2025
Murillo10Vlag van EngelandNottingham ForestVlag van Argentinië Argentinië uit, 26 maart 2025
Alex Telles120Vlag van BraziliëBotafogoVlag van Uruguay Uruguay thuis, 20 november 2024
Abner40Vlag van FrankrijkOlympique LyonVlag van Uruguay Uruguay thuis, 20 november 2024
Dodô00Vlag van ItaliëFiorentinaVlag van Uruguay Uruguay thuis, 20 november 2024
Middenveld
Andreas Pereira102Vlag van BraziliëPalmeirasVlag van Bolivia Bolivia uit, 10 september 2025
Andrey SantosBlessure40Vlag van EngelandChelseaVlag van Bolivia Bolivia uit, 10 september 2025
Jean Lucas10Vlag van BraziliëBahiaVlag van Bolivia Bolivia uit, 10 september 2025
Gerson141Vlag van RuslandZenit Sint-PetersburgVlag van Paraguay Paraguay thuis, 11 juni 2025
Éderson30Vlag van ItaliëAtalanta BergamoVlag van Paraguay Paraguay thuis, 11 juni 2025
Aanval
RaphinhaBlessure3611Vlag van SpanjeFC BarcelonaVlag van Bolivia Bolivia uit, 10 september 2025
João PedroBlessure50Vlag van EngelandChelseaVlag van Bolivia Bolivia uit, 10 september 2025
Samuel Lino10Vlag van BraziliëFlamengoVlag van Bolivia Bolivia uit, 10 september 2025
Kaio Jorge10Vlag van BraziliëCruzeiroVlag van Chili Chili thuis, 5 september 2025
Antony162Vlag van SpanjeReal BetisVlag van Paraguay Paraguay thuis, 11 juni 2025
Endrick143Vlag van SpanjeReal MadridVlag van Argentinië Argentinië uit, 26 maart 2025
Savinho131Vlag van EngelandManchester CityVlag van Argentinië Argentinië uit, 26 maart 2025

Spelers met de meeste wedstrijden

[bewerken |brontekst bewerken]
Cafu speelde de meeste interlands voor Brazilië
  • Interlands en doelpunten bijgewerkt tot en met 10 oktober 2025
NaamCarrièreCapsGoals
1Cafú1990–20061425
2Neymar2010–heden12879
3Dani Alves2006-20221268
4Roberto Carlos1992–200612511
5Thiago Silva2008–20221137
6Lucio2000–20111054
7Marquinhos2013–heden1017
Cláudio Taffarel1988–19981010
9Robinho2003–201710028
10Djalma Santos1952–1968983
Ronaldo1994–201162

Topscorers

[bewerken |brontekst bewerken]
  • Interlands en doelpunten bijgewerkt tot en met 10 oktober 2025.
Neymar is topscorer van Brazilië met 79 goals.
SpelerCarrièreGoalsCapsGemiddelde
1Neymar2010–heden791280,62
2Pelé1957–197177920,84
3Ronaldo1994–201162980,63
4Romario1987–200555700,79
5Zico1976–198648710,68
6Bebeto1985–199839750,52
7Rivaldo1993–200335740,47
8Jairzinho1964–198233810,41
Ronaldinho1999–2013970,34
10Ademir1945–195332390,82
Tostão1966–1972540,59


Bekende (oud-)spelers

[bewerken |brontekst bewerken]

Ademir
Adriano[2]
Adriano[3]
Alex Rodrigo Dias da Costa
Alex de Souza
André Santos
Aldair
Afonso Alves
Bebeto
Chico
Cafú
Cicinho
Carlos Alberto Torres
Daniel Alves
Diego
Douglas Costa

Dida
Dunga
Edmundo
Elano
Falcão
Friedenreich
Ganso
Garrincha
Gérson
Heurelho da Silva Gomes
Silvio Lagreca
Maicon
Marcos
Michel Bastos
Nenê
Neymar
Alexandre Pato

Jairzinho
Jorginho
Jair
Júlio Baptista
Júlio César
Juninho
Kaká
Leonardo[4]
Leonardo[5]
Lúcio
Márcio Santos
Pelé
Raí
Rivaldo
Robinho
Ricardo Gomes

Roberto Carlos
Roberto Rivellino
Romário
Ronaldinho
Ronaldo
Sócrates
Sylvinho
Taffarel
Tostão
Thiago Silva
Vágner Love
Vavá
Zé Roberto
Zico
Zizinho

Bondscoaches

[bewerken |brontekst bewerken]
ZieLijst van coaches van het Braziliaans voetbalelftal voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Afbeeldingen

[bewerken |brontekst bewerken]

Externe link

[bewerken |brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
  1. FIFA-ranking
  2. Alias van: Adriano Leite Ribeiro
  3. Alias van: Adriano Correia Claro
  4. Alias van: Leonardo Nascimento de Araujo
  5. Alias van: Leonardo Vitor Santiago
·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
Braziliaans voetbalelftal

A-internationals ·Selecties ·CBF ·Braziliaans vrouwenelftal ·Olympisch elftal ·Bondscoaches

1910 – 1919 ·1920 – 1929 ·1930 – 1939 ·1940 – 1949 ·1950 – 1959 ·1960 – 1969 ·1970 – 1979 ·1980 – 1989 ·1990 – 1999 ·2000 – 2009 ·2010 – 2019 ·2020 – 2029

WK 1930 ·WK 1934 ·WK 1938 ·WK 1950 ·WK 1954 ·WK 1958 ·WK 1962 ·WK 1966 ·WK 1970 ·WK 1974 ·WK 1978 ·WK 1982 ·WK 1986 ·WK 1990 ·WK 1994 ·WK 1998 ·WK 2002 ·WK 2006 ·WK 2010 ·WK 2014 ·WK 2018 ·WK 2022

OS 1952 ·OS 1960 ·OS 1964 ·OS 1968 ·OS 1972 ·OS 1976 ·OS 1984 ·OS 1988 ·OS 1996 ·OS 2000 ·OS 2008 ·OS 2012 ·OS 2016 ·OS 2020

1914 ·1915 ·1916 ·1917 ·1918 ·1919 ·1920 ·1921 ·1922 ·1923 ·1924 ·1925 ·1926 ·1927 ·1928 ·1929 ·1930 ·1931 ·1932 ·1933 ·1934 ·1935 ·1936 ·1937 ·1938 ·1939 ·1940 ·1941 ·1942 ·1943 ·1944 ·1945 ·1946 ·1947 ·1948 ·1949 ·1950 ·1951 ·1952 ·1953 ·1954 ·1955 ·1956 ·1957 ·1958 ·1959 ·1960 ·1961 ·1962 ·1963 ·1964 ·1965 ·1966 ·1967 ·1968 ·1969 ·1970 ·1971 ·1972 ·1973 ·1974 ·1975 ·1976 ·1977 ·1978 ·1979 ·1980 ·1981 ·1982 ·1983 ·1984 ·1985 ·1986 ·1987 ·1988 ·1989 ·1990 ·1991 ·1992 ·1993 ·1994 ·1995 ·1996 ·1997 ·1998 ·1999 ·2000 ·2001 ·2002 ·2003 ·2004 ·2005 ·2006 ·2007 ·2008 ·2009 ·2010 ·2011 ·2012 ·2013 ·2014 ·2015 ·2016 ·2017 ·2018 ·2019 ·2020 ·2021

Algerije ·Andorra ·Argentinië ·Australië ·België ·Bolivia ·Bosnië en Herzegovina ·Bulgarije ·Canada ·Chili ·China ·Colombia ·Congo-Kinshasa ·Costa Rica ·Denemarken ·DDR ·Duitsland ·Ecuador ·Egypte ·El Salvador ·Engeland ·Estland ·Finland ·Frankrijk ·Gabon ·Ghana ·Griekenland ·Guatemala ·Guinee ·Haïti ·Honduras ·Hongarije ·Hongkong ·Ierland ·IJsland ·Irak ·Iran ·Israël ·Italië ·Ivoorkust ·Jamaica ·Japan ·Joegoslavië ·Kameroen ·Kroatië ·Letland ·Litouwen ·Luxemburg ·Maleisië ·Marokko ·Mexico ·Nederland ·Nieuw-Zeeland ·Nigeria ·Noord-Ierland ·Noord-Korea ·Noorwegen ·Oekraïne ·Oman ·Oostenrijk ·Panama ·Paraguay ·Peru ·Polen ·Portugal ·Qatar .Roemenië ·Rusland ·Saoedi-Arabië ·Senegal ·Servië ·Schotland ·Slowakije ·Sovjet-Unie ·Spanje ·Tanzania ·Thailand ·Tsjechië ·Tsjecho-Slowakije ·Tunesië ·Turkije ·Uruguay ·Venezuela ·Verenigde Arabische Emiraten ·Verenigde Staten ·Wales ·Zambia ·Zimbabwe ·Zuid-Afrika ·Zuid-Korea ·Zweden ·Zwitserland

Wedstrijden in detail

Argentinië (1982) ·Argentinië (2005) ·Australië (1997) ·Australië (2006) ·België (2018) ·Chili (2014) ·China (2002) ·Colombia (2014) ·Costa Rica (2018) ·Duitsland (2002) ·Duitsland (2014) ·Frankrijk (1998) ·Frankrijk (2006) ·Ghana (2006) ·Hongarije (1954) ·Italië (1970) ·Italië (1982) ·Italië (1994) ·Japan (2006) ·Kameroen (2014) ·Kameroen (2022) ·Kroatië (2006) ·Kroatië (2014) ·Kroatië (2022) ·Mexico (1999) ·Mexico (2014) ·Mexico (2018) ·Nederland (2014) ·Portugal (2010) ·Servië (2018) ·Spanje (2013) ·Tsjecho-Slowakije (1962, 2) ·Turkije (2002, 1) ·Uruguay (1950) ·Verenigde Staten (2009, 2) ·Zweden (1958) ·Zwitserland (2018)

·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
Elftallen van bij deCONMEBOL aangesloten voetbalbonden
Vlag van Argentinië ArgentiniëVlag van Bolivia BoliviaVlag van Brazilië BraziliëVlag van Chili ChiliVlag van Colombia Colombia
Vlag van Ecuador EcuadorVlag van Paraguay ParaguayVlag van Peru PeruVlag van Uruguay UruguayVlag van Venezuela Venezuela
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Braziliaans_voetbalelftal_(mannen)&oldid=70189381"
Categorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp