Ivanović debuteerde op achttienjarige leeftijd in het betaald voetbal bijFK Srem. Hij vertrok na een seizoen naarOFK Beograd, waarvoor hij de volgende drie jaar speelde. Daarna maakte hij zijn eerste buitenlandse transfer naarLokomotiv Moskou, waar hij zich in de kijker speelde bijChelsea. Op woensdag 15 mei 2013 kopte hij in de blessuretijd de winnende treffer (2–1) binnen in de finale van deUEFA Europa League, waardoor Chelsea ten koste vanBenfica de eindstrijd won in deAmsterdam Arena.
Hij tekende in januari 2017 een contract tot medio 2019 bijFK Zenit, dat hem inlijfde nadat hij 8,5 seizoen voor Chelsea speelde. Hij verlengde zijn contract tot medio 2020 en vertrok vervolgens in september 2020 transfervrij naarWest Bromwich Albion, waar hij een contract tot medio 2021 tekende. Op 27 mei 2021 werd aangekondigd dat Ivanović de club zou verlaten na de beëindiging van zijn contract.[3]
Ivanović werd op 21 april 2013 in een wedstrijd tegenLiverpool in dePremier League gebeten door toenmalig Liverpool-spelerLuis Suárez. Suárez werd door deFA tien wedstrijden geschorst voor gewelddadig gedrag en kreeg een boete van zijn eigen club.
Ivanović debuteerde op 8 juni 2005 in hetServisch voetbalelftal, tegenItalië. Hij maakte op 12 september 2007 zijn eerste interlanddoelpunt, tegenPortugal. Op 28 februari 2012, in een oefeninterland tegenArmenië, droeg hij voor het eerst de aanvoerdersband van zijn vaderland. Ivanović vertegenwoordigde zijn land tijdens hetEK 2006 onder 21 (toen voorServië en Montenegro en hetEK 2007 onder 21, toen voor Jong Servië. Hij werd als aanvoerder met zijn landgenoten in 2007 tweede, achterJong Oranje. Ivanović speelde op 14 november 2017 zijn honderdste interland, toen Servië met 1-1 gelijkspeelde in een oefenduel in en tegenZuid-Korea. Ivanović maakte eveneens deel uit van de Servische selectie die onder leiding van bondscoachMladen Krstajić deelnam aan deWK-eindronde 2018 inRusland. Daar sneuvelde de ploeg in de voorronde na een overwinning opCosta Rica (1–0) en nederlagen tegen achtereenvolgensZwitserland (1–2) enBrazilië (0–2). Ivanović kwam in twee van de drie WK-duels in actie voor zijn vaderland.
↑De spelwijze van zijn achternaam, na transliteratie uit het Servisch, is Ivanović. In de Nederlandse Wikipedia hanteren wij deze spelling. Het is in het Nederlands toegestaan om het diakritische teken op de c weg te laten en zijn achternaam te schrijven als Ivanovic.
.svg)
.svg)