Eenbouwvergunning is een toestemming om eengebouw ofkunstwerk op te richten of aan te passen.
In Nederland bepaalde deWoningwet voor welke bouwwerken (ook "niet voor bewoning bestemde gebouwen" of "bouwwerken geen gebouw zijnde" zoals bruggen etc) een vergunning vereist was. De vergunning werd afgegeven door de gemeente.
Bij de beoordeling of een bouwvergunning moest worden verstrekt, werd getoetst of het bouwplan voldeed aan vier categorieën regels:
In Nederland is de bouwvergunning per 1 oktober 2010 vervangen door een meeromvattendeomgevingsvergunning op basis van deWet algemene bepalingen omgevingsrecht (Wabo).
Een gemeente bracht voor het afgeven van een bouwvergunningleges (kosten) in rekening, over het algemeen ging het om een percentage (gemiddeld 1-4%[1]) van de bouwsom. De kosten konden per gemeente en soort bouwvergunning sterk verschillen, dit werd veroorzaakt door de wijze waarop een gemeente de kosten berekende. In sommige gevallen werden alle werkelijke kosten inclusiefoverhead berekend, in andere gevallen werd een deel van de kosten uit de algemene middelen (belastinginkomsten) betaald.
Een gemeente moest een aanvraag binnen acht weken afhandelen, waarbij eenmalig met zes weken verlengd kon worden (artikel 46 Woningwet). Indien de vergunning binnen die tijd niet afgewezen of toegekend werd, dan werd deze van rechtswege afgegeven, wat inhield dat de vergunning effectief gezien verleend was. Dit was echter niet van toepassing indien de bouw in strijd was met het bestemmingsplan.
Na de verlening van de omgevingsvergunning konden belanghebbenden (omwonenden, concurrenten, belangenorganisaties) binnen 6 wekenbezwaar maken. Een van rechtswege verleende omgevingsvergunning kon in de bezwaarprocedure alsnog herroepen worden. Na bezwaar stond beroep bij derechtbank enhoger beroep bij deRaad van State open.
In Vlaanderen ging de bouwvergunning op in de meer algemene stedenbouwkundige vergunning. Per 23 februari 2017 wordt deze laatste samengevoegd met demilieuvergunning tot deomgevingsvergunning.
De stedenbouwkundige vergunning dient aangevraagd te worden bij de gemeente. Om de aanvraag te beoordelen wordt er is sommige gevallen eenopenbaar onderzoek gevoerd en wordt er soms advies ingewonnen. Indien de gemeente de aanvrager niet beantwoordt binnen de voorziene termijn wordt de vergunning als een 'stilzwijgende weigering' beschouwd.
Bij de beoordeling of een stedenbouwkundige vergunning verstrekt moet worden, wordt getoetst of het bouwplan voldoet aan de volgende zaken:
Beroepen tegen de beslissing van hetschepencollege kunnen ingesteld worden bij dedeputatie van de provincie en nadien bij deRaad voor Vergunningsbetwistingen (op het niveau van hetVlaams Gewest).
Volgens onderzoek leidt een te restrictieve ruimtelijke ordening met betrekking tot het aantal plaatsen waar gebouwd mag worden tot hogere woningprijzen.[2]Uit onderzoek blijkt bijvoorbeeld dat restrictievebestemmingsplannen ervoor kunnen zorgen dat woningen meer dan 50% duurder zijn dan de werkelijke kosten om ze te bouwen.[3] Daarom kan het toelaten van voldoende bouwvergunningen helpen om de woningprijzen laag te houden.