Berkenpek ofberkenteer is een typelijm uit deoertijd. Berkenpek ontstaat door droge distillatie van debast van eenberk.[1] Hiertoe worden bastsnippers in een dichte pan of pot verhit tot een temperatuur tussen 340 en 420°C. Experimenten hebben aangetoond dat berkenpek ook in een open vuur, bedoeld of onbedoeld, geproduceerd kan worden.
Het resultaat is een teerachtige substantie, waarmee menstenen werktuigen verlijmde, zoals pijlpunten. Bij de ijsmummieÖtzi uit hetNeolithicum is hiervan een goed voorbeeld gevonden, maar de techniek is veel ouder. Bij opgravingen in het Duitse Königsaue bijAschersleben in dejaren '60 van de20e eeuw, werden onder meer twee klontjes berkenpek gevonden. Van de grondlaag waarin ze werden aangetroffen, kon de ouderdom met geologische methoden worden geschat op 80.000 jaar,[2] terwijlC14-datering depek tussen de 43.000 en 48.000 jaar oud schatte. Op en rond talloze nederzettingen uit hetMesolithicum en Neolithicum, samen ruwweg tussen 12.500 en 4.200 jaar geleden, zijn stukjes berkenpek of resten daarvan gevonden. Ook deNeandertaler kon berkenpek maken en gebruiken.[3]