Benjamin Wilson (21 juni1721 -6 juni1788) was eenBritsportretschilder ennatuurvorser.
Wilson werd in 1721 geboren als veertiende kind van een vermogende lakenhandelaar. Na hetfaillissement van het bedrijf van zijn vader, verhuisde Wilson naarLonden. Daar vond hij werk als klerk en verdiepte hij zich in de schilderkunst, op aangeven vanWilliam Hogarth. Na een korte periode inDublin vestigde hij zich in Londen, in een woning die aan de Duitse portretschilderGodfrey Kneller had behoord. Hij bouwde er een succesvolle nering op als portretschilder en prentenmaker. Via een van zijn cliënten kwam Wilson in de gunst bij de HertogEduard van York, die hem onder meer benoemde tot bedrijfsleider van zijn privétheater.
Als wetenschapper deed Wilson onderzoek naar de elektrische eigenschappen vantoermalijn en hield hij zich bezig met vorm en constructie vanbliksemafleiders. Hij was een tegenstander van de ideeën vanBenjamin Franklin over positieve en negatieve elektrische ladingen en aanhanger vanIsaac Newtons opvattingen over het mediumether. In 1751 werd Wilson toegelaten tot deRoyal Society, de Britse academie van wetenschappen. Deze verleende hem in 1760 deCopley Medal voor zijn experimenten op het gebied van de elektriciteit.[1]
Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikelBenjamin Wilson (Maler) op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentieCreative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie debewerkingsgeschiedenis aldaar.