Onder eenbegrotingsunie verstaat men het gemeenschappelijkebegrotingsbeleid binnenfederale staten of ook tussen meerderelanden.
Een begrotingsunie beschikt over gezamenlijkeinstituties, die gemachtigd zijn door beïnvloeding vanbelastingen enoverheidsuitgaven regionale enconjuncturele schommelingen te vereffenen.
Op de nu al historische top van Brussel om deEuropese staatsschuldencrisis op te lossen ("redding vanEuro") werd in de nacht van 9 december 2011 besloten om met de17 Eurolanden en negen van de tien resterende lidstaten van de Europese Unie, deEconomische en Monetaire Unie (EMU) uit te bouwen tot een zogenaamde begrotingsunie, die onder andere eenschuldrem en automatische sancties voor "begrotingszondaars" zal kennen.[1] HetVerenigd Koninkrijk wil als enig land uit de Europese Unie geen deel gaan uitmaken van deze begrotingsunie. Het Verenigd Koninkrijk heeft binnen deEMU een bijzondere rol, omdat het, net alsDenemarken in hetVerdrag van Maastricht een uitzonderingsregeling ("opt-out") is overeengekomen, waardoor deze twee landen als enigen zijn vrijgesteld van de verplichting om de euro in te voeren.