Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Naar inhoud springen
Wikipediade vrije encyclopedie
Zoeken

Australian Open 2019

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Australian Open 2019
Rod Laver Arena
Rod Laver Arena
Editie2019 (107/93e editie)
Stad, landMelbourneAustralië
LocatieMelbourne Park
Datum14–27 januari
AuspiciënITF
CategorieGrandslamtoernooi
PrijzengeldA$ 62.500.000
Deelnemers128S / 128Q / 64D / 32X
Ondergrondhardcourt, buiten
Websitewww.ausopen.com
Winnaars
MannenenkelVlag van ServiëNovak Đoković
VrouwenenkelVlag van JapanNaomi Osaka
MannendubbelVlag van FrankrijkPierre-Hugues Herbert
Vlag van FrankrijkNicolas Mahut
VrouwendubbelVlag van AustraliëSamantha Stosur
Vlag van ChinaZhang Shuai
Gemengd dubbelVlag van TsjechiëBarbora Krejčíková
Vlag van Verenigde StatenRajeev Ram
Vorige:2018  Volgende:2020
Portaal Portaalicoon  Tennis

De 107e editie van het Australischegrandslamtoernooi, hetAustralian Open 2019, werd gehouden tussen 14 en 27 januari 2019. Het toernooi in hetMelbourne Park teMelbourne was de 93e editie voor de vrouwen.

Bij zowel het enkelspel voor de mannen als dat voor de vrouwen begon het toernooi op de veertiende van januari. Bij beide dubbelspelen startte het toernooi twee dagen later en het gemengd dubbelspel begon pas op de achttiende. De finale van het vrouwendubbelspel werd op vrijdag de vijfentwintigste gespeeld. De finales van het vrouwenenkelspel en het gemengd dubbelspel vonden op zaterdag de zesentwintigste plaats. Het toernooi werd afgesloten met de finales van het mannendubbelspel en het mannenenkelspel op zondag zevenentwintig januari.

In het mannenenkelspel was de ZwitserRoger Federer de titelverdediger, bij de vrouwen was de titelverdedigster de DeenseCaroline Wozniacki. De titelverdedigers bij het mannendubbelspel waren de OostenrijkerOliver Marach en de KroaatMate Pavić. Bij de vrouwen ging de titel in 2018 naar de HongaarseTímea Babos en de FranseKristina Mladenovic. Titelverdediger bij het gemengd dubbelspel was het Canadees/Kroatisch duoGabriela Dabrowski enMate Pavić.

Het mannenenkelspel werd gewonnen doorNovak Đoković, zijn vijftiende grandslamtitel en zijn zevende op de Australian Open, een record. Het vrouwenenkelspel werd gewonnen door de JapanseNaomi Osaka, na de US Open 2018 was dit haar tweede grandslamtitel. Het mannendubbelspel werd gewonnen door de Franse tandemPierre-Hugues Herbert enNicolas Mahut, die met deze titel alle grandslams hebben gewonnen. In het vrouwendubbelspel ging de titel naar de AustralischeSamantha Stosur (haar derde grandslamtitel in het dubbelspel) en de ChineseZhang Shuai (haar eerste grandslamtitel). In het gemengd dubbelspel ging de titel naar de TsjechischeBarbora Krejčíková en de AmerikaanRajeev Ram, voor beiden hun eerste titel in het gemengd dubbel.

Het toernooi van 2019 trok een recordaantal van meer dan 780.000 toeschouwers.[1]

Toernooikalender

[bewerken |brontekst bewerken]
Australian Openjanuari 2019
maa 14din 15woe 16don 17vrij 18zat 19zon 20maa 21din 22woe 23don 24vrij 25zat 26zon 27
mannenenkelspel1e ronde2e ronde3e ronde4e rondekwartfinalehalve finalefinale
vrouwenenkelspel1e ronde2e ronde3e ronde4e rondekwartfinalehalve finalefinale
mannendubbelspel1e ronde2e ronde3e rondekwartfinalehalve finalefinale
vrouwendubbelspel1e ronde2e ronde3e rondekwart­finalehalve finalefinale
gemengd dubbelspel1e ronde2e rondekwartfinalehalve finalefinale

Enkelspel

[bewerken |brontekst bewerken]

Mannen

[bewerken |brontekst bewerken]
ZieAustralian Open 2019 (mannen) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

TitelverdedigerRoger Federer ging in de vierde ronde onderuit tegenStéfanos Tsitsipás.Novak Đoković won in de finale vanRafael Nadal.

Vrouwen

[bewerken |brontekst bewerken]
ZieAustralian Open 2019 (vrouwen) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

TitelverdedigsterCaroline Wozniacki werd in de derde ronde uitgeschakeld doorMaria Sjarapova. De finale werd gewonnen doorNaomi Osaka, ze versloegPetra Kvitová.

Dubbelspel

[bewerken |brontekst bewerken]

Mannendubbelspel

[bewerken |brontekst bewerken]
ZieAustralian Open 2019 (mannendubbel) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

TitelverdedigersOliver Marach enMate Pavić raakten niet verder dan de tweede ronde.Pierre-Hugues Herbert enNicolas Mahut versloegen in de finaleHenri Kontinen enJohn Peers.

Vrouwendubbelspel

[bewerken |brontekst bewerken]
ZieAustralian Open 2019 (vrouwendubbel) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De titelverdedigstersTímea Babos enKristina Mladenovic waren deze keer verliezend finalist – ze verloren vanSamantha Stosur enZhang Shuai.

Gemengd dubbelspel

[bewerken |brontekst bewerken]
ZieAustralian Open 2019 (gemengddubbel) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De titelverdedigersGabriela Dabrowski enMate Pavić sneuvelden in de kwartfinales.Barbora Krejčíková enRajeev Ram wonnen in de finale vanAstra Sharma enJohn-Patrick Smith.

Kwalificatietoernooi (enkelspel)

[bewerken |brontekst bewerken]

Algemene regels – Aan het hoofdtoernooi (enkelspel) zullen bij de mannen en vrouwen elk 128 tennissers meedoen. De 104 beste mannen en 104 beste vrouwen van de wereldranglijst die zich inschrijven, worden rechtstreeks toegelaten (waaronder elk drie met een beschermde ranking). Acht mannen en acht vrouwen krijgen van de organisatie eenwildcard. Voor de overige ingeschrevenen resteren dan nog zestien plaatsen bij de mannen en zestien plaatsen bij de vrouwen in het hoofdtoernooi – deze plaatsen worden via het kwalificatietoernooi ingevuld. Aan dit kwalificatietoernooi doen nog eens 128 mannen en 128 vrouwen mee – er worden drie kwalificatieronden gespeeld.

Het kwalificatietoernooi werd gespeeld van dinsdag 8 tot en met vrijdag 11 januari 2019.

De volgende deelnemers aan het kwalificatietoernooi wisten zich een plaats te veroveren in de hoofdtabel:

Mannenenkelspel

[bewerken |brontekst bewerken]
  1. Vlag van JapanTatsuma Ito
  2. Vlag van Verenigde StatenChristopher Eubanks
  3. Vlag van Verenigde StatenBjorn Fratangelo
  4. Vlag van Verenigd KoninkrijkDaniel Evans
  5. Vlag van ZwitserlandHenri Laaksonen
  6. Vlag van IndiaPrajnesh Gunneswaran
  7. Vlag van FrankrijkGleb Sakharov
  8. Vlag van ItaliëStefano Travaglia
  9. Vlag van DuitslandRudolf Molleker
  10. Vlag van AustraliëThanasi Kokkinakis
  11. Vlag van Zuid-AfrikaLloyd Harris
  12. Vlag van ItaliëLuca Vanni
  13. Vlag van Verenigde StatenMitchell Krueger
  14. Vlag van ServiëViktor Troicki
  15. Vlag van PolenKamil Majchrzak
  16. Vlag van ServiëMiomir Kecmanović

Vrouwenenkelspel

[bewerken |brontekst bewerken]
  1. Vlag van AustraliëAstra Sharma
  2. Vlag van JapanMisaki Doi
  3. Vlag van ZwitserlandViktorija Golubic
  4. Vlag van CanadaBianca Andreescu
  5. Vlag van TsjechiëKarolína Muchová
  6. Vlag van PolenIga Świątek
  7. Vlag van RuslandVeronika Koedermetova
  8. Vlag van RuslandAnna Kalinskaja
  9. Vlag van SpanjePaula Badosa Gibert
  10. Vlag van Verenigd KoninkrijkHarriet Dart
  11. Vlag van ChinaZhu Lin
  12. Vlag van Verenigde StatenVarvara Lepchenko
  13. Vlag van FrankrijkJessika Ponchet
  14. Vlag van BelgiëYsaline Bonaventure
  15. Vlag van RuslandNatalja Vichljantseva
  16. Vlag van BraziliëBeatriz Haddad Maia

Belgen in het kwalificatietoernooi

[bewerken |brontekst bewerken]

Er waren vier vrouwelijke deelnemers:

  1. Yanina Wickmayer – eerste ronde, verloor vanKaja Juvan
  2. Ysaline Bonaventure – kwalificeerde zich voor het hoofdtoernooi, won vanNaomi Broady,Lizette Cabrera enRichèl Hogenkamp
  3. Maryna Zanevska – eerste ronde, verloor vanNadia Podoroska
  4. Kimberley Zimmermann – eerste ronde, verloor vanTereza Mrdeža

Drie mannen deden mee:

  1. Ruben Bemelmans – eerste ronde, verloor vanKimmer Coppejans
  2. Arthur De Greef – eerste ronde, verloor vanFélix Auger-Aliassime
  3. Kimmer Coppejans – derde ronde, won vanRuben Bemelmans enAlejandro Davidovich Fokina, verloor vanStefano Travaglia

Nederlanders in het kwalificatietoernooi

[bewerken |brontekst bewerken]

Er waren vijf vrouwelijke deelnemers:

  1. Arantxa Rus – eerste ronde, verloor vanRichèl Hogenkamp
  2. Bibiane Schoofs – tweede ronde, won vanLiang En-shuo, verloor vanNatalja Vichljantseva
  3. Richèl Hogenkamp – derde ronde, won vanArantxa Rus enIsabelle Wallace, verloor vanYsaline Bonaventure
  4. Lesley Kerkhove – eerste ronde, verloor vanAmandine Hesse
  5. Quirine Lemoine – eerste ronde, verloor vanAnna Kalinskaja

Er deed één man mee:

  1. Tallon Griekspoor – eerste ronde, verloor vanBjorn Fratangelo

Junioren

[bewerken |brontekst bewerken]

Meisjesenkelspel
Finale:Clara Tauson (Denemarken) won vanLeylah Fernandez (Canada) met 6-4, 6-3.

Meisjesdubbelspel
Finale:Natsumi Kawaguchi (Japan) enAdrienn Nagy (Hongarije) wonnen vanChloe Beck (Verenigde Staten) enEmma Navarro (Verenigde Staten) met 6-4, 6-4.

Jongensenkelspel
Finale:Lorenzo Musetti (Italië) won van Emilio Nava (Verenigde Staten) met 4-6, 6-2, 7-6(12).

Jongensdubbelspel
Finale:Jonáš Forejtek (Tsjechië) enDalibor Svrčina (Tsjechië) wonnen vanCannon Kingsley (Verenigde Staten) enEmilio Nava (Verenigde Staten) met 7-6(5), 6-4.

Rolstoeltennis

[bewerken |brontekst bewerken]

Rolstoelmannenenkelspel
Finale:Gustavo Fernández (Argentinië) won vanStefan Olsson (Zweden) met 7-5, 6-3.

Rolstoelvrouwenenkelspel
Finale:Diede de Groot (Nederland) won vanYui Kamiji (Japan) met 6-0, 6-2.

Quad-enkelspel[2]
Finale:Dylan Alcott (Australië) won vanDavid Wagner (VS) met 6-4, 7-4(2)

Rolstoelmannendubbelspel
Finale:Joachim Gérard (België) enStefan Olsson (Zweden) wonnen vanStéphane Houdet (Frankrijk) enBen Weekes (Australië) met 6-3, 6-2.

Rolstoelvrouwendubbelspel
Finale:Diede de Groot (Nederland) enAniek van Koot (Nederland) wonnen vanMarjolein Buis (Nederland) enSabine Ellerbrock met 5-7, 7-6(4), [10-8].

Quad-dubbelspel
Finale:Dylan Alcott (Australië) enHeath Davidson (Australië) wonnen vanAndy Lapthorne (VK) enDavid Wagner (VS) met 6-3, 6-7(6), [10-7]

Reglementswijziging

[bewerken |brontekst bewerken]

In 2019 werd een belangrijke wijziging doorgevoerd. De laatste set van een wedstrijd wordt sindsdien bij de stand van 6–6 beslist met een tienpuntstiebreak in plaats van door te spelen tot twee games verschil. De nieuwe formule werd ingevoerd bij alle enkel- en dubbelspelwedstrijden, zowel bij mannen als bij vrouwen.[3] Bij het gemengd dubbelspel werd geen derde set gespeeld, maar eenmatch-tiebreak.

Uitzendrechten

[bewerken |brontekst bewerken]

De Australian Open was inNederland enBelgië exclusief te zien opEurosport. Eurosport zond de Australian Open uit via de lineaire sportkanalen Eurosport 1 en Eurosport 2 en via de online streamingdienst, deEurosport Player.[4]

Externe link

[bewerken |brontekst bewerken]
Bronnen
  1. Australian Open smashes attendance records Gazette.Gearchiveerd op 17 oktober 2019.
  2. Quad is een afkorting vanquadriplegie, en wordt in het rolstoeltennis gebruikt voor een man of vrouw die niet alleen een loopbeperking, maar ook een beperkte hand- of armfunctie heeft.
  3. (en)Australian Open to have 10-point tiebreakers in deciding set, USA Today, 21 december 2018.Gearchiveerd op 8 november 2020.
  4. Jarco Kriek, Australian Open tot 2021 op Eurosport. Totaal TV (21 september 2015). Geraadpleegd op9 januari 2022.
·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
Vlag van Australië
Australian Open

1905 ·1906 ·1907 ·1908 ·1909 ·1910 ·1911 ·1912 ·1913 ·1914 ·1915 ·1916–1918 ·1919 ·1920 ·1921 ·1922 ·1923 ·1924 ·1925 ·1926 ·1927 ·1928 ·1929 ·1930 ·1931 ·1932 ·1933 ·1934 ·1935 ·1936 ·1937 ·1938 ·1939 ·1940 ·1941–1945 ·1946 ·1947 ·1948 ·1949 ·1950 ·1951 ·1952 ·1953 ·1954 ·1955 ·1956 ·1957 ·1958 ·1959 ·1960 ·1961 ·1962 ·1963 ·1964 ·1965 ·1966 ·1967 ·1968


open tijdperk


1969 (m-v-md-vd-gd) ·1970 (m-v-md-vd) ·1971 (m-v-md-vd) ·1972 (m-v-md-vd) ·1973 (m-v-md-vd) ·1974 (m-v-md-vd) ·1975 (m-v-md-vd) ·1976 (m-v-md-vd) ·jan 1977 (m-v-md-vd) ·dec 1977 (m-v-md-vd) ·1978 (m-v-md-vd) ·1979 (m-v-md-vd) ·1980 (m-v-md-vd) ·1981 (m-v-md-vd) ·1982 (m-v-md-vd) ·1983 (m-v-md-vd) ·1984 (m-v-md-vd) ·1985 (m-v-md-vd) ·1986 ·1987 (m-v-md-vd-gd) ·1988 (m-v-md-vd-gd) ·1989 (m-v-md-vd-gd) ·1990 (m-v-md-vd-gd) ·1991 (m-v-md-vd-gd) ·1992 (m-v-md-vd-gd) ·1993 (m-v-md-vd-gd) ·1994 (m-v-md-vd-gd) ·1995 (m-v-md-vd-gd) ·1996 (m-v-md-vd-gd) ·1997 (m-v-md-vd-gd) ·1998 (m-v-md-vd-gd) ·1999 (m-v-md-vd-gd) ·2000 (m-v-md-vd-gd) ·2001 (m-v-md-vd-gd) ·2002 (m-v-md-vd-gd) ·2003 (m-v-md-vd-gd) ·2004 (m-v-md-vd-gd) ·2005 (m-v-md-vd-gd) ·2006 (m-v-md-vd-gd) ·2007 (m-v-md-vd-gd) ·2008 (m-v-md-vd-gd) ·2009 (m-v-md-vd-gd) ·2010 (m-v-md-vd-gd) ·2011 (m-v-md-vd-gd) ·2012 (m-v-md-vd-gd) ·2013 (m-v-md-vd-gd) ·2014 (m-v-md-vd-gd) ·2015 (m-v-md-vd-gd) ·2016 (m-v-md-vd-gd) ·2017 (m-v-md-vd-gd) ·2018 (m-v-md-vd-gd) ·2019 (m-v-md-vd-gd) ·2020 (m-v-md-vd-gd) ·2021 (m-v-md-vd-gd) ·2022 (m-v-md-vd-gd) ·2023 (m-v-md-vd-gd) ·2024 (m-v-md-vd-gd) ·2025 (m-v-md-vd-gd)


Lijst van Australian Openwinnaars

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Australian_Open_2019&oldid=64689407"
Categorieën:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp