Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Naar inhoud springen
Wikipediade vrije encyclopedie
Zoeken

Atletiek op de Olympische Zomerspelen 1920 – 100 meter mannen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Atletiek op de Olympische Zomerspelen 1920
100 meter mannen
Finale van de 100 m op de Olympische Spelen van 1920.
Finale van de 100 m op de Olympische Spelen van 1920.
Gehouden inVlag van BelgiëAntwerpen
Jaar1920
Data15 augustus (eerste ronde en kwartfinales)
16 augustus (halve finales en finale)
Sportatletiek
Accommo­datie(s)Olympisch Stadion
Deelnemers60 atleten uit 22 landen
Medailles
1Goud Charley Paddock Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten
2Zilver Morris Kirksey Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten
3Brons Harry Edward Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië
Vorige:1912  Volgende:1924
Portaal Portaalicoon  Olympische Spelen
Atletiek op de
Olympische Zomerspelen 1920
Pictogram atletiek
Baanevenementen
100 mmannen
200 mmannen
400 mmannen
800 mmannen
1500 mmannen
5000 mmannen
10.000 mmannen
110 m hordenmannen
400 m hordenmannen
3000 m steeplechasemannen
4×100 m estafettemannen
4×400 m estafettemannen
3000 m teammannen
3 km snelwandelenmannen
10 km snelwandelenmannen
Wegevenementen
Marathonmannen
Veldevenementen
Verspringenmannen
Hink-stap-springenmannen
Hoogspringenmannen
Polsstokhoogspringenmannen
Kogelstotenmannen
Discuswerpenmannen
Speerwerpenmannen
Kogelslingerenmannen
Gewichtwerpenmannen
Gecombineerde evenementen
Vijfkampmannen
Tienkampmannen
Veldlopen
Veldlopen individueelmannen
Veldlopen teammannen

Het onderdeel van de100 meter bij de mannen maakte deel uit van hetatletiekprogramma van deOlympische Zomerspelen van 1920 in deBelgische stadAntwerpen. Het onderdeel vond plaats op 15 en 16 augustus 1920 in hetOlympisch Stadion en werd gewonnen door de AmerikaanCharley Paddock. Zijn landgenootMorris Kirksey won de zilveren medaille.Groot-Brittannië behaalde zijn eerste medaille op dit onderdeel met de bronzen medaille vanHarry Edward.

Er namen 60 atleten deel afkomstig uit 22 landen, terwijl de enigeEstse deelnemer op dit onderdeel,Reinhold Saulmann, was ingeschreven maar niet van start ging op de 100 m. Geen enkel land had meer dan 4 lopers, wat suggereert dat limiet van het maximaal aantal deelnemers was verlaagd nadat in 1908 en 1920 nog maximaal 12 atleten per land konden deelnemen.

Achtergrond

[bewerken |brontekst bewerken]

Het was de zesde keer dat het onderdeel van de 100 m werd georganiseerd op de Olympische Spelen, nadat het in 1896 voor de eerste keer werd georganiseerd. Geen van de medaillewinnaars van Spelen van 1912 trad aan op de Spelen van 1920. Opmerkelijke deelnemers warenCharley Paddock uit de Verenigde Staten, de winnaar van het onderdeel op de Intergeallieerde Spelen van 1919 en favoriet voor de olympische titel, diens landgenootLoren Murchison, die Paddock had verslagen in de Amerikaanse olympische selectieproeven, enHarry Edward uit Groot-Brittannië.

Egypte, Luxemburg, Monaco, Nieuw-Zeeland, Spanje en Zwitserland waren voor het eerst vertegenwoordigd op dit onderdeel. De nieuwe natieTsjecho-Slowakije verscheen ook voor de eerste keer, hoewel Bohemen eerder afzonderlijk had deelgenomen. Voor het eerst deed Hongarije niet mee (als gevolg van het feit dat het niet was uitgenodigd op deze Spelen na de Eerste Wereldoorlog), waardoor de Verenigde Staten het enige land waren dat op elk van de eerste zes Olympische 100 meter-onderdelen voor mannen aantrad.

Competitieformat

[bewerken |brontekst bewerken]

Anders dan bij de Spelen van 1908 en 1912, toen er drie rondes waren, werd dit onderdeel in 1920 verdeeld in vier rondes: de reeksen, de kwarfinales, de halve finales en de finale. Er waren twaalf reeksen van elks vier tot zes deelnemers. De beste twee van iedere reeks stootten door naar de kwartfinale. De 24 kwartfinalisten werden weerom verdeeld in vijf reeksen van vier of vijf deelnemers. Opnieuw stootten de twee beste deelnemers door naar de halve finales. In de halve finales waren er twee reeksen van telkens vijf deelnemers. De beste drie deelnemers traden aan in de finale, waaraan zes atleten deelnamen.

Records

[bewerken |brontekst bewerken]

Dit waren de geldende wereld- en olympische records voorafgaand aan de Olympische Zomerspelen van 1920:

RecordRecordtijdRecordhouderPlaatsDatum
Wereldrecord10,6 s.[noot 1]Vlag van Verenigde StatenDonald Lippincott(USA)Stockholm6 juli 1912
Olympisch record10,6 s.Vlag van Verenigde StatenDonald Lippincott(USA)Stockholm6 juli 1912

Tijdschema

[bewerken |brontekst bewerken]
DatumUur
Zondag 15 augustus 192015:15
17:00
eerste ronde
kwartfinales
Maandag 16 augustus 19209:30
16:00
halve finales
finale

Resultaten

[bewerken |brontekst bewerken]
Charles Paddock in het Olympisch Stadion in Antwerpen.
Morris Kirksey in 1920.

Eerste ronde

[bewerken |brontekst bewerken]

Reeks 1

[bewerken |brontekst bewerken]
PositieDeelnemerLandTijdNotitie
1William HillVlag van Groot-Britannië GBR11,0Q
2Mario RiccoboniVlag van Italië ITA11,2Q
3Marcel GustinVlag van België BEL11,3
4Jan de VriesVlag van Nederland NED
5Ichiro KagaVlag van Japan JPN
6Paul HammerVlag van Luxemburg LUX

Reeks 2

[bewerken |brontekst bewerken]
PositieDeelnemerLandTijdNotitie
1René MourlonVlag van Frankrijk FRA11,2Q
2August SørensenVlag van Denemarken DEN11,3Q
3Erik LindvallVlag van Zweden SWE
4Ahmed KhairyVlag van Egypte EGY
5Purma BannerjeeVlag van India IND
František SkokanVlag van Tsjecho-Slowakije TCHDNS

Reeks 3

[bewerken |brontekst bewerken]
PositieDeelnemerLandTijdNotitie
1Loren MurchisonVlag van Verenigde Staten USA10,8Q
2Jacobus BukesVlag van Zuid-Afrika RSA11,0Q
3Albert HeijnnemanVlag van Nederland NED11,0
4Vojtěch PlzákVlag van Tsjecho-Slowakije TCH

Reeks 4

[bewerken |brontekst bewerken]
PositieDeelnemerLandTijdNotitie
1William HuntVlag van Australië AUS11,0Q
2Félix MendizábalVlag van Spanje ESP11,2Q
3Francis IrvineVlag van Zuid-Afrika RSA
4Bjarne GuldagerVlag van Noorwegen NOR
5Adolf RyslerVlag van Zwitserland SUI
6Nils SandströmVlag van Zweden SWE

Reeks 5

[bewerken |brontekst bewerken]
PositieDeelnemerLandTijdNotitie
1Vittorio ZuccaVlag van Italië ITA11,4Q
2Cor WezepoelVlag van Nederland NED11,5Q
3Leonard DixonVlag van Zuid-Afrika RSA
4August WaibelVlag van Zwitserland SUI
5Alex ServaisVlag van Luxemburg LUX

Reeks 6

[bewerken |brontekst bewerken]
PositieDeelnemerLandTijdNotitie
1Morris KirkseyVlag van Verenigde Staten USA11,0Q
2Josef ImbachVlag van Zwitserland SUI11,0Q
3René LorainVlag van Frankrijk FRA11,1
4Johan JohnsenVlag van Noorwegen NOR11,2
5Jaime CampsVlag van Spanje ESP
6Giovanni-Battista OrlandiVlag van Italië ITA

Reeks 7

[bewerken |brontekst bewerken]
PositieDeelnemerLandTijdNotitie
1Paul BrochartVlag van België BEL11,4Q
2René TirardVlag van Frankrijk FRA11,7Q
3Diego OrdóñezVlag van Spanje ESP
4Eduard HašekVlag van Tsjecho-Slowakije TCH
5Jean ColbachVlag van Luxemburg LUX

Reeks 8

[bewerken |brontekst bewerken]
PositieDeelnemerLandTijdNotitie
1Charley PaddockVlag van Verenigde Staten USA10,8Q
2Harry EdwardVlag van Groot-Britannië GBR10,9Q
3Carlos BotínVlag van Spanje ESP11,6
4Shinichi YamaokaVlag van Japan JPN11,6
5Edmond MédécinVlag van Monaco MON11,8

Reeks 9

[bewerken |brontekst bewerken]
PositieDeelnemerLandTijdNotitie
1Émile Ali-KhanVlag van Frankrijk FRA11,0Q
2Victor d'ArcyVlag van Groot-Britannië GBR11,1Q
3Rolf StenersenVlag van Noorwegen NOR
4Dimitrios KarabatisVlag van Griekenland GRE
5Sven MalmVlag van Zweden SWE

Reeks 10

[bewerken |brontekst bewerken]
PositieDeelnemerLandTijdNotitie
1Harold AbrahamsVlag van Groot-Britannië GBR11,0Q
2Alexander PontonVlag van Canada CAN11,1Q
3Giorgio CrociVlag van Italië ITA11,3
4Harry van RappardVlag van Nederland NED
Reinhold SaulmannVlag van Estland ESTDNS

Reeks 11

[bewerken |brontekst bewerken]
PositieDeelnemerLandTijdNotitie
1Jack OosterlaakVlag van Zuid-Afrika RSA11,0Q
2George DavidsonVlag van Nieuw-Zeeland NZL11,1Q
3Agne HolmströmVlag van Zweden SWE
4Fritiof AndersenVlag van Denemarken DEN
5Jean LefebvreVlag van België BEL

Reeks 12

[bewerken |brontekst bewerken]
PositieDeelnemerLandTijdNotitie
1Jackson ScholzVlag van Verenigde Staten USA10,8Q
2Marinus SørensenVlag van Denemarken DEN11,2Q
3Cyril CoaffeeVlag van Canada CAN
4Julien LehouckVlag van België BEL
5Asle BækkedalVlag van Noorwegen NOR

Kwartfinales

[bewerken |brontekst bewerken]

Reeks 1

[bewerken |brontekst bewerken]
PositieDeelnemerLandTijdNotitie
1Harry EdwardVlag van Groot-Britannië GBR10,8Q
2Loren MurchisonVlag van Verenigde Staten USA10,9Q
3René MourlonVlag van Frankrijk FRA11,0
4William HuntVlag van Australië AUS11,0
5Mario RiccoboniVlag van Italië ITA11,5

Reeks 2

[bewerken |brontekst bewerken]
PositieDeelnemerLandTijdNotitie
1William HillVlag van Groot-Britannië GBR11,0Q
2Félix MendizábalVlag van Spanje ESP11,1Q
3Willie BukesVlag van Zuid-Afrika RSA
4August SørensenVlag van Denemarken DEN
5Vittorio ZuccaVlag van Italië ITA

Reeks 3

[bewerken |brontekst bewerken]
PositieDeelnemerLandTijdNotitie
1Charley PaddockVlag van Verenigde Staten USA10,8Q
2Émile Ali-KhanVlag van Frankrijk FRA10,9Q
3George DavidsonVlag van Nieuw-Zeeland NZL10,9
4Harold AbrahamsVlag van Groot-Britannië GBR11,0
5Cor WezepoelVlag van Nederland NED

Reeks 4

[bewerken |brontekst bewerken]
PositieDeelnemerLandTijdNotitie
1Jackson ScholzVlag van Verenigde Staten USA10,8Q
2Jack OosterlaakVlag van Zuid-Afrika RSA11,0Q
3Josef ImbachVlag van Zwitserland SUI11,1
4René TirardVlag van Frankrijk FRA11,2
5Alexander PontonVlag van Canada CAN11,4

Reeks 5

[bewerken |brontekst bewerken]
PositieDeelnemerLandTijdNotitie
1Morris KirkseyVlag van Verenigde Staten USA10,8Q
2Paul BrochartVlag van België BEL10,9Q
3Victor d'ArcyVlag van Groot-Britannië GBR
4Marinus SørensenVlag van Denemarken DEN

Halve finales

[bewerken |brontekst bewerken]

Reeks 1

[bewerken |brontekst bewerken]
PositieDeelnemerLandTijdNotitie
1Harry EdwardVlag van Groot-Britannië GBR10,8Q
2Jackson ScholzVlag van Verenigde Staten USA10,9Q
3Morris KirkseyVlag van Verenigde Staten USA11,0Q
4Jack OosterlaakVlag van Zuid-Afrika RSA11,0
5Félix MendizábalVlag van Spanje ESP

Reeks 2

[bewerken |brontekst bewerken]
PositieDeelnemerLandTijdNotitie
1Charley PaddockVlag van Verenigde Staten USA11,0Q
2Émile Ali-KhanVlag van Frankrijk FRA11,1Q
3Loren MurchisonVlag van Verenigde Staten USA11,2Q
4Paul BrochartVlag van België BEL11,3
5William HillVlag van Groot-Britannië GBR11,3

Finale

[bewerken |brontekst bewerken]

Halverwege lag de AmerikaanJackson Scholz aan de leiding, maar hij viel terug in de tweede helft van de wedstrijd. Paddock won met een halve meter voorsprong op Kirksey, op korte afstand gevolgd door Edward. Sprint voor de vierde en vijfde plaats was zeer nipt. Aanvankelijk kende de jury de vierde plaats toe aan Ali-Khan, maar later werd duidelijk dat Scholz vierde was geëindigd.

PositieBaanAtleetLandTijd
1Goud3Charley PaddockVlag van Verenigde Staten USA10,8
2Zilver1Morris KirkseyVlag van Verenigde Staten USA10,9
3Brons6Harry EdwardVlag van Groot-Britannië GBR10,9
45Jackson ScholzVlag van Verenigde Staten USA10,9
54Émile Ali-KhanVlag van Frankrijk FRA11,2
62Loren MurchisonVlag van Verenigde Staten USA11,2
Bronnen, noten en/of referenties
  1. Dit was het enige officieel erkende wereldrecord in 1920, al hadden minstens vier atleten op dat moment reeds een officieuse tijd van 10,5 s. laten noteren.
Logo van de Olympische Spelen
·Overleg sjabloon ·Sjabloon bewerken
Logo van de Olympische Spelen
Olympisch kampioen
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Atletiek_op_de_Olympische_Zomerspelen_1920_–_100_meter_mannen&oldid=60605809"
Categorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp