Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Naar inhoud springen
Wikipediade vrije encyclopedie
Zoeken

Atlético Madrid

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit artikel gaat over de voetbalclub. Voor het gelijknamige racingteam, zieAtlético Madrid (Superleague Formula).
Atlético Madrid
Atlético Madrid
NaamClub Atlético de Madrid Sociedad Anónima Deportiva
BijnaamLos Colchoneros
Los Rojiblancos
Los Manzanares
Los Indios
Atleti
Opgericht26 april1903
PlaatsMadrid
StadionCívitas Metropolitano
ComplexCiudad Deportiva Atlético de Madrid
Capaciteit70.460
VoorzitterVlag van SpanjeEnrique Cerezo
EigenaarVlag van Spanje Atlético HoldCo(65,98%)
Vlag van Israël Idan Ofer(33%)
Algemeen directeurVlag van Spanje Miguel Ángel Gil
Sportief directeurVlag van Italië Andrea Berta
Technisch directeurVlag van MexicoVlag van Spanje Seve
TrainerVlag van ArgentiniëDiego Simeone
Meeste wedstrijdenVlag van SpanjeKoke (684)
Club­topscorer(s)Vlag van FrankrijkAntoine Griezmann (198)
CompetitieLa Liga
WebsiteOfficiële website
Thuis
Uit
Alternatief
Geldig voor 2025/26
Portaal Portaalicoon  Voetbal
Logo van Atlético (2017–2024)

Club Atlético de Madrid Sociedad Anónima Deportiva is eenSpaansevoetbalclub uitMadrid. De club werd opgericht op 26 april 1903 alsAthletic Club de Madrid. De wedstrijden worden gespeeld in hetCívitas Metropolitano. De bijnamen van de club zijnLos Colchoneros enLos Rojiblancos. In het Nederlands taalgebied wordt de clubAtlético Madrid genoemd.

Atlético Madrid won elf keer dePrimera División, tien keer deCopa del Rey, twee keer deSupercopa de España, drie keer deUEFA Europa League, drie keer deUEFA Super Cup, een keer deEuropean Cup Winners Cup en een keer dewereldbeker voor clubteams. Atlético is de enige club die de wereldbeker wist te winnen zonder daarvoor deEuropacup I/UEFA Champions League te hebben gewonnen.

Atlético Madrid heeft ook een tweede team,Atlético Madrid B (ook welAtlético Madrileño genoemd), dat uitkomt in deSegunda División B en een derde team,Atlético Madrid C (ook welAtlético Aviación genoemd), dat uitkomt in deTercera División Grupo 7.

Geschiedenis

[bewerken |brontekst bewerken]

Beginjaren

[bewerken |brontekst bewerken]

In 1903 werd Atlético Madrid door drieBaskische studenten opgericht als dochterclub van het BaskischeAthletic Club onder de naamAthletic Club de Madrid. Pas in 1920 werd de club onafhankelijk. Men speelde in het zuiden van de stad op Vallecas, totdat in 1923 het stadion van de metro-maatschappij,Estadio Metropolitano, in het westen van Madrid werd gehuurd. In de jaren dertig ging Athletic op en neer tussenPrimera División en Segunda Division. Na de Spaanse Burgeroorlog waarin Athletic veel spelers had verloren werd de club in 1939 samengevoegd met Aviación Nacional uit Zaragoza, de voetbalclub van de Spaanse luchtmacht tot Athletic Aviación de Madrid. De club kreeg een plaats in de Primera División terug in plaats van Real Oviedo, waarvan het stadion in de oorlog was verwoest en dat bovendien een bolwerk van verzet tegen Franco was geweest. Prompt won Athletic Avación in 1940 en 1941 de landstitel, waarna de naam onder dwang vanFranco werd gewijzigd in het Spaansere Atlético Aviación de Madrid. In 1947 werd de club losgekoppeld van de luchtmacht en kreeg het de huidige naam,Club Atlético de Madrid. Ook onder deze naam bleef de club succesvol met twee landstitels tijdens het bewind van de beroemde trainer Helenio Herrera. In 1958 speelde de club voor het eerst Europees voetbal als nummer 2 van de Spaanse Primera División omdatReal Madrid zowel de titel als deEuropacup I won. Daarin speelde Atlético Madrid haar thuiswedstrijden in hetEstadio Santiago Bernabéu van Real omdat het eigen stadion niet over een kunstlichtinstallatie beschikt. Pas de halve finale tegen Real Madrid zelf werd wel in Metropolitano afgewerkt.

Vicente Calderón

[bewerken |brontekst bewerken]

In de jaren zestig en zeventig was Atlético Madrid onder voorzitter en naamgever van het voormalige stadion,Vicente Calderón, echter het succesvolst. Het begon met het winnen van deCopa El Generalísimo in 1960 en 1961. Daarmee werd deelname aan deEuropacup II afgedwongen, die in 1962 over twee finalewedstrijden tegenFiorentina gewonnen werd, onder andere met een doelpunt van grote sterGárate. Van 1966 tot 1977 volgden nog vier kampioenschappen en in 1974 werd de Europacup I gemist in twee finales tegen Bayern München, dat in de eerste partij ook pas in de laatste minuut gelijkmaakte. In dat jaar 1974 werd zelfs dewereldbeker gewonnen. Daarmee zorgde Atlético voor een unicum. De club is namelijk de enige in de geschiedenis die zonder ooit de Europacup I (ofUEFA Champions League ofCONMEBOL Libertadores) te hebben gewonnen, de wereldbeker won. Omdat Europacup I-winnaar Bayern München geen zin had in de lange reis naar Zuid-Amerika, werd de verliezend finalist Atlético afgevaardigd, zoals vaker in de jaren zeventig gebeurde. Atlético Madrid was echter de enige die als verliezend Europacup I-finalist de wereldbeker wist te winnen.

Jesús Gil y Gil

[bewerken |brontekst bewerken]

Zeer geruchtmakend was na 1987 de periode van het voorzitterschap van de excentrieke zakenmanJesus Gil y Gil. Deze kwam meestal in het nieuws door corruptiepraktijken, zware beledigingen en het ontslaan (of het opstappen) van ontelbare trainers. Een van de slachtoffers wasFrancisco Maturana, die aantrad na de voortijdige uitschakeling metColombia bij hetWK voetbal 1994 in de Verenigde Staten. De Colombiaan nam op 30 oktober van dat jaar ontslag na de thuisnederlaag tegenReal Betis (0-2). Dat betekende de zesde competitienederlaag in negen wedstrijden, waardoor Atlético met vijf punten op de derde plaats van onderen stond. De opvolger van Maturana was de ArgentijnJorge d'Allesandro, die aan het einde van het seizoen 1993/94 al eens korte tijd trainer was van de club. Het was voor de 25ste keer sinds 1987, toen voorzitter Gil y Gil aan het bewind kwam, dat er een trainerswissel bij Atlético plaatsheeft.[1]

Toch beleefde de club in het jaar 1996 nog het beste seizoen uit de historie met eendouble, de negende landstitel en de negende bekerwinst. In 2000 degradeerde de club, ondanks de vele doelpunten vanJimmy Floyd Hasselbaink, voor twee seizoenen, een periode die bij Atlético Madrid bekendstaat alsdos años en el infierno (twee jaar in de hel).[2] In 2003 moest Gil y Gil de club verlaten (een jaar later overleed hij) en werd hij opgevolgd door een intimus:Enrique Cerezo. Ook hij kon de rust niet doen terugkeren binnen de club. Door veel supporters wordt het bestuur gekarakteriseerd als "Los Gil", oftewel de volgelingen van Gil y Gil. Onder de leiding van Cerezo heeft de club een aantal nieuwe projecten gestart met veel nieuwe trainers en vooral veel nieuwe spelers, maar het succes is niet teruggekomen en de financiële lasten zijn alleen maar groter geworden.[3]

Recente historie

[bewerken |brontekst bewerken]

De resultaten van Atlético Madrid bleven ondanks bekende trainers als zoalsBianchi enAguirre tegenvallen. Opmerkelijk was nog dat op 5 januari 2006 een bekerwedstrijd voor de achtste finales tegenReal Zaragoza een week werd uitgesteld, omdat veertien spelers van Atlético geveld waren door eenvoedselvergiftiging. Uiteindelijk verloren de Madrilenen toch. In de zomer van 2007 werd sterspelerFernandoEl Niño Torres verkocht aanLiverpool. De transfersom van 36 miljoen euro die Atlético hiervoor ontving maakte het mogelijk om een aantal nieuwe spelers aan te trekken. Voor de spitspositie werd de UruguayaanDiego Forlán (Villarreal) gecontracteerd om samen metKun Agüero een spitsenduo te vormen. Bovendien versterkte de club zich metSimão Sabrosa (SL Benfica),José Antonio Reyes (Real Madrid),Luis Garcia (Liverpool),Raúl García (CA Osasuna) en de minder bekendeCléber Santana Loureiro (Santos). Via deUEFA Intertoto Cup behaalde Atlético Madrid een plaats in de UEFA Cup, zodat de club voor het eerst in jaren weer Europees voetbal speelde. Ook in de Primera División deed Atlético het in het seizoen 2007/08 bijzonder goed. Ondanks toch wel wisselvallige resultaten eindigde de club uiteindelijk op de vierde plaats. Men kwalificeerde zich zodoende voor de voorronde UEFA Champions League. Plannen voor een nieuw stadion liggen weer in de ijskast na de afwijzing van Madrid voor de Olympische Spelen 2016.

In het seizoen 2009/10 presteerde de ploeg wisselvallig. Dit leidde ertoe dat trainer en voormalig doelman Abel Résino werd ontslagen en werd opgevolgd doorQuique Sánchez Flores. Deze oud-Benfica trainer kreeg het team, onder meer door een hergeboorte vanJosé Antonio Reyes, weer op de rit. In de competitie kwamen deColchoneros niet verder dan de middenmoot, maar in Europa en de Copa del Rey deed de ploeg het wél uitstekend. Zo legde Atlético op 12 mei beslag op deUEFA Europa League. In de finale werd het EngelseFulham na verlenging met 2-1 verslagen.Diego Forlán werd verkozen totMan of the Match. Atlético werd zo de eerste officiële winnaar van de UEFA Europa League en was het de vierde keer dat de club een internationale prijs wist te winnen.

Daarnaast speelde het op 19 mei 2010 de finale van de Copa del Rey tegenSevilla. Deze finale vond plaats inCamp Nou en Atlético verloor de wedstrijd met 2-0. Desondanks zorgden de vijftigduizend meegereisde Atlético-supporters voor een ongelooflijke sfeer, zowel tijdens als na de wedstrijd.

Op 9 mei 2012 won Atlético voor de tweede maal in drie jaar de UEFA Europa League, door de finale in Boekarest met 3-0 te winnen vanAthletic Bilbao, dankzij doelpunten vanFalcao (2x) enDiego.

De tiende landstitel behaalde Atlético op de laatste speeldag van het seizoen 2013/2014. Het speelde in de slotwedstrijd in en tegen FC Barcelona gelijk. Als Barcelona deze wedstrijd had gewonnen, zou die ploeg kampioen zijn geworden.

Veertig jaar na de verloren Europacup I-finale tegenBayern München speelde Atletico Madrid op 24 mei 2014 voor de tweede keer in de eindstrijd van het toernooi, inmiddels omgevormd tot deUEFA Champions League. Stadgenoot Real Madrid was indeze finale de tegenstander. Atletico kwam in de eerste helft dankzij een kopbal vanDiego Godín, waarnaSergio Ramos Real in de derde minuut van de blessuretijd op gelijke hoogte bracht. Na vijf minuten van de tweede verlenging zetteGareth Bale Atletico vervolgens op achterstand. DoelmanThibaut Courtois verhinderde in eerste instantie een schot vanÁngel Di María, maar de Welshman kopte de afvallende bal alsnog binnen.Marcelo enCristiano Ronaldo (strafschop) maakten er in de resterende tien minuten 3-1 en 4-1 voor Real Madrid van.

Twee jaar later speelde Atlético Madrid ookde finale van de Champions League in 2015/16, opnieuw tegen Real Madrid. Real kwam in de 15e minuut op voorsprong door een doelpunt vanSergio Ramos.Yannick Ferreira Carrasco maakte in de 79e minuut gelijk. Ook na de verlengingen bleef de stand 1-1, waarna de finale werd beslist middels een strafschoppenreeks. Tot 4-3 voor Real scoorde elke speler. Daarna misteJuanfran zijn strafschop, waarnaCristiano Ronaldo de beslissende strafschop benutte.

Op 6 mei 2018 ging Atlético Madrid tegenRCD Espanyol (0-2) voor het eerst in achttien wedstrijden in La Liga onderuit in het nieuwe stadionEstadio Wanda Metropolitano, waar het speelde sinds het najaar van 2017. In de voorgaande zeventien wedstrijden werd twaalf keer gewonnen en vijf keer gelijkgespeeld.

Op 16 mei 2018 speelde Atlético de finale van de UEFA Europa League2017/18 tegenOlympique Marseille inParc Olympique Lyonnais,Lyon. Atlético won de wedstrijd met 0-3 na twee doelpunten vanAntoine Griezmann en een doelpunt vanGabriel Fernández.

Erelijst

[bewerken |brontekst bewerken]
CompetitieAantalJaren
Internationaal
Wereldbeker voor clubteams[4]1x1974(Atlético verving als verliezend finalist Europacup I-winnaarBayern München, dat niet deel wilde nemen)
Europacup I / UEFA Champions League0xFinalist in1974,2014 en2016(recordhouder van het spelen van meeste finales zonder het toernooi ooit te hebben gewonnen)
UEFA Super Cup3x2010,2012,2018
European Cup Winners' Cup1x1962
UEFA Europa League3x2010,2012,2018
UEFA Intertoto Cup1x2007(1 van 11)
Nationaal
Primera División11x1940,1941,1950,1951,1966,1970,1973,1977,1996,2014,2021
Copa del Rey10x1960, 1961, 1965, 1972, 1976, 1985,1990/91,1991/92,1995/96,2012/13
Supercopa de España4x1940 (als Copa de Campeones), 1951 (als Copa Eva Duarte), 1985, 2014
Segunda División A1x2002
Regionaal
Campeonato Centro4x1921, 1925, 1928, 1940

Clubcultuur

[bewerken |brontekst bewerken]

Tenue

[bewerken |brontekst bewerken]

Historische achtergrond

[bewerken |brontekst bewerken]

Het eerste tenue van Atlético Madrid bestond uit een shirt dat voor de helft blauw en voor de helft wit was. Dit shirt was destijds gelijk aan het shirt vanAthletic Club wat het shirt had gekopieerd van het Engelse Blackburn Rovers. In 1911 kwam de club in het huidige rood-wit te spelen nadat de afgezant van Athletic in Engeland geen shirts van Blackburn Rovers kon kopen en uiteindelijk koos voor de shirts vanSunderland. Vanaf dat moment speelde Atlético (en Athletic Club) in het rood-wit ook al is het blauwe van Blackburn nog terug te vinden in de broek van de Madrileense club.

Huidige tenue

[bewerken |brontekst bewerken]

Het huidigethuistenue van Atlético Madrid bestaat uit een rood-witgestreept shirt met blauwe broek en rode kousen. Dit shirt is over de jaren heen altijd zo geweest, zij het dat het aantal rode en witte strepen vaker van aantal is veranderd. Van dit tenue komt de bijnaam "Los Colchoneros" voor Atlético: in Spanje werden vroeger veel matrassen verkocht die een rood-witgestreepte matrashoes hadden. 'Colchón' is het Spaanse woord voor matras. Voor het aankomende seizoen heeft het shirt met rood-witte banen een kraag.

PeriodeKledingsponsorShirtsponsor
1982-1983Meyba
1983-1988Puma
1988-1990Mita
1990-1993Marbella
1993-1994Attenta Télévision
1994-1996Marbella
1996-1997Bandai
1997-1998Marbella
1998-2000Reebok
2000-2001Idea
2001-2002Nike
2002-2003
2003-2005Columbia Pictures
2005-2011Kia
2011-2013
2013-2015Azerbaijan, a land of fire
2015-2023Plus500
2018-hedenHyundai Motors
2019-hedenRia Money Transfer
2021-hedenSave the Children's
2023-hedenRiyadh Air

Sponsoring

[bewerken |brontekst bewerken]

In 1987 wasMita de eerste shirtsponsor van Atlético Madrid. Mita is een merk van printers, kopieerapparaten en andere tekstproduceermachines.

In 1989 wasMarbella voor het eerst op het shirt te zien van de club. De toenmalige voorzitter,Jesús Gil y Gil was burgemeester van deze stad en wilde haar zo promoten. Gil y Gil is overigens later aangeklaagd door de Spaanse justitie voor het doorsluizen van gemeenschapsgelden naar Atlético Madrid. Marbella was de sponsor tot 1996.

Tussendoor was in 1993/94 de Spaanse televisiezenderAntena 3 een jaar lang de shirtsponsor.

In 1996 was voor een jaar het Japanse merkBandai shirtsponsor. Bandai was producent van de hypeTamagotchi wat ook tijdens het seizoen 1996/97 op het shirt stond.

Vanaf 2000/01 tot en met 2002/03 wasIdea de sponsor. Dit is een Spaanse distributeur van huishoudelijke apparaten.

Van 2003 tot 2005 was de Amerikaanse filmmaatschappijColumbia Pictures shirtsponsor van Atlético Madrid. Om de zoveel tijd werd de sponsorbedrukking aangepast aan de film die Columbia Pictures dan uitbracht. De films die op het shirt van Atlético zijn verschenen zijnBad Boys II,Bewitched,Big Fish,Closer,European Gigolo,Gothika,Hellboy,Hitch,Hollywood Homicide,Resident Evil 2: Apocalypse,Spanglish,Spider-Man 2 enS.W.A.T.. De sponsoring metSpider-Man 2 leverde Atlético een waarschuwing van de Europese voetbalbondUEFA op. In de reglementen van de UEFA staat dat de reclame 200 vierkante centimeter mag vullen op de voorzijde van het shirt. DeSpider-Man waarmee de club in deIntertoto Cup-wedstrijden tegen het TsjechischeFC Tescoma Zlín op het shirt speelde bedekte de hele voorzijde van het tenue. Atlético gaf direct gehoor aan de waarschuwing en paste de sponsoropdruk aan.

Van 2005 tot en met seizoen 2010/11 wasKia de shirtsponsor. Kia is een Zuid-Koreaanse producent van auto's en onderdeel van het concernHyundai Motor Company.

Van 2012/13 was Azerbeidzjan: Land of Fire hoofdsponsor en dit tot en met het seizoen 2014/15.

Vanaf het seizoen 2015/16 speelt Atlético Madrid met Plus 500. Plus 500 is een Online verdeler van Europese verzekeringen

Clublied

[bewerken |brontekst bewerken]
SpaansVertaling
Atleti, Atleti, Atlético de Madrid,Atleti, Atleti, Atlético de Madrid
Atleti, Atleti, Atlético de Madrid,Atleti, Atleti, Atlético de Madrid
Jugando, ganando, peleas como el mejor,Voetballend, winnend, je vecht als de beste,
porque siempre la afición,omdat de fans altijd,
se estremece con pasión,met hun passie angst aanjagen,
cuando quedas entre todos campeón,zodat je van iedereen kampioen bent,
y se ve frente al balón,en men aan de bal kan zien,
un equipo de verdad,een echt team,
que esta tarde de ambiente llenará.dat deze middag door de sfeer wordt bevangen.
Yo me voy al Manzanares,Ik ga naar de Manzanares,
al Estadio Vicente Calderón,naar het Estadio Vicente Calderón,
donde acuden a millares,waar duizenden bijeenkomen,
los que gustan del fútbol de emociónzij die van voetbal met emoties houden,
Porque luchan como hermanos,want zij vechten als broers,
defendiendo su colores,om hun kleuren te verdedigen,
en un juego noble y sano,met een nobel en gezond spel,
derrochando coraje y corazón.terwijl men dapper en met het hart alles geeft.
Atleti, Atleti, Atlético de Madrid...Atleti, Atleti, Atlético de Madrid...

* Vertaling gemaakt door de Nederlandse fanclub (atleticomadrid.nl)

Eerste elftal

[bewerken |brontekst bewerken]

Selectie

[bewerken |brontekst bewerken]
Nr.NaamSindsContractVorige club
Doelmannen
1Vlag van ArgentiniëJuan Musso20242028Vlag van ItaliëAtalanta Bergamo
13Vlag van SloveniëJan Oblak20142028Vlag van PortugalSL Benfica
Verdedigers
2Vlag van UruguayJosé María Giménez20132028Vlag van UruguayDanubio FC
15Vlag van FrankrijkClément Lenglet20242028Vlag van SpanjeFC Barcelona
16Vlag van ArgentiniëNahuel Molina20222027Vlag van ItaliëUdinese
17Vlag van SlowakijeDávid Hancko20252030Vlag van NederlandFeyenoord
21Vlag van SpanjeJavi Galán20232026Vlag van SpanjeCelta de Vigo
24Vlag van SpanjeRobin Le Normand20242029Vlag van SpanjeReal Sociedad
Vlag van SpanjeMarc Pubill20252030Vlag van SpanjeUD Almería
Vlag van ItaliëMatteo Ruggeri20252030Vlag van ItaliëAtalanta Bergamo
Middenvelders
4Vlag van EngelandConor Gallagher20242029Vlag van EngelandChelsea FC
6Vlag van SpanjeKoke20112026
8Vlag van SpanjePablo Barrios20232030
14Vlag van SpanjeMarcos Llorente20192027Vlag van SpanjeReal Madrid
Vlag van ArgentiniëThiago Almada20252030Vlag van BraziliëBotafogo FR
Vlag van Verenigde StatenJohnny Cardoso20252030Vlag van SpanjeReal Betis
Aanvallers
7Vlag van FrankrijkAntoine Griezmann20232027Vlag van SpanjeFC Barcelona
9Vlag van NoorwegenAlexander Sørloth20242028Vlag van SpanjeVillarreal CF
10Vlag van SpanjeÁlex Baena20252030Vlag van SpanjeVillarreal CF
18Vlag van SpanjeCarlos Martín20232029
19Vlag van ArgentiniëJulián Álvarez20242030Vlag van EngelandManchester City
22Vlag van ArgentiniëGiuliano Simeone20222028

Laatste update: 31 juli 2025

Staf

[bewerken |brontekst bewerken]
FunctieNaamSindsContractVorige club
HoofdtrainerVlag van ArgentiniëDiego Simeone20112027Vlag van ArgentiniëRacing Club de Avellaneda
Assistent-trainersVlag van Argentinië Hernán Bonvicini20202027Vlag van ArgentiniëCD Godoy Cruz Antonio Tomba
Vlag van ArgentiniëNelson Vivas20182027Vlag van ArgentiniëDefensa y Justicia
KeeperstrainerVlag van Argentinië Pablo Vercellone20112027

Laatste update: 24 juli 2025

Overzichtslijsten

[bewerken |brontekst bewerken]

Eindklasseringen sinds 1940

[bewerken |brontekst bewerken]
  • 1940 1e
    Primera División
  • 1941 1e
    Primera División
  • 1942 3e
    Primera División
  • 1943 8e
    Primera División
  • 1944 2e
    Primera División
  • 1945 3e
    Primera División
  • 1946 7e
    Primera División
  • 1947 3e
    Primera División
  • 1948 3e
    Primera División
  • 1949 4e
    Primera División
  • 1950 1e
    Primera División
  • 1951 1e
    Primera División
  • 1952 4e
    Primera División
  • 1953 8e
    Primera División
  • 1954 11e
    Primera División
  • 1955 8e
    Primera División
  • 1956 5e
    Primera División
  • 1957 5e
    Primera División
  • 1958 2e
    Primera División
  • 1959 5e
    Primera División
  • 1960 5e
    Primera División
  • 1961 2e
    Primera División
  • 1962 3e
    Primera División
  • 1963 2e
    Primera División
  • 1964 7e
    Primera División
  • 1965 2e
    Primera División
  • 1966 1e
    Primera División
  • 1967 4e
    Primera División
  • 1968 6e
    Primera División
  • 1969 6e
    Primera División
  • 1970 1e
    Primera División
  • 1971 3e
    Primera División
  • 1972 4e
    Primera División
  • 1973 1e
    Primera División
  • 1974 2e
    Primera División
  • 1975 6e
    Primera División
  • 1976 3e
    Primera División
  • 1977 1e
    Primera División
  • 1978 6e
    Primera División
  • 1979 3e
    Primera División
  • 1980 13e
    Primera División
  • 1981 3e
    Primera División
  • 1982 8e
    Primera División
  • 1983 3e
    Primera División
  • 1984 4e
    Primera División
  • 1985 2e
    Primera División
  • 1986 5e
    Primera División
  • 1987 4e
    Primera División
  • 1988 3e
    Primera División
  • 1989 4e
    Primera División
  • 1990 4e
    Primera División
  • 1991 2e
    Primera División
  • 1992 3e
    Primera División
  • 1993 6e
    Primera División
  • 1994 12e
    Primera División
  • 1995 14e
    Primera División
  • 1996 1e
    Primera División
  • 1997 5e
    Primera División
  • 1998 7e
    Primera División
  • 1999 13e
    Primera División
  • 2000 19e
    Primera División
  • 2001 4e
    Segunda División
  • 2002 1e
    Segunda División
  • 2003 12e
    Primera División
  • 2004 7e
    Primera División
  • 2005 11e
    Primera División
  • 2006 10e
    Primera División
  • 2007 7e
    Primera División
  • 2008 4e
    Primera División
  • 2009 4e
    Primera División
  • 2010 9e
    Primera División
  • 2011 7e
    Primera División
  • 2012 5e
    Primera División
  • 2013 3e
    Primera División
  • 2014 1e
    Primera División
  • 2015 3e
    Primera División
  • 2016 3e
    Primera División
  • 2017 3e
    Primera División
  • 2018 2e
    Primera División
  • 2019 2e
    Primera División
  • 2020 3e
    Primera División
  • 2021 1e
    Primera División
  • 2022 3e
    Primera División
  • 2023 3e
    Primera División
  • 2024 4e
    Primera División
  • 2025 3e
    Primera División

Atlético in Europa

[bewerken |brontekst bewerken]
ZieLijst van Europese wedstrijden van Atlético Madrid voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Atlético speelt sinds 1958 in diverse Europese competities. Hieronder staan de competities en in welke seizoenen de club deelnam. De edities die Atlético heeft gewonnen zijnvetgedrukt.

Champions League (16x)
1996/97, 2008/09, 2009/10 2013/14 2014/15 2015/2016, 2016/17, 2017/18, 2018/19, 2019/20, 2020/21, 2021/22, 2022/23, 2023/24, 2024/25, 2025/26
Europacup I (5x)
1958/59, 1966/67, 1970/71, 1973/74, 1977/78
Europa League (5x)
2009/10, 2010/11,2011/12, 2012/13,2017/18
Europacup II (9x)
1961/62, 1962/63, 1965/66, 1972/73, 1975/76, 1976/77, 1985/86, 1991/92, 1992/93
UEFA Cup (15x)
1971/72, 1974/75, 1979/80, 1981/82, 1983/84, 1984/85, 1986/87, 1988/89, 1989/90, 1990/91, 1993/94, 1997/98, 1998/99, 1999/00, 2007/08
Intertoto Cup (2x)
2004, 2007
Jaarbeursstedenbeker (4x)
1963/64, 1964/65, 1967/68, 1968/69
UEFA Super Cup (3x)
2010,2012,2018

Bijzonderheden Europese competities:

BijzonderheidDatumTegenstanderUitslagPlaatsNaamAantal
Hoogste overwinning17-09-1958Vlag van IerlandDublin City FC8-0Madrid
Hoogste nederlaag15-05-1963Vlag van EngelandTottenham Hotspur FC1-5Rotterdam
Speler met meeste wedstrijden04-11-2025Vlag van SpanjeKoke136
Speler met meeste doelpunten30-09-2025Vlag van FrankrijkAntoine Griezmann43

UEFA Club Ranking: 14 (07-07-2025)

Bekende (oud-)Atleti

[bewerken |brontekst bewerken]

Voorzitters

[bewerken |brontekst bewerken]
ZieLijst van voorzitters van Atlético Madrid voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Spelers

[bewerken |brontekst bewerken]
ZieLijst van spelers van Atlético Madrid voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Trainers

[bewerken |brontekst bewerken]
ZieLijst van trainers van Atlético Madrid voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Zie ook

[bewerken |brontekst bewerken]

Externe links

[bewerken |brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
  1. "Atletico Madrid ‘jubileert’ met ontslag trainer". "De Volkskrant". Onbekend, 01-11-1994. Geraadpleegd op Delpher op 08-07-2018,https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ABCDDD:010866715:mpeg21:a0169
  2. Atlético Madrid ontsnapt uitde hel
  3. Een blog met kritiek op "Los Gil"
  4. FIFA.com.Classic Football: "Atletico seize opportunity with both hands". Geraadpleegd op 15 mei 2010.
Vlag van Spanje
·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
Vlag van Spanje
Atlético Madrid – seizoen 2025/26

1 Musso ·2 Giménez ·3 Ruggeri ·4 Gallagher ·5 Cardoso ·6 KokeAanvoerder ·7 Griezmann ·8 Barrios ·9 Sørloth ·10 Baena ·11 Almada ·12 Martín ·13 Oblak ·14 Llorente ·15 Lenglet ·16 Molina ·17 Hancko ·18 Pubill ·19 Álvarez ·20 G. Simeone ·21 Galán ·22 Raspadori ·23 González ·24 Le Normand ·Coach: D. Simeone·Assistent-coach: López·Assistent-coach: Vivas

Vlag van Spanje
·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
Vlag van Spanje
Primera Divisiónseizoen 2025/26

Athletic Club ·Atlético Madrid ·CA Osasuna ·Celta de Vigo ·Deportivo Alavés ·Elche CF ·FC Barcelona ·Getafe CF ·Girona FC ·Levante UD ·Rayo Vallecano ·RCD Espanyol ·RCD Mallorca ·Real Betis ·Real Madrid ·Real Oviedo ·Real Sociedad ·Sevilla FC ·Valencia CF ·Villarreal CF

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Atlético_Madrid&oldid=70118655"
Categorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp