Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Naar inhoud springen
Wikipediade vrije encyclopedie
Zoeken

Arsenal FC

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Voor de Argentijnse voetbalclub, zieArsenal FC (Sarandí).
Arsenal
Arsenal FC
NaamArsenal Football Club
BijnaamThe Gunners
Opgericht1886
alsDial Square
PlaatsLonden
StadionEmirates Stadium
ComplexShenley Training Centre
Capaciteit60.704
VoorzitterVlag van Verenigde Staten Stan Kroenke
Vlag van Verenigde Staten Josh Kroenke
EigenaarVlag van Verenigde Staten Kroenke Sports & Entertainment
Vice­voorzitterVlag van Engeland Tim Lewis
Algemeen directeurVlag van Engeland Richard Garlick
TrainerVlag van SpanjeMikel Arteta
(Hoofd)­sponsorEmirates
KledingmerkAdidas
CompetitiePremier League
Websitearsenal.com
Thuis
Uit
Alternatief
Geldig voor 2025/26
Icoontje huidige resultaten2025/26
Portaal Portaalicoon  Voetbal

Arsenal Football Club, kortwegArsenal, is eenEngelsevoetbalclub uitHighbury,Londen, die werd opgericht in 1886 alsDial Square, waarna het in 1913 de huidige naam aan nam.

Geschiedenis

[bewerken |brontekst bewerken]

Van Dial Square naar Arsenal

[bewerken |brontekst bewerken]

In oktober 1886 vormde deSchot David Danskin en vijftien collega-munitiewerkers inWoolwich de Dial Square Football Club, genoemd naar een werkplaats in het hart van hetRoyal Arsenal-complex. Na de jaarwisseling veranderde de naam reeds in Royal Arsenal die haar meeste wedstrijden inPlumstead speelde. In 1890 won de club haar eerste (lokale) prijzen. Een jaar later werd Royal Arsenal de eerste professioneleLondensevoetbalclub.

Toen een vennootschap werd geregistreerd veranderde de club opnieuw van naam. Ze registreerden hun nieuwe naam,Woolwich Arsenal, bij deEnglish Football League. Het was de eerste zuidelijke deelnemer van deFootball League, waar het in deSecond Division begon en in 1904 in deFirst Division belandde. Als gevolg van financiële problemen onder de munitiearbeiders en de opkomst van beter toegankelijke voetbalclubs elders in de stad stond Woolwich Arsenal in 1910 aan de vooravond van een faillissement.

Bank of England

[bewerken |brontekst bewerken]

Henry Norris en William Hall, beiden invloedrijke zakenlieden en tevens voorzitters vanFulham FC, namen een actieve rol op in het bestuur. Ze concludeerden dat de club alleen kon overleven door te verhuizen naar een ander gebied. Plumstead, waar de club toen speelde, lag afgelegen en trok weinig fans.

In 1913, na langdurige onderhandelingen, vonden Norris en Hall een geschikte locatie inHighbury, inNoord-Londen. De club liet de geografische verwijzing uit de naam vallen en wijzigde zijn naam van Woolwich Arsenal inThe Arsenal. Het nieuwe stadion, officieel hetArsenal Stadium maar algemeen bekend alsHighbury, werd met grote haast gebouwd. De verhuizing bracht de club geografisch dicht bij het territorium vanTottenham Hotspur, wat direct leidde tot spanningen in Noord-Londen. Echter, het seizoen voor de verhuizing degradeerde Arsenal naar deSecond Division, daardoor bleef de eerste 'North London Derby' nog even uit.

Tijdens deEerste Wereldoorlog lag de competitie vier seizoenen stil. Toen de competitie in 1919 werd hervat, besloot deEnglish Football League de First Division uit te breiden van 20 naar 22 teams. De nummers één en twee van de Second Division van het seizoen 1914–15 promoveerden, waardoor de competitie zonder degradaties 22 teams zou hebben geteld. Hoewel Arsenal slechts vijfde eindigde op het tweede niveau, lobbyde clubvoorzitter Henry Norris intensief voor promotie. Dit moest ten koste gaan van lokale rivaal Tottenham, de laatste van de First Division, die normaal gesproken zou zijn gedegradeerd. In de uiteindelijke stemming kreeg Arsenal de meeste stemmen en promoveerde alsnog, Tottenham degradeerde.

Tottenham keerde een seizoen later alweer terug, waardoor de eerste 'North London Derby' nu echt kon plaatsvinden. Arsenal verloor deze wedstrijd in januari 1921 opWhite Hart Lane.

Met een nieuw stadion en wedstrijden op het hoogste niveau verdubbelden het aantal toeschouwers per wedstrijd ten opzichte van Arsenals tijd inPlumstead. Ook het budget nam snel toe. Met recordbrekende uitgaven en ontvangstbewijzen werd Arsenal al snel bekend als de club van de "Bank of England".

Legendarische Gunners

[bewerken |brontekst bewerken]

Herbert Chapman

[bewerken |brontekst bewerken]
Herbert Chapman

Met de nieuwe locatie en het recordbrekende salarisaanbod van Arsenal werd in 1925 de succesvolleHuddersfield Town-hoofdtrainerHerbert Chapman aangetrokken. Hij bouwde een nieuw elftal op met daarin onder andere jonge talenten als Cliff Bastin en Eddie Hapgood, terwijl ook de aangetrokken sterren David Jack en Alex James deel uitmaakten van het team.

Het team vanChapman won in 1930 haar eerste nationale zilverwerk, deFA Cup. In de jaren erna, 1930/31 en 1932/33, volgden het landskampioenschap. Halverwege het seizoen 1933/34 overleedChapman plotseling aan de gevolgen van eenlongontsteking. Joe Shaw en George Allison volgden in zijn voetsporen als hoofdtrainer en continueerden zijn successen door in 1934, 1935 en 1938 kampioen te worden. Daarnaast werd er in 1936 ook nog eenFA Cup gewonnen.

Door deTweede Wereldoorlog lag de competitie zeven jaar lang stil. Terwijl Arsenal door het land werd gezien als symbool van solidariteit met oorlogsinspanningen, eiste dezelfde oorlog een enorme tol van het team, aangezien de club meer spelers had verloren dan elke andere club op het hoogste niveau. Daarnaast namen de financiële mogelijkheden van de club af door de schulden van een herontwikkelde tribune.

Tom Whittaker

[bewerken |brontekst bewerken]

Desalniettemin veroverde Arsenal in 1948 wederom de titel. Het was de eerste prijs onder leiding van Tom Whittaker, die een succesvolle en zeer bekwame ploeg samenstelde ondanks de beperkte middelen. Ze wonnen een derdeFA Cup in 1950 en een recordbrekende zevende landstitel in 1953, waardoor het destijds de meest succesvolle club in hetEngelse voetbal was.

Middelmaat

[bewerken |brontekst bewerken]

In de achttien jaar die volgden wist Arsenal geen beslag meer te leggen op deFirst Division enFA Cup. Hoewel de club competitief was eindigden ze veelal in de middenmoot van de competitie gedurende de jaren vijfig en zestig van de twintigste eeuw. Zelfs voormaligEngeland-aanvoerderBilly Wright kon als hoofdtrainer geen successen brengen.

Pas in 1968 en 1969 stond Arsenal weer in een finale, maar beide finales in de strijd om deLeague Cup gingen verloren. Wel boekte de club succes in deJaarbeursstedenbeker van 1969/70. Het was een aanzet naar de dubbel die een jaar later werd behaald door het winnen van deFirst Division enFA Cup.

Oud-spelerTerry Neill werd in 1976 met 34 jaar de jongste Arsenal manager ooit, tot op de dag van vandaag. Met nieuwe aanwinsten alsPat Jennings en talenten alsLiam Brady enFrank Stapleton reikte de club tot drieFA Cup-finales op rij tussen 1978 en 1980 en verloren ze de strijd omEuropacup II van 1980 na strafschoppen. Enkel deFA Cup-finale van 1979 werd gewonnen na een 3-2 overwinning opManchester United.

Succesjaren

[bewerken |brontekst bewerken]

George Graham

[bewerken |brontekst bewerken]

Voormalig dubbel-winnaarGeorge Graham keerde in 1986 terug bij de club, ditmaal als manager. Onder zijn leiding won Arsenal voor het eerst in haar bestaan deLeague Cup in 1987.Graham schaafde aan een elftal waarin onder andere deFamous Back Four deel van uitmaakten, bestaande uitNigel Winterburn,Lee Dixon,Steve Bould enTony Adams. De defensieve prioriteit dieGraham hanteerde ging in tegen het traditionele beeld van de club, maar kreeg al snel een cultstatus na aanvankelijk succes.

Ter gelegenheid van het 100-jarige bestaan van deEnglish Football League werd er in 1988 gestreden om deFootball League Centenary Trophy, die door de club werd gewonnen. Deze werd gevolgd doorFirst Division-kampioenschappen in 1989 en 1991. In 1993 volgden een dubbel in de vorm van het winnen van deFA Cup en deLeague Cup, terwijl een jaar later deUEFA Cup Winners' Cup werd gewonnen.

Arsène Wenger

[bewerken |brontekst bewerken]
Arsène Wenger met op de voorgrondPer Mertesacker

Arsenal onderging onder de in 1996 aangesteldeFransmanArsène Wenger een metamorfose.[1] Aanvalled voetbal, een herziening van voedings- en fitnesspraktijken en efficiëntie met geld bepaalden zijn sportieve koers. Met belangrijke spelers uit het thuisland van de manager, waaronderPatrick Vieira enThierry Henry, werd er in 1998 en 2002 opnieuw beslag gelegd op eenLeague enFA Cup-dubbel. Daarnaast reikte de club tot de finale van deUEFA Cup in 2000, won het deFA Cup-finales van 2003 en 2005 en werd er in 2004 opnieuw een landstitel behaald.

Arsenal viert het kampioenschap in het seizoen 2003/04

Het kampioensteam van 2004, met daarin naastVieira enHenry onder andereDennis Bergkamp,Ashley Cole,Sol Campbell enJens Lehmann, kreeg de bijnaamThe Invincibles doordat het geen enkele wedstrijd verloor dat seizoen. Daarmee was Arsenal de tweede club sindsPreston North End die dat lukte.Preston North End deed dat in het oprichtingsseizoen van deFootball League, 1888/89. Arsenal brak een Europees record door 49 wedstrijden achtereen ongeslagen te blijven. De uiteindelijke nederlaag werd toegediend door de aartsrivaal uitManchester,Manchester United.

In acht van de eerste negen seizoenen onderWenger eindigde de club in de top twee van dePremier League, maar wisten ze nooit opeenvolgende titels te winnen. Ook kwamen ze in deChampions League niet verder dan de kwartfinale tot het seizoen 2005/06. Dat seizoen werden ze de eersteLondense club die de finale bereikte, maar deze werd met 2-1 verloren vanBarcelona.

Emirates Stadium

Na de verhuizing naar hetEmirates Stadium in 2006 bereikte het enkel nog deLeague Cup-finales in 2007 en 2011, die verloren gingen tegenChelsea enBirmingham City respectievelijk.

Door middel van recordaankoopMesut Özil hoopte de club voor het eerst sinds 2005 weer een prijs te winnen. Hier slaagde het in 2013/14 direct in door in deFA Cup-finaleHull City met 3-2 te verslaan, nadat het met 2-0 achter kwam te staan. Een jaar later werd opnieuw deFA Cup gewonnen. In 2017 werd Arsenal zelfs de meest succesvolle club in het bekertoernooi door hem voor de dertiende keer te winnen. Ondanks het succes in het bekertoernooi eindigde de club voor het eerst sinds de aanstelling vanWenger in 1996 buiten de top vijf van dePremier League. In zijn 21e en laatste seizoen behaaldeWenger de zesde plaats en won hij nog hetCommunity Shield. Aan het einde van het seizoen 2018 nam de voormalig succestrainer afscheid van Arsenal. Met zijn lange dienstverband werd hij de langstzittende coach in dePremier League.[2]Wenger is echter niet de coach met grootste anciënniteit op het hoogste Engelse niveau, omdat dePremier League pas sinds 1992 bestaat.

Aandelenhandel

[bewerken |brontekst bewerken]

In mei 2017 deed Alisher Usmanov pogingen om Arsenal volledig in handen te krijgen. De steenrijkeRussische zakenman bracht een bod van ruim 1,5 miljard euro uit om meerderheidsaandeelhouder Stan Kroenke uit te kopen, maar deze sloeg het bod af. Usmanov bezat op dat moment 30 procent van de aandelen, terwijl Kroenke 67 procent in handen had. De miljardair uitRusland, die zijn fortuin vergaarde in de staalindustrie, wilde de volledige zeggenschap krijgen, omdat hij bezorgd was over het gebrek aan investeringen in de club. Tegenover het zakenbladBloomberg liet hij weten dat de magere resultaten van de club niet alleen de schuld waren van managerArsène Wenger, maar vooral ook van het bestuur en van Kroenke.[3] Die verklaarde later op zijn beurt niet van plan te zijn om zijn aandelen in Arsenal te verkopen.[4] In augustus 2018 was het vervolgens Kroenke die de aandelen van Usmanov overnam.[5]

Revolutie

[bewerken |brontekst bewerken]
Mikel Arteta

Unai Emery

[bewerken |brontekst bewerken]

Na een herziening van het bedrijfsmodel, die samenviel met het vertrek vanWenger, werdSpanjaardUnai Emery aangesteld als hoofdtrainer van Arsenal. In zijn eerste seizoen als eindverantwoordelijke eindigde de club als vijfde in de competitie en bereikte het de finale van deEuropa League. Die werd met 4-1 verloren van stadsgenootChelsea. In november 2019 werdEmery ontslagen. Voormalig spelerFreddie Ljungberg nam tijdelijk de honneurs waar, waarna de club op 20 december 2019 een andere oud-speler,Mikel Arteta, aanstelde als hoofdtrainer.

Mikel Arteta

[bewerken |brontekst bewerken]

Aanvankelijk wistArteta, geassisteerd doorAlbert Stuivenberg, de competitieresultaten niet te verbeteren, wat resulteerde in een achtste plaats in de eindklassering dat seizoen. Wel wist het team voor de veertiende keer in de clubgeschiedenis deFA Cup te winnen. Het daaropvolgende seizoen eindigde de club opnieuw als achtste, waardoor het voor het eerst in 26 jaar Europees voetbal misliep.

In het seizoen 2023/24 koersde Arsenal lange tijd af op de landstitel, maar mede door een te krappe selectie en blessureleed greep het alsnog mis en eindigde het als tweede achter hetManchester City vanPep Guardiola. Arsenal zette een nieuw record neer als langste koploper in de competitie die uiteindelijk geen kampioen werd. In het nieuwe seizoen mocht Arsenal weer deelnemen aan deChampions League, waarin groepswinnaar werd boven onder andereSevilla enPSV. Uiteindelijk werd het in de kwartfinales uitgeschakeld door deDuitse recordkampioenBayern München. In dePremier League streed het tot de laatste speeldag mee om de titel, maar was het wederomManchester City datThe Gunners net voor was en kampioen werd met slechts twee punten meer.

Erelijst

[bewerken |brontekst bewerken]
CompetitieAantalJaren
Internationaal
Jaarbeursstedenbeker1x1970
Beker der Bekerwinnaars1x1994
Nationaal
First Division / Premier League13x1931,1933,1934,1935,1938,1948,1953,1971,1989,1991,1998,2002,2004
FA Cup14x1930, 1936, 1950, 1971, 1979,1993,1998,2002,2003,2005,2014,2015,2017,2020
Football League Cup2x1987,1993
FA Charity Shield / FA Community Shield17x1930, 1931, 1933, 1934, 1938, 1948, 1953,1991,1998,1999,2002,2004,2014,2015,2017,2020,2023
League Centenary Trophy1x1988

Arsenal speelt sinds 1919 onafgebroken voetbal op het hoogste Engelse niveau en is daarmee recordhouder (99 seizoenen per seizoen 2024/25). Everton (122), Aston Villa (111) en Liverpool (110 jaar) hebben weliswaar meer seizoenen 'top flight' gespeeld, maar speelden op enig moment in de jaren 1919-2024 in een lagere divisie. De FA rekent hierbij ook de jaren mee waarin de competitie stil lag wegens oorlogsomstandigheden (1914-1918 en 1939-1945).

Het duurrecord van Arsenal zal voorlopig niet gebroken worden. Op de tweede plek staatEverton met 71 aaneengesloten seizoenen sinds 1954.

Stadion

[bewerken |brontekst bewerken]

Arsenal Stadium

[bewerken |brontekst bewerken]
Voorgevel hoofdtribuneArsenal Stadium
ZieArsenal Stadium voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Het Arsenal Stadium, ook bekend als Highbury, was de thuisbasis van de club vanaf september 1913 tot en met mei 2006. Laatstelijk konden er 38.500 toeschouwers in dat stadion; in het verleden was er door de aanwezigheid van staanplaatsen capaciteit voor 57.000 toeschouwers.

Uitbreiding van Highbury was slechts beperkt mogelijk omdat de East Stand de status van monument heeft en de drie andere tribunes dicht op andere bebouwing stonden. Deze beperkingen verhinderden de club in de jaren 90 van de twintigste eeuw en de eerste jaren van de 21ste eeuw, zijn inkomsten te maximaliseren, waardoor Arsenal dreigde achter te blijven bij zijn concurrenten in de voetbalgekte van die tijd. Uit verschillende mogelijkheden koos Arsenal voor een nieuw stadion met een capaciteit van 60.000 toeschouwers op Ashburton Grove, zo'n 500 meter ten zuidwesten van Highbury; kort na ingebruikneming werd de naam in Emirates Stadium veranderd.

Emirates Stadium

[bewerken |brontekst bewerken]
Emirates Stadium
ZieEmirates Stadium voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De club speelt sinds augustus 2006 in hetEmirates Stadium dat het oudeArsenal Stadium inHighbury verving. Met 60.704 zitplaatsen is het het op drie na grootste voetbalstadion vanEngeland, naWembley Stadium,Old Trafford enTottenham Hotspur Stadium. Het stadion is hypermodern en de grasmat staat bekend als een van de beste vanEuropa.[6]

Trainingscomplex

[bewerken |brontekst bewerken]

Shenley Training Centre

[bewerken |brontekst bewerken]

De club traint op het Shenley Training Centre inHertfordshire, een speciaal gebouwde trainingsfaciliteit die in 1999 werd geopend. Het complex ligt naast het trainingscomplex van Watford FC, in hetzelfde Shenley Sports Grounds-gebied.

De jeugdteams spelen hier hun thuiswedstrijden, terwijl de reserves en hetvrouwenelftal hun thuiswedstrijden afwerken opMeadow Park, de thuisbasis vanBoreham Wood.

Voor Shenley gebruikte Arsenal trainingsvelden op een nabijgelegen locatie van de University College of London Students' Union. Tot 1961 werd er ook op het veld vanHighbury getraind.

Sponsoren

[bewerken |brontekst bewerken]
PeriodeKledingsponsorShirtsponsorMouwsponsor
1930–1970BuktaPRIME
1971–1981Umbro
1981–1986JVC
1986–1994Adidas
1994–1999Nike
1999–2002Dreamcast(1ste en 3de shirt) enSega(2de shirt)
2002–2006O2
2006–2014Fly Emirates
2014–2018Puma
2018–2019Visit Rwanda
2019–Adidas

Eerste elftal

[bewerken |brontekst bewerken]

Selectie

[bewerken |brontekst bewerken]
Nr.NaamSindsContractVorige club
Doelmannen
1Vlag van SpanjeDavid Raya20232028Vlag van EngelandBrentford
13Vlag van SpanjeKepa Arrizabalaga20252028Vlag van EngelandChelsea
Verdedigers
2Vlag van FrankrijkWilliam Saliba20202027Vlag van FrankrijkSaint-Étienne
3Vlag van SpanjeCristhian Mosquera20252030Vlag van SpanjeValencia
4Vlag van EngelandBen White20212028Vlag van EngelandBrighton & Hove Albion
5Vlag van EcuadorPiero Hincapié2025huurVlag van DuitslandBayer Leverkusen
6Vlag van BraziliëGabriel Magalhães20202029Vlag van FrankrijkLille OSC
12Vlag van NederlandJurriën Timber20232028Vlag van NederlandAjax
33Vlag van ItaliëRiccardo Calafiori20242029Vlag van ItaliëBologna
49Vlag van EngelandMyles Lewis-Skelly20242030
Middenvelders
8Vlag van NoorwegenMartin Ødegaard20212028Vlag van SpanjeReal Madrid
10Vlag van EngelandEberechi Eze20252029Vlag van EngelandCrystal Palace
16Vlag van NoorwegenChristian Nørgaard20252027Vlag van EngelandBrentford
22Vlag van EngelandEthan Nwaneri20242030
23Vlag van SpanjeMikel Merino20242028Vlag van SpanjeReal Sociedad
36Vlag van SpanjeMartín Zubimendi20252030Vlag van SpanjeReal Sociedad
41Vlag van EngelandDeclan Rice20232028Vlag van EngelandWest Ham United
56Vlag van EngelandMax Dowman2025
Aanvallers
7Vlag van EngelandBukayo Saka20192027
9Vlag van BraziliëGabriel Jesus20222027Vlag van EngelandManchester City
11Vlag van BraziliëGabriel Martinelli20192027Vlag van BraziliëItuano
14Vlag van ZwedenViktor Gyökeres20252030Vlag van PortugalSporting CP
19Vlag van BelgiëLeandro Trossard20232026Vlag van EngelandBrighton & Hove Albion
20Vlag van EngelandNoni Madueke20252030Vlag van EngelandChelsea
29Vlag van DuitslandKai Havertz20232028Vlag van EngelandChelsea

Laatste update: 2 september 2025

Staf

[bewerken |brontekst bewerken]
FunctieNaamSindsContractVorige club
HoofdtrainerVlag van SpanjeMikel Arteta20192027Vlag van EngelandManchester City
Assistent-trainersVlag van ArgentiniëGabriel Heinze2025Vlag van ArgentiniëNewell's Old Boys
Vlag van Spanje Miguel Molina2020Vlag van SpanjeAtlético Madrid
Vlag van NederlandAlbert Stuivenberg2019Vlag van WalesWales
KeeperstrainersVlag van Spanje Iñaki Caña2019Vlag van EngelandBrentford
Vlag van Engeland Terry Mason2023Vlag van Engeland Arsenal –21

Laatste update: 25 augustus 2025

Overzichtslijsten

[bewerken |brontekst bewerken]
Niveau#123Periode (1893-1915, 1919-1940, 1946-2026)
I1101904-1913, 1919-1940, 1946-....
II131893-1904, 1913-1915

Eindklasseringen vanaf 1946/47

[bewerken |brontekst bewerken]
  • 1947 13e
    First Division
  • 1948 1e
    First Division
  • 1949 5e
    First Division
  • 1950 6e
    First Division
  • 1951 5e
    First Division
  • 1952 3e
    First Division
  • 1953 1e
    First Division
  • 1954 12e
    First Division
  • 1955 9e
    First Division
  • 1956 5e
    First Division
  • 1957 5e
    First Division
  • 1958 12e
    First Division
  • 1959 3e
    First Division
  • 1960 13e
    First Division
  • 1961 11e
    First Division
  • 1962 10e
    First Division
  • 1963 7e
    First Division
  • 1964 8e
    First Division
  • 1965 13e
    First Division
  • 1966 14e
    First Division
  • 1967 7e
    First Division
  • 1968 9e
    First Division
  • 1969 4e
    First Division
  • 1970 12e
    First Division
  • 1971 1e
    First Division
  • 1972 4e
    First Division
  • 1973 2e
    First Division
  • 1974 10e
    First Division
  • 1975 16e
    First Division
  • 1976 17e
    First Division
  • 1977 8e
    First Division
  • 1978 5e
    First Division
  • 1979 7e
    First Division
  • 1980 4e
    First Division
  • 1981 3e
    First Division
  • 1982 5e
    First Division
  • 1983 10e
    First Division
  • 1984 1e
    First Division
  • 1985 7e
    First Division
  • 1986 7e
    First Division
  • 1987 4e
    First Division
  • 1988 6e
    First Division
  • 1989 1e
    First Division
  • 1990 4e
    First Division
  • 1991 1e
    First Division
  • 1992 4e
    First Division
  • 1993 10e
    Premier League
  • 1994 4e
    Premier League
  • 1995 12e
    Premier League
  • 1996 5e
    Premier League
  • 1997 3e
    Premier League
  • 1998 1e
    Premier League
  • 1999 2e
    Premier League
  • 2000 2e
    Premier League
  • 2001 2e
    Premier League
  • 2002 1e
    Premier League
  • 2003 2e
    Premier League
  • 2004 1e
    Premier League
  • 2005 2e
    Premier League
  • 2006 4e
    Premier League
  • 2007 4e
    Premier League
  • 2008 3e
    Premier League
  • 2009 4e
    Premier League
  • 2010 3e
    Premier League
  • 2011 4e
    Premier League
  • 2012 3e
    Premier League
  • 2013 4e
    Premier League
  • 2014 4e
    Premier League
  • 2015 3e
    Premier League
  • 2016 2e
    Premier League
  • 2017 5e
    Premier League
  • 2018 6e
    Premier League
  • 2019 5e
    Premier League
  • 2020 8e
    Premier League
  • 2021 8e
    Premier League
  • 2022 5e
    Premier League
  • 2023 2e
    Premier League
  • 2024 2e
    Premier League
  • 2025 2e
    Premier League

In 1992 invoering van de Premier League en opheffing van de Fourth Division; in 2004 opheffing van de First, Second en Third Division.

Seizoensresultaten

[bewerken |brontekst bewerken]
Seizoensresultaten 2007-heden
SeizoenClubsDivisieDuelsWinstGelijkVerliesDoelsaldoPuntenTsch
2007–2008320Premier League382411374–318360.070
2008–2009420Premier League382012668–377260.040
2009–2010320Premier League38236983–417559.927
2010–2011420Premier League381911872–436860.025
2011–2012320Premier League382171074–497060.000
2012–2013420Premier League382110772–377360.079
2013–2014420Premier League38247768–417960.013
2014–2015320Premier League38229771–367560.013
2015–2016220Premier League382011765–367159.959
2016–2017520Premier League38236977–447559.981
2017–2018620Premier League381961374–516359.323
2018–2019520Premier League382171073–517059.899
2019–2020820Premier League3814141056–485660.2791
2020–2021820Premier League381871355-3961--
2021–2022520Premier League382231361-486959.776
2022–2023220Premier League38266688-438460.191
2023–2024220Premier League38285591-298960.236

1 De laatste vier thuiswedstrijden van het seizoen werden zonder toeschouwers afgewerkt en worden hierbij niet meegerekend.

Arsenal in Europa

[bewerken |brontekst bewerken]
ZieLijst van Europese wedstrijden van Arsenal FC voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Arsenal speelt sinds 1963 in diverse Europese competities. Hieronder staan de competities en in welke seizoenen de club deelnam.Vet gedrukt staan de edities die zijn gewonnen door Arsenal:

1998/99, 1999/00, 2000/01, 2001/02, 2002/03, 2003/04, 2004/05, 2005/06, 2006/07, 2007/08, 2008/09, 2009/10, 2010/11, 2011/12, 2012/13, 2013/14, 2014/15, 2015/16, 2016/17, 2023/24, 2024/25, 2025/26
1971/72, 1991/92
2017/18, 2018/19, 2019/20, 2020/21, 2022/23
1979/80,1993/94, 1994/95
1978/79, 1981/82, 1982/83, 1996/97, 1997/98, 1999/00
1994
1963/64,1969/70, 1970/71

Bijzonderheden Europese competities:

BijzonderheidDatumTegenstanderUitslagPlaatsNaamAantal
Grootste overwinning03-11-1993Vlag van BelgiëStandard Luik7-0Luik
23-10-2007Vlag van TsjechiëSlavia Praag7-0Londen
Grootste nederlaag04-11-2015Vlag van DuitslandFC Bayern München1-5München
15-02-2017Vlag van DuitslandFC Bayern München1-5München
07-03-2017Vlag van DuitslandFC Bayern München1-5Londen
Speler met meeste wedstrijden15-02-2012Vlag van FrankrijkThierry Henry86
Speler met meeste doelpunten26-09-2006Vlag van FrankrijkThierry Henry42

UEFA Club Ranking: 12 (07-07-2025)

Records & Statistieken

[bewerken |brontekst bewerken]

Topscorers aller tijden

[bewerken |brontekst bewerken]
#NaamPeriodeLeagueFA CupLeague CupEuropaAndereTotaal
1Vlag van FrankrijkHenry , ThierryThierry Henry1999–2007 & 2012176(258)8(26)2(3)42(85)1(4)228 (376)
2Vlag van EngelandWright , IanIan Wright1991–1998128(221)12(16)29(29)15(21)1(1)185(288)
3Vlag van EngelandBastin , CliffCliff Bastin1929–1947150(350)26(42)0(0)0(0)2(4)178(396)
4Vlag van EngelandRadford , JohnJohn Radford1964–1976111(379)15(44)12(34)11(24)0(0)149(481)
5Vlag van EngelandDrake , TedTed Drake1934–1945124(168)12(14)0(0)0(0)3(2)139(184)
6Vlag van EngelandBrain , JimmyJimmy Brain1923–1931125(204)14(27)0(0)0(0)0(1)139(232)
7Vlag van EngelandLishman , DougDoug Lishman1948–1956125(226)10(17)0(0)0(0)2(1)137(244)
8Vlag van Nederlandvan Persie , RobinRobin van Persie2004–201296(193)10(17)6(12)20(53)0(2)132(278)
9Vlag van EngelandHulme , JoeJoe Hulme1926–1938107(333)17(39)0(0)0(0)1(2)125(374)
10Vlag van NederlandBergkamp , DennisDennis Bergkamp1995-200687(316)22(57)0(0)16(57)0(0)125(428)

Bekende (oud-)Gunners

[bewerken |brontekst bewerken]

Spelers

[bewerken |brontekst bewerken]
ZieLijst van spelers van Arsenal FC voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Trainers

[bewerken |brontekst bewerken]
ZieLijst van trainers van Arsenal FC voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Nederlandse Gunners

[bewerken |brontekst bewerken]

Zie ook

[bewerken |brontekst bewerken]

Externe link

[bewerken |brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
  1. (en)Arsene Wenger: Arsenal boss's appointment was destinyBBC, 21 maart 2014.Gearchiveerd op 10 september 2021.
  2. Arsene Wenger 20 jaar bij Arsenal. BBC.com. Gearchiveerd op26 september 2020.
  3. Arsenal-eigenaar slaat bod van steenrijke Rus af, Algemeen Dagblad, 19 mei 2017.Gearchiveerd op 23 september 2020.
  4. Grootaandeelhouder Kroenke: Arsenal is niet te koop, Algemeen Dagblad, 22 mei 2017.Gearchiveerd op 23 september 2020.
  5. Kroenke koopt Oesmanov uit en wordt volledig eigenaar van Arsenal Het Financieele Dagblad, 7 augustus 2018
  6. Emirates Stadium, Arsenal FC. E-Architect.com. Gearchiveerd op30 oktober 2020.
Mediabestanden
Zie de categorieArsenal F.C. vanWikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
Seizoenspagina'sArsenal

1992/93 ·1993/94 ·1994/95 ·1995/96 ·1996/97 ·1997/98 ·1998/99 ·1999/2000 ·2000/01 ·2001/02 ·2002/03 ·2003/04 ·2004/05 ·2005/06 ·2006/07 ·2007/08 ·2008/09 ·2009/10 ·2010/11 ·2011/12 ·2012/13 ·2013/14 ·2014/15 ·2015/16 ·2016/17 ·2017/18 ·2018/19 ·2019/20 ·2020/21 ·2021/22 ·2022/23 ·2023/24 ·2024/25

Vlag van Engeland
·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
Vlag van Engeland
Arsenal – seizoen 2025/26

1 Raya ·2 Saliba ·3 Mosquera ·4 White ·5 Hincapié ·6 Gabriel ·7 Saka ·8 ØdegaardAanvoerder ·9 Jesus ·10 Eze ·11 Martinelli ·12 Timber ·13 Arrizabalaga ·14 Gyökeres ·16 Nørgaard ·19 Trossard ·20 Madueke ·22 Nwaneri ·23 Merino ·29 Havertz ·33 Calafiori ·35 Setford ·36 Zubimendi ·41 Rice ·49 Lewis-Skelly ·50 Dowman ·Coach: Arteta·Assistent-coach: Stuivenberg·Assistent-coach: Heinze

·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
Premier Leagueseizoen 2025/26

Arsenal ·Aston Villa ·Bournemouth ·Brentford ·Brighton & Hove Albion ·Burnley ·Chelsea ·Crystal Palace ·Everton ·Fulham ·Leeds United ·Liverpool ·Manchester City ·Manchester United ·Newcastle United ·Nottingham Forest ·Sunderland ·Tottenham Hotspur ·West Ham United ·Wolverhampton Wanderers

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Arsenal_FC&oldid=70210485"
Categorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp