| Armand de Périgord | ||
|---|---|---|
| 1178 -1244/1247 | ||
 | ||
| Grootmeester van de Orde van de Tempeliers | ||
| Periode | 1232 -1244 | |
| Voorganger | Peter de Montaigu | |
| Opvolger | Richard de Bures | |
Armand de Périgord (1178 -1244/1247) was een afstammeling van degraven van Périgord en was tussen1232 en zijn doodgrootmeester van de Orde van de Tempeliers. Hij volgde in 1232Peter de Montaigu op.
Armand de Périgord was afkomstig uit deDordogne en klom in deOrde van de Tempeliers op in Italië. Daar werd hij preceptor van Sicilië en Calabrië. Na de dood van grootmeester van grootmeesterPeter de Montaigu verkoos de orde hem als nieuwe grootmeester en hierbij gold hij als een compromiskandidaat.[1]
Armand de Périgord voerde vele aanvallen uit tegen islamitische nederzettingen rond hetMeer van Galilea. In1236 werden hij en een honderdtal van zijn ridders in een hinderlaag gelokt bij de grens metCilicisch Armenië. Slechts twintig van hen, waaronder de grootmeester, overleefden de strijd en vluchtten naar Bagras. In1239 was hij zeer belangrijk bij het tekenen van een verdrag tussen dechristenen en het Sultanaat van Damascus tegen deKwarezmenen. In1244 werd de alliantie geconfronteerd met hun vijand bij deSlag bij La Forbie, Périgord raakte vermist tijden het bloedbad, wellicht werd hij gevangengenomen door de Egyptenaren. In 1246 werd een poging ondernomen om Périgord vrij te kopen, maar dit werd door de sultan afgewezen.[2] Tijdens deze jaren van onduidelijkheid werden zijn taken waargenomen doorRichard de Bures.