| Mifleget Ha'awoda מפלגת העבודה הישראלית | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
| Personen | ||||
| Partijvoorzitter | Merav Michaeli | |||
| Partijleider | Merav Michaeli | |||
| Zetels | ||||
| Zetels in deKnesset | 4 (2022) | |||
| Geschiedenis | ||||
| Opgericht | 1968 | |||
| Fusie van | Rafi enAchdoet Ha'awoda | |||
| Algemene gegevens | ||||
| Actief in | Israël | |||
| Richting | Centrumlinks | |||
| Ideologie | Sociaaldemocratie Derde weg Zionisme | |||
| www.havoda.org.il | ||||
| ||||
DeArbeidspartij (Hebreeuws: מפלגת העבודה הישראלית -Mifleget Ha'awoda Hajisra'eliet, afgekort alsMifleget Ha'awoda. Het is een centrumlinkse tot linkseIsraëlischepolitieke partij die van maart 2011 tot 21 november 2013 geleid werd doorShelly Yachimovich. Op 21 november 2013 werdYitzhak Herzog tot nieuwe voorzitter gekozen. Het gaat om een seculiere partij die sterk de nadruk legt op de inkomensongelijkheid. De Arbeidspartij enHatnuah vanTzipi Livni hebben bij de Israëlische parlementsverkiezingen in 2015 met een gezamenlijke lijst meegedaan, die in het Hebreeuws "Ha-Machanèh ha-Tsioni" ("Het Zionistische Kamp") heet en in het Engels "The Zionist Union" ("De Zionistische Unie"). De gezamenlijke lijst haalde 24 zetels. Bij de parlementsverkiezingen van 23 maart 2021 haalde de partij zeven zetels in de 24e Knesset.
De Arbeidspartij werd gevormd in1968. In dat jaar ging Mapai, de vroegere arbeidersparij vanDavid Ben Gurion samen met twee kleinere sociaaldemocratische partijen, Rafi en Achdoet Ha'awoda.Aanvankelijk ging de Arbeidspartij eenalliantie aan met de progressieve arbeiderspartijMapam. Die alliantie viel uit elkaar in1984 toenShimon Perespremier werd van een 'eenheidsregering' waaraan ook deLikoed deelnam.
In1999 deedHa'awoda mee aan de verkiezingen in alliantie met de partijenGesher enMeemad als 'Eén Israël'. Sinds de terugkeer van Gesher naar deLikoed {Bron?|terugkeer?}, bleef de Arbeidspartij in alliantie met de kleine links-religieuze fractie Meemad, nu onder de naamHa'awoda-Meemad.
Leiders van de Arbeidspartij waren:Levi Eshkol,Golda Meïr,Yitzchak Rabin (twee perioden),Shimon Peres (drie perioden),Benyamin Ben-Eliezer ("Fouad"),Amram Mitzna enAmir Peretz enEhud Barak[1]. Leiders van voorganger Mapai warenDavid Ben-Gurion (twee perioden),Moshe Sharett enLevi Eshkol.
| Politiek inIsraël | ||
|---|---|---|
 | ||
President (lijst) Knesset (lijst) Regering Verkiezingen Bestuurlijke indeling Arabisch-Israëlisch conflict |
Bij deIsraëlische parlementsverkiezingen van 2006 behaalde de Arbeidspartij (in alliantie metMeemad) een kleine overwinning van 19 zetels. De partij, die sindsnovember 2005 onder leiding staat van oud-vakbondsmanAmir Peretz, zag het zetelaantal van de partij in deKnesset met één toenemen.
ZieIsraëlische parlementsverkiezingen 2009 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.Tijdens de verkiezingen van 10 februari 2009 onder leiding vanEhud Barak behaalde Ha'awoda slechts 13 zetels in deKnesset.Amir Peretz riep Ehud Barak op om af te treden na het grootste historische verlies ooit van de Arbeiderspartij. Barak gaf echter aan niet af te treden maar gaf aan dat hij de partij in de oppositie weer wilde opbouwen tot een volwaardig alternatief ten opzichte van de overige partijen.
ZieIsraëlische parlementsverkiezingen 2013 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.Shelly Yachimovich, leider van de Arbeidspartij is de verkiezingen ingegaan met als doel de verhoging van koopkracht van de Israëlische middenklasse. Uiteindelijk behaalde ze 15 zetels, 2 meer dan in 2009 maar toch een teleurstellend resultaat aangezien de partij meer had verwacht. De oorzaak lag bij de oprichting van een nieuwe Israëlische partijYesh Atid. De charismatische leider van deze partijYair Lapid, behaalde eensklaps 19 zetels.
Op 21 november 2013 wonYitzhak Herzog de interne partijverkiezingen voor het voorzitterschap van de Israëlische Arbeidspartij.
Op maandag 3 juli 2017 werden er interne partijverkiezingen bij de Arbeidspartij gehouden.Amir Peretz behaalde in de eerste ronde 32 % van de stemmen (10.141) enAvi Gabbay 27 % (8.395 stemmen). De andere kandidaten, waaronderYitzhak Herzog, vielen in de eerste ronde af. Omdat geen van de kandidaten 40 % van de stemmen had behaald, werd op 10 juli 2017 een tweede ronde gehouden. In deze ronde behaaldeAvi Gabbay 52,4 % van de stemmen (16.080 stemmen) en Amir Peretz 47,6 % (14.734 stemmen), waardoorAvi Gabbay de nieuwe voorzitter van de Arbeidspartij werd.[2] Omdat Gabbay geen Knessetlid is, blijftYitzhak Herzog voorlopig nog de officiële leider van de Arbeidspartij in de Knesset.
Avi Gabbai brak op 1 januari 2019 metha-Tnu'ah vanTzipi Livni, die samen met de Arbeidspartij deZionistische Unie vormde. De breuk was onaangekondigd voor Livni en zelfs voor andere leden van de Arbeidspartij.Shelly Yachimovich werd kort daarna benoemd tot hoofd van de oppositie in de Knesset, wat een officiële functie is in Israël.
Omdat Avi Gabbai zijn functie als voorzitter van de Arbeidspartij ter beschikking had gesteld na de slechte resultaten bij de verkiezingen, werden op maandag 1 juli 2019 interne partijverkiezingen gehouden.Amir Peretz haalde 47% van de stemmen en dat was genoeg om in de eerste ronde gekozen te worden, omdat het meer dan 40% van de ca. 30.000 stemmen was.Stav Shaffir kreeg 26,9% van de stemmen enItzig Shmuli 26,3%.[3]
| Partijleiders | Termijn | Leeftijd | Verkiezing(en) | Premier | ||
|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg) | Levi Eshkol לֵוִי אֶשְׁכּוֹל (1895–1969) | 24 januari 1968 – 26 februari 1969 [4] | 72–73 | Premier (1963–1969) | ||
| Vacant | ||||||
.jpg) | Golda Meïr גּוֹלְדָּה מֵאִיר (1898–1978) | 8 maart 1969 – 3 juni 1974 [5] | 70–76 | 1969 | Premier (1963–1969) | |
| 1973 | ||||||
_-_ISRAEL_AMBASSADOR_TO_U.S.A._YITZHAK_RABIN_AND_HIS_WIFE_LEAH_(1)_(crop).jpg) |  Rav Aluf Yitzhak Rabin יִצְחָק רַבִּין (1922–1995) | 3 juni 1974 – 22 april 1977 [5] | 52–55 | Premier (1974–1977) | ||
.jpg) | Shimon Peres שִׁמְעוֹן פֶּרֶס (1923–2016) | 22 april 1977 – 10 april 1992 [6] | 53–68 | 1977 | Premier (1977 1984–1986) | |
| 1981 | ||||||
| 1984 | ||||||
| 1988 | ||||||
.jpg) | Rav Aluf Yitzhak Rabin יִצְחָק רַבִּין (1922–1995) | 10 april 1992 – 4 november 1995 [7] | 70–73 | 1992 | Premier (1992–1995) | |
| Vacant | ||||||
| Shimon Peres שִׁמְעוֹן פֶּרֶס (1923–2016) | 22 november 1995 – 1 december 1997 [6] | 72–74 | 1996 | Premier (1995–1996) | |
 | Rav Aluf Ehud Barak אֵהוּד בָּרָק (1942) | 1 december 1997 – 7 maart 2001 [5] | 55–59 | 1999 | Premier (1999–2001) | |
| 2001 | ||||||
| Vacant | ||||||
 | Benjamin Ben-Eliezer בנימין בן אליעזר (1936–2016) | 31 maart 2001 – 20 november 2002 | 65–66 | |||
 | Aluf Amram Mitzna עמרם מצנע (1945) | 20 november 2002 – 30 januari 2003 [5] | 57 | 2003 | ||
| Vacant | ||||||
 | Shimon Peres שִׁמְעוֹן פֶּרֶס (1923–2016) | 3 februari 2003 – 10 november 2005 [6] | 79–82 | |||
.jpg) | Amir Peretz עָמִיר פֶּרֶץ (1952) | 10 november 2005 – 17 juni 2007 [6] | 53–55 | 2006 | ||
| Rav Aluf Ehud Barak אֵהוּד בָּרָק (1942) | 17 juni 2007 – 18 januari 2011 [5] | 65–68 | 2009 | ||
| Vacant | ||||||
 | Shelly Yachimovich שלי יחימוביץ (1960) | 22 september 2011 – 22 november 2013 [6] | 51–53 | 2013 | ||
 | Yitzhak Herzog אֶהוּד אוֹלְמֶרְט (1960) | 22 november 2013 – 1 juli 2017 [6] | 53–56 | 2015 | ||
.jpg) | Avi Gabbay אָבִי גבאי (1967) | 1 juli 2017 – 19 april 2019 [5] | 50–52 | 2019 (apr) | ||
| Vacant | ||||||
 | Amir Peretz עָמִיר פֶּרֶץ (1952) | 1 juli 2019 – 25 januari 2021 | 67–68 | 2019 (sep) | ||
| 2020 | ||||||
 | Merav Michaeli מרב מיכאלי (1966) | 25 januari 2021 – heden | 54– | 2021 | ||
|
| 1992: 44 |
| 1996: 34 |
| 1999¹: 26 |
| 2003²: 19 |
| 2006²: 19 |
| 2009: 13 |
| 2013: 15 |
| 2015³: 19 |
| april 2019: 6 |
| september 2019: 5 |
| 2020: 3 |
| 2021: 7 |
| 2022: 4 |
In 1995 werd de Arbeidspartij onderscheiden met deOlof Palme-prijs, samen met deFatah Youth enPeace Now.
·
·
Israëlische politieke partijen in de 25eKnesset
Likoed ·Yesh Atid ·Partij van Nationale Eenheid (Blauw en Wit /Veerkracht voor Israël ·Nieuwe Hoop) ·Shas ·Religieus-Zionistische Partij ·Verenigd Thora-Jodendom (Agudat Yisrael ·Degel HaTorah) ·Otzma Yehudit ·Yisrael Beiteinu ·Ra'am ·Hadash-Ta'al ·Arbeidspartij ·Noam
Israëlische politieke partijen buiten de 25e Knesset (vaak voormalige partijen)
Ale Yarok ·Balad ·Cheroet ·Derech Eretz ·Gezamenlijke Lijst ·Hatnua ·Het Joodse Huis ·Hetz ·Kach ·Kadima ·Kulanu ·Meemad ·Meretz ·Nationaal-Religieuze Partij ·Nieuw Rechts ·Shinui ·Unie van Rechtse Partijen ·Yachad ·Yamina ·Zionistische Unie
