| Antonia Brico | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
Antonia Brico, 1930 | ||||
| Volledige naam | Antonia Louisa Brico | |||
| Geboortedatum | 26 juni1902 | |||
| Geboorteplaats | Rotterdam | |||
| Overlijdensdatum | 3 augustus1989 | |||
| Overlijdensplaats | Denver | |||
| Land |  Nederland | |||
| Beroep(en) | Dirigente,pianiste | |||
| Opleiding | Universiteit van Californië - Berkeley Oakland Technical High School Universiteit voor de Kunsten | |||
| Leermeester(s) | Zygmunt Stojowski,[1] Pizzi[1] | |||
| Stijl | Klassieke muziek | |||
| Instrument(en) | Piano | |||
| Prijzen en erkenningen | Colorado Women's Hall of Fame,[2] Elizabeth Blackwell Award,[3] Pro Finlandia Medal of the Order of the Lion of Finland[4] | |||
| (en)IMDb-profiel | ||||
| (en)Allmusic-profiel | ||||
| (en)Discogs-profiel | ||||
| (en)MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Antonia Louisa Brieco[5] (Rotterdam,26 juni1902 -Denver,3 augustus1989) was eenNederlands-Amerikaansedirigente enpianiste. Ze was een van de eerste vrouwen die als dirigente werkte en ondervond in het begin van haar carrière tegenwerking omdat men van mening was dat het beroep van dirigent alleen door mannen kon worden uitgeoefend.[6]
Brico werd geboren als kind van Agnes Margaretha Brico (Haarlem,29 augustus1879 -Amsterdam,20 maart1909), een 22-jarige ongehuwde moeder. Ze groeide op bij pleegouders, het echtpaar Jan Wolthuis-Anna Kwak, waar ze de naamWilhelmina Wolthuis had.[7] Jan Wolthuis emigreerde in februari1907 naarSan Francisco (Californië). Anna Kwak en Antonia volgden in maart1909.[8] Ze kreeg al jong pianoles en toen ze in 1919 van de Oakland Technical High School afkwam, was ze al een ervaren pianiste en had ze ervaring in het dirigeren. Aan deUniversiteit van Californië - Berkeley werkte Brico als assistente vanGaetano Merola, de latere grondlegger en directeur van deSan Francisco Opera. Na haar afstuderen in 1923 studeerde ze piano bij verschillende leraren, met name dePoolse pianist en componistZygmunt Stojowski.
In 1927 ging Brico naar deStaatliche Musikakademie inBerlijn. Ze studeerde in 1929 af in orkestdirectie, als eerste Amerikaan. In die periode was ze ook leerling vanKarl Muck, dirigent van het Philharmonisches Staatsorchester Hamburg, bij wie ze na haar afstuderen nog drie jaar studeerde. Na haar debuut als professioneel dirigente bij deBerliner Philharmoniker in februari 1930 werkte Brico met deSan Francisco Symphony Orchestra en met Mucks orkest inHamburg. Ze kreeg lovende kritieken van critici en had succes bij het publiek. Optredens als gastdirigente bij orkesten inDetroit,Washington D.C. en andere steden volgden al snel. In 1934 werd zij benoemd tot dirigente van het nieuw opgerichteWomen's Symphony Orchestra dat in januari 1939 (na de toelating van mannen) hetBrico Symfonieorkest werd.
In juli 1938 was Brico de eerste vrouw die deNew York Philharmonic leidde en in 1939 trad ze op met het symfonieorkest van hetFederal Music Project tijdens deNew York World's Fair. Tijdens een Europese tournee, waarin ze zowel als pianiste en als dirigente optrad, werd Brico door de Finse componistJean Sibelius uitgenodigd om hetFilharmonisch Orkest van Helsinki te leiden.
Brico verhuisde in 1942 naarDenver waar ze deDenver Philharmonic Orchestra oprichtte, een semi-professioneel orkest. Ze was van 1958 tot 1963 ook dirigente van hetBoulder Philharmonic Orchestra. Ze gaf tevens pianoles, onder meer aanfolkrockzangeresJudy Collins, die haar carrière begon als klassiek pianiste. Brico bleef optreden als gastdirigente bij orkesten over de hele wereld, maar een gastdirectie bij hetConcertgebouworkest werd afgewezen, omdat dat voorstel vanEduard van Beinum "te sensationeel" werd gevonden.[9]
In 1974 verscheen dedocumentaireAntonia: A Portrait of the Woman van regisseurJill Godmilow en Judy Collins, Brico's voormalige student, als producent. De film leidde ertoe dat ze werd uitgenodigd om hetMostly Mozart Festival Orchestra te dirigeren. Deze concerten werden opgenomen doorColumbia Records.
Het laatste jaar van haar leven woonde ze in de Bella Vita Towers, een verpleeghuis in Denver, waar ze in 1989 na een langdurige ziekte op 87-jarige leeftijd stierf. HetHistory Colorado Center in Denver bezit een verzameling van haar brieven en documenten.
