Anoxisch water iszeewater,zoetwater engrondwater met een extreem laag gehalte aan opgelostezuurstof. Dit water bevat nog minder zuurstof danhypoxisch water.
De diepere lagen van enkele meren zoals hetTanganyikameer en een enkelebinnenzee als deZwarte Zee zijn anoxisch door de vrijwel volledige afwezigheid vanmenging tussen de oppervlaktelaag en dediepere wateren.
Anoxische dieptewateren zijn bevorderlijk voor de vorming vansedimenten met een hoog gehalte aanorganisch (van afgestorvenplankton afkomstig) materiaal, dekerogenen ofsapropelen, de grondstof waaruit door lateregeologische processenaardolie enaardgas kan worden gevormd. Een voorbeeld van een anoxischaardoliemoedergesteente is dePosidoniaschalie.
In Nederland is uit het warmeEemien delaag van Harting bekend. Dit is een maximaal enkele decimeters dikkeorganogene laag ontstaan in zuurstofloos zeewater, aan de basis van demarieneafzettingen in het centrale gebied waar in Nederland mariene afzettingen uit deze warme periode voorkomen. De laag is vooral bekend vanwege het hoge gehalte aankiezelwieren en werd al doorHarting beschreven.[1]