Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Naar inhoud springen
Wikipediade vrije encyclopedie
Zoeken

Anne Enright

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Anne Enright
Anne Enright in Keulen (18 november 2008)
Anne Enright in Keulen (18 november 2008)
Algemene informatie
Volledige naamAnne Teresa Enright
Geboortedatum11 oktober1962
GeboorteplaatsDublin
GeboortelandVlag van Ierland Ierland
Opleiding gevolgd aanTrinity College Dublin
Universiteit van East Anglia
Lester B. Pearson CollegeBewerken op Wikidata
Beroepschrijver, televisieproducent, televisieregisseur
Jaren actief1991-heden
Werk
Genreliteraire romans en verhalen
Thema'sliefde, moederschap, katholieke kerk
Bekende werkenDe samenkomst (The gathering); Baby’s voor beginners (Making babies)
Uitgeverij(en)De Bezige Bij,Anthos, Cargo
Lid vanRoyal Society of Literature
Werken in collectieSmithsonian American Art Museum[1]
Prijzen en onderscheidingenBooker Prize
Dbnl-profiel
(en)IMDb-profiel
Portaal Portaalicoon  Literatuur

Anne Teresa Enright (FRSL) (Dublin, 11 oktober 1962) is eenIerse schrijver. Zij publiceerde zeven romans, veel korte verhalen en het non-fictie boekMaking Babies: Stumbling into Motherhood, dat de weerslag is van haar tijd in Dublinskraamklinieken. Haarthema's variëren vanengelen, familie, liefde, bevalling, moederschap tot de rooms-katholieke kerk en de vrouwelijke lichaamsvorm.[2][3][4] Enright ontving in 2007 deBooker Prize voor haar romanThe Gathering.

Zij is gehuwd met Martin Murphy,toneelregisseur van hetPavilion Theatre inDún Laoghaire, en woont inBray (County Wicklow). Samen hebben zij een zoon en een dochter.[5][6]

Jeugd

[bewerken |brontekst bewerken]

Anne Enright werd geboren inDublin en ging naarSt. Louis High School, in de wijk Rathmines. Met een internationale beurs behaalde zij in twee jaar eenInternational Baccalaureate aan hetLester B. Pearson United World College of the Pacific inVictoria (Brits-Columbia),Canada. Enright behaalde vervolgens eenBachelor of Arts in Engels en filosofie aanTrinity College Dublin.

Toen zij voor haar 21e verjaardag van haar familie een elektrische typemachine kreeg, begon zij zich serieus op haar schrijven toe te leggen. Ze won daarmee een beurs (Chevening Scholarship) voor de cursusCreatief Schrijven van deUniversiteit van East Anglia. Daar liep zij college bijAngela Carter en Malcolm Bradbury en behaalde ze haarMA.[7][8][9]

Televisie

[bewerken |brontekst bewerken]

Enright was zes jaar televisieproducent en regisseur voorRTÉ.[10] Zij produceerde bijvoorbeeld vier jaar lang het RTÉ-programmaNighthawks.[2] Vervolgens deed ze twee jaar de programmering van de kinderprogramma's. Schrijven beperkte zich tot het weekend. Enright begon pas in 1993 fulltime te schrijven,[11] toen zij de RTÉ verliet vanwege eenburn-out. Later zei ze daarover: “Ik raad het aan [...] een instorting op jonge leeftijd te krijgen. Als je leven al vroeg in duigen valt, kun je het weer opnieuw op poten zetten. Het zijn de mensen die altijd op de rand van een crisis balanceren en net niet de bodem raken, die werkelijk in de problemen verstrikt raken.”[5]

Boeken

[bewerken |brontekst bewerken]

Recensenten hebben vaak geopperd dat Enright bepaalde elementen in haar vroegste geschriften ontleend had aan het werk vanBrian O'Nolan.[5] In 1991 bracht zij metThe Portable Virgin echter een verzameling korte verhalen uit waarmee zij bewees haar eigen stijl en thematiek te hebben ontwikkeld. Haar voormalig docentAngela Carter noemde deze bundel “elegant, nauwgezet, voortdurend intelligent en vooral origineel”.[5]

Enrights eerste roman,The Wig My Father Wore, kwam in 1995 uit en verkent thema's als liefde, moederschap en derooms-katholieke kerk. Hoofdpersoon Grace woont in Dublin en werkt voor een spelshow. Eenengel die in 1934 zelfmoord heeft gepleegd en naar de aarde is teruggekeerd om verlorenzielen te begeleiden, betrekt het huis van Grace. Zij wordt verliefd op hem.[12]

What are you like? (2000) was haar tweede roman. Die handelt over de tweelingzusjes Marie en Maria, die direct na hun geboorte van elkaar werden gescheiden en separaat opgroeiden in, respectievelijk, Dublin en Londen. In deze setting belicht de roman de spanningen tussen en ironie onder familieleden. Hij werd genomineerd voor de categorie romans van deWhitbread Awards.[13] Haar derde roman,The Pleasure of Eliza Lynch (2002), is een fictief verslag van het leven vanEliza Lynch, de Ierse partner van de Paraguayaanse presidentFrancisco Solano López, die de machtigste 19e-eeuwse vrouw vanParaguay werd.[14]

Anne Enrights boekMaking Babies: Stumbling into Motherhood (2004) is een verzameling openhartige en humoristische essays over bevallen en het moederschap.In 2007 bracht Enright metThe Gathering haar vierde roman uit, waarmee zij deBooker Prize verdiende.[15]Haar personages plaatst zij vaak in het fameuzeBelvedere Hotel aanSt. Stephen's Green.[16]

Deze setting is iets internationaler in het verhaal van de indringende romanThe Green Road (2015) en Enright breidt haar thematiek hierin uit methomoseksualiteit, altruïsme enalcoholisme. Kern van het familiedrama vormt ditmaal het gezin van Rosaleen Madigan en haar vier volwassen zoons en dochters. Aangrijpend zijn de verwijdering tussen de gezinsleden in de laatste decennia van de 20e eeuw, de spanning in hun onderlinge relaties en het gemis van de echtgenoot en vader beschreven. Deze bejubelde roman werd genomineerd voor deMan Booker Prize[17] en bekroond met deKerry Group Irish Fiction Award.[18][19][20][21][22][23]

Overige werken

[bewerken |brontekst bewerken]

Enrights overige werk verscheen in diverse tijdschriften en kranten, waaronderThe Dublin Review,The Irish Times,The New Yorker,The Guardian,Granta,The Paris Review en deLondon Review of Books. In het nummer van 4 oktober 2007 van deLondon Review of Books stond haar roemruchte essay "Disliking the McCanns" overKate en Gerry McCann, de Britse ouders van de driejarige Madeleine McCann, die in mei 2007 tijdens een vakantie in Portugal onder verdachte omstandigheden verdween.[24][25][26]

Regelmatig leverde zij bijdragen aanBBC Radio 4 en recenseerde ze voor de RTÉ.[27][28][29]In 2011 publiceerdeIrish Academic Press een verzameling essays over haar werk, geredigeerd door Claire Bracken en Susan Cahill.[30] Haar werken worden ook besproken en met beelden in een context geplaatst in de documentaireReading Ireland.[31]

TaoiseachEnda Kenny benoemde Enright tot de allereersteLaureaat van de Ierse Fictie. Tijdens haar periode als Laureaat van de Ierse Fictie trachtte Enright de betrokkenheid van mensen bij de Ierse literatuur te bevorderen door openbare lezingen en lessen creatief schrijven te geven.[22] In het academisch jaar 2018/2019 ging zij lesgeven aan deSchool of English van hetUCD.

Bibliografie

[bewerken |brontekst bewerken]
Enright in 2015
Romans
Korte verhalen
  • The Portable Virgin (1991)
  • Taking Pictures (2008)
  • Yesterday's Weather (2009)
Non-fictie
  • Making Babies: Stumbling into Motherhood (2004)

Prijzen

[bewerken |brontekst bewerken]

Externe links

[bewerken |brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
  1. Smithsonian American Art Museum; geraadpleegd op: 22 december 2021; Smithsonian American Art Museum-identificatiecode voor persoon of organisatie: 30631.
  2. ab(en)"Low-profile literary purist gatecrashes Booker party",Irish Independent,Independent News & Media,17 oktober 2007.Gearchiveerd op8 december 2012. Geraadpleegd op17 oktober 2007.
  3. (en)Thorpe, Vanessa, "Having a child is an ordeal from which you never quite recover",The Guardian,1 augustus 2004.Gearchiveerd op28 december 2013. Geraadpleegd op1 augustus 2004.
  4. Enright, Anne, "How the subject of her piece kicked my reluctant, sad, smouldering feminism",The Irish Times,28 maart 2019.Gearchiveerd op29 maart 2019. “When I wrote about the female body 18 years ago, that body contained the body of someone who is now taller than me... I think neither of us wanted to spend a book bitching about the Dublin maternity hospitals on Holles Street or the Coombe, ... about the way medicine treats the human body, especially the bodies of women.”
  5. abcde(en)Jeffries, Stuart, "‘I wanted to explore desire and hatred’",The Guardian,Guardian Media Group,18 oktober 2007.Gearchiveerd op5 oktober 2014. Geraadpleegd op18 oktober 2007.
  6. (en)Purcell, Bernard, "Irish novelist beats the odds to win Booker Prize for 'The Gathering'",The Irish Times,Irish Times Trust,17 oktober 2007.Gearchiveerd op29 oktober 2010. Geraadpleegd op17 oktober 2007.
  7. (en)Deevy, Patricia, "Life's exquisite pleasures",Irish Independent,Independent News & Media,13 oktober 2002.Gearchiveerd op25 mei 2009. Geraadpleegd op17 oktober 2007.
  8. (en)Chatterjee, Manini, "Anne and I, and those days – In Delhi, memories of a Booker winner from Dublin",The Telegraph (India),18 oktober 2007.Gearchiveerd op21 oktober 2007. Geraadpleegd op19 oktober 2007.
  9. (en)Directory of Chevening Alumni. Chevening UK Government Scholarships (24 augustus 2014). Gearchiveerd op27 januari 2017. Geraadpleegd op29 december 2019.
  10. (en)Hayden, Anne, "Anne Enright",The Sunday Business Post,29 december 2005.Gearchiveerd op18 februari 2006. Geraadpleegd op29 december 2005.
  11. (en)"Hoping to win another Booker Prize for Ireland",Bray People.Gearchiveerd op19 november 2007.
  12. (en)Gilling, Tom, "Earth Angel",The New York Times,18 november 2001.Gearchiveerd op17 oktober 2009. Geraadpleegd op17 oktober 2007.
  13. (en)"What are you like? by Anne Enright",The Irish Times,Irish Times Trust,3 maart 2001. Geraadpleegd op17 oktober 2007.
  14. (en)Seymour, Miranda, "First Mistress of Paraguay",The New York Times,23 maart 2003. Geraadpleegd op17 oktober 2007.
  15. Rauwe wanhoop in strelend proza. Literair Nederland (10 maart 2008). Gearchiveerd op2 januari 2020. Geraadpleegd op2 januari 2020.
  16. (en)Take a walking tour around Dublin with these 10 landmarks from Irish novels (geraadpleegd op 29 december 2019).Gearchiveerd op 9 september 2019.
  17. De longlist, maar haalde de shortlist niet
  18. Jessica Durlacher, "'Het groene pad' had niet misstaan op de shortlist van de Man Booker Prize",de Volkskrant,24 oktober 2015.Gearchiveerd op2 januari 2020. Geraadpleegd op2 januari 2020.
  19. Ruyters, Jann, "Het Groene Pad: oeroude wegen die nergens heen gaan",Trouw,27 juli 2019.Gearchiveerd op2 januari 2020. Geraadpleegd op2 januari 2020.
  20. "Anne Enright – Het groene pad",Humo.Gearchiveerd op2 januari 2020. Geraadpleegd op2 januari 2020.
  21. Mathys, Kathy, "Anne Enright – Het groene pad (De Standaard)",14 december 2015.Gearchiveerd op2 januari 2020. Geraadpleegd op2 januari 2020.
  22. ab(de)Lieske, Tanya, "„Die Probleme in der Literatur sollten nicht lösbar sein“",Die Welt,20 november 2015.Gearchiveerd op26 juni 2018. Geraadpleegd op31 december 2019.
  23. (en)David Leavitt, "‘The Green Road,’ by Anne Enright",The New York Times,12 mei 2015.Gearchiveerd op31 december 2019. Geraadpleegd op31 december 2019.
  24. (en)Enright, Anne, "Diary: Disliking the McCanns",London Review of Books, oktober 2007.Gearchiveerd op11 mei 2009.
  25. (en)Gammell, Caroline, "Booker winner writes of dislike for McCanns",The Daily Telegraph,17 oktober 2007. Gearchiveerd op18 oktober 2007. Geraadpleegd op17 oktober 2007.
  26. (en)Leith, Sam, "Anne Enright was spot on about McCann mania",The Daily Telegraph,22 oktober 2007.Gearchiveerd op24 oktober 2007. Geraadpleegd op22 oktober 2007.
  27. (en)"Irish woman wins Man Booker Prize",RTÉ News,Raidió Teilifís Éireann,16 oktober 2007.Gearchiveerd op17 oktober 2007. Geraadpleegd op16 oktober 2007.
  28. (en)Lawless, Jill, "Anne Enright wins Booker Prize",Yahoo! News.Gearchiveerd op18 oktober 2007.
  29. (en)Tonkin, Boyd, "The fearless wit of Man Booker winner Anne Enright",The Independent,19 oktober 2007.Gearchiveerd op19 oktober 2007. Geraadpleegd op19 oktober 2007.
  30. (en)"Anne Enright (Visions and Revisions: Irish Writers in Their Time)". Geraadpleegd op5 september 2011.
  31. (en)Educational Media Solutions (2012),Reading Ireland, Contemporary Irish Writers in the Context of Place, Films Media Group,ISBN 978-0-81609-056-3
  32. (en)"Anne shortlisted for Man Booker Prize",Bray People,27 september 2007. Gearchiveerd op19 november 2007. Geraadpleegd op17 oktober 2007.
  33. (en)"Enright wins literary award",The Irish Times,Irish Times Trust,9 juni 2004. Geraadpleegd op17 oktober 2007.
  34. (de)Hoff, Henning, "Sieg einer Außenseiterin",Die Zeit,20 november 2008.Gearchiveerd op23 juli 2021. Geraadpleegd op31 december 2019.
  35. (de)Vilnachica, Jeannette, "«Jeder hasst doch seine Familie»",Neue Zürcher Zeitung,21 november 2008.Gearchiveerd op31 december 2019. Geraadpleegd op31 december 2019.
  36. (en)Royal Society of Literature All Fellows. Royal Society of Literature. Gearchiveerd op6 februari 2019. Geraadpleegd op29 november 2017.
  37. (en)Brown, Mark, "Author celebrating her 84th birthday joins previous winner Ann Patchett and Booker winner Anne Enright on six-strong shortlist",The Guardian,17 april 2012.Gearchiveerd op15 december 2013. Geraadpleegd op17 april 2012.
  38. (en)Neal Wyatt, Wyatt’s World: The Carnegie Medals Short List. Library Journal (21 mei 2012). Gearchiveerd op27 mei 2012. Geraadpleegd op23 mei 2012.
  39. (en)Carolyn Kellogg, "First-ever Carnegie Awards in Literature go to Enright, Massie",Los Angeles Times,25 juni 2012.Gearchiveerd op29 juni 2012. Geraadpleegd op25 juni 2012.
  40. (en)Anne Enright’s The Green Road wins Kerry Group Novel of the Year Award. The Irish Times. Gearchiveerd op5 maart 2017. Geraadpleegd op14 december 2016.
Mediabestanden
Zie de categorieAnne Enright vanWikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Bibliografische informatie
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Anne_Enright&oldid=69873992"
Categorieën:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp