Angers is eenstad in het westen vanFrankrijk in het departementMaine-et-Loire, ongeveer 300 km ten zuidwesten vanParijs. Angers is de hoofdstad (prefectuur) van het departement. Het gebied rond Angers staat bekend onder de provinciale naamAnjou.
Angers is een industriestad met 157.555[1] inwoners op 1 januari 2022. De gehele agglomeratie telt bijna 250.000 inwoners. De inwoners worden Angevijnen (Angevins) genoemd. De stad stamt uit de Gallische tijd en is gebouwd op de oevers van deMaine. De wijk naast de rivier is bekend vanwege debloemenmarkten. De stad noemt zichzelf ook wel de meest bloemrijke stad van Europa. De stad heeft veel brede, rechte straten en parken. Het accent van de Angevijnen wordt door de Fransen gezien als het zuiversteFrans.
De locatie van de stad was reeds in deJonge Steentijd bewoond. In de laatste eeuwen voor het begin van de jaartelling woonde er eenKeltische stam, die deel uitmaakte van deLa Tène-cultuur, deAndecavi. Aan dit volk dankt de stad, alsmede de regio,Anjou, haar naam. Hunoppidum lag op een hoogte boven de Maine.
In de tijd vankeizer Augustus kreeg de hoofdstad van de Andecavi de naamJuliomagus. Bij archeologische opgravingen zijn resten gevonden van eenforum, eenamfitheater, thermen en eenMithrastempel. De stad strekte zich uit over zeventig hectare en telde drie- tot vijfduizend inwoners. Aan het einde van de 3e eeuw trok de stad zich terug achter muren, op de plaats van het vroegere Gallische oppidum. De 1200 meter lange muur was tot twaalf meter hoog, werd beschermd door torens en omvatte een gebied van negen hectare.
In de tweede helft van de 4e eeuw maakte het christendom zijn opgang in de stad. BisschopMaarten van Tours stichtte een kerk op de plaats van de huidige kathedraal. Op dePeutingerkaart uit de4e eeuw staat dit alsIulomago vermeld. Rond 500 werd de naam van de stad veranderd incivitas Andecavorum ofAndecavis. Dat werd Andegavis (861-882), Angieus (1127), Angeus (1205), Angiers (12e eeuw) en later Angers.[2]
Later kreeg de Franse kroon steeds meer invloed. In1474 namLodewijk XI van Frankrijk met een verrassingsmanoeuvre, nagenoeg zonder strijd, de stad over vanRené I van Anjou. Sinds1480 was de koning van Frankrijk de facto ook hertog van Anjou.
Al in1523 bekeerde een deel van de inwoners van Angers zich tot hetprotestantisme. In1560 vond in de stad een oproer metbeeldenstorm plaats, dieJournée des mouchoirs (Zakdoekendag) genoemd wordt, daar de protestanten, die de stad overnamen, hun hoeden met witte zakdoeken hadden versierd. Van elders opgeroepen katholieke troepen drukten het oproer snel de kop in. De genadeslag voor de protestanten in Angers was deBartholomeusnacht van1572, waarbij ook in Angers veel doden vielen. De17e eeuw en de vroege18e eeuw was een periode van achteruitgang en ellende voor de stad. Regelmatig werd Angers geteisterd door overstromingen, hongersnoden enpestepidemieën. Ook verloor de stad als represaille na een aanLa Fronde gerelateerde revolte in1649 veel van haar eerder verworven privileges. Pas in de late19e eeuw trad belangrijk herstel in, o.a. door de ontwikkeling en modernisering van detuinbouw, dewijnbouw en deboomkwekerij in de omgeving.
In 1829 stichtteMaria Euphrasia Pelletier in Angers een dochterklooster van O.L. Vrouw van Liefde. In 1835 richtte zij een geheel nieuweCongregatie van Onze Lieve Vrouw van Liefde van de Goede Herder op. De orde kreeg in de 20ste eeuw in veel landen beruchtheid in verband met aan jonge meisjes opgelegde dwangarbeid. Het moederklooster van deze wereldwijd verbreide orde is nog steeds in Angers.
In deTweede Wereldoorlog was de stad enige tijd de facto de residentie van het door hetDerde Rijk bezettePolen, aangezien de regering in ballingschap van dat land er tot aan de Duitse bezetting van Angers zetelde. In1942 werd Angers de zetel van de Franse afdeling van deGestapo en centrum van deportaties van Joden naarAuschwitz. In mei 1944 leed de stad zware schade door een geallieerd bombardement, waarbij 422 doden vielen. De bevrijding volgde op 10 augustus 1944.
Na 1950 begon een snelle economische ontwikkeling en stadsuitbreiding. Ook werd het cultureel toerisme bevorderd door de stichting van musea en het restaureren van oude, monumentale gebouwen. In 2005 werd de economische ontwikkeling tot nationaal centrum voor tuinbouw, boomkwekerij, plantenveredeling, wijnbouw e.d. geïnstitutionaliseerd door de oprichting van depôle de compétitivité op agrarisch gebied met de naamVégépolys.
Depôle de compétitivité op agrarisch gebied met de naam Végépolys omvat meer dan 300 ondernemingen, en een agrarische universiteit en andere wetenschappelijke instellingen met meer dan 400 wetenschappers en 2500 studenten. Dit complex is in Angers gevestigd, mede omdat hetCommunautair Bureau voor plantenrassen van deEuropese Unie hier al langer zetelt.
In een voorstad van Angers wordt al sinds1875 delikeurCointreau geproduceerd.
Angers heeft een rijk erfgoed. De stad kreeg in 1986 het labelVille d'art et d'histoire.[3] Bezienswaardigheden zijn:
hetkasteel van Angers, een 13e-eeuws kasteel aan de oever van deMaine waar hetWandtapijt van de Apocalyps (eind 14e eeuw) tentoongesteld wordt. Eveneens vermeldenswaardig zijn de omwalling met 17 torens, de Franse tuin en de middeleeuwse tuin, de slotgrachten en de angevijns gotische kapel Saint-Laud.
de abdij Toussaint (13e eeuw) waarvan de gerestaureerde kerk sinds 1984 onderdak verschaft aan de 'galerie David d'Angers'. Dit museum is gewijd aan het werk van de beeldhouwer David d'Angers. De in 1815 ingestorte angevijns gotische gewelven werden door een glazen dak vervangen op het einde van de 20e eeuw.
de abdij Saint-Aubin waarvan alleen de toren (12e eeuw) van de kerk resteert
het hôtel du Croissant (15e eeuw)
het hôtel dit Logis Barrault, het oudste stadspaleis van Angers (1486-1493), dat het 'musée des beaux-arts' herbergt
het hôtel de Pincé (Logis de Pincé), een stadspaleis uit de renaissance (1525-1535). Het biedt onderdak aan het 'musée Turpin-de-Crissé' (Griekse, Etruskische, Egyptische, Chinese en Japanse kunst).
meerderevakwerkhuizen waaronder het 'Maison d'Adam', het mooiste vakwerkhuis van de stad (1491)
de place du Ralliement, het centrale plein dat beheerst wordt door de monumentale gevel van het theater
andere kerken waaronder
Saint-Martin (angevijnse gotiek) is een van de best bewaardekarolingische monumenten van Frankrijk. De collegiale kerk werd op het einde van de 20e eeuw gerestaureerd. Nu bevindt er zich een museum dat gewijd is aan de geschiedenis van de kerk en dit onder de naam 'Témoin de l'histoire et du rayonnement de l'Anjou'.
Saint-Serge (angevijnse gotiek)
Saint-Samson (1006)
La Doutre, een oude wijk op de rechteroever van de Maine met
de schilderachtige place de la Laiterie
verscheidene vakwerkhuizen, waaronder het 'Maison de l'apothicaire Simon Poisson' (1582)
de kerk la Trinité (12e eeuw) met de 16e-eeuwse klokkentoren die boven La Doutre uitsteekt
de abdijkerk van de abdij du Ronceray (1060-1119)
de oude zolders Saint-Jean
het angevijns gotische hospitaal Saint-Jean, een van de oudste nog bestaande Franse hospitalen (1175). Het herbergt het 'musée Jean-Lurçat et de la Tapisserie contemporaine'. In de ziekenzaal bevindt zich het reusachtige wandtapijt 'Le Chant du monde' (1957) vanJean Lurçat, het moderne antwoord op hetWandtapijt van de Apocalyps dat in hetkasteel van Angers bewaard wordt.
de toren van de Haute-Chaîne ('tour des Anglais') maakte deel uit van de middeleeuwse stadsomwalling
Le Quai, een hedendaags cultuurcentrum (2007) aan de rechteroever van de Maine dat onder andere Le Nouveau Théâtre d'Angers huisvest. Het brede panoramische terras van het theater kijkt uit op de Maine en op het kasteel.
De oppervlakte van Angers bedroeg op 1 januari 2022 42,71 vierkante kilometer; de bevolkingsdichtheid was toen 3.688,9 inwoners per km².
DeMaine wordt gevormd op het grondgebied van de gemeente, ten noorden van het stadscentrum, door de samenvloeiing van deSarthe en deMayonne. Tussen beide rivierarmen ligt het overstromingsgevoelige Île Saint-Aubin.[3] De Maine zorgde in het verleden voor overstromingen in de lagere wijken van Angers. In 1910 zorgde de rivier voor zware overstromingen in het voorjaar en in het najaar.[4] Enkele kilometers ten zuiden van de Angers vloeit de Maine in deLoire.
De onderstaande kaart toont de ligging van Angers met de belangrijkste infrastructuur en aangrenzende gemeenten.
Angers geniet van een zacht klimaat. Dat heeft de stad te danken aan zijn ligging tussen een continentaal en een oceaanklimaat. De renaissancedichterJoachim Du Bellay had het in een van zijn sonnettenHeureux qui comme Ulysse over la 'douceur angevine'.
Het transport in de stadsregio Angers is in handen vanKeolis en wordt uitgevoerd onder de naamIrigo. De concessie bevat onder meer eentramnet dat sinds juni 2011 opnieuw wordt uitgebaat. De vorige tram werd afgeschaft in 1949. De enige lijn die sinds 2011 werd bediend, werd in 2023 aangevuld met twee bijkomende tramlijnen.
Op 25 km ten noordoosten van de stad bevindt zich het vliegveldAngers Loire Aéroport. Het heeft twee start- en landingsbanen met een lengte van respectievelijk 1800 en 1100 m lengte. DeIATA-luchthavencode luidt:ANE; deICAO-code luidt:LFJR. Het vliegveld beschikt niet overluchtverkeersleiding en wordt alleen door binnenlandse vluchten aangedaan. Verder is het in gebruik voor kleine zakenvliegtuigjes en dezweefvliegsport.
In de stad wordt in toenemende mate rekening gehouden met het verkeer perfiets. Angers behoort tot de Franse steden, waar fietsers mogen rijden op de vrijebusbaan. Er zijn plannen voor het aanleggen van meerfietspaden. Verder is de stad een van de initiatiefneemsters van het projectEuroVelo 6, een internationale fietsroute vanConstanța inRoemenië naarNantes.
Angers SCO is de professionele voetbalclub van Angers en speelt in hetStade Raymond-Kopa. De club speelt vaak inLigue 1, het hoogste Franse niveau.
Angers is 19 keer etappeplaats geweest in wielerkoersRonde van Frankrijk. In 1967 en 1972 vond deGrand Départ plaats in Angers. In 2016 was Angers voor het laatst aankomstplaats van een etappe.
.svg)
