Andrew (Andy) Stephen Roddick (Omaha,Nebraska,30 augustus1982) is een voormaligtennisser uit de Verenigde Staten van Amerika. Roddick werd na de generatie vanSampras enAgassi lang als belangrijkste vertegenwoordiger van het Amerikaanse tennis gezien. Hij won 31 enkel- en vier dubbelspeltitels in het ATP-circuit. Hij was op grandslamtoernooien echter maar éénmaal succesvol, namelijk op hetUS Open 2003.
Hij bereikte liefst viermaal de halve finale op hetAustralian Open en driemaal de eindstrijd opWimbledon, maar kon geen nieuwe grandslamzege op zijn palmares bijschrijven. Met name de verloren finale vanWimbledon 2009 was een pijnlijke. Na de eerste set met 7-5 te hebben gewonnen, had Roddick in de tiebreak van set twee liefst vier setpoints op rij en miste hij onder andere een gemakkelijke volley aan het net. In de vijfde set werd hij op 14-15 voor het eerst in de partij gebroken, waarna hij voor de derde keer zijn Zwitserse rivaalRoger Federer moest feliciteren met de eindzege op Wimbledon.
Op 31 augustus 2012 maakte hij op een persconferentie op hetUS Open 2012 bekend dat dit zijn laatste toernooi zou zijn op professioneel vlak. Hij verloor in de vierde ronde van de ArgentijnJuan Martín del Potro.
Op 17 april 2009 trouwde hij met het Amerikaanse modelBrooklyn Decker.
In 1999 overwoog Roddick om te stoppen met tennis, na tegenvallende resultaten. Door toedoen van zijn coach ging hij door en werd een jaar later zelfs eerste bij de junioren. Hij won ook als junior hetAustralian Open en hetUS Open in 2000. In datzelfde jaar ging Roddick professioneel spelen.
Pas in 2003 kwam Roddicks 'echte' doorbraak – in dat jaar won Roddick hetUS Open opnieuw maar dan nu in het hoofdtoernooi. In één klap werd hij daardoor vergeleken met zijn landgenoot, idool en veertienvoudiggrandslamwinnaarPete Sampras. Hij eindigde dat jaar (2003) ook als nummer 1 van de wereld, vóór de ZwitserRoger Federer en de SpanjaardJuan Carlos Ferrero.
Het jaar erop was minder succesvol: op hetUS Open – waar hij zijn titel verdedigde – verloor hij in de kwartfinale van de ZweedJoachim Johansson. Roddick bereikte in 2004 en 2005 de finale opWimbledon maar verloor beide keren vanRoger Federer.
In 2006 had hij een flinke 'dip'. Hij wisselde tweemaal van coach (eerstDean Goldfine en daarna zijn oudere broerJohn Roddick) en probeerde het vanaf 26 augustus met een nieuwe coach in de hoop zijn carrière weer nieuw leven in te kunnen blazen. Deze coach was niemand minder dan de beroemde AmerikaanJimmy Connors, een voormalig tennisser die in zijn glorietijd vele grand slams op zijn naam had geschreven. Twee jaar later stopte Connors als trainer, omdat hij meer tijd met zijn familie wilde doorbrengen. Nadien trainde Roddicks oudere broer hem.
Roddick kreeg vlak voorRoland Garros in 2008 last van een schouderblessure en kon niet meedoen aan het Franse toernooi. Van deze blessure herstelde hij spoedig en hij kon op tijd aantreden voorWimbledon. Tijdens dat toernooi werd hij echter al in de tweede ronde uitgeschakeld doorJanko Tipsarević. In augustus deed Roddick niet mee aan deOlympische Spelen; hij zou zich willen voorbereiden op deUS Open. In New York lukte het hem tot de kwartfinales te komen, waarin werd hij uitgeschakeld doorNovak Đoković.
Roddick had in het begin van het jaarLarry Stefanki als coach aangetrokken, die in het verleden ook een aantal topspelers heeft getraind, zoalsJohn McEnroe,Jevgeni Kafelnikov,Fernando González enTim Henman.Tijdens deAustralian Open in het begin van 2009 kwam hij opnieuwNovak Đoković (de titelverdediger) tegen in de kwartfinale. Deze keer won hij wel doordat de Serviër zich terugtrok in de vierde set. In de halve finale van het Australische toernooi werd Roddick uitgeschakeld doorRoger Federer. In mei 2009 kwam Roddick uit opRoland Garros, waar hij voor het eerst de vierde ronde haalde. Hij verloor in de vierde ronde van de FransmanGaël Monfils in 3 sets: 6-4, 6-2, 6-3.Op het gras vanWimbledon verloor Roddick na een zinderende finale in vijf sets vanRoger Federer met 7-5, 6-7, 6-7, 6-3, 14-16. Deze wedstrijd zou de geschiedenisboeken ingaan als de finale met het meeste aantal games (77) in de geschiedenis van Wimbledon. O.a. door een heupblessure kwam de Amerikaan pas weer begin augustus op hetATP-toernooi van Washington in actie.[1] Tijdens dat toernooi verloor hij in de finale vanJuan Martín del Potro. Op de US Open kwam hij niet verder dan de derde ronde. Hij verloor van zijn landgenootJohn Isner met 7-6(3), 6-3, 3-6, 5-7, 7-6(5).Aan het eind van het jaar had hij een knieblessure, waardoor hij niet mee kon doen aan deATP World Tour Finals. Hij eindigde in 2009 als nummer 7 van de wereld.
Roddick begon het seizoen goed. Op hetATP-toernooi van Brisbane pakte Roddick zijn eerste titel van het jaar. Hij versloeg in de finaleRadek Štěpánek met 7-6(2), 7-6(7). Tijdens deAustralian Open kwam Roddick niet verder dan de kwartfinale, waarin hij verloor vanMarin Čilić. Zowel in hetATP-toernooi van San José als in hetATP-toernooi van Indian Wells bereikte de Amerikaan de finale. Hij verloor er respectievelijk vanFernando Verdasco enIvan Ljubičić. InMiami pakte Roddick zijn tweede titel van het jaar. Hij versloeg er in de finale deTsjechTomáš Berdych. Vervolgens gaf hij verstek voor het toernooi van Rome, omwille van persoonlijke redenen en het toernooi van Madrid, omwille van ziekte. Hij maakte zijn wederoptreden opRoland Garros, waar hij in de derde ronde verloor van de RusTejmoeraz Gabasjvili. Het grasseizoen begon voor Roddick op het toernooi vanQueens. Hij verloor er in de derde ronde vanDudi Sela. Het was zijn slechtste prestatie ooit in de Queens Club. OpWimbledon verloor hij als vijfde reekshoofd in de vierde ronde vanLu Yen-Hsun met 6-4,6-7(3),6-7(4),7-6(5),7-9. Roddicks opslag werd maar een keer gebroken tijdens de match. Op het toernooi vanAtlanta bereikte hij de halve finale, die hij verloor van de latere winnaarMardy Fish. Op het toernooi vanWashington verloor hij vervolgens in de derde ronde van de FransmanGilles Simon. Dit verlies zorgde ervoor dat de Amerikaan voor het eerst sinds 2006 uit de top 10 viel. Door ziekte nam hij niet deel aan het toernooi vanToronto. Later bleek dat Roddick reeds enkele weken geveld was door een milde vorm van klierkoorts.
Won in zijn carrière vijfTennis Masters Series titels, namelijk Toronto in 2003, Cincinnati in 2003 en 2006 en Miami in 2004 en 2010.
Speelde voor deVerenigde Staten al tien jaar in deDavis Cup. Daarin speelde hij 45 (enkel)wedstrijden en won er daar 33 van. Haalde in 2004 de finale in deze prestigieuze competitie voor landenteams, maar verloor die vanSpanje. Roddick verloor daarin zijn beide enkelpartijen. In 2007 won hij de Davis Cup na een gewonnen finale tegenRusland. In deze ontmoeting won hij zijn enkelpartij.
Speelde voor de eerste maal in zijn carrière de finale van deDavis Cup in 2004 tegenSpanje, die werd verloren. Roddicks teammaten warenMardy Fish en tweeling/dubbelspecialistenMike enBob Bryan. Zijn tweede finale van deDavis Cup speelde hij in 2007 tegenRusland, die werd gewonnen. Toen waren Roddicks teamgenotenJames Blake,Mike enBob Bryan.
2007: Voorafgaand aanWimbledon had Andy Roddick informatie ingewonnen bijLleyton Hewitt of hij nog tips had om zijn vechtlust te vergroten en of hij misschien ook welcome ons moest gaan gebruiken.
Roddick speelt voornamelijk met zijn sterke forehand en minder met zijn iets zwakkere backhand. Hij is een echte baselinespeler met een heel goede serve, waarmee hij veelaces slaat. Af en toe speelt hij ook serve-volley om zijn tegenstander te verrassen.
Op 24 september 2004 vestigde Roddick het record voor de snelsteopslag met 155 mijl per uur (249 km/u) tijdens een wedstrijd in de halve finale van deDavis Cup tegenVladimir Voltsjkov uitWit-Rusland. Op 5 maart 2011 raakte hij dit record kwijt aanIvo Karlović, die in de dubbelspelrubber van deDavis Cup-ontmoeting tussen Kroatië en Duitsland een opslag van 251 km/u (156 mph) sloeg.
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
