DeAmerikaanse Maagdeneilanden (Engels:United States Virgin Islands) maken deel uit van deMaagdeneilanden en liggen tussenPuerto Rico en deBovenwindse eilanden in hetCaribisch gebied. Tot 1917 waren de eilandenDeens. In dat jaar werden ze door Denemarken aan deVerenigde Staten verkocht. Een aantal plaatsnamen herinnert nog aan de Deense koloniale tijd. De natuur wordt voor een groot deel beschermd in hetVirgin Islands National Park. De eilanden telden 87.146 inwoners tijdens de 2020 census.[4]
De Amerikaanse Maagdeneilanden zijn eenunincorporated territory (niet-geïntegreerd territorium) van de Verenigde Staten. Dit betekent dat deGrondwet van de Verenigde Staten en de federale wetten maar gedeeltelijk gelden. De eilanden hebben geen grondwet en worden bestuurd volgens de Revised Organic Act of the Virgin Islands van 1954.[7][8]
De eilanden zijn opgedeeld in tweedistricten (Saint Croix en Saint Thomas - Saint John) en twintig subdistricten. De subdistricten hebben alleen een statistische functie; er is geen lokale overheid.[9]
De Amerikaanse Maagdeneilanden worden bestuurd door het Parlement van de Amerikaanse Maagdeneilanden, eendeelstaatparlement met eeneenkamerparlement met 15 senatoren die iedere vier jaar worden verkozen. Er is een afgevaardigde naar hetAmerikaans Congres, maar heeft geen stemrecht. De inwoners hebben geen stemrecht in de federale verkiezingen en depresidentsverkiezingen.[10][11] Door deVerenigde Naties worden de Amerikaanse Maagdeneilanden sinds 1946 beschouwd als een niet-zelfregerend territorium oftewel eenkolonie.[12]
De eilanden werden oorspronkelijk bewoond doorTaíno inheemsen, maar werden in de 14e eeuw door deCariben veroverd. In 1493 werden de eilanden ontdekt doorChristoffel Columbus tijdens zijn tweede reis. Ze werden de Maagdeneilanden genoemd naarHeilige Ursula en haar maagdelijke aanhangers. OpSalt River Bay inSaint Croix werd Colombus aangevallen door de Cariben. De Spanjaarden verklaarden de inheemsen de oorlog en in 1596 was het eiland praktisch onbewoond.[13][14]
In het begin van de 17e eeuw vond een ongeregelde kolonisatie van Saint Croix plaats door Nederlandse en Britse kolonisten. Vanaf 1625 bevonden de Nederlanders zich in het oosten van Saint Croix, en de Britten in het westen. In 1645 vond een oorlog plaats tussen de Nederlanders en de Britten waarbij beide gouverneurs om het leven kwamen.[13][14] In 1650 werden de Britten door de Spanjaarden verdreven, die het volgende jaar door de Fransen werden verdreven.[15] De kolonisatie verliep slecht,[14] en Saint Croix werd door de Franse koning aan deOrde van Malta gegeven.[16] In 1665 werd het eiland verkocht aan deFranse West-Indische Compagnie.[17] Het leek eerst voorspoedig te gaan met de kolonisatie, maar door ziekte en droogte werd het eiland later verlaten, en was vanaf 1695 weer bijna onbewoond.[13][14]
Landschap van Saint Thomas door Camille Pissarro (1856)
In 1680 arriveerden de eersteDeense kolonisten opSaint John. In 1684 werd het eiland geclaimd door de Deense West-Indische Compagnie alsSankt Jan, maar hetVerenigd Koninkrijk claimde ook het eiland, en de kolonisten werden teruggehaald.[22][23] In 1718 stichtten 20 Deense planters de plaatsCoral Bay waar een klein fort werd gebouwd.[22][24]
In 1733 werd Saint Croix aan de Deense West-Indische Compagnie verkocht. De eilanden werdenJomfruøerne genoemd. De nieuwe kolonie had vrije vestiging, enChristiansted werd gebouwd als geplande hoofdplaats. Er werden veelsuikerrietplantages aangelegd. In 1754 werd het een kroonkolonie van Denemarken, en werd Christiansted de hoofdstad vanDeens-West-Indië.[13][14]
Charlotte Amalie (1910)
Tijdens de 18e- en begin 19e eeuw wassuikerriet belangrijk voor de economie. Door de afschaffing van de slavernij door gouverneurPeter von Scholten op 3 juli 1848 werd het onmogelijk om hiermee door te gaan.[14] De plantages raakten in verval. Tussen 1850 en 1870 vertrok een groot deel van de bevolking.[24] In 1871 werd de hoofdstad verplaatst naarCharlotte Amalie op het eiland Saint Thomas.[13]
Tijdens deduikbootoorlog in deEerste Wereldoorlog werd Denemarken door deVerenigde Staten benaderd, omdat de eilanden door Duitsland zouden kunnen worden veroverd en als onderzeebootbasis zouden kunnen worden gebruikt. De eilanden werden op 17 januari 1917 door Denemarken aan de Verenigde Staten verkocht voor 25 miljoen dollar, die de eilanden op 31 maart in bezit namen.Water Island dat privébezit was, werd oorspronkelijk niet verkocht,[6] maar werd pas in 1944 aangeschaft.[25] In 1927 werd aan de inwoners van de eilanden het Amerikaans staatsburgerschap verleend.[25] In de tweede helft van de 20e eeuw begonnen de eilanden zich te ontwikkelen als een toeristisch gebied.[13][24]
Op de eilanden wonen vooral nazaten van totslaaf gemaakteAfrikanen, de Afro-Caraïbische bevolking. Daarnaast wonen er veel nazaten vanEuropese kolonisten.
Tijdens de census van 2010 identificeerde de bevolking zich als volgt:[26]
In de 21e eeuw was er sprake van een afname van het inwonersaantal. Tijdens de 2010 census hadden de eilanden 106.405 inwoners, maar in 2020 was het gedaald tot 87.146.[28]
Saint Croix ligt ongeveer 60 km ten zuiden vanSaint John enSaint Thomas die 4 km van elkaar verwijderd zijn.[29]
Saint John en Saint Thomas zijn van vulkanische oorsprong, en zijn ongeveer 100 miljoen jaar geleden ontstaan.Puerto Rico, Saint John, Saint Thomas, en deBritse Maagdeneilanden met uitzondering vanAnegada[30] vormen samen de Puerto Ricobank. In hetPleistoceen was het één eiland, maar door de stijging van de zee zijn Puerto Rico en de Maagdeneilanden gescheiden door een 60 kilometer brede zee die tot 30 meter diep is.[29]
Saint Croix wordt gerekend tot de Maagdeneilanden, maar is geen onderdeel van de Puerto Ricobank. Het wordt door de Virgin Islands Basin gescheiden van de andere eilanden. De zee tussen de eilanden bereikt een maximale diepte van ongeveer 2,5 km.[29]
De vulkanen die Saint John and Saint Thomas hebben gevormd zijn niet meer actief, maar ten noorden van het eiland ligt deconvergente plaatgrens tussen deCaribische en deNoord-Amerikaanse Plaat. De botsing tussen de twee platen veroorzaakt aardbevingen entsunami's in het gebied.[31] In 1867 werd Charlotte Amalie getroffen door een tsunami met een hoogte van 4,5 tot 6,1 meter.[32]
Het openbaar vervoer op de eilanden is beperkt. Taxi's en huurauto's zijn beschikbaar. Het verkeer op de Amerikaanse Maagdeneilanden rijdtlinks.[33] De meeste auto's komen uit de Verenigde Staten en hebben het stuur links (aan de verkeerde kant). Op Saint John moeten rekening worden gehouden met loslopende ezels.[35]
De Amerikaanse Maagdeneilanden hebben eenhandelsoverschot. In juni 2022 waren de belangrijkste exportproducten geraffineerde olie en auto's. De belangrijkste exportlanden warenPanama enHaïti.[38]
_-_VMFA_83-45.jpg)
.jpg)
.jpg)
