Amantadine | ||||
---|---|---|---|---|
Chemische structuur | ||||
![]() | ||||
Farmaceutische gegevens | ||||
Beschikbaarheid (F) | goed geabsorbeerd | |||
Metabolisatie | verwaarloosbaar | |||
Halveringstijd (t1/2) | 10-14 uur, bij slechte nierfunctie 7-10 dagen | |||
Uitscheiding | renaal | |||
Gebruik | ||||
Toediening | oraal | |||
Risico met betrekking tot | ||||
Zwangerschapscat. | C | |||
Databanken | ||||
CAS-nummer | 768-94-5 | |||
ATC-code | N04BB01 | |||
PubChem | 2130 | |||
DrugBank | APRD00787 | |||
Chemische gegevens | ||||
Molecuulformule | ||||
IUPAC-naam | adamantan-1-amine | |||
Molmassa | 151,249g/mol | |||
|
Amantadine (IUPAC: 1-aminoadamantaan; Merknaam: Symmetrel®) is eengeneesmiddel dat vooral gebruikt wordt tegen deziekte van Parkinson.[1] De eerste registratie was als geneesmiddel tegen het influenzavirus. Deze medische toepassing is bijna geheel verlaten. De werking van amantadine is nog niet geheel duidelijk. Vermoedelijk bevordert het de afgifte vandopamine en verhoogt het de beschikbaarheid hiervan, zodat zich per tijdseenheid meer dopamine aan de betreffendereceptoren kan binden.Amantadine remt ook het binnendringen van hetinfluenza A2-virus en was het eerste geneesmiddel dat op 8 januari 1969 geregistreerd werd als werkzaam tegen hetInfluenzavirus A.[2] Het heeft bij influenza zowelprofylactische als genezende werking.[3] hetFarmacotherapeutisch Kompas spreekt alleen nog over de profylactische werking bij Influenza A.[4]
De mens kan amantadine makkelijk opnemen; het kan door debloed-hersenbarrière heen. Er zijn geen sporen vanmetabolieten te vinden; 90% van de toegediende dosis wordt onveranderd teruggevonden in deurine.
Na een eenmalige dosis van 100 mg wordt na circa vier uur de hoogste concentratie amantadine in het bloed bereikt. De gemiddeldehalveringstijd bedraagt ongeveer 15 uur.