| Amalia van Solms | ||
|---|---|---|
| 1602−1675 | ||
 | ||
Portret van Amalia van Solms, 1631/32,Antoon van Dyck (1599-1641),Museo Nacional del Prado, Madrid | ||
| Gravin vanBraunfels | ||
| Periode | 1602-1675 | |
| Hofdame vanElizabeth Stuart | ||
| Periode | 1618-1625 | |
| Prinses-gemalin van Oranje | ||
| Periode | 1625–1647 | |
| Familie | ||
| Geboren | 31 augustus1602 Slot Braunfels,Heilige Roomse Rijk | |
| Overleden | 8 september1675 Den Haag,Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden | |
| Vader | Johan Albrecht I van Solms-Braunfels | |
| Moeder | Agnes van Sayn-Wittgenstein | |
| Dynastie | Huis Oranje-Nassau | |
| Partner | Frederik Hendrik van Oranje | |
| Kinderen | 9, zie hieronder | |
Amalia van Solms-Braunfels (Slot Braunfels,31 augustus1602 –Den Haag,8 september1675), gravin vanBraunfels, was de vrouw van prinsFrederik Hendrik van Oranje.
Amalia van Solms-Braunfels werd op 31 augustus 1602 geboren als dochter vanJohan Albrecht I van Solms-Braunfels (de oudste zoon vanElisabeth van Nassau, een zuster vanWillem van Oranje) enAgnes van Sayn-Wittgenstein. Haar jeugd bracht zij door op hetSlot Braunfels aan deLahn. Zij was een kleindochter van Koenraad van Solms (1540-1592) enElisabeth van Nassau (1542-1603) van vaderszijde en Lodewijk I van Sayn-Wittgenstein (1532-1605) en Elisabeth van Solms-Laubach (1549-1599) van moederszijde.
Op 18-jarige leeftijd kwam zij alshofdame vanElizabeth Stuart, echtgenote vanFrederik V van de Palts, de 'winterkoning' van Bohemen (en volle neef van de stadhouder), naarDen Haag. Hier leerde zij Frederik Hendrik kennen, wiens achternicht zij was. Zij trad op4 april1625 met hem in het huwelijk. Frederik Hendriks halfbroerMaurits had dit op zijn sterfbed aan hem gevraagd, anders zou hij niet van Maurits erven.
Uit hun huwelijk werden negen kinderen geboren, van wie vijf de volwassen leeftijd bereikten:
Toen Frederik Hendrik na het overlijden van zijn halfbroer prins Maurits stadhouder werd, wist hij zijn invloed op het beleid sterk uit te breiden. Hiermee groeide ook de invloed van Amalia.
Onder Frederik Hendrik en Amalia nam het ceremonieel in het Haagse hofleven aanzienlijk toe. De bouw van een aantal paleizen, waaronderHuis Honselaarsdijk,paleis te Rijswijk,Huis ten Bosch en aanzienlijke verbouwingen aan hetOude Hof in het Noordeinde, het kasteel vanBuren en hetHof van Solms inOirschot, volgden. Amalia was de stuwende kracht achter het huwelijk van haar oudste dochter Louise Henriëtte met de keurvorst vanBrandenburg en haar zoon Willem II metMaria Henriëtte Stuart. Na de dood van haar zoon nam zij de voogdij van haar kleinzoonWillem III op zich.
In 1654 kreegGovert Flinck de opdracht van Amalia eenAllegorie op de nagedachtenis van stadhouder Frederik Hendrik te schilderen. Naast eerbied en bewondering voor Frederik Hendrik brengt dit schilderij ook de hoop op een grote toekomst voor de Oranje dynastie tot uitdrukking. Dit beroemde schilderij hangt in deGalerij Prins Willem V inDen Haag.[1]
Na het overlijden van haar echtgenoot stond in 1649 koningFilips IV van Spanje het grondgebied vanTurnhout aan haar af. Als vrouwe van Turnhout had zij een belangrijke invloed op degeschiedenis van Baarle en deenclave-geschiedenis vanBaarle.
Haar stoffelijk overschot werd bijgezet in deGrafkelder van Oranje-Nassau in deNieuwe Kerk teDelft.
In het voormalig stadhouderlijk paleis aan hetBinnenhof in Den Haag, het huidige gebouw van deEerste Kamer derStaten-Generaal, bevindt zich een galerij die naar Amalia van Solms is vernoemd. In deAmalia van Solmsgalerij bevindt zich een reeks van zeventiende-eeuwse portretten van vrouwen uit de hofhouding van Amalia van Solms.
In 1632 werd het nieuwevlaggenschip van deAdmiraliteit van Rotterdam naar haar genoemd met de naamAemilia. Deze vorm van de naam werd het meest gebruikt maar ook Prinses Amalia en Amilia kwamen voor.
