Eenallegorie is in debeeldende kunst eensymbolische voorstelling waarbij een idee of abstract begrip (bijvoorbeelddeugden en ondeugden) wordt verbeeld door één of meerpersonificaties, personen en concrete zaken.
Al sinds de Griekse oudheid worden allegorieën gebruikt in de beeldende kunst. De personificaties van vrede en recht, Pax en Justitia, stammen bijvoorbeeld uit deze periode. Deze allegorieën werden frequent gebruikt, tot in de Romeinse tijd. In deMiddeleeuwen werd de allegorie minder populair en bijna alleen nog maar gebruikt om de Bijbelsedeugden en ondeugden weer te geven in deboekverluchting.
In derenaissance was er een opleving van de allegorie inWest-Europa, waarbijFontainebleau een van de eerste projecten was sinds de oudheid waarin de allegorie op grotere schaal werd gebruikt. In deNederlanden enDuitsland was de allegorie in deze periode vooral populair in deprentkunst waar hij vaak werd gebruikt. Na de18e eeuw ging het bergafwaarts met de allegorie toen het opkomendrealisme vraagtekens zette bij het gebruik ervan. Een opleving kwam met hetsymbolisme en dejugendstil. BijvoorbeeldAlfons Mucha maakte rond 1900 verschillende series over de vier seizoenen.
In de 20e eeuw werden allegorieën onder andere gebruikt in openbare gebouwen enbeeldengroepen.
