Alet Schouten (Westkapelle,1 september1917 –Heemstede,23 januari1995) was een Nederlandseschrijfster vankinderboeken.
Schouten volgde een tekenopleiding aan deKunstnijverheidsschool Quellinus Amsterdam. Ze ontdekte dat ze haar tekeningen makkelijker gepubliceerd kreeg als er een verhaal bij zat. Na haar debuut inTaptoe won ze met hetzelfde verhaal,Het teken van Wichart, een prijsvraag voor auteurs die nog niet in boekvorm hadden gepubliceerd.
Schouten had een grote belangstelling voor geschiedenis, archeologie, mythen en sagen. Een groot aantal van haar verhalen speelt zich dan ook af in het verleden. Ze had een voorkeur voor verhalen inEuropa tot het jaar 1000 (boeken als:De zeeridder enHet vege kolkje), maar ook de 17e en de 19e eeuw. Haar gevoeligheid voor tekens uit de natuur blijkt uit de boeken die in de toekomst spelen (zoalsHet Varenwoud). Sterk autobiografisch zijn de verhalen overIndonesië, waar ze een groot deel van haar jeugd doorbracht (zoalsZoete meisjes en een tijger). Kattenverhalen (zoalsHet huis van Roos en Lap) nemen in haar oeuvre een speciale plaats in.