Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Naar inhoud springen
Wikipediade vrije encyclopedie
Zoeken

Alain Prost

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Alain Prost
Alain Prost, in 2012.
Alain Prost, in 2012.
Algemene informatie
NationaliteitVlag van Frankrijk Frankrijk
Geboren24 februari1955
Saint-Chamond
Formule 1-carrière
Jaren actief1980-1991, 1993
TeamsMcLaren
Renault
Ferrari
Williams
Races199
Kampioen­schappen4 (1985,1986,1989,1993)
Overwinningen51
Podiums106
Polepositions33
Snelste rondes41
Punten789,5
Eerste raceArgentinië 1980
Eerste overwinningFrankrijk 1981
Laatste overwinningDuitsland 1993
Laatste raceAustralië 1993
Portaal Portaalicoon  Autosport

Alain Marie Pascal Prost (Saint-Chamond (Loire,Frankrijk),24 februari1955) is een van de succesvolsteFormule 1-coureurs aller tijden. Tijdens zijn Formule 1-carrière tussen 1980 en 1993 won hij 51 maal eenGrand Prix. Prost werd vier keer wereldkampioen in de Formule 1, driemaal in eenMcLaren (1985, 1986, 1989) en eenmaal in eenWilliams (1993).

De rivaliteit tussen Prost en de BraziliaanAyrton Senna in de Formule 1-seizoenen 1988 en 1989 bij het Engelse team McLaren wordt door velen gezien als een van de interessantste gevechten tussen coureurs die beiden duidelijk een klasse beter waren dan de concurrentie. Prost was de meer berekenend rijdende rijder van de twee en werd daarom ook wel "Le Professeur" genoemd.

Op 13 februari 1997 nam hij hetLigier-team over vanFlavio Briatore en veranderde de naam inProst Grand Prix.

Na zijn Formule 1-carrière won Prost driemaal deTrophée Andros, een Franse competitie waarin op ijs geracet wordt.

In oktober 2013 werd bekend dat Prost samen met DAMS het e.dams-team zou oprichten om deel te nemen aan hetFormule E-kampioenschap.

Tussen 2017 en 2021 was hij ook adviseur bij hetRenault F1-team (vanaf 2021 "Alpine F1 team" genoemd). Na het seizoen 2021 stopte de samenwerking wegens verschillen van inzicht.

Prijzen en onderscheidingen

[bewerken |brontekst bewerken]
  • Légion d'Honneur (Frankrijk, 1985)
  • Champion of Champions Trophy (Grand Prix Former Drivers Club, 1988)
  • OBE (Britse koninklijke onderscheiding, 1993)
  • Wereldsportprijs van de eeuw (World Sports Awards of the Century, november '99)
  • Kampioen in de Trophée Andros, 2006/2007, 2007/2008 en 2011/2012
  • FransFormule Renault kampioen, 1976
  • Europees Kampioen Formule Renault, 1977
  • FransFormule 3 kampioen, 1978 en 1979
  • Europees Formule 3 kampioen, 1979

Overzicht Formule 1-carrière

[bewerken |brontekst bewerken]
Jaar/jarenTeam
1980, 1984 - 1989McLaren
1981 - 1983Renault
1990 - 1991Scuderia Ferrari
1993Williams
1980198119821983198419851986198719881989199019911993Totaal
Aantal races11151615161616161616161416199
Aantal zeges032475437450751
Aantal polepositions0253321022001333
Aantal snelste ronden014335227521641
Aantal podiumplaatsen064791111714119512106
Aantal WK-punten543345771,57372468776713499768,5
Eindstand WK16542211421251
  • Opgaves: 56
  • Aantal ronden aan de leiding: 2684
  • Zes keer de thuiswedstrijd gewonnen

(vetgedrukt is polepositie;schuingedrukt is snelste ronde)

JaarTeamChassisMotor12345678910111213141516PositiePunten ‡
1980MarlboroTeam McLarenMcLarenM29BFordCosworth DFVARG
6
BRA
5
ZAF
DNS
USW16e5
McLarenM29CBEL
DNF
MON
DNF
FRA
DNF
GBR
6
DUI
11
OOS
7
McLarenM30NED
6
ITA
7
CAN
DNF
USA
DNS
1981Équipe RenaultElfRenaultRE20BRenaultV6 (t/c)USW
DNF
BRA
DNF
ARG
3
SAN
DNF
BEL
DNF
5e43
RenaultRE30MON
DNF
SPA
DNF
FRA
1
GBR
DNF
DUI
2
OOS
DNF
NED
1
ITA
1
CAN
DNF
LVE
2
1982Équipe RenaultElfRenaultRE30BRenaultV6 (t/c)ZAF
1
BRA
1
USW
DNF
SAN
DNF
BEL
DNF
MON
7†
DET
NC
CAN
DNF
NED
DNF
GBR
6
FRA
2
DUI
DNF
OOS
8†
ZWI
2
ITA
DNF
LVE
4
4e34
1983Équipe RenaultElfRenaultRE30CRenaultV6 (t/c)BRA
7
2e57
RenaultRE40USW
11
FRA
1
SAN
2
MON
3
BEL
1
DET
8
CAN
5
GBR
1
DUI
4
OOS
1
NED
DNF
ITA
DNF
EUR
2
ZAF
DNF
1984MarlboroMcLaren InternationalMcLarenMP4/2PorscheV6 (t/c)BRA
1
ZAF
2
BEL
DNF
SAN
1
FRA
7
MON
1
CAN
3
DET
4
DAL
DNF
GBR
DNF
DUI
1
OOS
DNF
NED
1
ITA
DNF
EUR
1
POR
1
2e71,5
1985MarlboroMcLaren InternationalMcLarenMP4/2BPorscheV6 (t/c)BRA
1
POR
DNF

DSQ
MON
1
CAN
3
DET
DNF
FRA
3
GBR
1
DUI
2
OOS
1
NED
2
ITA
1
BEL
3
EUR
4
ZAF
3
AUS
DNF
1e73 (76)
1986MarlboroMcLaren InternationalMcLarenMP4/2CPorscheV6 (t/c)BRA
DNF
SPA
3
SAN
1
MON
1
BEL
6
CAN
2
DET
3
FRA
2
GBR
3
DUI
6†
HON
DNF
OOS
1

DSQ
POR
2
MEX
2
AUS
1
1e72 (74)
1987MarlboroMcLaren InternationalMcLarenMP4/3PorscheV6 (t/c)BRA
1
SAN
DNF
BEL
1
MON
9†
DET
3
FRA
3
GBR
DNF
DUI
7†
HON
3
OOS
6
ITA
15
POR
1
SPA
2
MEX
DNF
JPN
7
AUS
DNF
4e46
1988HondaMarlboroMcLarenMcLarenMP4/4HondaV6 (t/c)BRA
1
SAN
2
MON
1
MEX
1
CAN
2
DET
2
FRA
1
GBR
DNF
DUI
2
HON
2
BEL
2
ITA
DNF
POR
1
SPA
1
JPN
2
AUS
1
2e87 (105)
1989HondaMarlboroMcLarenMcLarenMP4/5HondaV10BRA
2
SAN
2
MON
2
MEX
5
USA
1
CAN
DNF
FRA
1
GBR
1
DUI
2
HON
4
BEL
2
ITA
1
POR
2
SPA
3
JPN
DNF
AUS
DNF
1e76 (81)
1990Scuderia FerrariFerrari641FerrariV12USA
DNF
BRA
1
SAN
4
MON
DNF
2e71 (73)
Ferrari641/2CAN
5
MEX
1
FRA
1
GBR
1
DUI
4
HON
DNF
BEL
2
ITA
2
POR
3
SPA
1
JPN
DNF
AUS
3
1991Scuderia FerrariFerrari642FerrariV12USA
2
BRA
4
SAN
DNS
MON
5
CAN
DNF
MEX
DNF
5e34
Ferrari643FRA
2
GBR
3
DUI
DNF
HON
DNF
BEL
DNF
ITA
3
POR
DNF
SPA
2
JPN
4
AUS
1993CanonWilliamsRenaultWilliamsFW15CRenaultV10ZAF
1
BRA
DNF
EUR
3
SAN
1
SPA
1
MON
4
CAN
1
FRA
1
GBR
1
DUI
1
HON
12
BEL
3
ITA
12†
POR
2
JPN
2
AUS
2
1e99

‡ Omdat de race in Monaco werd afgebroken voordat 75% van het aantal ronden is gereden, werden er halve punten uitgereikt.
‡ Tot en met1990 telden niet alle door een rijder behaalde punten mee voor het officiële puntenaantal van het kampioenschap (zie delijst van puntensystemen voor meer informatie). De getallen zonder haakjes geven de officiële uitslag van dat kampioenschap weer; de getallen tussen haakjes het totaal aantal gescoorde punten.

Teamgenoten

[bewerken |brontekst bewerken]

Na de Formule 1

[bewerken |brontekst bewerken]

Prost werkte van 1994 tot en met 1995 als gastcommentator voor de Franse televisiezenderTF1. Daarnaast was hij werkzaam voor Renault en technisch adviseur voor McLaren. Tussen 1997 en 2001 was hij de eigenaar en manager van hetProst Grand Prix raceteam. Op 13 februari 1997 hij had het Ligier-team overgenomen vanFlavio Briatore en veranderde de naam in Prost Grand Prix. Het team ging begin 2002 bankroet. Daarnaast is hij ook nog actief in de rallysport en in het ijsracen. In deAndros Trophy werd hij in het seizoen 2006/2007 metToyota Corolla kampioen en het seizoen 2007/2008 met eenToyota Auris. Hij is ook vaak aanwezig bij de races van zijn zoon,Nicolas Prost. Begin 2010 verklaarde Prost in een interview dat hij was gevraagd om in 1994 bij McLaren te rijden. De letterlijke woorden in het interview dat ging over het afbreken van de comeback van Michael Schumacher in de tweede helft van het seizoen 2009 waren:

In 1994 vroeg McLaren me om weer in te stappen. Ik heb drie dagen getest en realiseerde me direct dat er iets mis was. De snelheid was goed, maar de wil om met de druk, die er bij een kampioenschap komt kijken, om te gaan was weg. Een jaar later werd ik door Jean Todt gevraagd om teamgenoot van Schumacher te worden. Ik zou dan tweede coureur worden, wat prima was. Ik was bijna ingestapt, maar heb het toch niet gedaan, om dezelfde redenen.

Voorafgaand aan het Formule 1-seizoen 2010 werd bekend dat een oud Formule 1-coureur bij iedere Grand Prix aanwezig was als lid van het steward panel. Prost was de eerste oud-Formule 1-coureur die tijdens de Grand Prix van Bahrein in 2010 deze positie vervulde. In februari 2012 maakteRenault bekend dat Alain Prost de nieuwe internationale ambassadeur is voor de autofabrikant. Hij is tevens aanwezig bij demonstratie-evenementen die worden georganiseerd door Renault. Prost deed samen metSebastien di Pasqua mee aan de Absa Cape Epic, een achtdaagse moutainbikewedstrijd die wordt gehouden in deWest-Kaap,Zuid-Afrika.

Sinds 2017 is Prost speciaal adviseur bij hetRenault F1 Team (vanaf 2021 "Alpine F1 team" genoemd). In 2022 werd bekend dat Prost vanaf hetzelfde jaar niet meer samen zou werken met het raceteam, omdat hij zich buitengesloten voelde en er met hem slecht werd gecommuniceerd. Ook had Prost ruzie met teambaas Laurent Rossi.

Trivia

[bewerken |brontekst bewerken]

Externe link

[bewerken |brontekst bewerken]
Voorganger:
Vlag van Verenigd KoninkrijkNigel Mansell
Wereldkampioen Formule 1
1993
Opvolger:
Vlag van DuitslandMichael Schumacher
Voorganger:
Vlag van BraziliëAyrton Senna
Wereldkampioen Formule 1
1989
Opvolger:
Vlag van BraziliëAyrton Senna
Voorganger:
Vlag van OostenrijkNiki Lauda
Wereldkampioen Formule 1
1985, 1986
Opvolger:
Vlag van BraziliëNelson Piquet sr.
Voorganger:
Vlag van NederlandJan Lammers
EuropeesFormule 3 kampioen
1979
Opvolger:
Vlag van ItaliëMichele Alboreto
Voorganger:
-
FransFormule 3 kampioen
1978, 1979
Opvolger:
Vlag van FrankrijkAlain Ferté
Voorganger:
Vlag van FrankrijkDidier Pironi
EuropeesFormule Renault kampioen
1977
Opvolger:
kampioenschap opgeheven
Voorganger:
Vlag van FrankrijkChristian Debias
FransFormule Renault kampioen
1976
Opvolger:
Vlag van FrankrijkJoël Gouhier
·Overleg sjabloon ·Sjabloon bewerken
Formule 1-wereldkampioenen
Mediabestanden
Zie de categorieAlain Prost vanWikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Alain_Prost&oldid=68660073"
Categorieën:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp