Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Naar inhoud springen
Wikipediade vrije encyclopedie
Zoeken

ATP-toernooi van Rotterdam 2013

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
ATP-toernooi van Rotterdam2013
Officiële naamABN AMRO World Tennis Tournament
Editie2013 (41e editie)
Stad, landRotterdamNederland
LocatieAhoy Rotterdam
Datum11 - 17 februari
AuspiciënATP
CategorieATP World Tour 500
Prijzengeld 1.502.500
Deelnemers32 enkel, 16 kwal. / 16 dubbel
OndergrondHardcourt, indoor
Winnaar enkelVlag van ArgentiniëJuan Martín del Potro
Winnaars dubbelVlag van ZwedenRobert Lindstedt
Vlag van ServiëNenad Zimonjić
ToernooidirecteurRichard Krajicek
Vorige:2012  Volgende:2014
Portaal Portaalicoon  Tennis

HetATP-toernooi van Rotterdam 2013, met de officiële naamABN AMRO World Tennis Tournament 2013, was de eenenveertigste editie van hetATP-toernooi van Rotterdam. Het werd gehouden van11 februari2013 tot en met17 februari2013 in het evenementencomplexAhoy Rotterdam.

De titel werd verdedigd door deZwitserRoger Federer die het enkelspel won in2012. Bij het dubbelspel waren de titelverdedigersMichaël Llodra enNenad Zimonjić uit respectievelijkFrankrijk enServië. Van deze twee deed alleen de laatste een poging om zijn titel te verdedigen, nu met een andere medespeler.

Het toernooi werd gewonnen door deArgentijnJuan Martín del Potro. De als tweede geplaatste Del Potro wist in de finale af te rekenen met deFransmanJulien Benneteau. In het dubbelspel wist deServiërNenad Zimonjić, samen met deZweedRobert Lindstedt, zijn titel met succes te verdedigen. In de finale won het koppel van het uitNederland afkomstige duoThiemo de Bakker enJesse Huta Galung.

Het toernooi van 2013 trok 116.354 toeschouwers.[1]

Enkelspel

[bewerken |brontekst bewerken]

Verloop

[bewerken |brontekst bewerken]

De titelverdediger in het mannen enkelspel was deZwitserRoger Federer. Tevens was Federer ook als enige top vier speler aanwezig op het toernooi. De plaatsingslijst werd verder gecompleteerd doorJuan Martín del Potro uitArgentinië;Andreas Seppi uitItalië;Jerzy Janowicz uitPolen;Florian Mayer uitDuitsland enJo-Wilfried Tsonga,Richard Gasquet,Gilles Simon allen afkomstig uitFrankrijk.

Slechts twee spelers van de plaatsingslijst wisten de halve finales te bereiken;Juan Martín del Potro enGilles Simon. Hierin moest Simon aantreden tegen een andereFransmanJulien Benneteau. Benneteau wist in twee sets door te dringen tot de finale. Hij won uiteindelijk met 6-4 en 7-62. Del Potro moest in de andere halve finale aantreden tegenGrigor Dimitrov uitBulgarije. Del Potro wist deze partij met twee maal 6-4 naar zich toe te trekken. In de finale nam vervolgens Del Potro het op tegen Benneteau. Deze finale werd in twee sets gewonnen door Del Potro. De uitslag werd uiteindelijk 7-62 en 6-3.

VoorNederland namenIgor Sijsling,Thiemo de Bakker enRobin Haase mee. Alle drie de tennissers konden mee doen omdat zij eenwildcard kregen. Sijsling moest in de eerste ronde aantreden tegen de als derde geplaatsteJo-Wilfried Tsonga uitFrankrijk en hij wist verrassend te winnen van de geplaatste Fransman. De Bakker werd in de eerste ronde gekoppeld aanMichail Joezjny uitRusland en na opgave van de Rus in de derde set wist ook De Bakker door te dringen tot de tweede ronde. Haase wist de eerste ronde niet te overleven na een verliespartij tegen de kwalificatie spelerErnests Gulbis uitLetland. In de tweede ronde moest Sijsling spelen tegen deSlowaakMartin Kližan. Hij verloor deze partij in twee sets. Ook De Bakker wist niet door te dringen tot de kwartfinales nadat hij gekoppeld werd aan de als eerste geplaatsteZwitserRoger Federer.

België werd vertegenwoordigd doorDavid Goffin. DeFinJarkko Nieminen schreef geschiedenis door de Goffin met 6-0 en 6-0 van de baan te vegen. In 1987 versloegStefan Edberg uitZweden deDuitser Andreas Maurer voor het laatst met een zogenaamde 'Double Bagel' op het ATP-toernooi van Rotterdam.

Geplaatste spelers

[bewerken |brontekst bewerken]
Nr.SpelerATPResultaatUitgeschakeld door
1.Vlag van ZwitserlandRoger Federer2kwartfinaleVlag van FrankrijkJulien Benneteau
2.Vlag van ArgentiniëJuan Martín del Potro7winnaar
3.Vlag van FrankrijkJo-Wilfried Tsonga8eerste rondeVlag van NederlandIgor Sijsling
4.Vlag van FrankrijkRichard Gasquet10tweede rondeVlag van CyprusMarcos Baghdatis
5.Vlag van FrankrijkGilles Simon14halve finaleVlag van FrankrijkJulien Benneteau
6.Vlag van ItaliëAndreas Seppi19eerste rondeVlag van DuitslandMatthias Bachinger
7.Vlag van PolenJerzy Janowicz25eerste rondeVlag van RoemeniëVictor Hănescu
8.Vlag van DuitslandFlorian Mayer27eerste rondeVlag van RuslandNikolaj Davydenko

Prijzengeld en ATP-punten

[bewerken |brontekst bewerken]
ResultaatPrijzengeldATP-punten
Winnaar€ 305.000500
Finale€ 137.550300
Halve finale€ 65.150180
Kwartfinale€ 31.44090
Tweede ronde€ 16.03045
Eerste ronde€ 8.8200

Speelschema

[bewerken |brontekst bewerken]
Finale
     
 Vlag van FrankrijkJulien Benneteau623
2 Vlag van ArgentiniëJuan Martín del Potro76
Legenda
QQualifier
WCDeelname viawildcard
LLLucky Loser
rOpgave / trok zich terug
w/oWalk-over
AltInvaller,Alternate
SESpecial Exempt
PRProtected Ranking
dDiskwalificatie

Deel 1

[bewerken |brontekst bewerken]
Eerste ronde Tweede ronde Kwartfinale Halve finale
1 Vlag van ZwitserlandRoger Federer66 
 Vlag van SloveniëGrega Žemlja31  1 Vlag van ZwitserlandRoger Federer66 
 Vlag van RuslandMichail Joezjny6621r WC Vlag van NederlandThiemo de Bakker34 
WC Vlag van NederlandThiemo de Bakker374   1 Vlag van ZwitserlandRoger Federer35  
 Vlag van FrankrijkJulien Benneteau66    Vlag van FrankrijkJulien Benneteau67  
LL Vlag van DuitslandTobias Kamke32   Vlag van FrankrijkJulien Benneteau66
 Vlag van RoemeniëVictor Hănescu76  Vlag van RoemeniëVictor Hănescu13 
7 Vlag van PolenJerzy Janowicz643    Vlag van FrankrijkJulien Benneteau67
3 Vlag van FrankrijkJo-Wilfried Tsonga6364   5 Vlag van FrankrijkGilles Simon462
WC Vlag van NederlandIgor Sijsling746  WC Vlag van NederlandIgor Sijsling24 
 Vlag van SlowakijeMartin Kližan637  Vlag van SlowakijeMartin Kližan66 
 Vlag van FrankrijkPaul-Henri Mathieu465    Vlag van SlowakijeMartin Kližan730r
Q Vlag van ItaliëMatteo Viola566   5 Vlag van FrankrijkGilles Simon6563 
 Vlag van SpanjeMarcel Granollers731  Q Vlag van ItaliëMatteo Viola31 
Q Vlag van DuitslandDaniel Brands634 5 Vlag van FrankrijkGilles Simon66  
5 Vlag van FrankrijkGilles Simon76 

Deel 2

[bewerken |brontekst bewerken]
Eerste ronde Tweede ronde Kwartfinale Halve finale
8 Vlag van DuitslandFlorian Mayer32 
 Vlag van RuslandNikolaj Davydenko66   Vlag van RuslandNikolaj Davydenko53 
 Vlag van AustraliëBernard Tomic363  Vlag van BulgarijeGrigor Dimitrov76 
 Vlag van BulgarijeGrigor Dimitrov636    Vlag van BulgarijeGrigor Dimitrov6476 
 Vlag van FrankrijkBenoît Paire070r    Vlag van CyprusMarcos Baghdatis7603 
 Vlag van CyprusMarcos Baghdatis6634   Vlag van CyprusMarcos Baghdatis66
 Vlag van ServiëViktor Troicki631  4 Vlag van FrankrijkRichard Gasquet44 
4 Vlag van FrankrijkRichard Gasquet76     Vlag van BulgarijeGrigor Dimitrov44
6 Vlag van ItaliëAndreas Seppi34    2 Vlag van ArgentiniëJuan Martín del Potro66
Q Vlag van DuitslandMatthias Bachinger66   Q Vlag van DuitslandMatthias Bachinger373 
 Vlag van FinlandJarkko Nieminen66  Vlag van FinlandJarkko Nieminen656 
 Vlag van BelgiëDavid Goffin00    Vlag van FinlandJarkko Nieminen34 
Q Vlag van LetlandErnests Gulbis66   2 Vlag van ArgentiniëJuan Martín del Potro66  
 Vlag van NederlandRobin Haase21  Q Vlag van LetlandErnests Gulbis63
WC Vlag van FrankrijkGaël Monfils34 2 Vlag van ArgentiniëJuan Martín del Potro76 
2 Vlag van ArgentiniëJuan Martín del Potro66 

Dubbelspel

[bewerken |brontekst bewerken]

Verloop

[bewerken |brontekst bewerken]

De titelverdedigers bij het dubbelspel warenMichaël Llodra enNenad Zimonjić uit respectievelijkFrankrijk enServië. Diezelfde Zimonjić was dit jaar samen met zijnZweedse partnerRobert Lindstedt als derde geplaatst. Als eerste geplaatst was hetSpaanse koppelMarcel Granollers enMarc López. HetPakistaans/Nederlandse duoAisam-ul-Haq Qureshi enJean-Julien Rojer, als tweede geplaatst, en hetPoolse duoMariusz Fyrstenberg enMarcin Matkowski, als vierde geplaatst, completeerde het lijstje.

In de halve finale speelde drie van de vier geplaatste duo's. In de eerste halve finale speelde het als eerste geplaatsteSpaanse duoMarcel Granollers enMarc López tegenNenad Zimonjić enRobert Lindstedt uit respectievelijkServië enZweden. Deze partij werd met 6-2 en 7-610 gewonnen door het als derde geplaatste koppel. Daardoor heeft Zimonjić een kans om zijn titel te verdedigen, weliswaar met een andere medespeler. In de tweede halve finale kwam hetNederlandse duoThiemo de Bakker enJesse Huta Galung uit. Zij moesten het opnemen tegen het als vierde geplaatste uitPolen afkomstige koppelMariusz Fyrstenberg enMarcin Matkowski. De Nederlanders wisten de partij in twee sets naar zich toe te trekken. Er werd gewonnen met 6-4 en 7-5. Zij kwamen vervolgens in de finale uit tegenNenad Zimonjić enRobert Lindstedt uit respectievelijkServië enZweden. In de finale werd de eerste set door de Nederlanders gewonnen, maar de tweede set ging naar de Zweed en Serviër. In dematch-tiebreak bleken uiteindelijk Lindstedt en Zimonjić de sterkste. De uitslag werd uiteindelijk 5-7, 6-3 en [10-8].

Voor Nederland kwamenJean-Julien Rojer,Thiemo de Bakker,Jesse Huta Galung,Igor Sijsling enRobin Haase in actie. De laatste vier werden allen toegelaten door middel vanwildcards. Rojer was samen met zijnPakistaanse partner,Aisam-ul-Haq Qureshi, als tweede geplaatst en moest het in de eerste ronde op nemen tegen hetFranse koppelJulien Benneteau enRichard Gasquet. Deze partij wist de Nederlander en zijn partner niet te winnen. De Bakker en Huta Galung werden door de loting gekoppeld aan het andere Nederlandse duo, Sijsling en Haase. Deze partij eindigde met eenmatch-tiebreak in het voordeel van De Bakker en Huta Galung. Deze moesten het vervolgens in de tweede ronde opnemen tegen het Franse koppel Benneteau en Gasquet. Ook die partij werd in een match-tiebreak in het voordeel van de Nederlanders beslist, en hiermee wisten zij zich een weg te banen naar de halve finales. In deze halve finales namen ze het op tegen het als vierde geplaatstePoolse koppelMariusz Fyrstenberg enMarcin Matkowski. Door een overwinning wisten zij zich te plaatsen voor de finale in het dubbelspel. Na eenmatch-tiebreak verloren zij in die finale van het als derde geplaatsteZweeds/Servisch koppelRobert Lindstedt enNenad Zimonjić.

Geplaatste spelers

[bewerken |brontekst bewerken]
Nr.SpelerResultaatUitgeschakeld door
1.Vlag van SpanjeMarcel Granollers
Vlag van SpanjeMarc López
halve finaleVlag van ZwedenRobert Lindstedt
Vlag van ServiëNenad Zimonjić
2.Vlag van PakistanAisam-ul-Haq Qureshi
Vlag van NederlandJean-Julien Rojer
eerste rondeVlag van FrankrijkJulien Benneteau
Vlag van FrankrijkRichard Gasquet
3.Vlag van ZwedenRobert Lindstedt
Vlag van ServiëNenad Zimonjić
winnaars
4.Vlag van PolenMariusz Fyrstenberg
Vlag van PolenMarcin Matkowski
halve finaleVlag van NederlandThiemo de Bakker
Vlag van NederlandJesse Huta Galung

Prijzengeld en ATP-punten

[bewerken |brontekst bewerken]
ResultaatPrijzengeldATP-punten
Winnaars€ 90.150500
Finale€ 40.660300
Halve finale€ 19.170180
Kwartfinale€ 9.27090
Eerste ronde€ 4.7500

Speelschema

[bewerken |brontekst bewerken]
Achtste finale Kwartfinale Halve finale Finale
1 Vlag van SpanjeMarcel Granollers
 Vlag van SpanjeMarc López
76 
 Vlag van IndiaRohan Bopanna
 Vlag van Verenigde StatenRajeev Ram
623  1 Vlag van SpanjeMarcel Granollers
 Vlag van SpanjeMarc López
66 
 Vlag van OostenrijkJulian Knowle
 Vlag van SlowakijeFilip Polášek
76  Vlag van OostenrijkJulian Knowle
 Vlag van SlowakijeFilip Polášek
24 
 Vlag van CyprusMarcos Baghdatis
 Vlag van RuslandGrigor Dimitrov
641   1 Vlag van SpanjeMarcel Granollers
 Vlag van SpanjeMarc López
2610 
3 Vlag van ZwedenRobert Lindstedt
 Vlag van ServiëNenad Zimonjić
46[15]   3 Vlag van ZwedenRobert Lindstedt
 Vlag van ServiëNenad Zimonjić
67 
 Vlag van Verenigde StatenEric Butorac
 Vlag van AustraliëPaul Hanley
63[13]  3 Vlag van ZwedenRobert Lindstedt
 Vlag van ServiëNenad Zimonjić
40
Alt Vlag van Nederland Stephan Fransen
 Vlag van Nederland Wesley Koolhof
61[2]  Vlag van Verenigd KoninkrijkColin Fleming
 Vlag van Verenigd KoninkrijkJonathan Marray
61r 
 Vlag van Verenigd KoninkrijkColin Fleming
 Vlag van Verenigd KoninkrijkJonathan Marray
46[10]   3 Vlag van ZwedenRobert Lindstedt
 Vlag van ServiëNenad Zimonjić
56[10]
 Vlag van FilipijnenTreat Huey
 Vlag van Verenigd KoninkrijkDominic Inglot
45   WC Vlag van NederlandThiemo de Bakker
 Vlag van NederlandJesse Huta Galung
73[8]
Alt Vlag van FinlandJarkko Nieminen
 Vlag van PolenJerzy Janowicz
67  Alt Vlag van FinlandJarkko Nieminen
 Vlag van PolenJerzy Janowicz
66[8] 
 Vlag van FrankrijkBenoît Paire
 Vlag van FrankrijkGilles Simon
646[5] 4 Vlag van PolenMariusz Fyrstenberg
 Vlag van PolenMarcin Matkowski
47[10] 
4 Vlag van PolenMariusz Fyrstenberg
 Vlag van PolenMarcin Matkowski
73[10]   4 Vlag van PolenMariusz Fyrstenberg
 Vlag van PolenMarcin Matkowski
45
WC Vlag van NederlandThiemo de Bakker
 Vlag van NederlandJesse Huta Galung
26[10]   WC Vlag van NederlandThiemo de Bakker
 Vlag van NederlandJesse Huta Galung
67 
WC Vlag van NederlandIgor Sijsling
 Vlag van NederlandRobin Haase
63[3]  WC Vlag van NederlandThiemo de Bakker
 Vlag van NederlandJesse Huta Galung
63[10]
 Vlag van FrankrijkJulien Benneteau
 Vlag van FrankrijkRichard Gasquet
76  Vlag van FrankrijkJulien Benneteau
 Vlag van FrankrijkRichard Gasquet
46[7] 
2 Vlag van PakistanAisam-ul-Haq Qureshi
 Vlag van NederlandJean-Julien Rojer
52 
Legenda
QQualifier
WCDeelname viawildcard
LLLucky Loser
rOpgave / trok zich terug
w/oWalk-over
AltInvaller,Alternate
SESpecial Exempt
PRProtected Ranking
dDiskwalificatie

Kwalificatie

[bewerken |brontekst bewerken]

Verloop

[bewerken |brontekst bewerken]

Voor het enkelspel was er ook een kwalificatietoernooi. Hieraan deden in totaal twaalf tennissers mee en deze streden om vier plekken. De vier spelers die een ticket voor het hoofdtoernooi wonnen warenMatteo Viola uitItalië;Ernests Gulbis uitLetland;Daniel Brands uitDuitsland enMatthias Bachinger ook uitDuitsland.

Onder de twaalf deelnemers bevonden zich ook drieNederlanders;Matwé Middelkoop,Jesse Huta Galung en Fabian van der Lans. Die laatste wist zich voor het kwalificatietoernooi te plaatsen door een toernooi tussen alle clubkampioenen inNederland te winnen.[2] In de eerste ronde wist Middelkoop niet te winnen vanJosselin Ouanna uitFrankrijk. Voor Van der Lans was de droom ook snel over, hij verloor in de eerste ronde van het kwalificatietoernooi van deAmerikaanRajeev Ram. Alleen Huta Galung wist zich een weg naar de tweede ronde te banen door deRusDmitri Toersoenov te verslaan. Huta Galung wist echter niet door te dringen tot het hoofdtoernooi omdat hij in de tweede ronde verloor van deItaliaan Matteo Viola.

Uitslagen

[bewerken |brontekst bewerken]
 Eerste rondeTweede ronde
             
  Vlag van JapanTatsuma Ito 
 Vlag van ItaliëMatteo Violaw/o 
  Vlag van ItaliëMatteo Viola76
  Vlag van NederlandJesse Huta Galung52
 Vlag van NederlandJesse Huta Galung166
  Vlag van RuslandDmitri Toersoenov633 
 Eerste rondeTweede ronde
             
  Vlag van DuitslandTobias Kamke567 
 Vlag van ZwitserlandMarco Chiudinelli725 
  Vlag van DuitslandTobias Kamke14
  Vlag van LetlandErnests Gulbis66
 Vlag van LetlandErnests Gulbis66
  Vlag van OekraïneSerhij Stachovsky34 
 Eerste rondeTweede ronde
             
  Vlag van DuitslandDaniel Brands67 
 Vlag van KazachstanMichail Koekoesjkin262 
  Vlag van DuitslandDaniel Brands76
  Vlag van Verenigde StatenRajeev Ram684
 Vlag van NederlandFabian van der Lans711
  Vlag van Verenigde StatenRajeev Ram566 
 Eerste rondeTweede ronde
             
  Vlag van OostenrijkAndreas Haider-Maurer374 
 Vlag van DuitslandMatthias Bachinger656 
  Vlag van DuitslandMatthias Bachinger476
  Vlag van FrankrijkJosselin Ouanna6674
 Vlag van NederlandMatwé Middelkoop31
  Vlag van FrankrijkJosselin Ouanna66 

Externe links

[bewerken |brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
ATP-toernooien in 2013

Grand Slam:Australian Open (m-md) ·Roland Garros (m-md) ·Wimbledon (m-md) ·US Open (m-md)

Officieus WK:ATP World Tour Finals
ATP 1000:Indian Wells ·Miami ·Monte Carlo ·Madrid ·Rome ·Montréal ·Cincinnati ·Shanghai ·Parijs
ATP 500:Rotterdam ·Memphis ·Acapulco ·Dubai ·Barcelona ·Hamburg ·Washington ·Peking ·Tokio ·Bazel ·Valencia
ATP 250:Brisbane ·Doha ·Chennai ·Auckland ·Sydney ·Montpellier ·Viña del Mar ·Zagreb ·San José ·São Paulo ·Marseille ·Buenos Aires ·Delray Beach ·Casablanca ·Houston ·Boekarest ·München ·Oeiras ·Düsseldorf ·Nice ·Halle ·Londen ·Rosmalen ·Eastbourne ·Newport ·Båstad ·Stuttgart ·Bogota ·Atlanta ·Gstaad ·Umag ·Kitzbühel ·Winston-Salem ·Metz ·Sint-Petersburg ·Bangkok ·Kuala Lumpur ·Stockholm ·Moskou ·Wenen

Landenteams:Davis Cup ·Hopman Cup

·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
Vlag van Nederland
ATP-toernooi van Rotterdam

1972 ·1973 ·1974 ·1975 ·1976 ·1977 ·1978 ·1979 ·1980 ·1981 ·1982 ·1983 ·1984 ·1985 ·1986 ·1987 ·1988 ·1989 ·1990 ·1991 ·1992 ·1993 ·1994 ·1995 ·1996 ·1997 ·1998 ·1999 ·2000 ·2001 ·2002 ·2003 ·2004 ·2005 ·2006 ·2007 ·2008 ·2009 ·2010 ·2011 ·2012 ·2013 ·2014 ·2015 ·2016 ·2017 ·2018 ·2019 ·2020 ·2021 ·2022 ·2023 ·2024 ·2025

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=ATP-toernooi_van_Rotterdam_2013&oldid=67554543"
Categorieën:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp