|
HetAPG II-systeem is een door deAngiosperm Phylogeny Group in 2003 gepubliceerdAPG-systeem in de plantentaxonomie. Het is gepubliceerd door deAngiosperm Phylogeny Group, als de opvolger van hetAPG I-systeem uit 1998. Evenals dat APG-systeem beperkt het APG II-systeem zich tot debedektzadigen.
De APG-systemen zijn niet gebaseerd op hoofdzakelijkmorfologische enbiochemische kenmerken, maar uitsluitend opde volgorde van basen in hetDNA (desoxyribonucleïnezuur), zogenoemde "moleculaire data". Er zijn echter veel andere morfologische en biochemische kenmerken van de planten gevonden die de genetische verwantschappen ondersteunen. Zo wordt bijvoorbeeld de splitsing in hoofdgroepen gesteund door de morfologie van hetstuifmeel.
In afwijking van andere systemen kent APG II geenbotanische namen toe boven de rang van orde. In de rang van orde en daaronder, dus voor de meest gangbare groepen, gebruikt APG wel botanische namen. De drie belangrijksteclades (hoofdgroepen) die in APG II worden onderscheiden zijn demagnoliids, demonocots en deeudicots. De gehele groep vanbedektzadigen heet bij APGangiosperms. Deze Engelse namen zijn in het meervoud en worden niet noodzakelijkerwijs met een hoofdletter geschreven en worden niet gecursiveerd.
Het APG II-systeem is in 2009 opgevolgd door hetAPG III-systeem. Daarna is in 2016 hetAPG IV-systeem voor classificatie van de bedektzadigen gepubliceerd.
De 23ste editie van deHeukels volgt het APG II-systeem, en vertaalt daarbij de gebruikte Engelse namen vanclades (zie onder). DeHeukels kent nu de klasse van dezaadplanten (Spermatopsida), met daarin de "naaktzadigen" en de "bedektzadigen".[1]
| →benoemde clades zijn omlijnd& ← |
Literatuur
Referenties