EnTweeklang oderDiphthong is en Dubbelluut. Dor folgt twee verschedenVokalen achter'nanner. So'n Tweekläng sünd „ei“, „au“, „eu“.
Dat WoortDiphthong kümmt ut deGreeksche Sprake:dis heet „tweemol“ unphthóngos heet „Luud“.
Bi en Tweeklang gaht de beiden Vokalen een in den annern över. De twee Delen vun den Tweeklang liggt tosamen in eneSülv. Wenn de Grenz twuschen twee Sülven togliek twuschen twee Vokalen dörlopen deit (as bi „Cha-os“), denn so is dat keen Diphtong, man enHiatus.
Dat gifft
- Tweekläng, de affallen doot. Dat sünd Diphthongen, wo de Ton up den eersten Deel liggt, as in „au“, „ei“ usw.
- Tweekläng, de upstiegen doot. Dat sünd Diphthongen, wo de Ton up den tweeten Deel liggt. In deFranzöösche Sprake gifft dat düsse Tweekläng bi Wöör, asloi (Gesett) unroi (König).
In de verscheden plattdüütschen Dialekten gifft dat en ganzen Barg vun Diphthongen. Sünnerlich in de Westfäälschen Dialekten warrt veel mit Tweekläng snackt un schreven.
Bispelen:
- au /[]/ „Hau“
- ei, ai /[]/ „twei“, „Heike“
- eu, äu, oi /[]/ „Moin“, „freun“
