| Filmdaten | |
|---|---|
| Plattdüütsch Titel: | — |
| Originaltitel: | To Catch a Thief |
| Düütsch Titel: | Über den Dächern von Nizza |
| Produkschoonsland: | USA |
| Johr vun’t Rutkamen: | 1955 |
| Läng: | 106 Minuten |
| Originalspraak: | Engelsch |
| Öllersfreegaav in Düütschland: | FSK 12 |
| Filmkru | |
| Speelbaas: | Alfred Hitchcock |
| Dreihbook: | John Michael Hayes |
| Produkschoon: | Alfred Hitchcock |
| Musik: | Lyn Murray |
| Kamera: | Robert Burks |
| Snitt: | George Tomasini |
| Szenenbild: | J. McMillan Johnson Hal Pereira |
| Kledaasch: | Edith Head |
| Dorstellers | |
| |
To Catch a Thief (op plattdüütsch so veel as: „En Deef to fangen“; dt. Titel:Über den Dächern von Nizza) is de Titel vun en US-amerikaanschenThriller vun den SpeelbaasAlfred Hitchcock, de op den Romanmit glieken Naam vunDavid Dodge baseert. Dreiht weer de Film vun Mai bit August 1954. Rutkamen is he denn 1955 dörParamount Pictures.
An defranzööschen Riviera geiht en Eddelsteen-Deef üm. Ünner Verdacht steiht John Robie, de wiel denTweeten Weltkrieg en Held vun deRésistance weer un vör den Krieg en berüchtigten Eddelsteen-Deef wesen is (bekannt ünner den Naam „De Katt“). De Deef geiht jüst so vör, as he dat fröher doon hett. Üm to bewiesen, dat he nix mit dat Roven to doon hett, maakt he sik sülvst op de Söök na den Inbreker, vunwegen dat he glöövt sik in de Laag vun denDeef versetten to künne dör sien egenen fröheren Insichten. Sien fröheren Partners, de intwüschen alltohopen in’t RestaurantBertani ehrbore Beropen utöövt, sünd argerlich op em. Se glöövt neemlich ok, dat „De Katt“ wedder an’t Musen is un sik de Polizei dorüm ok wedder för jem intresseert.
Vun den Bedriever vun dat Restaurant kriggt he en Henwies, dat he sik an den Versekerungsagent Hughson wennen schall. De is to Anfang noch argdenkern, seggt em aver sien Hülp to. So frünnt he sik mit de Millionärsche Mrs. Stevens un ehr Dochter Frances an, de weertvulleEddelstenen besitten doot. Wohrhaftig warrt Mrs. Stevens korte Tiet later utroovt. För Robie sütt dat nich goot ut: Frances, de he vörher wat neger kamen is, warrt argdenkern un jaagt em eerst mol de Polizei op’n Hals, wiel ehr Mudder jümmer noch an de Ehrlichkeit vun Robie glöövt.
Robie sett nu allens op een Koort un will den Deef bi sien nächsten Roov överraschen. Man dorbi lööpt he in en Fall, wat he meist mit sien Leven betahlen mutt. Liekers kann he sik redden, vunwegen dat he al mit so wat rekent hett. Foussard, den Robie noch goot ut de Tiet vun de Résistance kennt, kummt dorbi aver ut Versehn üm. Ofschoonst em kloor is, dat he sik sülvst de Sling üm sien Hals leggen deit, wenn he den Deef nich kriggt un he sülvst an’n Daatoort faten kregen warrt, geiht he noch mol dat vulle Risiko in. Op en Maskenball kann he opletzt in’n letzten Moment den Deef opflegen laten. He mutt faststellen, dat Danielle, de Dochter vun Foussard de Deef is. Se harr de Eddelstenen för Bertani roovt. An’t Enn warrt Frances un John en Poor.
Ok in dissen Film hett Hitchcock een vun sien beropenenCameo-Optreden hatt. To sehn is he teemlich to Anfang al, as he blangen Cary Grant in’n Bus sitten deit. In’t düütsche Feernsehn weer he aver man johrelang blots half ansneden to sehn vunwegen dat 4:3-Format. Eerst in de restaureerten Faten, de ok op DVD to hebben is, is Hitchcock nu ok wedder in vulle Grött to sehn.
De Film weer för söss Filmpriesen vörslahn, dorünner dreemol för den Oscar, as in de KategorienBest Kledaasch unBest Szenenbild. Wunnen hett he aver blots een Pries, neemlich denOscar in de KategorieBest Kamera förRobert Burks.
De Film baseert op den glieknöömten Roman vunDavid Dodge ut dat Johr 1952. Dat Dreihbook hettJohn Michael Hayes schreven. De Originaltitel is mehrdüdig: Toeerst geiht dat dorüm, en Eddelsteen-Deef to fangen. An’t Enn vun’n Film fangt butendem Frances den Deef John Robie un heiraat em. Dorto kummt, dat de Originaltitel op en Woortspeel opboet, dat nich to översetten geiht. De engelsche Seggwies „take a thief to catch a thief“ (oder ok „to set a thief to catch a thief“) bedüüt ruchweg so veel as in’t düütsche „den Buck to’n Goorner maken“. In Film warrt disse Snack mehrfack wöörtlich nahmen.
In twee Szenen wiest Hitchcock, dat he enWeddersinn gegen Eier hett. So kiekt Grant in de een Szeen dör en Finster in de Köök vun dat Restaurant Bertani, as jüst en roh Ei gegen dat Finster klatschen deit. In de annern drückt Jessie Royce Landis ehr Zigarett in en Eigeel ut.
Mit dissen Film hett Hitchcock en nee Ünnergenre grünnt, neemlich de kultiveerte Thriller-Romanze (Harris/Lasky, 1976), de later ünner annern vunStanley Donen inCharade undArabesque opgrepen worrn is.
Hitchcock hettTo Catch a Thief inSaint-Jeannet,Gourdon,Nizza,Monaco,Grasse,Cannes,Èze Village,Saint-Jean-Cap-Ferrat unCagnes-sur-Mer dreiht. De gauen Luftopnahmen vun de Verfolgungsjagd dör mehrere Dörper sünd ümSaint-Paul-de-Vence rüm dreiht worrn. En länger’t Stück, in de dat üm en Utfohrt geiht, is op de hööchste KüstenstraatGrande Corniche twüschen Nizza un Monaco mit en langen Blick op deMiddellansche See unCap Ferrat opnahmen worrn. Filmszenen, de op’nanner folgt un in’n Film so utsesht, as weern se dicht bi’nanner, hebbt geograafsch faken teemlich wiet ut’nanner legen. Dör de Bildtosamensetten is dat för den Tokieker aver nich to marken.
To Catch a Thief is de tweete vun fief Filmen, de Hitchcock twüschen 1954 un 1958 för Paramount Pictures produzeert hett. De Verdrag schüll eerst över acht Filmen gahn. Bi veer vun de Filmen schülln de Rechten an de Filmen na en Tiet vun acht Johren an Hitchcock torüchfallen, as Deel vun sien Arf. Disse Filmen weern wohrhaftig dree Johrteihnten lang nich opföhrt. Disse Film weer dorgegen de letzte ut dat Paket, bi den de Rechten bi Paramount bleven sünd. So künn de Produkschoonssellschop den Film wieter internatschonal utweerten. In Düütschland is de Film an’n 13. Dezember 1969 to’n eersten mol in’tZDF wiest worrn.
To de Tiet vun den Film weern Anspelen op sexuelle Saken inHollywood allns annere as begäng. In de USA gell bito twüschen 1934 un 1967 deHays Code – en Sammeln vun Richtlienen un Regels to’n Inhollen vun Moralvörstellen un över dat Verlööf to’n Dorstellen vun Kriminalität, Gewalt un Sexualität in’n Film. Dat de Hays Code inhollen warrt is scharp överwacht worrn. Dor keem keen Speelbaas an vörbi, vunwegen dat de Film vör’t Rutkamen bi deProduction Code Administration vörleggt warrn müss. So keem dat mit de Tiet ünner de Filmmakers to en Oort Tekenspraak mit verstekene sexuelle Anspelen, üm dör de Zensur to kamen. So is dat ok in dissen Film.
Al Anfang vun de 1940er Johren hett Hitchcock mit de Zensurbehöörd to doon kregen. Em de dat tarren, de Grenzen dorvun aftokloppen, wo wiet man gahn künn, un woans een de Zensurwächters överdüveln künn. InTo Catch a Thief wiest he visuelle un spraakliche Anspelen op de Sexualität, de direkter weern as allns wat vörher in Hollywood bekannt weer un de unvermodens an de Zensur vörbi kamen sünd.
