De kontinentaalsche Deel vun de Provinz is en Halfeiland, dat vun’n Atlantschen Ozean ümgeven is, mit veleBuchten unÄstuaren. Keen Oort in Nova Scotia is wieter as 50 km vun de See weg.
Dat Kap-Breton-Eiland, en groot Eiland in’n Noordoosten vun den kontinentaalschen Deel, höört ok to de Provinz, so as dat Sable-Eiland, enEiland bekannt vör veleHavarien.
Nova Scotia is de tweelüttste Provinz vun de Flach her achterPrince Edward Island. Se is ok de Provinz, neem dat Zentrum an’n südlichsten is.
In den Johren1620 send KönigKarl I. vun England, Schottland un Irland Soldaten utSchottland, üm ene Kolonie mit den NaamNova Scotia to grünnen as Ehr toJakob I. vun Schottland[2]. Karl erfunn den TitelBaronet vun Nova Scotia. Lüüd, de düssen Titel hebben wullen, möten en Stüer betahlen, de för de Kolonie bruukt wöör, un kregen ’n beten Land. Man dörch en Fredensverdrag mit Frankriek verloor England de Kolonie un de Adeligen ehren sünnerlichen Titel.
De franzöösche Kolonisatschoon gung vöran in all Seeprovinzen (Nova Scotia,Prince Edward Island,Neefundland un Labrador,New Brunswick/Nouveau-Brunswick). En konzentreer sik vör allens op dat Halfeiland Nova Scotia. Düsse Deel vun Akadien geraat ünner britsche Kontroll dörch den Verdrag vun Utrecht 1713. Île Saint-Jean (Prince Edward Island) un île Royale (Kap-Breton-Eiland) bleven as Deel vun Akadien bi Frankriek. ÖverNew Brunswick funnen Frankriek un England keen Lösen.
Vun wegen Frankriek dat akaadsche Halfeiland verloor, wöör de Festung Louisbourg op île Royale för de Hökerschen un Hökers un Fischerlüüd boot. So kunn Frankriek vun de riek Fischgrünnen profiteren, besünners deKabeljau weer bannig beleevt. Villicht harr Louisbourg en strateegsche Roll vör dat Överwachten vun de Verkehr to’nSankt-Lorenz-Stroom. An’t End vun denösterriekschen Krieg över den ne’enKaiser 1748 kreeg Frankriek Louisbourg wedder trüch na en korten Tiet in britsche Hannen. In denSövenjohrigen Krieg smeten de britschen Soldaten de franzöösche Armee dal, un Nova Scotia wöör britsche Kolonie. De Stadt wöör tonicht maakt un all ehr Inwahnerschen un Inwahners un de vun île Saint-Jean wöörn na Frankriek brocht.
De britsche Regeren dacht, dat de frankophoonsche,kathoolsche Akadierschen un Akadiers en Problem för de Kolonie weern. 1750 keem ’n Barg vunprotestansche Lüüd, dorvun veel Düütsche, an de Süüdküst vun Nova Scotia. Liekers bleven akaadsche Lüüd de Mehrheit. 1755 entscheed de britsche Regeren, dat de Akadschen un Akadiers weg möten, un broch se na Europa, man veel flüchten naNew Brunswickk, naLouisiana oder naQuébec.
’N poor dusend vun kroontro Amerikanerschen un Amerikaners, den ehr Bickbeernmoos afnehmen wöör, kemen na Nova Scotia, nadem en republikaansche Regeren ehr Arbeit opnahmen harr. 1784 trenn en den kontinentaalschen Deel af un maak em de Kolonie New Brunswick, dormit de Kolonialregeren nich so wiet weg weer.
1848 wöör Nova Scotia de eerste britsche Kolonie mit en Regeren un Parlament, de seggen kunnen, wat se wullen, un de Gouverneur mööt dat akzepteren. De Kolonie is butendem en vun de veer Grünnerprovinzen vun deKanaadsche Konföderatschoon tohoop mitNew Brunswick/Nouveau-Brunswick,Québec unOntario.
Sien Naam towedder gifft dat wenig Minschen, de jümmers nochGäälsch schnacken köönt, man keltisch Musik blifft folkloorsch. Vundaag hoolt sik jümmers noch en lüüten Grupp vun frankophoonsche Lüüd in Nova Scotia, besünners in de GemeenClare mit 61% Lüüd, deFranzöösch as Modderspraak hebbt[3].
De Geschicht vun’t Parlament vun Nova Scotia fung 1758 an. Dat is dat öllste in Kanada. De 51 Liddmaten draapt sik in Halifax in’t öllste Parlamentshuus vun’t Land.[4]
As annerswo in Kanada ok is de Mehrheit vun de Lüüdchristlich. En mutt liekers na kathoolsch un protenstansch sorteren. So leevt in Nova Socita 328 700 Kathoolsche un 438 150 Protestantsche, wenn en de Anglikaanschen mittellt[8]
DeSaint James’ Anglican Church.
De Versammeln vun’n kathoolschen Bischoppen vun de atlantschen Provinzen repräsenteert de Kathoolschen un de anglikaansch Diozöös vun Nova Scotia un Prince Edward Island de Anglikaanschen.
De Deensten un de Industrie präägt vundaag de Wertschop vun Nova Scotia. Deprimär Sektor is lokal wichtig, vör allens in de Holt-, Land- un Fischwertschop. Butendem gifft dat dree Papierfabriken in Port Hawkesbury, Pictou, Hantsport un Liverpool.Melk,Kantüffeln unAppels sünd de Hööftdeel in deLandwertschop.Lobster unJakobsmuschel sünd wichtig för de Fischeree. De Bodden vun den Provinz is ok riek an Iesen, Zink, Kopper un Kahl. Vör de Küst vun Glace Bay un Halifax hett en Ööl funnen
Moderspraak.Root: Mehrheit anglophon, weniger as en Driddel FrankophoneGeel: Mehrheit anglophon, mehr as en Driddel FrankophoneBlau: Mehrheit frankophon, weniger as en Driddel Anglophone
Dat geev 105 Antern mit Engelsch un en nich offizielle Spraak; 25 Antern mit Franzöösch un en nich offizielle Spraak; 495 Antern mit Engelsch un Franzöösch; 10 Antern mit Engelsch, Franzöösch un en nich offizielle Spraak; 10 300 Lüüd geven keen Anter to ehr eerste Spraak. De frankophone-akaadsche Inwahnerschen un Inwahners leevt vör allens in den StadtClare un inBaie Sainte-Marie.
The Chronicle Herald is en Daagblatt op Engelsch, dat in Halifax utgeven warrt, man in de hele Provinz verdeelt warrt. Dat gifft fief anner Daagbläder, dorvunCape Breton Post in Sydney. Dat gifft ok ’n poor Weekblädervun de Countys. Dat gifft keen Daagblatt op Franzöösch, manLe Courrier de la Nouvelle-Écosse kaamt jeedeen Week ut.
DePremière Chaîne op Franzöösch unCBC Radio op Engelsch sün de Hööftrundfunkstatschonen. ’N poor anner private Senner gifft dat ok noch. De Hööftfernsehsenner sünd CBAFT op Franzöösch un CBHT, CIHF-TV un CJCH-TV op Engelsch.