1991 hett se gemeensam mit Richard Axel opdeckt, up welker Wies Minschen un Deerten in de Laag sünd, Duusende vun verscheeden Smacks- un Röökstoffe wohrtonehmen un utnanner to hollen. Dorb´neben hett se de Grundlaag för demolekulargenetische Utforschen vun denRööksinn schafft. Up disse Wies kunnen Inblicke schafft wurrn, wu de Sinneswohrnehmen vun Geröök un deren Umwanneln in Nervenimpulse un sluutend Geföhlsantworten in datGehirn vör sück geiht.
All as Postdoktorandin biRichard Axel hett se deGene opdeckt, de de Vörlagen för deRezeptoren vun den Rööksinn enthollen.
De Forschung vun Linda Buck befaat sück mit de Fraag, wuReize an daGehirn överdragen wurrn. Dorbi konzentreert se sück, gemeensam mit Richard Axel, up den Beriek vun de olfaktorschen Reize, also up de Verarbeitung vun Gerööksreizen. Se ünnersöcht dat Enstahn un de Etwicklung vun de Geröökrezeptoren as ok de Verarbeitung vun Gerööksreizen in’t Gehirn un deren Umwanneln in Reaktschonen, Gedanken un Verhollen.
De Arbeitsgrupp kunn enGenfamilie von etwa 1000 Genen identifizeeren, de mit de Geröökswohrnehmen to doon hemm, indem se för verscheeden Gerööksrezeptorencodieren. All disse Rezeptoren liggen dorbi in deRuukschliemhuut un sünd överNerven direkt mit denBulbus olfactorius, also deGehirnregion, de för dat Wohrnehmen vun Röök tostännig is, verbunnen. Disse Region leit de Indrücke to’n eenen in deGroothirnrinde wieder, wo se för Denkprozesse to Verfügung stahn, to’n annern an datLimbisch System, dat vör allen unbewusst Geföhle un Stimmungen beinflooten deiht.
Dör unafhängige Studien kunnen Axel un Buck nahwiesen, dat jedesNeuron blots en Rezeptortyp anstüert un dat in de Ruukschliemhuut de gliek upbaut Rezeptoren nah en tofällig Muster verdeelt sünd, in’ Bulbus olfactorius aber all in de glieker Region wohrnommen wurrn. Up disse Wies entsteiht in dat Hirn en tosommensett Röökampfinnen ut verscheeden Berieken vun de Schliemhuuten.
Neben disse Arbeiten befaat sück hör Arbeit mit dat Utforschen vun dat Öllerwurrn un de genetisch Beinflooten vun de Levensspann an dat Bispeel vun denFadenwormCaenorhabditis elegans.
2008 un 2010 truck Buck dree Upsätze torücjh, nahdem se un hör Mitarbeiter de Ergevnisse vun en vörmalig Arbeitsgruppenliddmaat nich reproduzeeren kunnen. De Nobelpriesverleehn hett aber up anner Arbeiten foot.[1]
