Ingelsch hett desülven Wuddeln as datOoltsassische un datOoldfreesche. Een Verwandtschap mit datNedderlannsche unNedderfranksche is betherto ümstridden. De Verwandtschap keem dorvun, dat so üm dat Enn vun deRömertietAngeln,Sassen, Nedderfranken unFresen na Britannien seilt sünd. Dat geef denn datAngelsassisch ellers Anglosaxon, wat teemlich dicht bi dat ole Sassisch is un vermoodlich fröher ok gegensiedig verstännig weer. De Angeln un Sassen hebbt obers ok wat vun de Römers övernahm.
Denn weern dor ok deDänen unNorwegers. De sünd asWikingers ok na England röver un harrn dor röövt, later obers ok Land nahmen. So kreeg dat Angelsassische ok noch wat vun deSkandinaavschen Spraken mit.
Denn keem1066. Dat wöör dat Johr, asWillem, de Normann, ut deNormandie naHastings schippert is. De Normannen weern twoors ok Wikingers, man se harrn defranzöösche Spraak al opnahmen. So keem dat Franzöösche in dat Engelsche rin. De franzööschen Influss keem ok vör allen daarvun, dat dat vele Französen in de högeren Bevölkernsklassen geev.
Later weer dat denn, dat in deHansetied deKooplü ok na England sünd. Un denn sünd jo ingelsche Lü op plattdüütsche Scheep fohrt, obers besünners hebbt ok plattdüütsche Lü op engelsche un amerikaansche Scheep anhüürt. So keem dat ok to plattdüütsche Utdrück in dat Engelsche un engelsche in dat Plattdüütsche.