Dexter Gordon (*27. Februar1923 inLos Angeles,Kalifornien; †25. April1990 inPhiladelphia,Pennsylvania) weer en US-amerikaansch JazzmusikerTenorsaxophon.
Dexter Gordon wurrd as de eerste bedüüdendHard-Bop-Saxophonist ansehn. Nah Ünnerricht biLloyd Reese fung sien Loopbahn 1940 in de Band vonLionel Hampton an, in de he bit 1942 bleev. Nah kört Upträen tosommen mit datFletcher Henderson Orchestra unLouis Armstrong truck he 1944 nahNew York un speel dor in deBig Band vunBilly Eckstine (Billy Eckstine and His Orchestra).
Mit twintig Johren hett he eerstmals ünner eegen Naam upnommen („I've Found A New Baby“ / „Sweet Lorraine“ förMercury); sien Mitspeler weernHarry Sweets Edison unNat King Cole. 1945 entstunnen Upnahmen mitSir Charles Thompson sienAll Stars mitCharlie Parker as ok eerste Plattenupnahmen förSavoy, de sien Kompositschonen „Dexter's Cuttin´ Out“ un „Dexter's Minor Mad“ herutbrocht hemm (later as LPLong Tall Dexter). In‘n Januar 1946 hett he mitBud Powell,Curly Russell unMax Roach upnommen („I Can't Escape From You“/„Dexter Digs In“); 1947 harr he en Quintett mitTeddy Edwards, mit dat heDial Records upnehmen dee. An disse Upnahmen, de to de bedüüdenst vun sien Karriere hörrn, hemm okMelba Liston,Jimmy Rowles unRed Callender mitwarkt.
In de Folgejohren speel he mit verscheeden Musikern, sowohl an de Ost- as ok an de Westküst (to’n Bispeel mitDizzy Gillespie). En besünner Live-Attraktschoon weern de Saxophon-Duelle mit sien KollegenWardell Gray („The Chase“) unGene Ammons („Blowing the Blues away“ in Billy Eckstine sien Band), de ok up tallriek Platten tüschen 1947 un 1952 herut keemen. 1950 hett he de SingerinHelen Humes begleit.
In de 1950er Johren wurr sien Produktivität dör de tonehmend körperlichen un rechtlichen Folgen vun sienDrogensucht beinträchtigt, de hee eerst um 1960 weer in’n Greep kreeg. 1954 weer he as Komponist, Musiker und Schauspeler an dat TheaterstückThe Connection bedeeligt, en Produktschoon vun dat „Living Theatre“, an de okJackie McLean mitwarken dee. 1955 nehm he mitConte Candoli,Frank Rosolino,Kenny Drew förBethlehem Records up.
In’n Oktober 1960 harr Gordon eerstmals weer Gelegenheit to Plattenupnahmen; förJazzland entstunnThe Resurgence of Dexter Gordon mit lokalen Musikern ut LA umLarance Marable. 1961 harr he denn en Comeback mit eenig spoodriekBlue-Note-Upnahmen, asDoin´ Alright mitFreddie Hubbard unGo! mitSonny Clark. He is ok kört in New York uptreeden (dat he dat eersta Mal siet 12 Johren weer sehn dee), leet sück denn aber nah den Spood vun en Europa-Tournee 1962 in Paris daal (nich toletzt ok wegen de liberaleren Drogengesetten), wo he mit anner exilamerikaansch Musikern tosommenarbeiten dee. Ut den 1960er Johren stammen völ bemarkenswert Blue-Note-Upnahmen, as to’n BispeelOur Man in Paris 1963 mit Bud Powell un den SlagtüüchspelerKenny Clarke oderGettin´ Around mitBobby Hutcherson unBarry Harris.
Enn’n vun de 1960er Johren is Gordon nahKopenhagen översiedelt. Sien Präsenz harr en entscheeden Infloot up de Entwicklung vun de däänsch Jazzszene. He hett mit lokalen Musikern as den BassistenNiels-Henning Ørsted Pedersen speelt un bit Midden vun de 1970er Johren en Reeg vun begehrt Alben för dat däänschLabelSteeplechase inspeelt, dorneben förPrestige bi sien af un an Besöken in den USA, as dat 1970 mitTommy Flanagan inspeelt AlbumThe Panther!. Up datMontreux Jazz Festival 1970 weer he Gast mit dat Trio vunJunior Mance. 1972 hett he mit deGeorge Gruntz Concert Jazz Band un mitThad Jones (Ca´Purange) arbeit. 1976 kehr Dexter Gordon nah New York torüch. Sien Upträ in’nVillage Vanguard wurr en Triumph (AlbumHomecoming: Live at the Village Vanguard). 1978 is he mitJohnny Griffin in de New YorkerCarnegie Hall uptreeden.
1986 harr he de Hööftrull vun den Dale Turner inBertrand Tavernier sien FilmRound Midnight (Um Mitternacht), de Bud Powell unLester Young widmet weer. De Geschicht vun den Film hett aber ok Ähnlichkeiten mit deeegen Biographie vun Dexter Gordon. För de Rull wurr he för denOscar nomineert. De Upträe inRound Midnight weer sien dart Filmupträe. Sien eersten, wat eegenoordig Upträe harr he, as he wegen Besitt vun Heroin in’t Gefängnis sitten dee. In den FilmUnchained speel he en Gefängnisinsassen, de Liddmaat vun en Gefängnisband is. DeSoundtrack dorto wurr allerdings later nee vertoont. 1990 speel he in denPenny-Marshall-FilmZeit des Erwachens nebenRobert De Niro unRobin Williams en an deEuropääsch Slaapkrankheit liedend Patienten.
För den Soundtrack vun den FilmRound Midnight speel Gordon mitWayne Shorter, Bobby Hutcherson,Herbie Hancock,John McLaughlin,Pierre Michelot unBilly Higgins tosommen. 1987 entstunnen Dexter Gordon sien letzte Upnahmen bi datChicago Jazz Festival un mit den SingerTony Bennett.
Vun dat amerikaansch Jazz-MagazinDown Beat wurr he 1978 un 1980 to’nMusiker vun dat Johr wählt.
Ok in deAmerican Jazz Hall of Fame is he upnommen wurrn.
De Klang vun Dexter Gordon weer voluminös un geschmeidig mit en Tendenz licht „torüch“, dat heet achter den Beat, to spelen. En vun sien gröttste Inflooten weerLester Young. He weer nie revolutschonär asCharlie Parker oder progressiv asJohn Coltrane, aber sien Speel hett Infloot up völ Musiker harrt. En Besünnerheit vun sienLive-Upträen weer sien Angewohnheit, vör dat Spelen vun enJazzstandard toeerst den Text antoseggen.
Wegen sien Körpergrött vun 1,96 m droog he denÖkelnaamLong Tall Dex.
