Arthur Stewart (Art) Farmer (*21. August1928 inCouncil Bluffs,Iowa; †4. Oktober1999 inNew York) weer enUS-amerikaanschJazz-Trompeter. He speel okFlögelhoorn as okFlumpet, en Kombinatschoon ut Trompete un Flögelhoorn.[1]
Art Farmer harr en Twillingsbröer namensAddison, de en bekannt Bassist weer un 1963 storven is. Farmer is inPhoenix (Arizona) upwussen un hett eerstViolin unKlaveer lernt. Trompete unSousaphon speel he anfangs blots bi fierlich Anlässen (Fahnenappellen) un in enMarschmusikkapell. Mit 15 Johren fung he an, in en Danzorchester Trompete to spelen. Farmer truck mit sien Bröer nahLos Angeles, lern dor de Jazzszene kennen un speel in de Band vunHorace Henderson unFloyd RaysJump Band. Buterdem gung he mitJohnny Otis up Tournee.
Mit Otis´ Band keem he 1947 eerstmals nah New York un speel as freeschaffend Musiker mitClifford Brown,Lester Young un annern. Buterdem studeer he in disse Tiet biMaurice Grupp. 1948 speel he in Kansas City in de Band vunJay McShann, gung denn aber nah Los Angeles torüch un speel in de Bands vunBenny Carter,Gerald Wilson,Roy Porter unDexter Gordon. In‘ Januar 1952 entstunnen eerste Upnahmen mitWardell Gray för datPrestige Label. Dorbi wurr ok Farmers KompositschoonFarmer's Market upnommen.[2]
1953 wurr he Liddmaat in de Big Band vunLionel Hampton un gung dormit 1953 up Tournee. In ditt Johr funn ok sien eerste Session förPrestige statt; de 10-Inch-LPWork of Art, mit Arrangements vunQuincy Jones, de ok as Pianist mitwarken dee, entstunn.[3]
Dorna bill Farmer en eegen Formation mit den SaxophonistenGigi Gryce, de vun Enn‘ 1954 bit Midden 1956 bestunn (Nica's Tempo, 1955); later speel he ok mitColeman Hawkins,Thelonious Monk,Charles Mingus,Art Blakey/Horace SilversJazz Messengers, Quincy Jones (This Is How I Feel About Jazz) un af 1958 in dat Quartett vunGerry Mulligan. Mit hüm weer he an de Filmmusik zuI Want to Live unThe Subterraneans (1958) bedeeligt. Togliek hett he sück ok mit experimentellen Jazzrichtungen utnannersett, etwa mitTeddy Charles,Teo Macero, unGeorge Russell, wat hüm den Roop inbrocht hett, all spelen to können, to hören upGeorge RussellsThe RCA Victor Jazz Workshop. In de 60er Johren erlang dat 1959 vun hüm un den SaxophonistenBenny Golson mit u. a.Curtis Fuller unMcCoy Tyner grünndJazztet legendäre Berühmtheit. Nah de Uplöösen vun dat Jazztet leit he verscheeden Quartette, as bit 1964 mitJim Hall, mit de he 1963 dat AlbumLive at the Half Note enspeel. Dornah arbeit he mitSteve Swallow,Steve Kuhn unRon Carter un wesselnd Slagtüüchspeler.
1966 verbroch Farmer eerstmals en half Johr in Europa; he hett de stiegend Bedüüden vun de europäischen Jazz erkennt. 1966/67 harr he - weer in den USA –en Formation mitJimmy Heath, tour denn mehrere Johren dör Europa un truck denn 1968 nahWien, wo he mit dat Öösterrieksch Rundfunkorchester arbeiten dee. Neben de Jazzmusik speel he barock un klassischTrompetenkonzerte, etwa as Solist inBachsBrandenburgischen Konzerten oderJoseph Haydns Trompetenkonzert. In de sülvig Tietruum hett he ok deKenny Clarke/Francy Boland Big Band un datFritz Pauer Trio arbeit. 1994 kreeg he dat „Das Goldene Verdienstzeichen des Landes Wien“.
In Wien bleev he teihn Johr lang, ünnernehm aber nebenbi diverse USA-Reisen, is up deNewport Jazz Festivals 1973 un 1974 uptreden un harr 1976 en körtleevig Formation mitArt Pepper,Hampton Hawes,Ray Brown unShelly Manne (AlbumOn the Road). Buterdem nehm he Platten mitSidemen asYusef Lateef,Jeremy Steig 1976,Joe Henderson/Jim Hall 1978 up.
Van 1974 bit to sien Dood 1999 is he regelmatig in dat WienerJazzland uptreden - toeerst faken mit verscheeden inheimischen Formationen un denn völ Johren mit sien eegen europäisch Quintett (Harry Sokal sax,Fritz Pauer p,Paulo Cardoso b unMario Gonzi dm). Mit disse Formation entstunn 1981 dat AlbumFoolish Moments, mit Pauer 1987 in‘ DuoAzure.
In de 1980er Johren keem dat to en Wedderbeleeven vun datJazztet mit Curtis Fuller un Benny Golson, mit de denn mehrere Alben entstunnen. Buterdem bill he en Quintett, in de lang Tiet de SaxophonistClifford Jordan speel; mit hüm wurrn priesgekröönt Alben asBlame It On My Youth (1988) upnommen. Dorbi wies sück Art Farmer in sien Laatwark as hervörragend Balladen-Interpret.[4]
Ünner sien langjohrig Musikpartnern sünd okGerry Mulligan,Slide Hampton,Ron Carter,Jim Hall,Jerome Richardson,Wynton Marsalis,Geoff Keezer,Annie Ross unLewis Nash to erwähnen. Ofschons he (fälschlicherwies) lang Johren asBig Band-Musiker gull, gifft dat vun Farmer mehr al 50 Schallplatteninspelungen ünner eegen Naam.
In in de fröh Hardbop-Phase sien ehder spitz, meest „kreiend“ Ton (Jörgensen/Wiedemann) vörherrschend weer, de an verscheeden öllere Trompeter asBuck Clayton erinner, hett he nahst dat Flögelhoorn to sien Hööftinstrument makt un vulltruck tegen Enn‘ vun de 1950er Johren en Verschuuvento en Verbinnen vun dat Vokabular vun den Bop mit de Poesie un de Swoorkraftlosigkeit vun groot Melodiker vun den Rang vun eenLester Young. Hüm gung dat um en „melodische, swingende un lyrische Qualität“, so Art Farmer. „Ich versuche, Stücke so zu spielen, wie ein Sänger sie singen würde, - eine sehr gute Vokalistin wieBillie Holiday“.[5]
Farmer kreeg 1999 deNEA Jazz Masters Fellowship un wurr 2001 in deBig Band and Jazz Hall of Fame upnommen. Ok in deAmerican Jazz Hall of Fame is Farmer upnommen wurrn.