سال 1743 مدرسه وچونِ کتاب که حرف j ره سیوا نکرده و وه ره i دله حیساب بیارده!
حرفی Jj بوئه، اوایل وجود نداشته. اولین‌کَش وه ره رومی‌ها عدد بنویشتن دله، هر سه رقمِ سیوا هاکردن وسّه، استفاده کردنه. مثلاً XXIIJ یا xxiij ره بجای XXIII یا xxiii نوشتنه که میّن بوو سه‌تا i پشت-به-پشت هستنه. ونه کاربرد خله محدود بی‌یه. تا این کهآلمان دله ات نفر تشخیص هادا که i تونده دِ جور بخوندست بوو که هئی جه خله فرق کننه. وه باته بنشنه این دِ حرف ره سیوا هاکردن و هر کمین وسّه اتا شکل داشتن. این‌طرزی بیّه که j ره هم i شکل سر جه بساتنه. وه همون i هسته که ونه بن ره اتا دِم اضافه هاکردنه.
