Esta páigina ó cacho fui traduzida outomaticamente ipercisa de ser rebista por un falante natibo de mirandés. Se sabes bien mirandés ajuda la Biquipédia rebendo este artigo. Apuis de la rebison apaga esta marca. Oubrigado!
LsStados Cunfederados de la América (Confederated States of America, ananglés; abrebiaçon:CSA), tamien coincida cumoLa Cunfederaçon (The Confederacy, an anglés) fui ua ounidade política formada an4 de febreiro de1861 por seis Stados de l Sul agrário iescrabista de lStados Ounidos de la América -Alabama,Carolina de l Sul,Flórida,Geórgia,Louisiana iMississipi - passado l abolicionistaAbraham Lincoln tener bencido las eileiçones persidenciales de1860.Jefferson Davis fui scolhido cumo l purmeiro Persidente de ls Stados Cunfederados de la América ne l die seguinte, i l solo a presidir de la Cunfederaçon até tener sido caturado pula Ounion, an10 de abril de1865, un die passado la rendiçon ancondicional de las tropas cunfederadas anAppomattox.
Un més depuis, an4 de márcio de1861, Abraham Lincoln se tornou l nuoboPersidente de ls Stados Ounidos de la América. An sou purmeiro çcurso cumo persidente, el declarou la secesson de eilegal. Ambora nun tenendo declarado publicamente nanhue antençon de ambadir ls stados de l Sul, Lincoln dixe que usarie fuorça para manter la possesson de las propiadades federales ne ls Stados de la Cunfederaçon. Lincoln treminou sou çcurso cun un pedido de restauraçon de l laços de la Ounion. L Sul, particularmente, la Carolina de l Sul, eignorou l pedido, i an12 de abril, l Sul atacou tropas federales ne lFort Sumter, anCharleston, Carolina de l Sul, até que tales tropas tubíssen rendido. Abraham Lincoln anton declarou a todos ls stados de l Norte que cedessen tropas para caturar l fuorte, i assi, preserbar la Ounion. La maiorie de ls nortistas acraditában que ua bitória rápida de la Ounion eirie aniquilar la reblion, i assi sendo, Lincoln solo chamou por boluntários por 90 dies. Esto resultou an quatro stados juntando-se a la Cunfederaçon. Ua beç que Birgínia juntou-se a la Cunfederaçon, la capital cunfederada mudou-se para la capital de l Stado,Richmond.
LTexas juntou-se a la Cunfederaçon ne l ampeço de márcio. Sou antigo gobernador,Sam Houston, fui oubrigado a depor, passado tener recusado a jurar an público la cunfiança i lhealdade a la Cunfederaçon. Estes siete Stados saíran de ls Stados Ounidos i tomórun l cuntrole de las anstalaçones melitares,portos i qualquiera outra propiadade de la Ounion drento de ls lhemites de la Cunfederaçon, assi zamcadeando laGuerra Cebil Amaricana. Passado laBatailha de Fort Sumter, mais quatro stados juntórun-se a la Cunfederaçon -Arkansas,Carolina de l Norte,Tennesse iBirgínia,Missouri iKentucky permanecírun oufecialmente na Ounion, mas grupos separatistas destes dous stados fúrun tamien aceitos cumo nembros de la Cunfederaçon, eilebando l númaro de Stados-nembros para 13. Durante la maior parte de sous quatro anhos de eisisténcia, la Cunfederaçon stubo ambolbida na Guerra Cebil Amaricana, na maiorie de las bezes, an defesa contra ataques de la Ounion.
Nin todos ls Stados adonde la scrabidon era lhegal juntórun-se a la Cunfederaçon. An1861,lei marcial fui declarada anMaryland, l Stado que cerca la capital amaricana,Washington, D.C., para bloquear qualesquier tentatibas ne l stado de separaçon.Delaware, tamien un Stado scrabista, nunca cunsiderou juntar-se a la Cunfederaçon, bien cumo la capital Washington, D.C., adonde muitos de sous habitantes simpatizában cula Cunfederaçon. An1863, durante la guerra, un grupo político a fabor de la Ounion, ne l Stado cunfederado de Birgínia, declarou la secesson de 48 cundados de l noroeste de l Stado, assi formando laBirgínia Oucidental, que lhougo juntou-se a la Ounion.
Segundo la oupinion generalizada de l storiadores, dous fúrun las causas fundamentales de la secesson. Por un lhado la antençon de lrepublicanos de restringir, até mesmo eiliminar, lscrabismo. Por outro lhado, las grandes lhemitaçones de poder político que tenien ls stados de la Ounion, subretodo ne l refrente a la propiadade de l scrabos. Estas fúrun las causas fundamentales que alentórun ls stados sulistas la se separáren de la Ounion.
Alguns lhíderes relegiosos de l sul hasteában ne ls sous sermones las causas de la secesson.Benjamin M. Palmer (1818–1902), pastor de la percipalEigreija Presbiteriana deNuoba Orleanes, sclamaba l sou apoio an fabor de la secesson nun sermon de lDie de Açon de Grácias an1860, argumentando que ls sulistas brancos tenien l dreito i la oubrigaçon de manter la scrabidon an prol dua outoproteçoneiquenómica isocial. Tamien, para agir cumo "guardianes" de l "afetuosos i lheales" ambora "zamparados" pretos, para salbaguardar ls sous antresses eiquenómicos, i para agir cumo defensores de la religion contra l "ateísmo" abolicionista.[1] Este sermon fui amplamente difundido atrabeç de ls templos relegiosos.
Ne l que mais tarde bino ser coincido cumo l "Çcurso de la piedra angular", l bice-persidente de la CunfederaçonAlexander Stephens declarou que la "piedra angular" de l nuobo gobierno, i ne l que se apoiaba, "era la grande berdade de que lpreto nun ye eigual al homebranco, estascrabidon, subordinaçon a ua raça superior, ye l sou natural i normal cundiçon. L nuosso nuobo gobierno ye l purmeiro, na stória de l mundo, baseado subre esta grande berdade física, filosófica i moral".[2] Quatro de ls stados apartados, ls stados de lsul perfundo,Carolina de l Sul,[3]Mississippi,[4]Geórgia,[5] iTexas,[6] fazirun declaraçones formales de las sues motibaçones adonde eidantificórun la amenaça subre ls dreitos de ls tendores de scrabos cumo la causa maior de la secesson. Geórgia, para alhá desso, denunciou ua política federal que faborecie ls antresses eiquenómicos de l norte frente als de l sul.
An cuntreste a esto, l Persidente de ls Stados CunfederadosJefferson Davis nun fizo refréncia splícita a la scrabidon ne l sou çcurso de ambestidura, ne l sou lhugar acentuou la amportança de ls dreitos de ls stados la amplantáren las sues própias políticas, an detrimiento dun gobierno federal, cumo la rezon fundamental de la secesson.[7]
L Bice-persidente de la Cunfederaçon, Alexander Stephens, declarou cumo la nuoba Custituiçon eiliminaba las tarifas i la cláusula de quemércio (Commerce Clause, artigo de la Custituiçon que outorgaba la sclusibidade al Gobierno federal de comerciar cun Stados strangeiros), tirando, deste jeito, poder al Cungresso para regular qualquiera aspeto comercial. Stephens cria que un nuobo paíç tenerie ua clara delimitaçon antre las respunsablidades federales i statales, i lhebou para ua posiçon similar la esta laCarolina de l Sul durante la "Crise de la Anulaçon" (Nullification Crisis) adonde mantenie que l Gobierno federal nun debie pagar las custruçones i anfra-struturas anternas de l stados.
Dous stados mais éran cuntrolados por gobiernos que apoiában la Ounion, mas eisistiran grupos an fabor de la Cunfederaçon que proclamórun la secesson. La Cunfederaçon admitiu-los cumo stados nembros ambora nunca fússen cuntrolados pula mesma. Estes dous stados fúrun ls seguintes:
Ambos ls stados permitiran la scrabidon i tenien cundados adonde anfluenciaba amplamente l pensamiento unionista i l cunfederado, até mesmo eisistiren scrabistas faborables a la Ounion.
LaGuerra Cebil Amaricano stourou anabril de1861 culaBatailha de Fort Sumter anCharleston,Carolina de l Sul. Las tropas federales de l EE.UU. retirórun-se laFort Sumter pouco passado que Carolina de l Sul declarara la sue secesson. L Persidente an funçones de la Ounion,James Buchanan, tentara aprobisionar las fuorças de Sumter ambiando laStreilha de l Oeste, mas las fuorças cunfederadas abriran fuogo subre la nabe, afastando-la de l sou çtino. QuandoAbraham Lincoln chegou a la persidéncia tamien tentou percurar fornecimientos la Sumter. Lincoln notificou al gobernador de la Carolina de l Sul, Francis W. Pickenes, que "serie rializada ua tentatiba de fornecer la Fort Sumter sclusibamente de probisones, i se essa tentatiba nun ancontraba resisténcia, nun se fazerie sfuorço nanhun pa ls fornecíren de homes, armas, ó muniçon sin abiso prébio, [sceto] ne l causo dun ataque al fuorte". An repuosta, l gabinete de la Cunfederaçon decidiu nua reunion an Montgomery abrir fuogo contra Fort Sumter nua tentatiba de forçá-lo la se render antes que chegasse la frota cun relebos. La12 de abril de1861, las tropas cunfederadas, seguindo ordes de Davis i la sue Secretarie de Guerra, abriran fuogo subre las tropas federales fuorçando la antrega de l fuorte i acupando-lo.
Depuis de la Batailha de Fort Sumter, Lincoln ansta als remanescentes stados de la Ounion la que ambiórun tropas para recuperar Sumter, para alhá de outros fuortes i stablecimientos alfandegários ne l sul i que ls cunfederados reclamórun, alguns de eilhes pula fuorça.[24] Esta petiçon fui rializada antes que l Cungresso tubira cumpeténcias a respeito desta matéria i l requerimiento fui rializado pul Departamiento de Guerra. Ls boluntários fúrun chamados unicamente para un período de trés meses.[24] La eisigéncia de tropas de Lincoln dou lhugar la que quatro stados mais botórun la sue secesson, preferindo esto antes que fornecer tropas a la Ounion.Birgínia,Arkansas,Tennesse iCarolina de l Norte separórun-se fazendo un total de onze stados na Cunfederaçon. Ua beç que Birgínia se antegrou ne ls Stados Cunfederados, la capital fui trasladada deMontgomery (Alabama) paraRichmond (Birgínia). Se scetuamos uas poucas batailhas, todas las outras decorrírun an território cunfederado. Alexander H. Stephens assegurou que la tentatiba de Lincoln de refornecer Sumter porbocara la guerra.[25]
Kentucky fui un stado frunteiriço durante laguerra i, durante un tiempo, tubo dous gobiernos, un que defendia la causa de la Cunfederaçon i outro que defendia la de la Ounion. L gobierno oureginal permaneciu apoiando la Ounion, passado un cúrtio período de tiempo na neutralidade, mas ua façon ribal al gobierno desse stado proclamou la antegraçon ne ls Stados Cunfederados de la América. An que pese a todo esto, ls cunfederados nun chegórun a cuntrolar l stado de Kentucky de jeito efetibo. Ua situaçon mais cumplexa ye la que acumpanhou lasecesson de Missouri, an qualquiera causo, la Cunfederaçon cunsidrabaMissouri nembro de ls Stados Cunfederados, an que pese la nun cuntrolar l território de tal stado. Desta forma, l númaro de stados cunfederados poderien ser treze se cuntarmos Kentucky i Missouri. Ua berson de la bandeira cunfederada posterior amostrarie treze streilhas, refletindo la reclamaçon subre estes dous stados.
Ls cidadanos deLa Mesilla iTucson na parte sul de lTerritório de Nuobo México formórun ua cumbençon para la secesson, botórun la antegraçon na Cunfederaçon la16 de márcio de1861 i zeignórun laLewis Owings cumo nuobo gobernador territorial. Anjúlio, Mesilla requiriu las tropas cunfederadas la que se çlocassen laEl Paso,Texas. Estas acudiran sob comando de l tenente-coronelJohn Baylor i l sou oubjetibo era ajudar a eiliminar ua debison de leisército de la Ounion que, sob las ordes de l Maior Isaac Lynde, fúrun lhocalizados acerca desse lhugar. Ls cunfederados derrotórun Lhinde naBatailha de Mesilla la27 de júlio. Passado la batailha, Baylor stableciu un gobierno territorial pa lTerritório de la Arizona cuntrolado puls cunfederados i fui zeignada la se mesmo gobernador. An1862, fui lhançada uacampanha subre Nuobo México sob las ordes de l generalHenry Hopkines Sibley para tomar la metade norte de Nuobo México. Ambora ls cunfederados acupórun brebemente la capital territorial deSanta Fé, fúrun derrotados napassaige de Glorietta an márcio. Las tropas retirórun-se i nun boltórun a tomar Santa Fé.
Ls stados scrabistas situados ne l norte de la Cunfederaçon (Missouri,Kentucky,Maryland,Delaware iBirgínia Oucidental) éran território an çputa, mas la Ounion ganhou l sou cuntrolo antes de 1862. An 1861, lalei marcial fui declarada an Maryland (stado que lhemita cula capital de ls Stados Ounidos,Washington, D.C., na maiorie de l sou perímetro) para bloquear qualquiera tentatiba de secesson. Delaware, tamien un stado escrabista, nunca cunsiderou la secesson, tamien nun Washington D.C. An 1861, l poder lhegislatibo unionista deWheeling, cindido de Birgínia, reibindicou 48 cundados deste stado, i antegrou-se ne ls Stados Ounidos an 1863 cumo l stado deBirgínia Oucidental i cun ua custituiçon que suprimiu de jeito gradual la scrabidon.
Las tentatibas de separaçon de ls Stados Cunfederados de la América de alguns cundados la lheste deTennesse fúrun amóbitados de jeito eimediata quando la Cunfederaçon declarou la lhei marcial.[26][27] La rendiçon de leisército de l Norte de Birgínia pul GeneralRobert E. Lee ne l Palácio de Justícia deAppomattox la9 de abril de1865, ye cunsidrada, de jeito giral, l final de ls Stados Cunfederados. L persidente Davis fui caturado an Irwinbille, Geórgia, la10 de maio, i l restante de fuorças cunfederadas rendírun-se anjúnio de1865. La redadeirabandeira de la Cunfederaçon fui arriada deShenandoah la6 de nobembre de1865.
La análeze de laCustituiçon de ls Stados Cunfederados rebela motibaçones para la cison de la Ounion. Ambora grande parte de la mesma fusse copiada satamente de laCustituiçon de ls Stados Ounidos, cuntenie bárias proteçones que de jeito splícito garantian la permanéncia de lascrabidon, ambora l quemércio anternacional de escrabos fusse proibido. Tamien refletie ua fuorte filosofie subre la preserbaçon de ls dreitos de ls stados la se outogobernáren, demarcando l poder de l Gobierno central. Proibia que l Gobierno cunfederado stablecissetarifas protecionistas anternas i que usassen ls ampostos arrecadados para financiar melhoras própias de outro stado. An cuntraposiçon de la lhenguaige secular de la Custituiçon de ls Stados Ounidos, la custituiçon cunfederada pedie abiertamente la bendiçon deDius, neilha puode-se lher "Invoking the favor of Almighty God" ("Ambocando l fabor de Dius to-poderoso").
La Custituiçon de ls Stados Ounidos nun ancluiu de jeito specífica ua çposiçon que permitira als stados a apartar-se. Ambora l preámbulo diga que cada stado "age cul sou caráter soberano i andependiente", tamien fala de la formaçon dun "gobierno federal permanente".
Ls lhíderes sulistas reuniran-se anMontgomery,Alabama, para screbir la sue Custituiçon, que fui aprobada la11 de márcio de1861 i permaneciu cun eifeito até1865. Stablecírun que l Persidente de ls Stados Cunfederados de la América debie ser eileito para un mandato de seis anhos, mas nun podie apersentar-se a ua releiçon (ambora l solo persidente fusseJefferson Davis yá que la Cunfederaçon fui derrotada antes de acabar l sou mandato).
Un solo poder era outorgado al Persidente, la capacidade de eisercer lbeto de lheis, se bien que esta possiblidade tamien era cumpartilhada por alguns Gobernadores ne ls sous stados. L Cungresso Cunfederado podia derribar l beto, que podie ser dua lhei an giral ó la alguns de ls sous artigos, cun ua maiorie de la l menos dous tércios i la semelhança de lCungresso de ls Stados Ounidos. Por outro lhado, las aprobaçones de lheis nun solicitadas de jeito specífica pulpoder eisecutibo requerian para ser aprobadas dous tércios de botos de ambas las cámaras de l Cungresso (Senado i Cámara de Repersentantes).
La ampresson depapel moeda iselos fui outorizada i posta an circulaçon, ambora fusse rializada puls stados de jeito andibidual an nome de la Cunfederaçon. L Gobierno cunsiderou rializar ua eimisson demoedas, mas la caréncia delingotes frustrou ls prainos al respeito.
La Cunfederaçon outelizou de jeito atiba aleisército para arrestar las pessonas suspeitosas de séren lheales alsStados Ounidos. L storiador Mark Nely nas sues pesquisas ancontrou até 2.700 nomes de pessonas que fúrun arrestados i stimou que la lhistaige cumpleta era mui mais lhonga. La proporçon de arrestados ye similar al de ls arrestados ne l território federal por suspeitos de colaboráren cun ls cunfederados. Nely cunclui:
Ls cidadanos cunfederados nun fúrun mui mais lhibres de l que ls cidadanos de la Ounion, i talbeç, nun tenien menos porbablidades de ser arrestados pulas outoridades melitares. De fato, l cidadano cunfederado pudo ser menos lhibre que las sues cuntrapartes nortenhas. Por eisemplo, la lhiberdade de biajar drento de l própios Stados Cunfederados quedou seriamente lhemitada pul sistema de trasporte lhocal
Capitólio de l stado de Birgínia, que serbiu cumo eidifício de l Capitólio Cunfederado
La capital de ls Stados Cunfederados de la América eraMontgomery (Alabama), a partir de4 de febreiro de1861, i até la29 de maio de1861.Richmond (Birgínia), fui zeignada la nuoba capital la6 de maio de1861. Pouco antes de l final de laguerra, l gobierno cunfederado eibacuou Richmond, cula antençon de lhocalizar la capital mais para sul. Mas estes prainos nun se efetuórun, yá queLee rendia-se ne l Palácio de Justícia de Appomattox.Danville (Birgínia) serbia cumo efémera capital de ls redadeiros dies de la Cunfederaçon, de3 la10 de abril de1865.
Ua beç ampeçada la guerra cun ls Stados Ounidos, las possiblidades de subrebibéncia de la Cunfederaçon passában pul apoio i anterbençon melitar de laFráncia i lReino Ounido.
LsStados Ounidos tubírun clara esta possiblidade, i manifestórun que l reconhecimiento de la Cunfederaçon seneficarie antrar an guerra culs tamien. Tamien amenaçórun a respeito de l abastecimiento de l Reino Ounido de quemidos a la Cunfederaçon. Ls cunfederados pensában que l Reino Ounido apoiá-los-iba para oubteralgodon, até mesmo outelizában la frase "l algodon ye l rei". Mais tarde demunstrar-se-iba que stában eiquibocados, ls británicos na rialidade, an1861, tenien grandes armazénes de algodon i dependian mui mais de l grano de ls Stados Ounidos.
Durante la sue eisisténcia, l gobierno cunfederado ambiou repetidas delegaçones laOuropa, mas ls storiadores nun cunceden a estes repersentantes l que cunseguiran muitos sucessos diplomáticos.James M. Mason fui ambiado laLondres cumo menistro cunfederado de lareina Bitória, iJohn Slidell laParis cumo menistro deNapoleon III. Ambos podien tener reuniones pribadas cun ls altos funcionários públicos británicos i franceses, mas nun cunseguiran unreconhecimiento oufecial para la Cunfederaçon.
La Grana-Bretanha i ls Stados Ounidos stubírun a punto de antrar an guerra durante lassunto de Trent an finales de1861. Un nabio de guerra norte-amaricano apersou la Mason i Slidell que se ancontrában nua nabe británica. Lpríncepe Alberto, marido de la reina Bitória, ajudou a calmar la situaçon, i Lincoln lhibertou Mason i Slidell. Assi finalmente este acuntecimiento nun fui de ajuda pa ls antresses cunfederados.
Durante uns quantos anhos i anquanto trascorria laGuerra de Secesson, l Secretairo de Assuntos Steriores BritánicoLord Russel i Napoleon III, i cun menor antensidade l Purmeiro Menistro BritánicoLord Palmerston, pensórun na possiblidade de outorgar l reconhecimiento oufecial de la Cunfederaçon, ó quando menos oufrecer la possiblidade de ser mediadores ne l cunflito. Mas apercebírun-se que este reconhecimiento seneficarie muitas cunsequéncias grabes i poucas bantaiges. Suporia antrar an hostilidades cun ls Stados Ounidos, perder to possiblidade de cumprar l grano que este sportaba, la perda de l benefícios deribados de las sportaçones fazien als Stados Ounidos, la perda de ls einormes fondos de sigurança que tenien ne ls Stados Ounidos, antrar nua possible guerra ne lCanadá i an outras quelónias de laAmérica de l Norte, perder-se-iban muitas bidas, suporia ua amenaça custante para la marina mercante británica, para alhá de tener de subir ls ampostos para manter estes possibles cunflitos. Todo esto an troca de la possiblidade de oubter maior quantidade de algodon. Muitos lhíderes de partidos políticos británicos i la populaçon an giral nun deseiában ua guerra cun tan altos custos i tan scassos benefícios.
Las maiores possiblidades de se porduzir l reconhecimiento oufecial de la Cunfederaçon por parte de l Reino Ounido dórun-se passado laSegunda Batailha de Manassas, quando l gobierno británico preparou-se para mediar ne l cunflito, mas la bitória de ls federales naBatailha de Antietan i la "proclamaçon de emancipaçon" de Lincoln, cula ouposiçon anterna, causou que l gobierno se mantibisse afastado de l cunflito.
Annobembre de1863, l diplomático cunfederadoA. Dudley Mann reuniu-se culPapa Pio IX, passado la qual la Cunfederaçon recebiu ua carta cul tratamiento "Al eilustre i honorable Jefferson Davis, persidente de ls Stados Cunfederados de la América". Mann quijo anterpretar neste ancabeçamiento de la missiba un "reconhecimiento positibo de l nuosso gobierno", i torná-lo nun reconhecimiento de fato de ls Stados Cunfederados de la América. L Secretairo de Stado de l cunfederados,Judah P. Benjamin, mas, anterpretou esta carta cumo "un mero reconhecimiento refrencial, nun relacionado a la queston política, nin cul stablecimiento regular de relaçones diplomáticas" i assi nun le fui atribuída la amportança dun reconhecimiento formal.[28] Pul tiempo que quedaba de guerra, ls comissionários cunfederados cuntinórun reunindo-se culCardeal Antonelli, Secretairo de Stado de l Baticano. An1864, antes de la criaçon de laSanta Sé, l bispo católicoPatrick N. Lynch biajou pa lBaticano cula outorizaçon de Jefferson Davis para repersentar la Cunfederaçon.
Nanhun paíç zeignou oufecialmente diplomáticos na Cunfederaçon, mas bários mantibírun ls souscónsuls ne l sul que fúrun zeignados antes que ampeçórun las cisones i a posterior guerra. An1861,Ernst Raven solicitou la sue aprobaçon cumo cónsul ne ls Stados Cunfederados de la América pul ducado deSaxe-Coburgo-Gotha, mas el era cidadano de lTexas i nun habie eibidéncias de ls dirigentes de Saxe saber de la eisisténcia desta solicitaçon. An1863, la Cunfederaçon spulsou todos ls cónsules strangeiros (todos éran británicos i franceses) por se negáren a promober l cumbate contra ls EUA. La maiorie de las poténciasouropeias adotórun ua política de neutralidade, reunindo-se de jeito anformal cun ls diplomáticos cunfederados mas negando qualquiera reconhecimiento formal. Nanhun paíç ambiou ambaixador ó delegaçon algua de funcionários laRichmond. Assi i todo, aplicórun ls percípios de dreito anternacional para recoincer la Ounion i la Cunfederaçon cumo bandos bligerantes na guerra. L Canadá permitiu que repersentantes de la Cunfederaçon i de la Ounion trabalhassen lhibremente drento de las sues frunteiras, i alguns Gobiernos de stados de l norte de lMéxico negociórun acuordos lhocales para cobriren las necidades de quemércio cula frunteira de l Texas.
L ansucesso de ls dreitos de ls stados pa l sou outogobierno
Bandeira de la armada cunfederada. Debido a la sue popularidade durante l seclo XX, ye associada cumo la bandeira de ls Stados Cunfederados.
L storiadorFrank Lawrence Owsley argumentou que la Cunfederaçon "faleciu pula ambiçon de poderes políticos de outogobierno de ls defrentes stados".[29][30] D'acuordo cun Owsley, ls poderes lhegislatibos de ls stados de Sul i ls sous Gobernadores, de fuortes cumbiçones, recusórun ceder al Gobierno nacional ls suldados i recursos neçairos para la guerra por que temian queRichmond usurpasse als defrentes stados la capacidade de se outogobernar.
L gobernador deGeórgia,Joseph Brown suspeitaba queJefferson Davis era un cunspirador cula antençon de eiliminar poder i lhiberdade de outonomie als stados que formában la cunfederaçon. Brown declarou: "quaije cada ato que se faç para ne ls çpojar de poder ye cuncebido de mala fé, eilaborado i afiançado nua sesson segreda".[31]
An1863 l gobernador de lTexas,Pendleton Murrah, ansistia an que las tropas de ls Texas éran neçairas para la sue outodefesa, para se proteger de ataques de índios ó dua possible tentatiba de ambason por parte de la Ounion. Recusou, antoce, ambiá-las la lheste cumo pedira l gobierno cunfederado.[32]
Zebulon Vance, gobernador deCarolina de l Norte, era notoriamente hostil la Davis i a las sues eisigéncias. La ouposiçon al recrutamiento an Carolina de l Norte fui mui antensa i l resultado de tropas recrutadas fui zastroso. La fuorte fé de Bance ne ls dreitos políticos de outogobierno de ls stados l cunduziu a eisercer ua oustinada ouposiçon al gobierno cunfederado.[33]
L bice-persidenteStephens oupós-se publicamente al persidenteDavis, declarando que qualquiera forma de sastifazer las eisigéncias deste, solamente anfraquecerie a la Cunfederaçon, i el antoce nun tenie outra oupçon senó anfrentar publicamente cula admenistraçon cunfederada i cul sou persidente. Stephens acusou la Davis de permitir rializar "detençones arbitrárias" i de eiliminar la strutura estatal, i que esto le "cunferiu mais poder de l que l parlamiento anglés outorgara al sou rei". Tamien agregou que Davis anterbeio para eiliminar las reuniones de paç an Carolina de l Norte i "colocou un boçal la alguns jornalistas", specialmente al jornal cuntrário a la guerraRaleigh Standard, cula antençon de cuntrolar las eileiçones desse stado.
DifundindoPatrick Henry quando dixe "dá-me lhiberdade ó dá-me muorte", Stephens alertou ls sulistas de nunca ber la lhiberdade cumo un dreito "subordinado a la andependéncia", porque l grito de "andependéncia purmeiro i lhiberdade depuis" acabarie finalmente nua "zeiluson fatal". L storiador George Ravle cunclui que "para Stephens, la eissencia de l patriotismo, l coraçon de la causa cunfederada, sustenie-se subre un cumprometimiento anflexible a la dreita tradicional. Na sue bison eidealista de la política, las necidades melitares, l pragmatismo, i l cumprometimiento nun seneficórun nada".[31]
La superbibéncia de la Cunfederaçon dependia an ancha medida de tener ua fuorte base de cebiles cumprometidos i suldados ampenhados na bitória. Ls suldados zambolbírun-se bien, ambora se porduzisse un notable oumiento de desertores ne l redadeiro anho de la guerra. Ls cebiles, ambora se mostrassen mui entusiastas durante1861 i1862, parecian tener perdido la spráncia ne l feturo de la nacion antes de1864, i an troca dedicórun-se a proteger ls sous própios lhares i quemunidades. Cumo Ravle splica, "cumo la cunfederaçon se cuntraiu, ls cidadanos sensiblizados cula causa lhemitórun-se primariamente als sous própios stados i quemunidades. Esta cuntraçon de la bison cebil repersentou un retrocesso ne l lhibertarismo de ls stados i ua zeiluson cada beç mais stensa pa l spriéncia cunfederado".[31]
Durante ls quatro anhos de eisisténcia, ls Stados Cunfederados de la América quejirun demunstrar la sue andependéncia zeignando dezenas de repersentantes diplomáticos ne l sterior. L Gobierno de lStados Ounidos, pul cuntrário, afirmaba que ls stados de Sul éran solo regiones declaradas an rebeldie i negaba qualquiera reconhecimiento formal cumo paíç. Desta forma, l Secretairo de Stado de l Stado Ounidos,William H. Seward ambiou anstruçones formales laCharles Francis Adams, nuobo Menistro Plenipotenciário naGrana-Bretanha:
Nun permita nanhue spresson sebera ó eirrespeitosa, ó até mesmo preocupada, refrente als stados cindidos, ls sous repersentantes, ó l sou giente. Pul cuntrário, recorde custantemente que esses stados son agora, pus fúrun siempre por anquanto i, anque de l sou temporário outo-anganho, debiran cuntinar sendo siempre, eiguales i honrados nembros de la Ounion Federal, i que ls sous cidadanos atrabeç de todos ls mal-antendidos i alheaçones políticas, cuntinan sendo i siempre cuntinaran sendo l nuossos parientes i cumpatriotas.[34]
Assi i todo, se lsbritánicos parecian anclinados a recoincer la Cunfederaçon, ó dubidar neste respeito, debian ser adbertidos direta i splicitamente:
Se la Grana-Bretanhase anclinasse a tolerar l reconhecimiento de ls chamados stados cindidos, ó tubisse andícios de dúbeda, nun deixará que suponhan nin por un momiento que puoden rializar este reconhecimiento i cuntinar sendo aliados de ls Stados Ounidos. Puode até mesmo les assegurar de jeito eimediato, nesse causo, se detreminan rializáren tal reconhecimento, que se puoden preparar, de la mesma forma, la entráren an aliança cun ls einimigos de la nuossa república.[34]
L Cungresso Cunfederado respundiu a las hostilidades declarando formalmente laguerra als Stados Ounidos anmaio de1861, chamando-la "la Guerra antre ls Stados Cunfederados de la América i ls Stados Ounidos de la América". L gobierno de la Ounion nunca declarou formalmente la guerra, mas justificou la sue antrada nas batailhas cumo atos debloqueio i cuntençon de açones de reblion. Las negociaçones que se porduziran an meados de la guerra fúrun stablecidos sin reconhecimiento político formal, ambora se reconhecessen relaçones melitares.
Quatro anhos depuis de la guerra, an1869, lTribunal Supremo de ls Stados Ounidos declarou anconstitucional, i lhegalmente nulo, l decreto de secesson de l Texas. La oupinion de la corte fui outorizada pul persidente de l tribunalSalmon P. Chase.Jefferson Davis, persidente de la yá zaparecida Cunfederaçon, iAlexander Stephens, bice-persidente, apuntórun argumientos an fabor de la lhegalidade de la secesson, de jeito notable na obra de DavisThe Rise and Fall of the Confederate Government (La ascenson i queda de l gobierno cunfederado).
La bandeira oufecial de ls Stados Cunfederados de la América, i la que ye chamada "Barras i streilhas", ten siete streilhas, ua por cada un de l siete stados que einicialmente formórun la Cunfederaçon. Esta bandeira por bezes i an cundiçones de batailha era defícel de defrenciar de labandeira de la Ounion, assi la bandeira de batailha cunfederada, la "Cruç sulista", tornou-se na mais ousada habitualmente nas ouparaçones melitares. La "Cruç sulista" ten treze streilhas, adicionando quatro puls stados que se acrescentórun a la Cunfederaçon depuis de laBatailha de Fort Sumter i outras dues puls stados an çputa deKentucky iMissouri.
Cumo resultado de la sue difuson popular al lhongo de lseclo XX, la "Cruç sulista" ye atualmente la bandeira habitualmente associada cula Cunfederaçon. La "Cruç sulista" atual ye ua bandeira cun forma quadrada, mas la mais frequentemente bista fui la bandeira retangular de lEisército de l Tennesse, tamien era coincida cumo bandeira nabal por ser la purmeira ousada naArmada Cunfederada.
Lpoder lhegislatibo de ls Stados Cunfederados de la América staba centralizado cul Cungresso. Assi cumo lCungresso de ls Stados Ounidos, l Cungresso Cunfederado custaba de dous cámaras: l Senado, cumpuosto pula scolha direta de cada lhegislatibo statal de dous senadores, i la Cámara de Repersentantes, cumpuosta pula scolha por sufrágio puls residentes de cada un de l stados.
Para afrontar l sou purmeiro anho de bida, l Cungresso cunfederado stableciu-se probisoriamente cun un formato unicameral. La persidéncia de la cámara recaiu subreHowell Cobb Sr. de l stado deGeórgia, de4 de febreiro de1861 la17 de febreiro de1862.
L Cungresso Cunfederado tubo la seguinte repersentaçon de las tribos andígenas de la region:
Lpoder judiciário de la Cunfederaçon fui sboçado na Custituiçon, mas cumo cunsequéncia de la guerra l Tribunal Supremo de ls Stados Cunfederados nunca fui anstituído. De forma giral, ls tribunales statales i lhocales cuntinában funcionando cumo l tenien feito até l momento, simplesmente rializában un reconhecimiento de ls Stados Cunfederados de la América cumo gobierno nacional, an lhugar de reconhecíren ls Stados Ounidos de la América.[35] Alguns tribunales de çtrito na zona cunfederada, mas, fazien reconhecimientos als stados andibiduales. Esto acunteciu an tribunales ne ls stados deCarolina de l Sul,Arkansas,Alabama,Florida,Geórgia,Luisiana,Carolina de l Norte,Tennesse,Texas iBirgínia, i possiblemente an algun mais. Ne l final de la guerra, ls tribunales de çtrito recuperórun la jurisprudéncia de l EE. UU.[36]
Ls Stados Cunfederados de la América tenien un total de 4.698km de cuosta. Ls stados que la formában na sue grande maiorie tenien salida al mar i possuían cuostas cun arenales. Ne l anterior eisistian regiones montanhosas i ne l sou stremo oucidentaldesertos. La zona baixa de lRiu Mississippi debedie la Cunfederaçon an dues, la metade oucidental era frequentemente chamada deTranes-Mississippi. L punto mais alto (scluindo ls territórios de laArizona iNuobo México) era lPico Guadalupe ne lTexas, cun 2.667 metros.
Ls ambiernos suabes junto als berones calorosos, própios de lclima subtropical, porbocórun que aflorassenmalinas anfeciosas que acabórun cun grande quantidade de suldados cunfederados.
Ls rius de la Cunfederaçon éran giralmente nabegables. Esto permitie un trasporte fácele i barato de ls perdutos agrícolas na época de paç. Lhebando an cunta la prossimidade de las grandes plantaçones als rius i als portos marítimos, l sistema ferrobiário fui custruído cumo un meio de lhocomoçon cumplementar.
Durante la guerra, la basta geografie de la region resultou ser un porblema para la lhogística de las tropas federales. Ls suldados de la Ounion usában ls quartéis einimigos caturados para se protegíren i las lhinhas de camino de fierro de l territórios recuperados pa l trasporte. Mas, laarmada de la Ounion aprobeitaba ls rius nabegables, zde1862, fazendo ls sous trabalhos lhogísticos mais fáceles i cumplicando, de passaige, ls de las tropas cunfederadas. Depuis de laqueda de Bicksburg anjúlio de1863, quedou ampossible para las ounidades Cunfederadas cruzáren l Mississippi, por ser custantemente patrulhada por barcos federales armados cun canhones. L Sul, antoce, perdiu l cuntrolo que eisercia subre las regiones oucidentales.
Ls Stados Cunfederados de la América cumprendian ua zona manjoritariamente rural. Las populaçones maiores de 1.000 habitantes éran scassas i habitualmente ls cundados tenien ua populaçon menor a 500 pessonas. Las cidades an território cunfederado éran mui scassas.Nuoba Orleanes era la sola grande cidade ne l sul que se ancontraba antre las dieç maiores de ls Stados Ounidos ne l censo de1860, i la Ounion recuperou pronto l sou cuntrolo, an1862. Solo 13 de las cidades cunfederadas se ancontrában antre las 100 percipales de l EUA. Ne l mencionado censo de1860.[37] La maiorie destas cidades sofrírun lbloqueio de la Ounion ne ls sous portos i ressentiran-se las sues atebidades eiquenómicas.
La populaçon deRichmond, oumentou mui seneficatibamente la sue populaçon depuis de se tornar capital cunfederada, alcançando ua populaçon de cerca de 128.000 habitantes an1864.[38] Las cidades mais çtacadas an populaçon de l sul nun stubírun nunca sob l cuntrolo efetibo de l gobierno cunfederado. Las maiores cidades enquadradas nesta ária éranBaltimore (Maryland),St. Lhouis (Missouri),Louisbille (Kentucky) iWashington D.C., nanhue deilhas sob cuntrolo cunfederado. Tamien nun éran cuntroladas de jeito efetibo outras cidades amportantes cumoWheeling (Birgínia Oucidental), iAlexandria (Birgínia).
La Cunfederaçon tenie ua eiquenomie agrária que sportaba al mercado anternacional, era un grande perdutor dealgodon i, cun menor antensidade,tabaco icanha de açucre. La porduçon de quemidos era manjoritariamente de grano, cerdos, ganado i hortaliças. Ls onze stados porduzian 155 milhones dedólares an benes manufaturados an1860, nomeadamente deribados de la molida de grano an molinos lhocales, madeira, tabaco processado, benes rializados cun algodon i perdutos çtinados al setor nabal cumo laterebentina.
La Cunfederaçon adotou ua baixa tarifa protecionista de 15%, mas la ampós a todas las amportaçones, ancluindo ls Stados Ounidos.[39] Esta tarifa na prática solo tubo relebáncia, ls portos cunfederados fúrun bloqueados al tráfego comercial pula Ounion, i mui poucas pessonas pagában tal taxa lhebando an cunta l cuntrabando zde ls Stados Ounidos. L gobierno arrecadou al redror de 3,5 milhones de dólares an renda alfandegária zde l ampeço de laguerra até1864. La falta de renda probocou que la Cunfederaçon financiasse ls recursos para manter la guerra mediante la eimisson de denheiro, esto dou lhugar a ua eilebadaanflaçon.
Antre ls dirigentes melitares de la Cunfederaçon ancontrában-se muitos beteranos de leisército i de lamarina de ls Stados Ounidos que renunciórun als sous cargos federales para acupáren cargos dirigentes nas fuorças armadas de la Cunfederaçon. Muitos deilhes tenien partecipado naGuerra Mexicano-Amaricana (antre ls que se ancontrában Robert E. Lee i Jefferson Davis), anquanto outros, mas, tenien pouca ó nanhue speriéncia melitar (cumoLeonidas Polk, que assistira a la academie melitar norte-amaricano deWest Point, ambora nun se chegasse a graduar). L cuorpo de oufeciales cunfederado era cumpuosto na sue maiorie por homes que nun éran propietários de scrabos, ambora eisistisse ua parte destes oufeciales que éran moços ambiados por famílias propietárias de scrabos. Ls Cunfederados éran nomeados al grau de oufeciales de campo i auxiliares atrabeç de eileiçones de ls alistados la filas. Ambora nun se stablecisse nanhue academie cunfederada an serbício, muitos coleijos de l Sul (cumo l deCitadel i lAnstituto Melitar de Birgínia) treinaba ls cadetes i cunsiderában-se cumo campos de treino i academies de anstruçon de lhíderes melitares. Ua academie nabal cunseguiu stablecer-se an1863, ambora nun cunseguiu graduar nanhun mando nabal antes de la derrota cunfederada.
L grosso de las filas i las catadories melitares de la fuorças armadas de la Cunfederaçon era cumpuosto por homes brancos cun ua média de eidade dentre 16 i 28 anhos. Milheiros de scrabos serbian cumo ouperários, cozineiros, sploradores i outras funçones nun relacionadas diretamente al cumbate. Ambora cunfederaçon adotasse lserbício melitar oubrigatório an1862, las fuorças armadas cunfederadas stában mui minguadas pulas baixas, desta maneira ls melitares sofrian scasseç crónica de efetibos.
Passado ocorrer anquietude i mal-star ne l eisército, seguido de cierto grau de agitaçon, l General Le reclamou mais efetibos, i ls scrabos fúrun alistados an nuobas ounidades naPrimabera de1865 cula promessa de la emancipaçon. Na rialidade, quando treminou la guerra, ancontrában-se inda na sue fase de formaçon, i nun chegórun a antrar an batailha de jeito efetibo.[40]
↑L poder lhegislatibo de Tennesse ratificou l acordo de antrada ne l eisército de ls Stados Cunfederados la7 de maio de1861. Ls botantes de Tennesse aprobórun dezido/tal acordo la8 de júnio de1861.
↑24,024,1«Chamado de Lincoln» (an anglés). Cunsultado an 13 de nobembre de 2007 !CS1 mantenéncia: Lhéngua nó recoincida (link) Proclamaçon de Lincoln anstando a las tropas als remanescentes stados de la Ounion (ne l final de la páigina) i pormenores de l Departamiento de Guerra als Stados Ounidos (la percípio de la páigina).
↑Lspoderes políticos de l stados, ódreitos de l stados, na lhocuçon oureginal an anglésState's Rights, ye l cunjunto de cumpeténcias que cunserban ls stados para se outogobernáren de jeito andibidual. Ye ua reclamaçon de ls stados sulistas para se outoadministráren i nun se subordinar a un Stado Federal que ls dirigisse.
↑Owsley, Frank L. (1925).State Rights in the Confederacy. Chicago: Literary Licensing
↑31,031,131,2Ravle, George (1994).Peculiar Democracy: Southern Democrats in Peace and Civil War. Athens, Geórgia: University of Georgia Press.ISBN0-8203-2282-2
↑Moretta, John (Júnio de 1999). «Pendleton Murrah and States Rights in Civil War Texas».Civil War History.45 (2).doi:10.1353/cwh.1999.0101
↑Moore, Albert Burton (1924).Conscription and Conflict in the Confederacy. Auckland: Pickle Partners Publishing. p. 295
↑34,034,1Marion Mills Miller (1907). «William Seward to Charles Francis Adams, April 10, 1861».Life And Works Of Abraham Lincoln.6. [S.l.]: Current literature Publishing Company
.jpg)
.svg){kind=link}
