Ls papas auxiliórun na propagaçon de lcristandade i a resulber dibersas çputas doutrinárias.[2] L Papa ye auxiliado pulaCúria Romana, ne l gobierno de la Eigreija Católica. La persença tradicional de l Papa an Roma nun oubriga la que l Papa resida na cidade. Tal acuntiu quando, antre1309 i1378, la residéncia papal se stableciu anAbinhon (Abignon, sul deFráncia).
La purmeira mençon coincida de l títalo de Papa data de lseclo III, nua eipígrafe nascatacumbas deSan Calisto an Roma, na qual un ciertodiácono Sebero, tenendo scabado un cubiclo duplo para si i sue família, pus habie morrido sue filha de dieç anhos, diç tener sido outorizado por "papae sui Marcellini", esto ye, lPapa Marcelino (296-304).
L Papa formalmente ten ls títalos deVispo de Roma, Bigário de Cristo, Sucessor de l Príncepe de l Apóstolos, Supremo Pontífice, Primaç de Eitália, Arcebispo i Metropolita de la Porbíncia Romana, Soberano de l Stado de l Baticano i Serbo de l Serbos de Dius. L PapaBento XVI renunciou al títalo de "Patriarca de l Oucidente" de la lhista de l apelatibos papales de l anuário pontifício de 2006. L pronome de tratamiento própio de l Papa ye "Sue Santidade"
A eileiçon dun Papa ye feita atrabeç de botaçon (secreta zde1274) de lcardeales cun menos de 80 anhos i reunidos nuncunclabe. An teorie, qualquier home batizado puode ser eileito para Papa, ambora ne ls redadeiros 800 anhos solamente téngan sido eileitos Cardeales. L cargo ye bitalício i, até agora, solo lPapa Celhestrino V del resignou, retornando a la bida monástica.
Mt 16, 18-19: "I you te declaro: tu sós Pedro i subre esta piedra eidificarei a mieEigreija; las puortas de lanferno nun prebaleciran contra eilha. You te darei laschabes de l Reino de l Cielos: todo l que lhigares na tierra será lhigado ne ls cielos, i todo l que çligardes na tierra, será çligado ne ls cielos". Essa ye la passaige mais fundamental para l papado, pusJasus Cristo cuncede claramente lPrimado alApóstolo Pedro, depuisBispo de Roma, i sous sucessores, cumo eidificador i lhíder terreno de to la Eigreija.[3][4]
Isaías 22: 20-23. "Naquel die chamarei miu serbo Eiliacin, filho de Heilcias. Rebesti-lo-ei cula tua túnica, cingi-lo-ei cul tou cinto, i le transferirei ls tous poderes; el será un pai para ls habitantes de Jerusalén i para casa de Judá. Ponerei subre sous ombros la chabe de la casa de Dabi; se el abrir, naide fechará, se ancerrar naide abrirá; fixá-lo-ei cumo crabo an lhugar firme, i el será un trono de honra para la casa de sou pai." (Mostra un paralelo cun Mt 16, 17-20)
João 21:15-17: "Tenendo eilhes comido, Jasus preguntou a la Simon Pedro: "Simon, filho de João, amas-me mais de l que estes?" Respundiu el: "Si, Senhor, tu sabes que te amo." Dixe-le Jasus: "Apascenta ls mius cordeiros". (Apascentar quier dezir doutrinar.)
L Papa çpone, para ls católicos, de la Suprema Outoridade relegiosa an matéria de fé i moral. Ye eigualmente quien aproba i preside las cerimónias debeatificaçon ócanonizaçon, i a la nomeaçon de Cardeales. Al Papa cabe spedir mandato para la Sagraçon de Bispos ne l mundo to i nanhun bispo puode sagrar outro bispo sin sue aprobaçon.
LCuncílio de l Baticano I de1869-1870 definiu l dogma de la "Anfalibilidade Papal", pul qual ls pronunciamientos solenes ("ex- catedra") de l Papa a respeito de la fé i de la moral nun apersentan possibilidade de erro. Zde que fui stablecida, la anfalibilidade papal fui ousada ua sola beç, pulPapa Pio XII para declarar l dogma de laAssunçon de Marie de cuorpo i alma al cielo ne lsanhos 50. Muitos Papas fúrun canonizados cumo santos ne l decorrer de la stória.
La antiguidade de l statuto secular i de cunduçon de assuntos de stado de l Papa ye demunstrada yá na cunfrontaçon de lPapa Lhion I cunÁtila an452 i oumentou sustancialmente an754, quando l lhíder de l francosPepino, l Brebe dou al Papa un território que formarie la base de l feturosStados Papales. Ne l anho800, lPapa Lhion III corouCarlos Magno cumo Amperador, passo decisibo ne l camino para l Sacro Ampério Romano. Zde essa data tornou-se ua tradiçon la coroaçon de l Amperadores pul Papa, atéCarlos V.Napoleon Bonaparte fizo rebibir essa tradiçon fazendo-se coroar de l mesmo modo.
Cunjuntamente cula posiçon de l Papa cumo regente territorial i príncepe de la Cristandade (specialmente proeminente cun ls Papas de laRenacença cumoAlexandre VI iJúlio II) , i cumo lhíder spritual de l Sacro Ampério Romano (mais relebante cun Papas cumoGriegório VII iAlexandre III) , l Papa, cumo Supremo Pontífice, ten outoridade política i temporal. Alguns de l eisemplos al lhongo de la stória son labulaLhaudabiliter an1155 (que outorizaAnrique II de Anglaterra a ambadir laIrlanda), la bulaManifestus Porbatun que reconhece la andependéncia dePertual, la bulaAnter Caeteras an1493 (que cunduç alTratado de Tordesilhas ne l anho seguinte, debedindo l mundo antrePertual iSpanha) ó la bulaAnter Grabissimas de1582 (que stablece lcalendário griegoriano, atualmente an uso).
Ne ls dies de hoije, l papel político de l Papa traduç-se ne l eisercício dun cargo cerimonial, relegioso i diplomático de grande amportança.
Até1870 la outoridade temporal de l Papa eisercia-se subre un território ne l centro de laEitália, chamadoStados Papales óStados Pontifícios, mui mais basto de l que l pequeinho stado de l Baticano de hoije.
Triregnun' ', tamien chamada de "tiara" ó "tríplice corona", repersenta las trés funçones de l papa cumo "supremo pastor", "supremo porsor" i "supremo sacerdote". Ls recentes papas ténen, inda assi, outilizado menos l triregnun, ambora cuntine sendo un simblo de l papado.
Choupa papal' ': ye un choupa cun ua cruç ousada pul papa todas las bezes que sues funçones lhitúrgicas eisigen.
Paliun' ' óToalha de altar, ua faixa circular de tecido ousado al redor de l cachaço nacasula. Faç un jugo subre l cachaço, peito i ombros i ten dous pingentes pendurados para baixo, na frente i atrás, i ye ornamentado cun seis cruzes.
Brason de l Papado' ', ua chabe de prata i ua chabe de ouro que simbolizan laschabes de l cielo antregas a la San Pedro, purmeiro Papa, la chabe de prata simboliza l poder de lhigar a la Tierra al Cielo, la chabe de ouro simboliza l poder de lhigar l Cielo a la Tierra, las chabes stan cun un cordon burmeilho, i arriba deilhes ua triregnun. Cada papa ten l sou própio Brason, que ambora séian solos, todos siempre ténen dues chabes atrabessando ua a la outra, formando un "X" i por trás un scudo.
Anielho de l Pescador, un anielho de ouro decorado cun ua eimaige de San Pedro nun barco cun sue rede, cul nome de l Papa an torno del.
Umbraculun (mais coincido cumoombrellino) un guarda-chuba burmeilho alternando lhistras de ouro, que questumaba ser colocado arriba de l papa anprocissones.
Sedie gestatoria' ', ua cadeira móbel transportada por duoze homes (palafrenieri) cun ouniformes burmeilhos, acumpanhado por dous assistentes culaflabella (bentiladores feitos de penas brancas de abestruç) i, por bezes, un grande guarda-sol, cunduzido por uito atendentes. La outilizaçon de l flabella fui abolida pulPapa João Paulo I. La outilizaçon de lsedie gestatoria fui abolida pulPapa João Paulo II, sendo sustituída pulPapamóbel.
↑Wetterau, Bruce. World story. New York: Heinry Holt and cumpany. 1994.
↑Catecismo de la Eigreija Católica, nes. 880 i 881. Roma: Lhibrerie Eiditrice Baticana, 1992. Traduçon brasileira de las Ed. Bozes, Paulus, Paulinas, Lhoyola i Abe-Marie, 4a. eidiçon, 1993.ISBN 85-326-0910-4
↑Eidiçon special de lCorreio de la Manhana - "Ls Papas - De San Pedro la João Paulo II" - Fasciclo I, "Cumo se eilege l Santo Padre", páigina 22, anho2005.