Un de ls ramos de lsgodos, lreino ostrogodo, que se stendie de lMar Negro até lBáltico, alcançou l poderio mássimo cunErmanarico, mas fui dominado pulshunos por buolta de l'anho370. Passado l colapso de l'ampério huno an455, dous anhos depuis de la muorte de sou xefeÁtila, ls ostrogodos penetrórun naPanónia (Danúbio central) i derigírun-se pa laEitália, adonde l'amperadorRómulo Augústulo habie sido derrotado (476) porOdoacro, xefe de lshérulos. An493, l rei ostrogodoTeodorico l Grande derrotou Odoacro i gobiernou la Eitália até la muorte, an526.Teodorico fui un gobernante hábil, que soube cunserbar l'eiquelíbrio antre las anstituiçones amperiales i las tradiçones bárbaras. Home culto, eiducado na corte deCustantinopla, capital de lAmpério Romano de l Ouriente, cunseguiu ganhar la simpatie de l'aristocracie romana, cujos prebilégios anteriores respeitou, i de l pobo, qu'assistie sastifeito a la rializaçon d'obras públicas pa la recustruçon i modernizaçon deRoma. Al que parece, Teodorico alimentaba l porjeto de fundar un ampério godo qu'ampusisse sou domínio subre l restro de l mundo bárbaro. Para esso, mantubo cuntato cun outras tribos godas i stableciu binclos fameliares culsfrancos, lsbándalos i lsburgúndios. Sue muorte criou un antrincado porblema de sucesson, fato de que se baliu l'amperador bizantinoJusteniano I para anterbenir napenínsula Itálica. Passado l período de lasGuerras Góticas, leisército romano ouriental, sob l quemando deBelisário, derrotou cumpletamente ls ostrogodos, derigidos por sou nuobo reiTotila. Ls subrebibentes çpersórun-se ó fúrun reduzidos a lascrabidon. Un nuobo rei,Teia, fui ampossado, mas tubo un cúrtio reinado. Anton lAmpério Bizantino dominou, por cierto tiempo, la península Itálica i outros territórios antes pertencentes alAmpério Romano de l Oucidente.
Ampério Bizantino em550. Las cunquistas deJustiniano I stan a berde.