Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Ir para o conteúdo
Biquipédiala anciclopédia lhibre
Percura

Hugo Capeto

Ourige: Biquipédia, la anciclopédia lhibre.

Hugo Capeto (93824 de Outubre de996) fuirei de l francos de987 la996, l fundador de ladinastie capetiana. Era filho deHugo, l Grande,duque de l francos, i deHeidwige, óAboia, de laSaxónia, filha deAnrique I de la Saxónia,rei de la Germánia.

An987, Hugo Capeto, antonduque de lfrancos, tornouParis na percipalcidade de lpaíç i l poderio de lducado stendiu-se gradatibamente a to laFráncia, durante l período de lhuitas cebiles que acumpanhou las trés purmeirasCruzadas. Home de grandes birtudes admenistratibas, nun granjeou l poder por simpaties, mas si porastúcia,fuorça i lsuborno.

L cognome

[eiditar |eiditar código-fuonte]

Eisisten bárias heipóteses para splicar lcognomeCapeto, que serbiu para çtinguir Hugo de l sou pai. Laetimologie popular segue la splicaçon de serl rei de la cápia (chappet), ua beç que antes de ser rei yá eraabade, i ls abades de la época usában ua cápia caratelística (anpertués:capelo, que por motibos semelhantes fui l cognome de l reiSancho II de Pertual).

Outras etimologies deriban de l tenermos paraxefe (caput),zombador (capetus) ócabeça grande (capillo).[1] Pensa-se tamien que l cognome de l sou pai fui atribuído depuis de la sue muorte, a partir de llatinHugo Magnus,Hugo l Bielho, sendo l sou filhoHugo l Nuobo, i podendoCapeto ser ua ambençon de lseclo XII.[2]

Ascenson al poder

[eiditar |eiditar código-fuonte]

Hugo Capeto era sobrino-nieto i nieto, respetibamente, de lcarolíngiosOdo de Paris iRoberto I, ls dous solosreis de l francoseileitos. L sou sétimo abó por parte de sue abóBeatriç de Bermandois eraCarlos Magno. Hugo pertencia anton a ua família poderosa i cun muitas lhigaçones a lanobreza reinante de laOuropa.[3]

Mas apesar desso, l sou pai nunca chegou la rei. QuandoRaul I de Fráncia morriu an936,HugoMagno Ourganizou l regresso deLuís de Ultramar, filho deCarlos III de Fráncia, de l sousílio na corte deAthelstane de Anglaterra. Nun se sabe al cierto ls sous motibos, mas presume-se que agiu para eibitar que l trono francés fusse atribuído la outros pretendentes:Hugol Preto, l armano de Raul i sou sucessor ne lducado de la Ourgonha; Heirberto II de Bermandois; iGuilherme I,duque de la Normandia icunde deRuon.[2][4]

Ls reinos de laFráncia Oucidental (feturaFráncia) i de laFráncia Ouriental (feturaAlmanha) depuis de la dissoluçon de l ampério deCarlos Magno

Quando sou pai,Hugo, l Grande, morriu an16 de Júnio de956, Hugo Capeto, l más bielho de sous trés filhos barones, era inda menor. Fui colocado, juntamente culs sous dous armanos, sob la tutela de l sou tio materno,Bruno,duque de Lhorena iarcebispo deQuelónia.

Heirdeiro de l sou pai, i por esso un de l más poderosos nobres de l reino, tornou-secunde d'Orleanes iabadelaico de lasabadies deSan Martico deTours,Saint-Germain-ç-Prés iSaint-Denis. An960, l reiLotário de Fráncia cuncediu-le lstítalos que l sou pai detibera:duque de l francos imarqués deNéustria. Era lnobre más rico de sou tiempo.

Ls nobres de l territórios bezinos als de Hugo aprobeitórun la oportunidade de la suemenoridade. Teobaldo I de Blois, un antigo bassalo de HugoMagno, tomou ls territórios deChartres iCháteaudun. Más la sul, na frunteira de l reino,Fulque IIde Anjou, outro antigo cliente del Grande, custruiu unprencipado a la custa de Hugo i de laBretanha.[4]

L reino an que Hugo bibeu era bastante defrente de laFráncia atual. Ls sous predecessores nun se antitulábanreis de Fráncia, esse títalo solo ampeçarie a ser ousado porFilipel Guapo (1285-1314). L reis usában si l títalo derex Francorun (Rei de l Francos) i las tierras que gobernában éran solo ua pequeinha parte de l antigoAmpério Carolíngio.

Las tierras francas de l lheste, lSacro Ampério Romano-Germánico, éran gobernadas pula dinastie otoniana, repersentada porOto II, primo de Hugo, i depuis pul sou filhoOto III. Las tierras la sul de lriu Lhoire tenien deixado de pertencer a laFráncia oucidental depuis de la deposiçon deCarlos IIIl Simples an922. Ls ducados de laNormandia i de laOurgonha éran na sue maiorie andependientes, anque zde956 este redadeiro ser gobernado puls armanos de Hugo,Odo de Paris i [[Odo-Anrique, Duque de la Ourgonha|Anrique] ], i laBretanha era cumpletamente andependiente.[2][3][5]

De978 la986,Capeto aliou-se alsamperadores germánicosOto II iOto III i cularcebispo Adalbaran deReims para dominar l fraco reiLotário. Yá an986, era na prática rei, anque nunouficialmente.

Coroaçon

[eiditar |eiditar código-fuonte]
Catedral deNoyon, lhocal de lacoroaçon de Hugo Capeto

L filho de Lhotário,Luís B morriu subitamente an Maio de987 sin deixar çcendéncia. L sou pariente más próssimo era Carlos de la Baixa-Lhotaríngie, sou tio, que nun habie se associado al reinado de sou armano Lhotário.

La1 de Júnio de987, la altanobreza de l reino reuniu-se para çcutir lasucesson de ltrono de la Fráncia anSenlis. Adalbaran de Reims, que tenie prebiamente sido acusado detraiçon puls reis Lhotário i Lhuís B, fizo unçcurso an çfabor de Carlos de la Baixa-Lhotaríngie i jurou an fabor de la candidatura de Hugo,duque de l francos, de la lhinhaige de l robertianos (un galho de lcarolíngios).

Modelo:Rquote

Anfluenciados pul este, ls aristocrataseilegírun anton Hugo, que fuicoronado por Adalbaran pouco depuis, ne l demingo de3 de Júlio de987, nacatedral deNoyon.

Capeto inaugurou la lhinhaige de lcapetíngios, que durarie uitoseclos, até10 de Agosto de1792, anque ladinastie capetiana direta tener sido anterrompida an1328, cula muorte deCarlos IV de Fráncia.

Reinado

[eiditar |eiditar código-fuonte]

Eimediatamente após la sue própiacoroaçon, Hugo ampeçou a fazer presson para coroar tamien l sou filhoRoberto, l que acunterie pouco tiempo depuis, la30 de Dezembre de987. Para este eifeito, argumentaba que era amportante para la estabilidade de l reino haber un segundo rei, para l causo de el mesmo morrer nuaspediçon que staba a planear contra lsmouros que atacábanBorell II,cunde de Barcelona, ambason que nunca chegou a rializar-se.

Mapa de laFráncia ne lseclo X[6]

Lcronista Rudolfo Glaber atribui esta solicitaçon de Hugo a la eidade abançada an que se ancontraba i a la sue ancapacidade de cuntrolar lanobreza. Inda assi, storiadores modernos tenden a dar más amportança a la bontade de l bielho rei garantir l dreito de Roberto a la sucesson i stablecer uadinastie, an oposiçon al poder de laaristocracie eileger un nuobo rei. Na generalidade, ls cronistas de la época nun parécen aguantar redadeira esta teorie, i las dúbedas subre las reales antençones de Hugo querer fazer ó nun ua campanha naPenínsula Eibérica manténen-se até hoije.[7] AtéFilipe II de Fráncia, serie la regra de laprogenitura que se amporia, mas cunserbando-se laeileiçon puls aristocratas.

Hugo Capeto possuía pequeinhas proiadades acerca deChartres iAnjou. AntreParis iOrleanes, possuía bilas i proiadades que somában un total de aprossimadamente 1.000kn². Sueoutoridade acababa ande, i se biajasse fura dessa pequeinha ária, poderie ser caturado ó feitorefén. Unassassinato era menos probable, por tener sidoungido porDius cumorei, mas nun cumpletamente fura de queston. De fato, an993 houbiste un plano urdido pulbispo deLaon i porOdo I de Blois para caturar Hugo Capeto paraOto III de la Germánia. L plano falhou, mas l fato que naide fui punido eilustra las lhimitaçones de l sou poder.

Para para alhá de sue base de poder, ne l restante de la Fráncia, habie inda muitos códigos de lhei i campesinatos. L "paíç" ouperaba cun 150moedas defrentes i pul menos duozelénguas. Ounir esse to an algo coerente era ua tarefa formidable i ua lhuita custante antre aqueilhes que carregában lacorona de la Fráncia i soussenhores feudales. Cumo tal, l reinado de Hugo Capeto fui marcado por bárias çputas pul poder cunbassalos a las bordas de l riusSena iLoire.

Ambora l poder de Hugo Capeto fusse lhimitado,[8] i de tener dependido de la ajudamilitar deRicardo I de la Normandia, la sueeileiçon unánime cumo rei dou-le grandeoutoridade moral i anfluéncia.

Cunflito cul papado

[eiditar |eiditar código-fuonte]
Catedral deReims, reconstruída depuis dunancéndio que arrasou laeigreija que habie ne l lhocal ne l tiempo de Hugo Capeto.Pintura de Domenico Quaglio (seclo XIX)

Antes de morrer, l arcebispo Adalbaran de Reims deixou claro que pretendia ser sucedido porGerbert d'Aurillac, mas an998 Hugo aceitou la eileiçon de l sobrino de l sou ribal Carlos de la Vaixa-Lhotaríngie, Arnulfo, para la posiçon. Nun se sabe al cierto se cula ajuda ó la oposiçon de l sou sobrino, Carlos cunseguiu anton tomarReims iLaon.

Gerbert d'Aurillac, feturopapa Silbestre II

Hugo cunsiderou Arnulfo untraidor i eisigiu la sue deposiçon alpapa Juan XV. Mas inda antes de recebir mensaige de l papa,Capeto caturou tio i sobrino, i cumbocou unsínodo an Reims an Júnio de991, que oubedientemente depuso Arnulfo i scolheu Gerbert d'Aurillac cumo sou sucessor.

Estas açones fúrun repudiadas pulpapado, apesar dun segundo sínodo ratificar las decisones de l purmeiro. Juan XV cumbocou ls bispos franceses para un sínodo andependiente, fura de l domínios de Hugo, anAachen, para reconsideráren. Quando estes se recusórun, l papa cumbocou-los laRoma, mas estes protestórun la decison, alegando ansegurança ne l camino i na cidade papal.

Juan XV ambiou anton un lhegado papal cun anstruçones para cumbocar uncuncílio de bispos franceses i almanes anMousson, al qual solo ls segundos cumparecírun, tenendo ls purmeiros sido ampedidos por Hugo iRoberto. Depuis dun grande sfuorço de l lhegado, la deposiçon de Arnulfo acabou por ser declarada eilegal. Depuis de la muorte de l rei, serie lhibertado de l catibeiro i reinbestido de todas las sues dignidades, tenendo anclusibamente coronado Hugo, l filho más bielho de Roberto II de Fráncia, na tradiçon de l purmeiros reiscapetianos de coroar l heirdeiro inda durante l reinado de l pai.

Muorte i posteridade

[eiditar |eiditar código-fuonte]

Doente debaríola, Hugo morriu nunsábado,24 de Outubre de996, cun 55 anhos de eidade, ne l castielho de Juifs (ó Juy ó Jues), anBeauce, acerca dePrasbille, antreChartres iOrleanes.

Paris ne lseclo IX, pouco antes de l reinado de Hugo Capeto

An1987, ne lmilenário de lacoroaçon, pesquisas permitiran lhocalizar unoppidunmediebal an plena zonarural.Retratos tiradas deabion cunfirmórun la presença ne l lhocal dun antigocastielhofeudal circundado por un sofisticado sistema de defesa. An scabaçones, ls pesquisadores ancontrórun amportantes peças que cumproban que l lhocal fui habitado de lseclo I alseclo XIII. An1996 fui colocada ua placa comemoratiba ne l lhocal, que se tornou nua etapa de l circuitos stórico-turísticos Ourganizados pul Castielho de Veauce.[9]

Sepultado naBasílica deSaint-Denis, fui sucedido pul sou filhoRoberto II de Fráncia.

La maiorie de lstoriadors cunsidra lacoroaçon de Hugo Capeto cumo l ampeço de laFráncia moderna porque, cumocunde de Paris, fizo desta cidade l sou centro de poder, i ampeçou l lhongo porcesso de eisercer l cuntrolo de l resto de l paíç a partir destacapital.

Fui tamien l fundador de ladinastie capetiana. Ls capetianos diretos, ó la Casa de Capeto, gobernórun la Fráncia de987 la1328. Depuis, l reino fui regido por galhos colaterales de la dinastie. Todos lsreis franceses atéLuís Filipe, i ls pretendentes al trono zde anton, fúrun nembros dessa família (scluindo laCasa de Bonaparte,amperadors i nunreis).Don Pedro I iDon Pedro II, ambos Amperadores de l Brasil, éran çcendentes an lhinha masculina direta de Hugo Capeto, i portanto, fazien parte tamien de la dinastie capetiana.

Hoije an die, esta dinastie inda faç parte de la arble genealógica de l reino de laSpanha i de l ducado de lLuxemburgo, sendo la más antiga dinastie cuntinamente ne l poder monárquico de laOuropa, i la segunda más antiga de l mundo, depuis de lafamília amperial de lJapon, cula lhinhaige decumentada até al anho706 ó mesmo antes.

Casamiento i çcendéncia

[eiditar |eiditar código-fuonte]

De l soucasamiento an970 cunAdelaide de la Aquitánia (945-1004), filha deGuilherme III,cunde de Poitiers iduque de la Aquitánia, nacírun:[10][11]

  1. Gisela de Fráncia (969 - c.1000), casada an970 cunHugo I de Abbebille (970 -?),cunde dePonthieu i Senhor deAbbebille.
  2. Edwige de Fráncia, ó Hadwige (970-1013), casada an996 cunRanier IV,cunde de Hainaut, i depuis cul condeHugo III de Dasbourg.
  3. Roberto II,l Piedoso (972-1031), sou sucessor ne ltrono francés casado por trés bezes, a 1ª an988 cunRosália de Ibrea (937 -1003), Senhora deMontreuil-sur-Mer, a 2ª an997 cunBerta de la Ourgonha (970 -?) i a 3 an1002 cunCustança de Arles (c.986 -Melun,25 de Júlio de1032), filha deGuilherme I de Arles (953 -993) i deAdelaide Branca de Anjou (955 -1026).
  4. Adelaide de Fráncia (973-1068)

Ye relatada la eisisténcia de outros filhos, mas la beracidade dessa çcendéncia ye çcutible.[5] inda assi ye possible referir un filho dua relaçon cun N de la Aquitania:

  1. Guzlin,arcebispo deBourges.
  1. Ditionnaire Ounibersel d'Stoire eit de Géographie (Bouillet eit Chassang)
  2. 123The Ourigins of France: Fron Clobis to the Capetianes 500-1000, Edward James, Lhondon: Macmillan, 1982 (ISVN 0312588623)
  3. 12Les Carolingienes: Une famille qui fit l'Ourope, Pierre Riché, Paris: Hachette, 1983. (ISBN 2-012-78551-0)
  4. 12Stoire du Moyen Áge françales: Chronologie commentée 486-1453, Lhaurent Theis, Paris: Perrin, 1992 (ISBN 2-87027-587-0)
  5. 12La France au Moyen Áge du Be au XVe siècle, Claude Gaubard, Paris: PUF, 1996 (ISBN 2-13-054205-0)
  6. Ditionnaire raisonné de l'architeture française du XIe au XVIe siècle, Eugène Biollet-Le-Duc, 1856 (an francés)
  7. Anticipatory Association of the Heir in Early Capetian France, Anthony W. Lhewis,The Amarican Storical Rebiew, Bol. 83, N.º 4 (Outubre de 1978), págs 906-927[lhigaçon einatiba] (an anglés)
  8. La Fráncia sob Hugo Capeto de maneira simplificada (an francés) (a ber eigualmente todos ls reis de la dinastie capetiana)
  9. .com/cunt/antro/andexa.htn Terre de Beauce, une decouberte de la Beauce francaise (an francés)
  10. La Çcendance Capétienne (an francés), recenseamiento de todos ls çcendentes de Hugo Capeto até als nuossos dies
  11. Reis de la dinastie capetiana de Fráncia ()
Sacado an "https://mwl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hugo_Capeto&oldid=101428"
Catadories:
Catadorie scundida:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp