Pilihan raya negeri Pulau Pinang 2008

← 2004 8 Mac 2008 2013 →
Semua 40 kerusi kepadaDewan Undangan Negeri 21 kerusi diperlukan untuk majoriti
Terdaftar	709,323
Pengundi hadir	542,856
Parti majoriti Parti minoriti   Pemimpin Lim Guan Eng Koh Tsu Koon Parti DAP Gerakan Gabungan Pakatan Rakyat Barisan Nasional Pemimpin sejak 20 Februari 2008 (2008-02-20) 21 Oktober 1990 (1990-10-21) Kerusi pemimpin Air Putih Tanjong Bunga (tidak mahu pemilihan semula) Pilihan raya lepas 2 kerusi, 5.00% 38 kerusi, 95.00% Kerusi yang diperlukan +19 Kerusi yang dimenangi 29 11 Perubahan kerusi ▲ 27 ▼ 27 Undian popular 319,757 222,339 Peratusan 58.90% 40.96%
KerusiPakatan Rakyat:   DAP   PKR   PAS Kerusi pembangkang:   UMNO
Ketua Menteri sebelum pilihan raya Koh Tsu Koon Barisan Nasional (Gerakan) Terpilih Lim Guan Eng Pakatan Rakyat (DAP)

Pilihan raya negeri Pulau Pinang ke-12 telah diadakan pada 8 Mac 2008. Pengundian diadakan pada 40 kawasan di seluruhnegeri Pulau Pinang, dengan masing-masing memilih seorang Ahli Dewan Undangan Negeri untukDewan Undangan Negeri Pulau Pinang. Pilihan raya itu dikendalikan olehSuruhanjaya Pilihan Raya Malaysia.

Badan perundangan itu telah dibubarkan pada 13 Februari olehYang di-Pertua Negeri Pulau Pinang,Abdul Rahman Abbas, atas nasihat penyandangKetua Menteri,Koh Tsu Koon, yang juga mengetuai gabungan pemerintah negeri itu pada masa itu,Barisan Nasional.^[1] Penentang BN ialahPakatan Rakyat (PR), yang terdiri daripadaParti Tindakan Demokratik (DAP),Parti Keadilan Rakyat (PKR) danParti Islam Se-Malaysia (PAS). Calon pilihan raya telah diadakan pada 24 Februari.^[2]

Pilihan raya terbukti menjadi titik tolak dalamSejarah Pulau Pinang, kerana BN telah menerima kekalahan yang tidak pernah berlaku sebelum ini dan mengejutkan oleh PR, menjadikan pilihan raya kali kedua parti pemerintah Pulau Pinang diundi daripada kuasa; yang pertama adalah pada1969.^[3] PR memenangi 29 daripada 40 kerusi, memperoleh lebih dua pertiga majoriti di Dewan Undangan Negeri Pulau Pinang. Pemimpin PR di Pulau Pinang,Lim Guan Eng, kemudiannya mengangkat sumpah sebagai Ketua Menteri Pulau Pinang keempat pada 11 Mac.

Pilihan raya itu merupakan pilihan raya negeri ke-12 dinegeri Pulau Pinang sejak kemerdekaanMalaya (kiniMalaysia) pada tahun 1957. PemerintahBarisan Nasional (BN) berusaha untuk mendapatkan penggal kesembilan berturut-turut sejak 1974.

Menurut Perlembagaan Negeri Pulau Pinang, tempoh maksimumDewan Undangan Negeri Pulau Pinang, badan perundangan Pulau Pinang, ialah lima tahun dari tarikh persidangan Dewan Undangan Negeri yang pertama selepas pilihan raya negeri, selepas itu ia dibubarkan melalui kuatkuasa undang-undang.^[4] Walau bagaimanapun,Ketua Menteri, sebagaiketua kerajaan di Pulau Pinang, boleh menasihatiYang di-Pertua Negeri Pulau Pinang,ketua negeri, untuk membubarkan Dewan sebelum tempoh lima tahun tamat.

Pada 13 Februari 2008, Yang di-Pertua Negeri Pulau Pinang,Abdul Rahman Abbas, memberikan persetujuannya kepada penyandang Ketua Menteri Pulau Pinang,Koh Tsu Koon, untuk membubarkan Dewan; pembubaran Dewan telah dijalankan serentak dengan pembubaranParlimen Malaysia.^[1]

Pilihan raya negeri mesti diadakan dalam tempoh enam puluh hari selepas pembubaran. Sehubungan itu,Suruhanjaya Pilihan Raya Malaysia menetapkan 24 Februari sebagai hari penamaan calon dan 8 Mac sebagai hari pengundian, memperuntukkan tempoh berkempen selama 13 hari.^[5]

Barisan Nasional (BN), gabungan pemerintah diPulau Pinang pada masa itu, telah berkuasa sejak 1955, walaupun pemerintahan BN terganggu seketika selepaspilihan raya 1969 apabilaGerakan, parti pembangkang ketika itu, merampas kuasa di negeri itu; Gerakan kemudiannya menyertai BN pada tahun 1973.

Sebelum pilihan raya, BN yang diketuai oleh penyandangKetua Menteri Pulau Pinang dan pemimpinParti Gerakan Rakyat Malaysia (Gerakan),Koh Tsu Koon, menguasai 38 daripada 40 kerusi DUN dalamDewan Undangan Negeri Pulau Pinang. BN ditentang oleh gabungan tidak rasmiPakatan Rakyat (PR), yang memegang baki dua kerusi Dewan Undangan Negeri. PR diketuai oleh setiausaha agungParti Tindakan Demokratik (DAP),Lim Guan Eng.^[6]

Kesemua 40 DUN di Pulau Pinang, yang merupakanDewan Undangan Negeri Pulau Pinang, telah ditandingi semasa pilihan raya.

Tanjong Bunga Air Putih Kebun Bunga Pulau Tikus Padang Kota Pengkalan Kota Komtar Datok Keramat Sungai Pinang Batu Lancang Seri Delima Air Itam Paya Terubong Batu Uban Pantai Jerejak Batu Maung Bayan Lepas Pulau Betong Telok Bahang Penaga Pinang Tunggal Bertam Telok Ayer Tawar Sungai Dua Permatang Berangan Sungai Puyu Bagan Jermal Bagan Dalam Perai Seberang Jaya Permatang Pasir Penanti Bukit Tengah Padang Lalang Berapit Machang Bubok Bukit Tambun Jawi Sungai Bakap Sungai Acheh BUKIT BENDERA TANJONG JELUTONG BUKIT GELUGOR BAYAN BARU BALIK PULAU KEPALA BATAS TASEK GELUGOR BAGAN PERMATANG PAUH BUKIT MERTAJAM BATU KAWAN NIBONG TEBAL Selat Pulau Pinang (Saluran Utara) Selat Pulau Pinang (Saluran Selatan) Selat Melaka Selat Melaka Kedah Perak

Dewan Undangan NegeriPulau Pinang (warna biru) pada 2004.   BN-kerusi terkawal   DAP-ckerusi terkawal   PAS-kerusi terkawal

Pada tahun-tahun sebelumnya, kebimbangan telah dibangkitkan mengenai kemerosotan dan pengabaian yang dirasakanPulau Pinang. Antara faktornya ialah kebersihan di George Town yang semakin merosot, perancangan bandar yang tidak koheren, pengurusan trafik yang lemah, kelembapan ekonomi negeri dan penghijrahan cendekiawan yang berterusan.^{[7][8][9][10]}

Menjelang awal 2000-an, pertumbuhan ekonomi Pulau Pinang mula merosot, dengan negara kota mencatatkan kadar pertumbuhan pendapatan isi rumah bulanan terendah di kalangannegeri Malaysia.^[7] Begitu juga pada tahun 2001, Akta Kawalan Sewa, yang sehingga itu telah melindungi penduduk berpendapatan rendah di dalam pusat bandarGeorge Town daripada pengusiran dengan menghalang sebarang kenaikan sewa yang sewenang-wenangnya, telah dimansuhkan.^[11][12] Akibatnya, pusat bandar semakin merosot kerana penduduk dan perniagaan kecil tidak dapat mengatasi kenaikan sewa. Ini membawa kepada usang bangunan warisan dalam pusat bandar, manakala pemaju swasta mula merobohkan bangunan sebelum perang atas nama pembangunan semula. Di samping itu, individu berkemahiran tinggi telah merugikan, kerana Pulau Pinang mengalami kekurangan tenaga profesional, yang pada umumnya lebih suka berpindah ke kawasanKuala Lumpur Raya untuk peluang perniagaan dan pekerjaan.^[10][13] Perancangan bandar dan pengurusan trafik yang lemah menyebabkan kesesakan lalu lintas semakin teruk, manakala jalan raya George Town yang berselerak menyebabkan Pulau Pinang dilabelkan sebagai "negeri sampah" oleh ahli politikBarisan Nasional (BN).^[8][9][14]

Ketidakpuasan hati yang meluas terhadap kemerosotan Pulau Pinang membawa kepada kempen olehpertubuhan bukan kerajaan (NGO) yang berpangkalan di Pulau Pinang dan media kebangsaan untuk mengembalikan negara kota itu kepada kejayaannya dahulu.^{[8][11][15][16][17][18]}

Sebelum pilihan raya,Koh Tsu Koon telah menyatakan hasratnya untuk meletakkan jawatan sebagaiKetua Menteri Pulau Pinang, untuk bertanding jawatan dalamKabinet Malaysia; semasa pilihan raya, Koh berdiri dikawasan Parlimen Batu Kawan.^[19][20] Selepas itu, perbalahan dalaman berlaku dalamBarisan Nasional (BN) mengenai orang seterusnya untuk menerajui jawatan Ketua Menteri. Semasa Koh memilih Teng Hock Nam untuk menggantikannya sebagai Ketua Menteri,Perdana Menteri Malaysia ketika itu,Abdullah Ahmad Badawi, memilih Teng Chang Yeow menggantikan Koh.^[21] Pemimpin BN lain yang turut bertanding jawatan Ketua Menteri ialah Chia Kwang Chye dan Lee Kah Choon.

Pertelingkahan dalaman, diburukkan lagi oleh sikap tidak tegas Koh, menjejaskan kempen BN di Pulau Pinang, kerana gabungan itu tidak dapat mengisytiharkan jawatan Ketua Menterinya secara terbuka.^[22] Di samping itu, keputusan Koh untuk bertanding jawatan lebih tinggi dalamkerajaan persekutuan Malaysia diperlekehkan secara meluas; Rakyat Pulau Pinang menganggap parti Koh,Parti Gerakan Rakyat Malaysia, lebih berminat untuk mempromosikan cita-cita politiknya di peringkat kebangsaan dan bukannya melihat keperluan pengundinya.^[19]

Dakwaan amalan rasuah oleh pentadbiranBarisan Nasional (BN) juga berleluasa sebelum pilihan raya. Pada awal 2008, sebuah portal berita dalam talian mendakwa bahawa penyandangKetua Menteri,Koh Tsu Koon, telah membelanjakan RM10 bilion untuk memujukMotorola untuk tinggal di Pulau Pinang. Walaupun Koh pada mulanya enggan mengulas, beliau akhirnya mengakui isu itu.^[19]

Pentadbiran BN juga dikutuk olehpertubuhan bukan kerajaan (NGO) yang berpangkalan di Pulau Pinang kerana melancarkan projekPenang Global City Centre, yang merupakan cetusan idea Partick Lim, seorang taikun yang mengekalkan hubungan rapat denganPerdana Menteri Malaysia ketika itu,Abdullah Ahmad Badawi.^[22] Walaupun mendapat tentangan daripada NGO, pentadbiran BN meneruskan projek itu dengan memintas Majlis Perbandaran Pulau Pinang (kiniMajlis Bandaraya Pulau Pinang), sekali gus menghapuskan sebarang keperluan untuk mendapatkan kelulusan daripada kerajaan tempatan.^[19] Isu itu menguatkan persepsi bahawa Ketua Menteri Koh, yang mengetuaiParti Gerakan Rakyat Malaysia (Gerakan), mempamerkan rasa hormat yang tinggi kepadaPertubuhan Kebangsaan Melayu Bersatu (UMNO), parti dominan dalam gabungan BN.^[22]

Salah tadbir BN berlanjutan kepada dua kerajaan tempatan Pulau Pinang - Majlis Perbandaran Pulau Pinang danMajlis Perbandaran Seberang Perai - yang berada di bawah bidang kuasa BN. Kedua-dua kerajaan tempatan mengakru defisit tahunan yang besar pada tahun-tahun sebelumnya, tetapi lebih-lebih lagi untuk Majlis Perbandaran Seberang Perai, yang mempunyai ibu pejabat mewahnya berhampiranBukit Mertajam siap pada tahun 2006.^{[23][24][25][26]} Walaupun begitu, Majlis Perbandaran Seberang Perai diketuai oleh ahli majlis yang dilantik oleh UMNO, yang memberikannya akses yang lebih baik kepadakerajaan persekutuan Malaysia yang didominasi UMNO, sedangkan Majlis Perbandaran Pulau Pinang, yang diketuai oleh lantikan Gerakan, tidak menikmati faedah sedemikian.^[27]

PentadbiranBarisan Nasional (BN) diPulau Pinang, yang dilanda pelbagai krisis, cuba merayu kepada desakan perubahan dengan menggunakan slogan "terus mencipta semula".^[22] Walaupun begitu, BN mempunyai kelebihan sebagai penyandang dan sokongan daripadaUMNO yang dipimpinkerajaan persekutuan Malaysia. Sebaliknya,Pakatan Rakyat (PR), yang kekurangan sumber yang tersedia untuk lawannya, melancarkan temanya "ubah saja", menandakan kempen yang lebih agresif untuk menumbangkankerajaan negeri yang dikuasai oleh BN.

Disebabkan penguasaanBarisan Nasional terhadap media arus perdana tradisional, termasuk akhbar, televisyen dan radio,Pakatan Rakyat (PR), yang diketuai olehParti Tindakan Demokratik (DAP), beralih kepada kaedah lain untuk mendekati pengundi.^[28] Internet memainkan peranan penting dalam kempen PR, dengan membenarkan pengkritik pentadbiran BN menyuarakan pandangan mereka mengenai isu-isu yang sengaja diabaikan oleh media arus perdana.^[22] DAP berusaha untuk memanfaatkan kehadiran dalam talian yang berkembang pesat dengan mencalonkanJeff Ooi, seorang penulis blog, sebagai calonnya untukKawasan Parlimen Jelutong diPulau Pinang.^[19]

Disebabkan oleh peningkatan penggunaan telefon bimbit,sistem pesanan ringkas (SMS) juga digunakan untuk menyebarkan maklumat mengenai perhimpunan PR semasa tempoh berkempen.^[22] Selain itu, pengundi boleh mendaftarkan nombor telefon mereka di pejabat DAP untuk menerima maklumat kempen melalui SMS.

Kedua-dua gabungan politik mengadakan perhimpunan, yang dikenali sebagaiceramah, di seluruh negeri semasa tempoh berkempen sejurus sebelum hari pengundian. PerhimpunanPakatan Rakyat (PR), khususnya, menarik kehadiran besar-besaran dan menjana sejumlah besar derma. Sebaliknya, perhimpunanBarisan Nasional (BN) menarik kehadiran yang sangat rendah, sehinggakan ada yang dilaporkan dibatalkan kerana kekurangan penonton.^[22]

Pada 1 Mac 2008, satu perhimpunan PR telah diadakan diKolej Han Chiang diGeorge Town. Antara penceramah utama dalam perhimpunan itu ialahLim Guan Eng,Karpal Singh,Jeff Ooi danAnwar Ibrahim.^[22][29] Seramai 10,000 orang hadirin perhimpunan itu, yang turut memecahkan rekod kutipan derma tertinggi pada ketika itu; RM38,000 telah dikutip semasa perhimpunan itu.^[22][30] Perhimpunan di Kolej Han Chiang telah diatasi hanya beberapa hari kemudian, iaitu pada 6 Mac, lebih 60,000 orang berpusu-pusu di tempat yang sama untuk satu lagi perhimpunan PR, di mana lebih RM133,000 telah dikutip.^[22][30][31]

Undian pada 8 Mac 2008 telah ditutup pada jam 5.00 petangwaktu Malaysia, dan diikuti dengan serta-merta dengan pengiraan undi. Keputusan awal, yang disiarkan dalam talian olehMalaysiakini, menunjukkan bahawaPakatan Rakyat (PR) mendahului.^[22] Keputusan tidak rasmi terus mengalir sepanjang petang atas kerusi demi kerusi, bermula denganPulau Tikus, jatuh kepada PR.^[21][32] Menjelang jam 9.00 malam,Suruhanjaya Pilihan Raya Malaysia mengesahkan bahawaParti Tindakan Demokratik (DAP), sebuah parti komponen PR, memenangi kesemua 19 DUN yang ditandinginya diPulau Pinang.^[33]

Ketua Menteri Pulau Pinang dan pemimpinBarisan Nasional (BN) negeri,Koh Tsu Koon yang akan tersingkir dari jawatan ketua menteri, segera memaklumkan kepadaYang di-Pertua Negeri Pulau Pinang,Abdul Rahman Abbas tentang keputusan pilihan raya dan dengan ikhlas memanggil Pengerusi DAP Pulau Pinang,Chow Kon Yeow untuk memberikan ucapan tahniah pada beliau.^[21] Pada 11.45 malam, Koh secara terbuka mengakui kekalahan dalam sidang media yang disiarkan di televisyen.^[22][21][33]

Pada 9 Mac jam 12.30 pagi, pemimpin tertinggi PR yang diketuai olehLim Guan Eng telah mengadakan sidang media di Hotel Red Rock,George Town. Lim mengucapkan terima kasih kepada rakyat Pulau Pinang kerana "membenarkan parti pembangkang membentukKerajaan negeri Pulau Pinang", dan mengumumkan bahawa DAP akan membentuk kerajaan negeri baharu dengan kerjasamaParti Keadilan Rakyat (PKR) danParti Islam Se-Malaysia (PAS).^[21][34][35]

"DAP ingin menyatakan bahawa kita akan membentuk kerajaan negeri Pulau Pinang seterusnya dengan kerjasama dan gabungan dengan PKR, sebuah kerajaan untuk semua rakyat Malaysia, merangkumi Melayu, Cina, India dan kaum-kaum lain... Kita juga berharap wakil rakyat (ADUN) yang dilantik PAS dapat membantu kerajaan baharu ini." -Lim Guan Eng^[34]

Pada sebelah malam, Ahli Dewan Undangan Negeri (ADUN) PR yang dipilih diarahkan untuk berada di dalam rumah kerana bimbang tindakan balas terhadap pelampau BN, dengan telefon bimbit mereka dijauhkan bagi mengelakkan mana-mana Ahli Dewan Undangan Negeri daripada dibeli oleh BN.^[22] Penyokong PR juga diberitahu supaya tidak mengadakan sambutan jalanan bagi mengelak sebarang tercetusnya keganasan selepas pilihan raya.^[22][35] Ahli politik PR ingin mengelak daripada berulangrusuhan kaum 1969 di Kuala Lumpur, yang berlaku selepasPilihan Raya Umum tahun itu. Atas sebab yang sama,Lim Kit Siang, seorang ahli politik DAP yang berada diIpoh pada masa itu, segera menghantar pengawal peribadi ke Lim Guan Eng di Pulau Pinang.^[35]

Pilihan raya itu menandakan kali kedua penyandang kerajaan negeri Pulau Pinang diundi keluar daripada kuasa; yang pertama pada tahun 1969.^[3] Buat pertama kalinya, parti-parti komponen BN,Parti Gerakan Rakyat Malaysia,Persatuan Cina Malaysia (MCA) danKongres India Malaysia (MIC), kehilangan semua kawasan DUN mereka dan tersingkir sama sekali dari kancah politik Pulau Pinang.Pertubuhan Kebangsaan Melayu Bersatu (UMNO), parti dominan BN, menjadi satu-satunya parti BN yang kekal di Pulau Pinang, memperoleh 11 kerusi; UMNO dengan itu membentuk pembangkang di dalam negeri. Sementara itu, PR menyapu bersih 29 daripada 40 kerusi yang membentukDewan Undangan Negeri Pulau Pinang, memenangi lebih daripada dua pertiga majoriti dalam badan perundangan.

Ketua Menteri Pulau Pinang yang dipilih,Lim Guan Eng, bertemu pendahulunya,Koh Tsu Koon, di Pejabat Ketua Menteri Pulau Pinang di dalamKomtar diGeorge Town pada 9 Mac 2008, menjanjikan peralihan kuasa yang lancar.^[36] Lim mengangkat sumpah sebagai Ketua Menteri di hadapanYang di-Pertua Negeri Pulau Pinang,Abdul Rahman Abbas, di kediaman rasminya,Seri Mutiara, diGeorge Town pada 10.05 pagi pada 11 Mac.^[3]

Tugas pertama Ketua Menteri Lim di pejabat ialah mengetepikan semua saman dan tiket parkir yang dikeluarkan oleh Majlis Perbandaran Pulau Pinang danMajlis Perbandaran Seberang Perai sebelum Mac 2008.^[19] Beliau juga mula memulakan dasar CAT (Kecekapan, Akauntabiliti dan Ketelusan) dalamKerajaan negeri Pulau Pinang; dalam langkah yang tidak pernah berlaku sebelum ini, Ketua Menteri Lim sendiri menjawab soalan yang dikemukakan kepadanya dalam talian dan melalui sidang akhbar.^[19][37] Dasar CAT memerlukan penggunaan sistem tender untuk kontrak dan projek kerajaan negeri, untuk mengelakkan rasuah dan untuk menggalakkan ketelusan.^[37][38] Perbelanjaan mewah yang dibuat oleh kerajaan negeri terdahulu juga dikurangkan.^[37]

Di samping itu, salah satu inisiatif utama kerajaan negeri Pulau Pinang yang diterajui PR adalah untuk memansuhkanDasar Ekonomi Baru yang kontroversi, yang telah dilaksanakan di seluruh Malaysia olehBarisan Nasional sejak 1971.^[19][39] Keputusan itu yang bertujuan untuk memfokuskan semula usaha kerajaan negeri ke arah membasmi kemiskinan tanpa mengira kaum, dipersetujuiParti Keadilan Rakyat (PKR), dengan ketua parti itu,Anwar Ibrahim, berikrar untuk "menghentikan amalan pemberian tender, projek dan penswastaan ​​ini kepada syarikat dan kroni yang berkaitan keluarga hanya di negeri tempat kami bertanggungjawab".^[39] Pelampau BN, khususnya dariPertubuhan Kebangsaan Melayu Bersatu (UMNO), kemudiannya mengadakan protes di luar Komtar pada 14 Mac.^[40][41]

Berikutan perubahan drastik dalam landskap politik Malaysia,Lee Kuan Yew,Perdana Menteri pertamaSingapura, melawat Pulau Pinang dan bertemu Ketua Menteri Lim pada 13 Jun 2009.^[42] Semasa lawatan itu, Lee mengulas mengenai infrastruktur Pulau Pinang yang tidak diselenggara dengan baik pada masa itu dan berpendapat bahawa satu penggal adalah tidak mencukupi untuk Ketua Menteri Lim melaksanakan perubahan yang perlu di Pulau Pinang.^[43]

• Pilihan raya di Pulau Pinang

Templat:Pilihan raya di Malaysia

• Pilihan raya 2008 di Malaysia

• Sumber CS1 bahasa Inggeris (en)
• CS1 maint: unfit URL
• CS1 errors: missing periodical